Siglfirðingur - 31.08.1935, Blaðsíða 1
VIII. árg.
Siglufírði, laugardaginn 31. ágúst 1935
27. tbl.
Maíjessíldareinkasalan held-
ur fersksíldarverdinu nidri.
Verð á fersksild tii gröfsöltunar er
nú að ra. k. 25 kr. fyrir tunnuna.
Hinsvegar íæst engin hækkun hjá
Matjessildareinkasölunni fyrir þá er
kaupa af islenzkum skipum frá 8 kr.
lágmarksverðinu á fersksíld til mat-
jessöltunar,
Samt fá þeir er fersksíld kaupa af erlendum skipum vilyrði fyr-
ir allt að 20 kr. fyrir fersksíldartunnuna til Metjessöltunar gegn
því að þeir matjessalti og leggi inn í matjessíldareinkasöluna
einn þriðja af þeirri síld, er þeir kaupa af útlendum skipum.
Líkindi til, að verð á fersksíld til matjessöltunar væri sjö til
átta sinnum hærra en lágmarksverð matjessíldareinkasölunnar,
ef einkaslan hindraði ekki hækkun.
Hvernig væri ástandið ef einka-
sala væri á allri síld?
Mjög lærdómríkir viðburðir hafa
gerst í sambandi við fersksíldar-
verðíð hér á Siglufirði í ár.
A haustþinginu síðasta samþykktu
rauðu flokkarnir lög um að setja á
laggirnar svonefnda Síldarútflutn-
ingsnefnd. Pessari nefnd er ætlað
að hafa einskonar yfirumsjón með
öllum útflutningi Islendinga á verk-
aðrisíld. Nefndin ákveður lágmarks-
verð á síld til útflutnings og einnig á
fersksíld eftir verkunaraðferðum.
Einnig ákveður nefndin hvenær sölt-
un skuli hefjast og loks var þessari
nefnd, samkvæmt heimild í áður
nefndum lögum, falin einkasala á
allri matjes-verkaðri síld.
í vor ákvað síldarútfl.nefndin
lágmarksverð á saitsíld til útflutn-
ngs kr. 17.50 fyrir tunnuna fob.og
kr. 6,50 fyrir fersksíldartunnuna til
grófsöltunar. Ymsir síldarsaltendur
og útgerðarmenn seldu síðan Svíum
síld fyrirfram þar sem þetta verð
Síldarútfl.nefndar var lagt til grund-
vallar.
Síldarútfl.nefndin sendi formann
sinn, Finn Jónsson, út af örkinni
síðast í apríl, aðallega til þess að
semja um sölu á matjessíldinni, en
nefndinni hafði verið fengin í hend-
ur einkasala á henni eins og áður
segir.
Form. nefndarinnar kom ekki úr
siglingunni fyr en í júlíbyrjun og
hafði hann þá í samráði við nefnd-
ina selt fyrirfram um 50 þús. tn.
af matjessíld.
Með tilliti til þeirra samninga á-
kvað nefndin svo 23. júlí 8 króna
lágmarksverð á fersksíld til matjes-
söltunar.
Eins og öllum er kunnugt tók
að mestu leyti fyrir síldveiðina
eftir 13. júlí. Söltun var illu heilli
eigi leyfð fyr en 23. júlí. Pá strax
og alla tíð síðan, buðu um-
boðsmenn hinna sænsku síldar-
kaupenda hækkun á samningsverði
fyrir saltsíldina, svo að saltendur
gætu greitt hærra verð til útgerðar-
manna og sjómanna.
Pannig hefir fersksíldarverðið
fyrir þá síld, er farið hefir upp í
sænsku samningana (og þá döusku
reyndar líka) hækkað dag frá degi,
þar til það nú er a. m. k. komið
upp í 25 kr. fyrir fersksíldar-
tunnuna.
Á sama tíma treystir matjessíld-
^reinkasalan sér ekki til að lofa
þeim, er kaupa af ísl. skipum
neinni ákveðinni hækkun frá lág-
marksverðinu. Samt fá þeir, er
fersksíld kaupa af útlendum skipum
vilyrði fyrir allt að 20 krónum fyrir
fersksíldartunnuna til matjessöltunar
gegn því að þeir matjessalti og
leggi inn í Matjessíldareinkasöluna’
l|3 af þeirri sild er þeir kaupi af
útlendingum.
Pegar menn heyra þetta, rekur
menn í rogastanz og spyrja hvort
enginn hækkun hafi þá orðið á ísl.
matjessíld á erlendum markaði.
Blaðið, hefir það eftir góðum
heimildum að hægt myndi nú vera
að fá 70—80 kr. fyrir matjessíldar-
tunnuna fob. ef sala á henni væri
frjáls og svarar það að minnsta
kosti til 55-65 kr, fyrir fersksíld-
artunnuna.
Hvernig í ósköpunum stendur
þá því að því nær engin síld skuli
vera matjessöltuð? Á öllum Siglu-
firði er ekki búið að matjessalta
nema nokkur hundruð tunnur.
Pað er vegna þess að Matj-
eseinkasalan hefir ekki getað
fengið hækkun á sínum fyr-
irframsamningum, enda þótt