Siglfirðingur - 09.11.1935, Page 1

VIII. árg.
Siglufirði, laugardaginn 9. nóv. 1935.
----- - ---------------------•-
37. tbl.
Hörmulegt slys.
Prír ungir menn verða
úti i fjárleit.
Síðastliðinn mánudagsmorgun
Iögðu þrír ungir menn á stað til
að svipast að íé frá Úlfsdalabæj-
um, þeir Guðmundur Meyvantsson
frá Máná. Kristján Hjálmarsson frá
Engidal og Haraldur Björnsson frá
Sigulfirði, sem staddur var í kynnis-
dvöl að Dalabæ. Leituðu þeir suð-
ur Almenninga, alla leið til Hrauna.
Par höfðu þeir nokkra viðdvöl, en
héldu þaðan aftur heimleiðis kl, 2
um daginn. I sama mund brast
þarna á ægiveður af norðaustri
með krapahríð, og varð veðurhæð
svo mikil um Úlfdali og Almenn-
inga, að búandi menn þar þykjast
tæplega muna hvassara veður. Er
þeir félagar voru eigi komnir heim
að morgni þriðjudags, Iögðu þeir
Sigurður Jakobsson, bóndi á Dala-
bæ og Meyvant Meyvantsson,
bóndi að Máná, af stað til að svip-
ast eftir mönnunum, Leituðu þeir
báðir daglangt og Sigurður alla
miðvikudagsnóttina án árangurs,
Höfðu þeir spurnir af ferðum leit-
armanna á Hraunum. Snemma á
miðvikudag var sent hingað eftir
mönnum til aðstoðar við leitina.
Fóru héðan ellefu menn og leituðu
allan miðvikudaginn og fundu þá
lík Haralaar, tæpum 500 metrum
sunnan við Mánárbæ. Hafði hann
hnigið þar niður magnþrota. —
Snemma á miðvikudagsmorgun, áð-
ur en fregnir bárust hingað af Döl-
um, lagði Jón Gunnlaugsson, raf-
virki, á stað til símaviðgerðar á
Hraunadal, og gerði ráð fyrir að
ganga norður til Dalabæjar og gista
þar. Er hann hafði lokið starfi sinu,
hélt hann sem leið liggur norður
Almenninga og gekk þá fram á lík
Kristjáns, við svokallaðan Kvígild-
ishól. Er hann kom til bæja, hitti
hann þar fyrir leitarmenn héðan,
er þar dvöldust ynr nóttina og
skyldu halda leitinni áfram næsta
dag. Sagði hann þeim til liks Krist-
jáns, Og á fimmtudagsmorgun,. er
leitarmenn fóru að sækja lík hans
fundu þeir lík Guðmundar. Var
það litlu norðar, við svonefndan
Arnbjargarhól.
Menn geta þess til, að Kristján
hafi veikzt, en hinirreynt að hjálpa
honum áleiðís, en hafi þó tekið það
ráð, að Haraldur leitaði hjálpar til
bæja, en Guðm. yrði eítir hjá Krist-
jáni.
Atburður þessi er svo sorglegur,
að menn setur hijóða við þá fregn,
að þrír ungir, hraustir menn bíði
bana samdægurs með svo svipleg-
um hætti.
Við slík atvik verða orðin magn-
laus. Hugirnir leita hljóðs ogkyrrð-
ar.
Siglfirðingur vottar öllum, er hér
eiga hlut að máli, lotningarfyllstu
samúð sína.
Kl. rúmlega 7 í kvöld kvað við
líkhringing kirkjuklukknanna.
Fað var verið að koma með lík-
in — handan yfir fjöllín.
Fólksfjöldinn bíður og drúpir
höfði.
í fyrsta sinn í minnum manna
hafa lík verið flutt þannig yfir þessi
fjöll.
Margir gönguklæddir menn með
langa stafi í höndum koma fyrir
götubeygjuria.
Kirkjuklukkurnar kveða við —
dimmt, en milt, þungt — eins og
sorgin.
Prjár, ómálaðar Iíkkistur hver á
eftir annarri.
Mannfjöldin tekur ofan höfuð-
fötin.
Hin sorglega lest iiður framhjá.
í hinum hvítu kistum hvila dán-
ar vonir.
Margar þrár.
Fjöldi óunninna starfa.
Á eftir ganga þeir er mest hafa
misst.
Peirra er hin hljóðá sorg.
Peirra er minningin — harmur*
inn — þökkin.
Allra hugir dvelja við ungu
mennina látnu — líkin, er komu
handan yfir fjöllin.
Friður guðs sé með yður ungu
menn!
Leibrétting
frá 26. tbl. „Neista“. Misprent-
ast hafði um dánardægur Meyvants
Meyvantssonar. Pað var 4. nóv.
1933 en ekki 4. okt. 1932 eins og
stendur í blaðinu. Petta er beðið
að afsaka.
Ritstj. „Neista“.
Bœjarfréttir.
Siglfirðingur
kemur út á mánudaginn. Eru
þar greinar um Matthías skáld
Jochumsson eftir séra Oskar J.
Porláksson, Sigurð Björgólfs og
„Alþýðumsnn“.
Myndir eru í blaðinu af þjóð-
skáldinu þrítugu og áttræðu. Pá eru
har myndir af Matthíasi frá 1868
og fyrstu konu hans, Elínu, og
mynd af Matthíasi með bróðurson
sinn, séra Matthias, síðar prest í
Grímsey, þá á barnsaldri.
Blaðið er prentað í litlu upplagi