Siglfirðingur - 26.02.1955, Blaðsíða 1
I
IfllflF'
tölublað. '%$j Föstudagurinn febr. 1955,
W
28. árg.
Þvœttingur „Mjölnis
//
Oreinargerð frá Tunnuverksmiðjum ríkisins
vegna skarts á gjarðajárni.
Eins og lesendum er kunnugt,
hafa þeir frændurnir „Siglfirð-
ingur“ og „Mjölnir“ deilt dálítið
nm það undanfarið, hvort hyggi-
egra hefði verið að flytja 4 millj.
krónu tillögu bæjarstjórnar vorr-
ar á Alþingi eða við ríkisstjórn-
ina. „Siglfirðingur“ hefur talið
vonlaust að fá „tillöguna“ sam-
þykkt á Alþingi og jafnvel óheppi
legt að flytja hana þar.
„Mjölnir“ hefur hinsvegar verið
á þveröfugu máli.
Satt að segja taldi „Siglfirð-
ingur“ mál þetta vera útrætt,
eftir að Alþingi hafði fellt „tillög-
una“. En þar er „Mjölnir“ aftur á
öðru máli, svo sem sjá má af
grein, sem birtist í 2. tbl. „Mjöln-
is“, er út kom 27. f.m. Grein
þessi nefnist: „Blekkingum svar-
að“. Heiti greinarinnar er raunar
mjög óheppilegt, því bæði er hún
barnaleg og auk þess full af
blekkingum, svo eigi sé meira sagt
— í bili.
Menn skyldu nú ætla, að
„Mjölnir“ væri með grein þessari
að benda á einhverjar nýjar leiðir
til að fá tillöguná samþykkta, en
sú er aldeilis ekki meiningin. —
„Mjölnir“ er ekkert að hugsa um
velferð Siglufjarðar, tilgangurinn
er sýnilega enginn annar en sá,
að ófrægja og svívirða Einar Ingi-
mundarson alþingismann. En
þetta ferst „Mjölni“ svo óvitur-
lega og klaufalega úr hendi, að
öllum heiðvirðum mönnum hlýtur
að blöskra, og þessi skrif munu
áreiðanlega verka öfugt við það,
sem til var ætlast.
Lesendum kann að finnast hér
vera fast kveðið að orði og það
er það. En svo þeir, sem eigi hafa
lesið grein „Mjölnis“, sjái, að það
er eigi ofmælt, og svo þeir geti
sjálfir dæmt, skal hér birtur kafli
úr grein þessari, og er hann svo-
hljóðandi orðrétt:
„Áhrifamenn eða „áhrifamenn“
„Einar Ingimundarson andmæl-
ir því harðlega, að hann hafi neit-
að að flytja tillöguna á Alþingi,
en samt er það nú staðreynd,
hvað sem hann segir, að hann
færðist undan því að flytja til-
löguna með G. Jóh. þangað til
skeytið kom, þá skaut hann sér á
bak við það og neitaði endanlega
að flytja hana. — Hitt er líka
staðreynd, að hann lagði að
flokksmönnum sínum hér og e.t.v.
fleirum, áður en bréf hans kom,
bað og heimtaði, þangað til þeir
gugnuðu, að þeir ætu ofan í sig
fyrri afstöðu sína, og forðuðu sér
þannig frá því að verða að við-
undri fyrir fylgisleysi sitt og
áhrifaleysi á þinginu. Það er því
bara orðhengilsháttur, þegar
Einar segist ekki hafa neitað. —
Samt eru mestar líkur til þess, að
þessi hræðsla Einars og flokks-
bræðra hans hér um, að hann
hefði staðið einn með tillögunni
allra sinna flokksmanna, ef hann
hefði flutt hana, hafi ekki verið
á rökum reist. Því skal ekki trúað
að óreyndu, að þingmenn stjórnar
flokkanna séu svo fjandsamlegir
Siglufirði, að ekki hefði fengizt
nægileg viðbót við það fylgi, sem
G. Jóh. var búinn að afla, til þess
að .koma því í gegnum þingið, ef
Einar hefði unnið að því með
dugnaði og skröungsskap. Og þó
Einar hefði flutt málið, þrátt
fyrir andstöðu í eigin flokki, án
þess að eiga vísan stuðning fyrir
fram, eru samt líkur til þess, að
það hefði komizt í gegn. Flokks-
bræður hans hefðu hikað við að
bregðast honum í máli, sem var
jafn þýðingarmikið fyrir kjördæmi
hans, og gera hann að viðundri í
augum kjósenda sinna.“
Svo mörg voru þau orð — og
mikil má trú „Mjölnis“ vera, ef
hann heldur að þetta gangi í
menn, sem eitthvað hugsa og eitt-
hvað fylgjast með gangi mála á
Alþingi. — „Siglfirðingur“ hefur
enga trú á því, — og betur má ef
duga skal „Mjölnir“ frændi. Það
er eigi nóg að taka stórt upp í
sig og bulla eitthvað. Það, sem
sagt er í blaðadeilum verður líka
að vera trúlegt og sannleikanum
samkvæmt. En grein „Mjölnis"
er mjög áfátt í þessum efnum,
svo sem sýnt skal verða.
„Mjölnir“ lýsir Einar Ingimundar-
son ósannindamann.
Svo sem menn sjá af „Mjölnis“-
kaflanum, sem birtur er hér að
framan, þá heldur „Mjölnir“ því
fram, að hvað sem Einar Ingi-
mundarson segi, þá hafi hann
samt neitað að flytja „tillöguna“
með Gunnari Jóhannssyni.
í „Siglfirðingi" 15. jan. síðastl.
segist E.I. aftur á móti ALDREI
HAFA NEITAÐ að flytja tillög-
una og vitnar í því sambandi til
G. Jóh. o.fl,
Hér virðist „Mjölnir“ vera kom-
inn út á hálan ís, og þætti „Sigl-
firðingi“ fróðlegt að sjá vitnis-
burð Gunnars Jóhannssonar hér
um. En þar til sá vitnisburður
liggur fyrir, er sennilegt, að flest-
ir trúi E. I. betur en „Mjölni“.
100% þvættingur.
Þegar „Mjölnir" telur sig hafa
Vegna blaðaskrifa um rekstrar-
stöðvun Tunnuverksmiðja ríkisins
af vöntun á gjarðajárni telur
stjórn verksmiðjanna ástæðu til
að gefa eftirfarandi upplýsingar:
Hinn 22. okt. s.l., festum vér
kaup á gjarðajárni samkv. tilboði
dags. 20. okt. Af hendi seljanda
var tilskilinn afgreiðslufrestur frá
verksmiðju ca. 6 vikur og gengum
vér að því skilyrði, en óskuðum
jafnframt eftir að járnið yrði af-
greitt fyrr en unnt reyndist.
Járnið var keypt c.i.f. Siglufjörð
og Akureyri þannig,- að seljanda
ber að sjá um flutning þess til
landsins.
Samkvæmt þessu átti járnið að
vera tilbúið til afgreiðslu fyrstu
daga desembermánaðar og hefði
því átt að geta komið hingað um
miðjan desember.
Þar sem ákveðið var að hefja
tunnusmíði í verksmiðjunni á
Siglufirði um miðjan janúar og
járnabirgðir voru nægilegar til
janúarloka, töldum vér öruggt, að
járnið yrði komið nægilega
snemma svo eigi kæmi til stöðv-
Eins og Siglfirðingum er e.t.v.
kunnugt tilnefndi bæjarstjórn
Siglufjarðar fyrir nokkru nefnd
til að athuga möguleika fyrir
aukinni togaraútgerð í Siglufirði.
Nefnd þessi, en hana skipa undir-
ritaðir, hefur rætt þetta mál við
kaupsýslumenn, atvinnurekendur
og forstjóra atvinnufyrirtækja
hér í bæ og leitað fulltingis þeirra
við stofnun hlutafélags, sem yrði
stofnað í þeim tilgangi að kaupa
og gera út botnvörpung héðan.
Eftir þeim undirtektum, sem
þetta mál hefur fengið hjá fram-
angreindum aðilum má ætla, að
nokkurt fé fáist til hlutafélags-
stofnunar, en þó vantar enn
mikið á, að nægilegt fé sé fyrir
hendi. Fyrir því snúum Við undir-
ritaðir okkur til allra Siglfirðinga
og spyrjumst hér með fyrir um
það, hvort þeir hafi möguleika og
vilja til að gerast þátttakendur í
hugsanlegu hlutafélagi, sem hefði
þann tilgang að kaupa og starf-
rækja botnvörpung í Siglufirði.
Þeir Siglfirðingar, sem hafa
möguleika og vilja til að gerast
aðilar að fyrirhuguðu hlutafélagi
eru vinsámlegast beðnir að skrifa
nöfn sín á lista þennan og jafn-
komið lygastimplinum á E.I., —
hleypur í hann svo mikill pólitísk-
ur fítonsandi, að hann missir alla
stjórn á sér og finnst, að nú geti
hann leyft sér að láta gamminn
geysa og sagt allt, sem sér detti
í hug. En þá fær hann líka svo
mikla munnræpu, að eigi verður
(Framhald á 2, síðú)
unar verksmiðjunnar sérstaklega,
er tekið er tillit til þess, að vér
höfum mörg undanfarin ár keypt
járn frá þessu sama firma og það
ætíð staðið við samninga og af-
greiðsluloforð.
Síðan ljóst varð, að ekki yrði
staðið við loforð á afhendingu,
hefur allt verið gert sem unnt er
til að flýta afgreiðslu, og hinn
8. janúar tilkynnir seljandi, að
járnið muni verða tilbúið í lok
janúar, en það loforð hefur ekki
staðið. ,Nú er fullyrt, að járnið
verði tilbúið 10. febr., og mun þá
að sjálfsögðu verða flutt hingað
svo fljótt sem unnt er.
Öllum er ljóst, að stöðvun verk-
smiðjanna um tíma, er mjög baga-
leg fyrir starfsmenn verksmiðj-
anna, en stjórnendur fyrirtækisins
telja sig ekki eiga sök á því, eins
og skýrt er hér að framan, enda
er oss kunnugt um, að margir
járnkaupendur hafa orðið fyrir
samskonar erfiðleikum um af-
greiðslu járns nú.
Siglufirði, 1. febrúar 1955.
Tunnuverksmiðjur ríkisins
framt þá upphæð, sem þeir vilja
leggja fram sem hlutafé. Lægsti
hlutur er ákveðinn kr. 100,00. iv
Við teljum ekki nauðsynlegt að
orðlengja þörfina fyrir aukinni
útgerð í Siglufirði, hana þekkja
allir Siglfirðingar.
Árangur þeirrar tilraunar, sem
nú fer fram á vegum bæjarstjórn-
ar til að stofna hlutafélag um
togaraútgerð í Siglufirði er undir
því komin hvaða undirtektir þetta
mál fær meðal almennings hér í
bæ. Sýni það sig, að almennur
áhugi sé meðal Siglfirðinga um
stofnun hlutafélags er fyllsta
ástæða til að ætla, að svo geti
orðið og útgerð þriðja botnvörp-
ungsins hafizt hér fyrr en
seinna.
Fyrir því leyfum við undirritað-
ir okkur að skora á Siglfirðinga
að leggja þessu máli lið hver eftir
sinni getu.
Sýnum framfaravilja og sam-
takamátt okkar með því að hvert
einasta heimili í Siglufirði leggi
fram einhvern skerf til þessa
máls.
Jón Kjartansson
Snorri Stefánsson
Þóroddur Guðmundsson
Kristján Sturlaugsson
Bjarni Jóliannsson
ÚRVAL AF
fást í
ECrlLSJBÚÐ
Ávarp fil SigSfirðinga frá togarakaupanefnd