Siglfirðingur - 06.07.1935, Page 1

/
VIII. árg.
Siglufirði, laugardaginn 6. júlí 1935
18. tbl.
Síétt MEÐ stétt.
Eitt veigamesta meginskilyrði
þjóðfélagsins er það, að hver ein-
asta stétt vinni af gagnkvæmum
skilningi og fullum samstarfshuga
hver m e ð annari að þroska og
framgangi þjóðfélagsheildarinnar.
Petta er svo augljóst mál, aðhver
einasti maður hlýtur að skilja það,
ef hann fer að hugsa málið af al-
vöru — hugsa með samúð og skiln-
ingi um endurreisn og bættan hag
landsmanna. Að þeirri gaumgæfl-
legu athugun lokið, hljóta allir, sem
fyrirfram eru ekki blindaðir orðnir
af fylgisáróðri stéttaflokkanna, að
sjá og viðurkenna, að einasta úr-
lausn erfiðleikanna, vandræðanna
og atvinnuleysins eru þau, að allar
stéttTr þjóðfélagsins taki höndum
saman og samstillist til sameigin-
legs átaks fyrir bættu skipulagi, sem
leiði til hagsmuna fyrir þjóðar-
heildina, en ekki eina stétt manna
í þjóðfélaginu.
Nú skulum við, lesendur góðir,
athuga ástandið eins og það er og
hefir verið að smá hverfa til, sein-
asta hálfan annan áratug og vel
það.
Fyrir 15 — 20 árum var stétta-
hyggjan og stéttahatrið mjög fátíð
fyrirbrigði hérlendis. Má telja þetta
hvorttveggja aðfluttan varning og
eitt af því skaðræði, sem Bjarni
Thorarensen nefnir "vellyst í skips-
förmum völskunum meður“. En
gamli maðurinn gengur þess ekki
dulinn „að út fyrir kaupstaðinn ís-
lenzkt í veður ef hún sér vogar
þá frýs hún í hel“. Nú hefir þessi
„stétta-vellystingarhyggja" streymt
inn í landið um 15 — 20 ára skeið
og farið vaxandi, þrátt fyrir viðnám
— ókipulagsbundið þó, því miður
— þeirra er -betur vildu, lengra sáu
og framsýnni voru.
Hið „íslenzka veður“ er ennþá
óskollið á. En það kemur — það
er þegar farið að draga upp veður-
bliku á þjó^félagshimin vorn og
þaðan mun skella á það ægiveður
innan skamms, er feykir í burtu
og frystir í hel sundrung, hatur og
fjandskap stéttanna. Petta „íslenzka
veður“ mun bylta af stóli stétta-
hyggjunni, en leiða alla þjóðina
saman í órjúfandi heild, þar sem
hver réttir öðrum hönd til sameig-
inlegra átaka lil heilla þjóðfélags*
heildarinnar. Mönnum mun þá
skiljast, að hver stéttin er annari
nauðsyn og allar eiga þær sameig-
inlegt mark að stefna að: Heill og
framgang íslenzku þjóðarinnar í
heild.
Sameining stéttanna mun aftur
bæta þjóðinni þau óhemju verð-
mæti er farið hafa forgörðum, í
andlegum og veraldlegum skiiningi.
í hatrammri stéttabaráttu þessa
ófremdartímabils, er forgöngumenn
stéttaflokkanna hafa skapað með
því að rægja stétt gegn stétt.
Á upplausnarárum þeim, er síðan
í stríðslok hafa óslitið plágað þjóð-
ina, hefir einlægt verið að síga á
ógæfuhliðina. Sósíalistar með komm-
únistana í broddi fylkingar, ,hafa
sífellt boðað og æst til stéftabar-
áttu og stéttafjandskapar.
Pessir stéttahagsmunaloddarar
hafa með skrumi og fögrum lof-
orðum ginnt til sín og safnað um
sig flokkum manna, er héldu að
þarna væru spámenn upprisnir er
myndu færa þeim í skaut öll lífsins
gæði, og þegar loforðin urðu að
svikum og vonir fjöldans að táli,
fundu þeir upp ný Ioforð sem urðu
nýjar blekkingar.
Af öllum þessum pólitíska ó-
skunda leiddi sambræðsla skyldra
flokka með hinum svívirðilegustu
hrossakaupum og bitlingamútum.
Landsstjórnin — þjóðstjórnin —
sem átti að sjá hag allrar þjóðar-
innar borgið, varð að hatrammri
stéttastjórn, er arðrændi eina stétt-
ina til framdráttar hinni.
Kommúnistar og sósíalistar rífast
nú um hvorir eigi að ræna rúst-
irnar. Kommúnistar ganga nú á
eftir Krötunum og hrópa á sam*
fylkingu til þess að geta fullkomnað
þjóðarránið, en hinir treysta á mátt
Alþýðusambandsins og þingmeiri-
hlutans með aðstoð rauðliðanna úr
Framsóknarflokknum.
Báðir stjórnarflokkarnir í samein-
ingu hafa nú þrautpínf atvinnuveg-
ina svo með geysilegum skattapín-
ingum, að þeim liggur við hruni.
Tekjustofna bæja- og sveitafélaga
hafa þeir rýrt svo, að þau eru nú
hvert af öðru að gefast upp í bar-
áttunni og segja sig á ríkis-„sveitina“.
Og nú er svo komið — loksins,
að mikill fjöldi hinnabeztu manna
þessara flokka eru að slíta við þá
öllu samneyti og skipa sér í sveit
þeirra, er vilja af einhuga reyna
að bjarga þvi er bjargað verður,
og — ef gifta ræður — reisa þjóð-
féragið úr rústum á nýjum, og þó
fornum, grundvelli:
Sameining allra stétta.
Sjálfstæðisflokkurinn er eini flokk
urinn í Iandinu sem vinnur að heill
og sameining allra stétta jafnt, enda
er hann stærstur og bezt menntur
allra flokkanna fyrir þá sök eina,
að hann hefir aldrei misst sjónar á
því mikla marki, að þjóðin er ein
heild og engin stéttin er annari
rétthærri, en allar hver annari jafn
nauðsynlegar og eiga að veita hver
annarri brautargengi í baráttunni
eins og hönd hendi og fótur fæti.
Og umfram allt er það hinn
mikli styrkur þess mikla flokks, að
hann vinnur að giftu og framtaks-
frelsi hvers einstaklings og hefir
það fyllilega á meðvitundinni að
einstaklingarnir skapa heildina og
að sameinaðir stöndum vér en
sundraðir erum vér glataðir og
hverfum í hít einhverrar stórþjóðar-
innar. Sjálfstæðisflokkurinn einn
vinnur að alhliða endurreisn allra
stétta og það verður hann og han9
hugsjónir er sigra í baráttunni.
«