Siglfirðingur - 23.11.1935, Blaðsíða 2

2
SIGLFIRÐINGUR
Skipulagningin á
kjötsölunni.
Svar til Jöns bónda á Hofi,
frá Jóni í Tungu.
Lítill formáli.
Pað má ekki minna vera en að
ritstj. Siglf- kvitti fyrir kveðjuna er
Hofsbóndinn sendi honum þegar
hann fór að bera skjöld fyrir sam-
sekta menn sína í kjötlagafarganinu.
Bóndinn er töluvert upp meðsér
af því að teljast til beinadólganna v
stjórnarliðinu og virðist vera sæll
með sin skipulögðu handjárn um
úlfliðanna.
Sennilega er hann nú búinn að
fá vitneskju um það, að Jón í Tungu
og ritstjóri Siglfirðings eru ekki ein-
ir um þá skoðun, að afurðasölu-
brölt stjórnarinnar er eitt af verstu
glapræðum stjórnariiðsins, og hefir
orðið Iandi og lýð til stórrar bölv-
unar eins og flest verk þeirra ó-
lifandi manni sínum, Sophusi Árna-
syni, kaupmanni. Eignuðust þau
hjón 2 börn, Sigurð nú 14 ára og
Sigurlaugu Póru, sem nú er 11 ára.
Emilía sáluga var góð kona og
göfug. Hún var heimili sínu, manni
og börnum allt, lét sig annað útífrá
litlu skifta. Sinn verkahring áleit
hún að stunda heimilið og annast
og hlú sem bezt að jástvinum sín-
um og sínum nánustu. Hún var
trygg kona og vinföst og vinavönd,
hispurslaus í framkomu og hin
skörulegasta.
Allir, er þekktu frú Emilíu, sakna
þessarar hljóðlátu, góðu konu og
nánustu ástvinir hennar hafa mikið
mi-'St b r sem hún er. Sérstaklega
er missirinn mikill og sorgin sár
fyrir eiginmann hennar og börn og
mun þeim seinfyllt hið stóra skarð,
er hér var höggvið.
En þótt sár sé söknuðurinn, er
það bót á bölinu, að minning hinn-
ar góðu konu og ástríku móður er
er ljúf og kær:
„Hún lægir storma, stríð og böl
og strýkur burtu tárin“.
happamanna, er farið hafa með mál
þjóðarinnar í seinni tíð.
Hann hefir sennilega heyrt um
samtök sunnlenzkra bænda gegn
kúguninni, og kröfur þeirra um rétt-
læti í ináli þessu.
Hann hefir sennilega heyrt grein-
argerðina er lesin var í Útvarpinu
fyrir breytingum á afurðasölulögun-
um. og komizt þar að raun um
hvernig litið er á þetta þjóðar-
hneyksli svona alnsennt.
Og það skyldi ekki undra mig
þó eg trétti aðgorgeirinn og Hriflu-
hofmóðurinn væri farinn að lækka
í þessum Skagfirzka Framsóknar-
dindli.
Með skrifi sínu í Einherja hefir
Jón á Hofi sýnt, að því miður eru
til í íslenzkri bændastétt menn, er
meta meira pólitískan stundarhagn-
að þess flokks er þeir telja sér hag
í að tilbeyra í von um bein og
bitlinga, heldur en heill sinnar eig-
in stéttar.
Pað hefir merkur bóndi haft þau
orð um þau afbrigði íslenzkra
bænda, er mæla bót afurðasölukáki
stjórnarinnar, að þeir væri böðlar
sinnar eigin séttar. Jón á Hofi mun
eftir þessu vera einn af þeim fáu
Skagfirðingum í bændastétt, er get-
ur tileinkað sér þenna titil.
Ritstj.
Framkvæmd
kjötsölulaganna.
Sæll vertu, Jón á Hofi, þökk fyr-
eldri kynningu, en ekki fyrir skrif
þín í 23. og 24. tbl. Einherja þ. á.
Mér finnst eins og þú sért þar
að reka erindi þíns pólitíska flokks
og hafir geri það hálfpartinn utan-
garna og móti betri vitund af því,
að þér fannst þú vera þarna tð
ganga beint á móti hagsmunum
þinnar eigin stéttar. Og það er eng-
inn efi á því, að það hefir þú gert
í þessu skrifi þínu. Flokksaginn
hefi þar orðið yfirsterkari stéttvís-
inni.
Eg skrifa ekki þessar línur vegna
þess, að mig svíði neitt undan skrifi
þínu. Pvert á móti. En mér gremst
það, að góður bóndi geti svona al-
veg brjóstsviðalaust gengið á mála
hjá pólitísku félagi í fullu trássi við
meginhagsmuni sinnar eigin stéttar.
Mér finnst grein þín vera eitt af því
allra auðvirðilegasta, er ritað hefir
verið í þessu máli, og þessvegna
var eg að hugsa um að leiða hana
alveg hjá mér. En vegna þess, að
hún birtist í siglfirzku blaði, en þar
hefi eg um langa hríð haft flest og
mest viðskifti, að minnsta kosti að
haustlagi, þá taldi eg rétt að svara
því í grein þeirri, er eg tel vera
pólitískar blekkingar og útúrsnún-
ingar. En hitt ætla eg að leiða hjá
mér, sem er persónulegur skætingur.
Pá er fyrst á það að minnast, er
þú fullyrðir, þó á einkennilega
lymskulegan hátt, að eg saki Kjöt-
búð Siglufjarðar um, að h ún hafi
ekki gert reikningsskil.
Pú segir:
„Pað er vísvitandi rangt, ef Jón
í Tungu heldur því fram, að Kjöt-
búð Siglufjarðar hafi enn ekki færi
fast verð á kjöt frá árinu sem leið“.
Eg hefi nú aldrei sagt neitt um
það, að Kjötbúð Siglufjarðar hafi
gert sig seka í þessu. — Enda seg-
ir þú „ef“. — Pað er rétt eins og
þú hafir skrifað grein þína eftir
skipun, en viljað skjóta þér undan
ábyrgð með „ef“-inu. Menn fá það
einhvernveginn í meðvitundina að
þú hafir ekki lesið viðtalið, en haf-
ir skrifað eftir „diktatí" — eða að
minnsta kosti eftir skipun.
Hitt er annað mál, að Kjötbúð
Siglufjarðar er útbú frá Samvinnu-
félagi Fljótamanna og Kaupfélagi
Fellshrepps, og, að því er mér skilst
verða þarna að koma til greina sam-
eiginleg reíkningsskil, af því að þetta
fyrirtæki er rekið sem sameinleg
heild. Af því leiðir að enda þótt
Kjötbúð Siglufjarðar hafi gert full
skil, er þar með ekki sagt, að hver
deild heildarfyrirtækisins hafi gert
það, en meðan svo er ekki, verður
ekkert sagt um heildarverð kjötsins.
í þessu liggur það, að eg gat ekki
svarað ritstj. er hann spurðist fyrir
um það, hvað okkur hefði raun-
verulega verið greitt fyrir kjötafurð-
irnar á síðastliðnu hausti.
En til fróðleiks get eg sagt þér
frá því, að vafalaust hefði eg ekki
ennþá verið búinn að fá viðskifta-
reikning minn frá Kjötbúð Sigluf.
fyrir síðastliðið ár, ef eg hefði ekki