Ný saga - 01.01.2000, Page 48

Ný saga - 01.01.2000, Page 48
Steinunn Jóhannesdóttir Mynd 5. í Gamla virkinu. Kona við glugga. Alsíringar af íslenskum ættum Það eru til Alsíringar af íslenskum ættum. Því alveg eins og Guðríður Símonardóttir á niðja til okkar daga á Islandi getur hún ált þá í Al- sír. Sonur hennar og Eyjólfs, sem hún gat um í bréfinu, varð eftir í Alsír þegar hún fór heim. Söntu sögu er að segja um börn síra Ólafs Eg- ilssonar og Ástu. Anna Jasparsdóttir giftist þeim höfðingja sem keypti hana og eignaðisl fljótt nokkur börn. Ólalið er allt það fólk sem heimildir þegja um, nokkur nöfn sem engin saga tengist og nafnleysingjar sem þó hafa eignast afkomendur. Hvað varð um Grindvík- inginn ritfæra, Jón Jónsson, og bróður hans Héðin, smið í Salé, og telpuna Guðrúnu Rafnsdóttur? Hvað varð unt smalann Jón Ásbjarnarson, sem komst í álnir? Hvað varð um Vestmannaeyingana Halldór Guðmunds- son, Pétur Hafliðason, Orm Jónsson, Brand Einarsson, Þorlák Þorsteinsson, Jón Björns- son, Jón Stullason og Stulla Jónsson? Hvað varð um Sigurð Gíslason, Ólaf Gunnarsson, Jón Árnason, Þorstein Sveinsson og Hall Þorsteinsson? Hvað varð um Björgu Einars- dóttur, Þóru Jónsdóttur, Sesselju Valgarðs- dóttur, Ástríði Fúsadótlur, Geirlaugu Brynj- ólfsdóttur, aðra Þóru Jónsdóltur, Guðrúnu Andrésdóttur, Heigu Sigurðardóttur, Hall- dóru Björnsdóttur, Ástu Einarsdóttur? Hvað varð um Austfirðingana Guðmund Jónsson, Tómas Jónsson, Árna Hallsson, Jón Hallsson, Guðntund Snorrason, Stara Brandsson, Jón Jónsson, Kolbein Valtýsson, Stefán Jónsson, Magnús Jónsson? Hvað varö um austfirsku konurnar Ólöfu Jónsdóttur, Þóreyju Hall- dórsdótlur, Guðrúnu Fúsadóllur, Rönku Jónsdóttur, Guðrúnu Hallsdóttur, Guðrúnu Árnadóttur, Steinunni Þórðardóttur, Ingi- björgu Jónsdóttur og Ingibjörgu Egilsdóttur? Nafnalistinn er fenginn úr skrá um þá her- tekna íslenska menn sem enn þá Iifðu í „Tyrkeríinu“ árið 1635 og drottinn varðveitti við trú og góða samvisku. Skráin fylgdi löngu og harðorðu klögunarbréfi til Danakonungs, Kristjáns IV, eins konar neyðarópi þar sem fólkið spurði hvort það væri öllum gleymt og hrópaði á útlausn úr sinni „Iangvarandi her- leiðingarplágu“ „Hvort er nú engin miskunn, enginn kærleiki, engin samviska sem vaknar? Hvorl er nú enginn guðhræddur? Eða höfum vér engan náðugan kóng? Erum vér án rétt- látra herra og forsvarsmanna ellegar án guð- hræddra kennimanna - án foreldra, vina, bræðra?“ Á þessum 70 manna lista var einnig nafn Guðríðar Símonadóttur auk nokkurra þcirra kvenna og karla sem leystir voru tæpu ári síðar og héldu heint á leið 22. júní 1636. En nokkrir hinna leystu eru ekki á nafnalist- anum með bænaskjalinu og þannig er ljóst að milli 80 og 90 manns hafa sýnt áhuga á því að komast heim um þetta leyti. Fleiri konur en karlar leystar Leysingjahópurinn taldi 28 konur og 8 karl- menn, og sú spurning hlýtur að vakna, hvers vegna konurnar sem leystar voru hafi verið svo miklu fleiri en karlarnir. Var það einhvers konar „riddaramennska“ af hálfu sendimanns Danakonungs að leysa frekar konur en karla? Voru karlarnir taldir eiga meiri möguleika á því að losna upp á eigin spýtur síðar? Fjórir lögðu sjálfir fram umtsalsverðan hluta lausn- argjaldsins, þar af einn mjög háa upphæð. Aðeins jorjár konur áttu andvirði nokkurra ríkisdala í handraðanum. Guðríður var ein þeirra, hún lagði fram 20 rd. upp í lausnar- gjald sem nam alls 262 rd. með hafnartolli. Gátu fangarnir sjálfir hafl eitthvað um út- lausn sína að segja? Var spurt um vilja þeirra? Voru þá fleiri konur en karlar sem vildu l'ara heim? Var tryggð þeirra meiri við ættlandið eða töldu konur á 17. öld kristnina sér hlið- hollari en islam? Þannig má lengi spyrja. Heimsmenningarminjar Eg fékk ekki óyggjandi svör við öllum spurn- ingum mínum þann stutta tíma sem ég dvaldi í borginni, enda átti ég sannarlega ekki von á því. Eg sannfærðist hins vegar um að til þess að fá fyllri mynd en viö höfum al' því mikla sögudrama og stóra harmleik sent Trykjarán- ið var er nauðsynlegt að skoða vettvang. Sá vellvangur er enn fyrir hendi að miklu leyti. Gamla borgin er heillegri en ég átli von á, Alsír er öðru vísi borg. Og það sem kom mér mest á óvart var að hún skyldi vera 46
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Ný saga

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ný saga
https://timarit.is/publication/806

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.