Siglfirðingur - 14.09.1935, Síða 1

Jarðepla- og kálmetis-
ræktun í Siglufirði.
1933 var flutt inn til Siglufjarðar jarðepi og kál
r
meti fyrir tæpar 30 þús. krónur. Alíka mikifl mun
þessi innflutningur hafa verið síðastliðið ár, eða
meiri.
f*etta fé gætu Siglfirðingar að mestu sparað sér
méð því að hefja jarðepla- og kálmetisrækt af
kappi á næsta vori.
Sjálfstæðismenn flytja tillögu á næsta bæjar-
stjórnarfundi um að bærinn láti brjóta land
til garðræktar á Saurbæjarási o£ úthluti svo
bæjarbúum útmældum og afgirtum garðspild-
urn til ræktunar.
r
Olafur Jónsson, forstjóri Ræktunarfélags
Norðurlands væntanlegur hingað til leið-
beininga um þetta mikilsverða mál.
Nú eru alvarlegir tímar og fólk í
miklum vanda statt um lífsbjörg og
framfæri fyrir sig og sína. Pað er
því eðlilegt og sjálfsagt að allra
ráða sé leitað, og þá þeirra fyrst, er
iíklegust eru til að leysa sem bezt
vandræðin.
Pað heíir oft verið deilt á ís-
lendinga fyrir tómlæti um garðrækt,
og er því sízt að leyna, að sú á-
deila er ekki ófyrirsynju. F*að er
eins og sumir hafi enga trú ágróð-
urmætti íslenzkrar moldar þrátt fyr.
ir það þótt sannað hafi verið á
síðari árum, að hér má rækta ótal
nytjajurtir, og jafnvel korn. Pessi
ótrú á ræktunarmöguleikunum er
gömul og rótgróin. Hvert barn hef-
ir lært það í skólabókum sínum, að
hér væri engin skilyrði fyrir korn-
rækt — það væri vísindalega sann-
að. Og til skamms tíma hefir því
verið trúað, að hér væri ókleift að
rækta kálmeti annað en þá helzt
gulrófur, enda þótt víða sé sjón sögu
ríkari um hið gagnstæða. Menn
stangast við staðreyndirnar í lengstu
lög.
Pví er oft haldið fram, að hér á
Siglufirði sé hvergi land til né gróðr-
ar skilyrði fyrir jarðeplarækt. Hér
sé líka svo votviðrasamt, og hér
séu sumur svo stutt, o, s, frv.
Það er eins og almenningur af«
saki tómlæti sitt með því að kenna
náttúrunni um, enda þótt menn viti
í raun og veru að þetta er ekki
svona,
Petta er álíka viðbára eins og
þegar menn halda því fram með
mesta ákafa, og jafnvel frekju, að
hér sé alveg ómögulegt að þurrka
saltfisk, enda þótt saltfisksþurrkun
hafi verið stunduð hér fyrir tveim
áratugum með ágætum árangrí. En
saltfiskurinn hefir.verið sendur í aðrar
sveitir tíl verkunar (t. d. Olafsfjarð-
ar og Eyjafjarðar) og þannig flutt at-
vinna útúr bænum svo stundum
hefir skift tugum þúsunda árlega.
Svona getur vaninn og viljatregðan
leikið fólkið,
Nei. Hér er vafalaust nægilega
góður og frjór jarðvegur til jarð-
epla, og garðræktar og veðráttuskil-
yrði hvorki betri né verri en ann-
arstaðar í útsveitum þessa lands,
þar sem garðrækt hefir verið stund
uð áratugum saman með bezta ár-
angri.
Ole Hertervig hefir nú átt for-
göngu að þvf, að Sjálfstæðismenn
flytja á næsta bæjarstjórnarfundi til-
lögu um, að bæjarstjórn hlutist til
um að brotið verði land á Saurbæj-
arási til garðyrkju. Verði svo hið
brotna land girt og því skift niður
í hæfilega stórar, afmarkaðar skák-
ir, er bæjarbúum sé leigðar við
mjög væg kjör til garðyrkju og greiði
þeir leigu sína í afrakstri garða
sinna ef þeim þykir það hentugra.
Reynt mun verða af tillögumönnum
og fleirum, að fá lán til þessa þarfa
fyrirtækis, sem gæti orðið tvent í
senn, feikna mikil atvinnubót ogtil
ómetanlegs búhagnaðar og bjarg-
ræðis fyrir bæjarbúa.
Landi er svo háttað í Saurbæjar-
ási, eins og bæjarbúum er kunnugt,
að jörð er grýtt og sendin, en þeg-
ar numið hefir verið burtu grjótið
að mestu, er jarðvegur ótvírætt
hentugur til jarðeplaræktunar og
yfirleitt matjurtaræktunar. Pá er og
raklendi þarna yfriðnóg og myldin
jörð víða. Landið liggur ágætlega
við sól og landrými nægilegt og
\