Siglfirðingur - 14.09.1935, Blaðsíða 4

4
SIGLFIRÐINGUR
Vinnumiðlunarskrifstofan er opin
kl. 1-9% f. h., kl. 12-1 e. h. og kl. 3'2-7 e. h.
TILKYNNING.
f
I sambandi við skýrslusöfnun um nýafstaðna síldar-
vertíð, er verkaiólk það á Siglufirði sem átt hefir af-
komu sína undir síldarvinnu, beðið að gefa upplýsing-
ar um tekjur sínar til Vinnumiðlunarskrifstofuna nú
næstu daga.
Síldarútvegsnefnd.
TILKYNNING.
Hérmeð eru allir, sem láta byggja og gera Aið hús, aðvar-
aðir um að láta ekki saga neðaní trébita sem ætlaðir eru til
að bera loft og gölf, hvorki fyrir ljósa- eða hitaleiðslur eða
veikja burðarþol þeirra á annan hátt.
Siglufirði, 10. september 1935
Byggingarfulltrúinn.
nefna gíraffa, antilópur og vísunda.
Ernir eru þar og valir, gammar
og strútar. Af skriðdýrum krókodíl-
ar, eiturslöngur o. fl„ af skordýrum
engisprettur og tern\ítar, sem hvort-
tveggja verður oft að skæðustu
landplágum. Fjöldi er þar annarra
skordýra.
Pjóðerni er mjög blandað, þó er
aðalkynstofninn af Semítakyni.
Fluttust þeir þangað löngu fyrir
söguöld frá Suður-Arabíu. Var þá
annar Semítakynflokkur tyrir í land-
inu og lét sá undan síga vestur á
bóginn undan hinum herskáu
frændum sínum.
Hinir eiginlegu Abessiniumenn
sem mest ber á og öllu ráða í
landinu eru líka Semítakyns. And-
litið er ávalt, nefið frítt, varir þykk-
ar, augun fjörleg og tennur fallegar.
Hárið er svart og ýmist hrokkið
eða slétt, en skeggvöxtur lílill. Peir
eru meðalmenn á vöxt en þrek-
vaxnir og hraustlegir. Peir kalla
sig kristna og mynda alveg sérstaka
kirkjudeild. skylda Koptakirkjunni
egypzku. Málin eru aðallega tvö
og hið þriðja blendingsmál af að-
almálunum og er það hið viður-
kennda ríkismál.
Abessiníumenn eru ekki snyrii-
menn og óþrifnir eru þeir taldir,
svo að^íáir séu þar af alþýðu manna,
sem ekki eru lúsugir. Enda er það
siður að bjóða gestum íyrst af öllu
prjóna til þess að klóra sér með,
og þykir það kurteisi. Taldir eru
þeir sukksamir og saurlífir, tor-
tryggir og latir. Er tortryggni
þeirra skiljanleg af þyí, að þeir
eru óáreiðanlegir í viðskiftum, orð-
um og gerðum. En metorðagjarnir
eru þeir og sækjast eftir opinber-
um embættum til að hliðra sér
hjá almennri vinnu, Peir eru mjög
kenndir til óhófs í mat og drylck
og þó helzt er aðrir veita. En gest-
risnir eru þeir, en þó nær sú
dygéð þeirra ekki til útlendinga.
Aðalneyzluvörur þeirra eru brauð,
kálmeti, mjólk og kjöf, sem oft er
etið hrátt, enda er sullaveiki al-
gengur kvilli. Karlmenn klæðast
hvítum léreftsbrókum og hvítum,
síðum slopp rauðbryddum, en hinir
fátækustu klæðast görmum éinum
eða þá mittisskýlu úr skinn einni
saman.
Konur klæðast hversdagslega í
lendaskjól úr nautshúð, en við há-
tíðleg tækifæri Iéreftsserk. Bæði
karlar og konur flétta hár sitt. Hí-
býli eru óvönduð, venjulega strýtu-
myndaðir strákofar. Menntun er
enn á lágu stigi, en fer þó fram
hægt og hægt og einkum hin síð-
ari ár, Listiðnaður er þar mjög
lítill.
Atvinnan er vitanlega jarðrækt
og kvikfjárræt og hefir allt fram á
síðustu ár verið á mjög lágu stigi
og áhöld öli og vinnuaðferðir gam-
aldags og skera menn enn upp
korn sitt með sigð. Akrarnir eru
vanalega illa hirtir. í sumum hér*
uðum t. d. Kaffa, er jörð mjög frjó*
söm. Ræktað er, auk þess sem áð-
ur er talið, sennep, pipar (spánsk
ur), kaffi, tóbak og baðmull. Hús-
dýr eru helzt hestar, ágætir af ara-
KjotbuðSiól uíjarðar
Miðda£spylsur
Kjöttars
Winarpylsur
bisku kyni, úlfaldar, múldýr, asnar,
nautgripir og sauðfé.
Mikið er flutt inn af iðnaðarvör*
um, þó er þar talsverður baðmull-
ariðnaður, leðuriðnaður og vopna-
smiði (spjót, sverð, hnífar). Námu-
iðnaður er þar lítill, enda þótt nóg
sé af málmum, þó er talsvert unn-
ið af salti, brennisleini, járni og
gulli.
Framhald.
Ritstjóri og dbyrgðarm.
S'ig. Björgól/sson.