Siglfirðingur - 14.12.1935, Qupperneq 1

4

VIII. árg.
Siglufirði, laugardaginn 14. des. 1935.
40. tbl.
Skipulagningm á
kjötsölunni.
Svar til Jóns bönda á Hofi
frá Jóni í Tun£u.
Framh.
En skal, þér til hugarhægðar,
bæta því við, að eg minnist eigi
að hafa falað við nokkurn þann,
sem ekki er óánægður með fram-
kvæmdirnar. Skal eg þar tilnefna
flokkun kjötsins.
Strax í sumar, er sá boðskapur
birtist, að ærkjöt skyldi vera 50 au.
lægra en annað kjöt án tillits til
gæða eða skrokkþunga, sló miklum
óhug á framleiðendur. Og mér er
nær að halda að afleiðing þessa
hafi Orðið sú; að allflestir hafi hætt
við að Ióga sínum geldu ám til
innleggs, en hafi annað tveggja sett
þær á eða lógað þeim til heirnilis.
Mér er fullkunnugt um það, að
bændur hér um slóðir fengu allríf-
lega upphæð fyrir kjöt af geldum
ám á sumarmarkaðinum, meðan
sæmilegt verð var á því. Mundu
flestir eigi hafa verið í minnstri
þörf fytir samskonar markað nú.
Pá er flokkun á haustkjötinu.
Hvað skyldu margir vera ánægð-
ir með hana?
Pað virðist blátt áfram vera
hreinasta vitleysa, að kjötí lOtil 12
kg. skrokkum, skuli vera lægra en
kjöt af þyngri skrokkum. Eg held
að flestum komi saman um það,
að gæði kjötsins séu mjög svipuð.
Pó væri ef til vill ekkert við
þessu að segja, ef þessi verðmunur
kæmi neytendum að verulegugagni.
En svo er ekki nema að mjög
litlu leyti, eða aðeins af því kjöti,
er þeir kaupa út af sláturhúsunum á
haustin. En yfirleitt kaupa menn lít-
iðafþvíkjöti þá, það fer í kjötbúð-
irnar eða íshúshúsin og þaðan kaupa
neytendur þetta ódýra kjöt — nýtt
eða frosið — við sama verði sem
allt væri fyrsta flokks kjöt, án alls
tillits til skrokkþunga.
Pá dásamar þú þá miklu bless-
un er skipulagning haustrekstranna
hafi í för með sér.
Eg skal fúslega viðurkenna, að
það sé illt að þurfa að bíða lengi
eftir því að fá að komast að til
slátrunar í Siglufirði.
En það eru fleiri hliðar á þessu
máli, sem eru engu betri, og vega
fyllilega upp „gæði“ skipulagsins að
mínum dómi.
Skal eg sérstaklega tilnefna þá
afleiðingu „skipulagsins" sem hreinn
og beinn voði getur stafað af fyrir
bændur, en það er, að eigi skuli
dag hvern, meðan slátrun stendur,
vera nægilega margt fétil slátrunar.
Á þessu hefir orðið mikill misbrest-
ur í haust, og afleiðingin af því
vitanlega sú, að slátrun dregst mik-
ið lengur en þyrfti og verður mun
dýrari. En það mun þó flestum
finnast, að nær stæði skipulags-
mönnunum að draga úr slátrunar-
kostnaðinum en að auka hann. Er
það mikið undrunarefni öllum, er
hlut eiga að máli, hve slátrun á
Siglufirði er dýr, jafn-stórfelld og
hún þó er.
Pá fyllist þú miklum vindi útaf
því. hve menn hafi boðið kjötið
niður, hver fyrir öðrum, meðan
frjáls var salan.
Eftir minni reynslu í þessu efni,
sem vafalausl er fullt eins víðtæk
og þín, gerir þú snöggt um meira
úr þessu en efni standa til.
Pað er vitanlgga ekki hægt með
neinni vissu um það að segja, hvað
kjöt mundi hafa selzt í haust í
frjálsri verzlun, enda fullyrði eg
ekki neitt um það í viðtali mínu
við ritstjórann. Eg gizkaði rétt á
það, er mér þótti sennilegast.
En útaf þessu fyllist þú úlfúð og
vonzku og ert með skæting ogfnll-
yrðingar um hluti, sem þú vitan-
lega veizt ekkert um.
Pá endar þú fyrri pistil ræðu
þinnar með því að segja, að það
sé nú eins og annað ranghermi frá
minni hálfu, að engin greiðsla fari
fram í Kjötbúðinni.
Áslæðan fyrir svari mínu til rit-
stjórans var sú, að þegar eg slátr-
aði á Siglufirði, mig minnir 9. sept.
spurði eg Sigurð Tómasson um það,
hvernig yrði með greiðslu.
Svarar hann þá hiklaust, að nú
hafi hann ekkert með greiðslur að
gera. því kaupfélagsstjórinn annist
þær sjálfur. Eg tók þetta gott og
gílt, og hafði raunarekkertútá slíka
ráðstöfun að setja. En vitanlega er
Jóla-appelsínur, ^yr*' eina krónu.
Verzl. Helga Asgrímssonar.