Siglfirðingur - 11.03.1955, Blaðsíða 4

t
SIGLFIRÐINGUR
Útsvarsskuldir
i.
Það dylzt sjálfsagt engum, sem
um bæjarmál hugsa, að það er
vandasamt og vanþakklátt verk
að jafna niður útsvörum í Siglu-
fjarðarkaupstað.
Síðasta tölublað Mjölnis gerir
útsvarsgreiðslur mínar til bæjar-
ins að umtalsefni, og er mér sér-
lega ljúft að rökræða þessi mál,
svo og skuldaskil liðsodda Mjölnis
manna við bæinn í sambandi við
styrk- og lánveitingar og ábyrgðir
Ýegna útgerðar o.fl.
Eg hefi hlotið þann vafasama
heiður, að háttvirt niðurjöfnunar-
nefnd hefir alloft á undanförnum
árum talið mig tekjuhæsta íbúa
þessa byggðarlags, enda hefir
nefndinni þóknast að leggja á mig
3svar sinnum hærri útsvarsveltu-
skatt, en samskonar skattur er á
'Akureyri og í Reykjavík og 6
sinnum hærri en á Húsavík.
Eins og nú árar, hafa hinir vísu
forráðamenn bæjarins stöðugt
verið að glíma við þann vanda,
að afla bæjarfélaginu nýrra
tekjustofna, en barátta þessi er
:ekki ný af nálinni. Má í því sam-
bandi minna á, að fyrir tilstilli
bæjarstjórnar framkvæmdu tveir
mætir menn hér í bæ árið 1935
nákvæma rannsókn á því, að hve
miklu léyti framleiðsla og velta
væri útsvarsskyld og að hve miklu
leyti útsvarsfrjáls. Niðurstaða
þessarar rannsóknar var sú, að
eigi fengizt greitt útsvar nema af
:% framleiðslunnar og þótti það
afleitt.
Hvernig skyldi þetta ástand
vera í dag? Það svari hver fyrir
sig. Eg tel hinsvegar sennilegt, að
9/10 allrar framleiðslu og veltu
,hér í bæ sé undanþegin útsvars-
greiðslu.
II.
Eg hefi áður bent á það í þessu
blaði, að hér sé stefnt inn á þá
braut, að fyrr eða síðar verði
.gengið á eignir bæjarbúa. Hér eru
• engin stórfyrirtæki, sem bera há
útsvör eins og víða annars staðar
og á því niðurjöfnunarnefnd ekki
annars úrkostar en að leggja út-
. svör á tekjur einstaklinganna
hvar í stétt sem þeir standa.
Það yrði of langt mál að telja
upp þau fyrirtæki, sem eigi greiða
útsvör hér í bæ eða þau fyrirtæki
, sem lögum samkvæmt njóta sér-
stakra hlunninda á þessu sviði,
en eitt af þessum fyrirtækjum er
Afengisverzlun ríkisins.
Undirdeild þessa fyrirtækis,
Lyf javerzlun ríkisins, hóf fyrir all
mörgum árum síðan sölu á lyf jum
til sjúkrahúsa á innkaupsverði.
Gefur auga leið um það, að erfitt
er fyrir skattskyld fyrirtæki að
standast slíka samkeppni, enda
hafði þetta þær afleiðingar í för
með sér, að sala lyfjabúða til
sjúkrahúsa hefir að mestu lagst
niður.
Mikinn hluta af því útsvari, sem
Áfengisverzlun ríkisins greiðir hér
í bæ, hefir verið greitt með lyfj-
um til sjúkrahússins (ca. 20 þús.
kr. árlega). Hefi ég sótzt eftir
því við rétta aðilja að fá að sitja
við sama borð, eða m.ö.o. fá að
greiða part af útsvari mínu með
lyfjum til sjúkrahússins og hefir
nokkuð áunnizt í því efni. Hins
vegar er bæjarstjóra vel kunn-
ugt um, að útsvar mitt væri þegar
greitt að fullu, ef þessi leiðrétt-
ing hefði fengizt fyrr.
HI.
Því ber að fagna, að „Mjölnir"
vill fara gætilega í fjármálum;
vill ekki að bæjarstjórn „bíti á
agnið“ þegar fasteignir, lönd og
lóðir eru falar. Eflaust hafa þessi
sjónarmið ráðið þegar eyðibýlið
Skúta var keypt um árið, eftir að
þessi jörð hafði verið rúin flest-
um verðmætum, heita vatnsrétt-
indum, allri strandlengju og 100
m. spyldu meðfram ánni að aust-
an verðu. Og eflaust hafa þessi
sjónarmið verið ríkjandi þegar
einn liðsoddi Mjölnismanna flutti
tillögu um það í stjórn Bæjarút-
Fréttatilkynning frá
Blaðaumsögnum
Fyrirækið Blaðaumsagnir tók til
starfa 1. febrúar 1952 og hefur því
starfað í þrjú ár. Tilgangur og starf
þess er að safna úrklippum úm ýmis
efni úr dagblöðum landsins. hessu er
þannig fyrirkomið, að menn gerast
áskrifendur að einhverju vissu efni
og fá þá allt sent, sem um það efni
er ritað í blöðin.
Dagblöðin eru spegill þjóðarinnar,
er sýnir öll þau mál í ljósi samtíðar-
innar, sem efst eru á baugi hverju
sinni. Er óþarft að taka það fram,
hve verðmæt heimildarrit slíkar
blaðagreinar verða, er tímar líða.
Fyrirtæki, félög og einstaklingar
safna úrklippum úr dagblöðum. —
Einkafyrirtæki og opinberar stofn-
anir safna öllu dagblaðaefni, sem
fjallar um viðkomandi stofnanir,
störf þeirra og rekstur. Einstaklingar
safna öllu dagblaðaefni um hugðar-
efni sín, en þau eru eins mörg og
íbúar þessa lands.
Blaðaumsagnir vinna úr um þrjátíu
blöðum, sein gefin eru út víðsvegar
um landið. Á hverja grein, sem klippt
er úr blaði, er viðskiptavinur fær, er
límdur blaðhaus, sem ber með sér,
úr livaða blaði greinin er og livenær
hún birtist.
Fram til þessa hefur aðeins verið
hægt að útvega úrklippur úr íslenzk-
um blöðum, en nú getur fyrirtækið
einnig boðið viðskiptamönnum sín-
um úrklippur úr erlendum blöðum.
Nú þegar er hægt að útvega úrklippur
Úr dönskum, enskum, norskum og
gerðarinnar að kaupa gamlan fúa-
hjall undir Bökkum á kr. 800 þús.
— og mætti svo lengi telja.
Að lokum skal þetta tekið fram:
1) Skuld mín við bæinn er ekki
40 þús. heldur innan við 25 þús. kr.
2) Eg hefi stundum átt hærri
upphæð hjá bænum, og hefi
ekki fundið neina ástæðu til að
gera slíkt að blaðamáli.
3) Hvað svo sem snjóflóða-
hættu viðkemur, er það vitað, að
gert er ráð fyrir byggingum á
Goos-túni, samkv. skipulagsupp-
drætti, enda hefir þegar verið
byggt þar eitt hús.
4) Eg hefi það eftir bæjar-
stjóra, að mjög æskilegt væri, að
Goos-túnið væri tekið undir ræktun
til viðbótar Skólagarðinum, og
byggist tilboð mitt m.a. á þessum
forsendum.
Siglufirði, 10. marz 1955.
A. SCHIÖTH
OPIÐ BRÉF
(Framhald af 1. síðu)
sem mér skilzt á þér, að þú hafir
sama sem átt að eiga inni á
bankabók í Rvík. En málið var
víst ekki svona auðvelt eins og
og þú gerir þér í hugarlund, þar
sem að ekkert annað gerist í mál-
inu þér til handa, en að Atvinnu-
málanefnd hafði mælt með við
ríkisstjórnina, að þér yrði lánuð
þessi upphæð, að sínu leyti eins
og hún hafði mælt með Fr. Guð-
jónssyni og fleirum, eða samtals
hafði hún mælt með kr. 450 þús.
til Siglufjarðar. Á sama tíma sem
þetta gerizt liggja báðir togar-
arnir hér bundnir við bryggju og
komast ekki út á veiðar vegna
fjárskorts og til þess að leysa
þennan hnút þurfti bæjarútgerðin
fjórar og hálfa milljón króna að
láni, og engin leið, að það fengizt
annarsstaðar frá en með að-
stoð ríkisins og ríkisábyrgð, væri
fyrir lánunum. Þetta tókst eins og
öllum Siglfirðingum er í ferzku
minrii, en partur af þessu láni var
einmítt atvinnubótaféið, sem að
ríkisstjórnin hækkaði úr kr. 450
þús., eins og Atvinnumálanefnd
hafði lagt til,. að það yrði og upp
1 kr. 750 þús., og veitti því til
bæjarútgerðarinnar, án þess
hvorki að spyrja mig eða bæjar-
stjóra um leyfi til þess, enda hef-
ur ríkisstjórnin ekki haft þann
hátt á að minnsta kosti ekki hvað
mig snertir. En hafir þú einhverju
verið rændur, Vigfús, þá get ég
ekki skilið að um alla lánsupphæð-
ina hefði verið að ræða, heldur
bara gróðann af sölu hjallanna til
Síldarverksmiðja ríkisins, því þar
hefðu þeir eflaust lent eins og þeir
hjallar, sem þú áttir fyrir.
Lúalegasti kafli bréfs þíns er
um fyrirhuguð togarakaup og vél-
bátakaup þeirra tveggja báta, sem
gefin voru á frjálsu leyfi. Byrjun
kaflans er á þessa leið: „Heyrzt
hefur, að mikill ráðamaður í
Reykjavík“ o.s.frv. Aframhaldið
Tilbcð óskast
í húseignina Steinaflatir. — Til-
boðum sé skilað á skrifstofu
Þróttar fyrir 20. þ.m. Allar nán-
ari upplýsingar einnig gefnar þar.
getur þú séð í „Mjölni“, hafir þú
tapað afiriti af bréfi þínu, enda
mundi ég ráðleggja þér að nota
það, þar sem að það er lagfært
þér heldur í vil. Kaflinn er allur
skrifaður í þeim tilgangi að vekja.
upp úlfúð og leiðindi í kring um
þessi væntanlegu togarakaup, og
væri þér nær að koma heiðarlega
fram í því máli og skrifa þig fyrir
ákveðnum hlut eins og aðrir gera,
en ekki vísa til bréfs, sem er fullt
af skilyrðum fyrir þátttöku þinni,
t.d. eins og því, að þú ákveðir
sjálfur hvað hlutaféið verði mik-
ið, og að þú eigir helminginn af
hlutafénu eða með öðrum orðum,
að þú farir með meirihlutavald í
félaginu. CNei, Vigfús, þetta er
ekki leiðin til þess að koma góðu
máli í heila höfn, heldur þver
öfugt. Og það minnsta, sem hægt
er að ætlast til af þér er að upp-
lýsa, hver þessi ráðamaður í Rvík
sé, sem á að hafa öll ráð okkar
Siglfirðinga í höndum sér. Mér
vitanlega er ennþá lýðræði á Is-
landi, en enginn einræðisherra,
sem sagt getur fyrir verkum. En
ef þú villt halda áfram upptekn-
um hætti í skrifum þínum, þá
verðurðu að reikna með meiri
þroska hjá fólki nú heldur en var,
þegar kjaftakindur gengu bæ frá
bæ og sáðu úlfúð og lygaþvætt-
ingi milli manna, sem oft varð
þeim sjálfum að aldurtila.
Við lestur bréfs þíns hefi ég
fundið sérstakan veikleika hjá
þér, sem lýsir sér í því, að þú
heldur, að menn séu að ofsækja
þig og vilji þér eitthvað illt. —
Þetta er óalgangur sjúkleiki en
ákaflega alvarlegur, og ekki sízt
þegar þetta brýzt út í ungum
mönnum. Reyndu að venja þig af
þessu, því að ef þú temur þér
þetta, mun þetta verða þér óbæri-
legt, þegar þú ferð að eldast og
getur ekki leitt til annars, en að á
gamals aldri verði þú nöldursegg-
ur og leiðindaskjóða.
Að lokum held ég, að happa-
drýgst yrði fyrir þig að biðja af-
sökunar á þessum skrifum þínum,
og skal ég þá verða fyrsti maður
til þess að leiða þetta mál hjá
mér, jafnvel þótt ég eigi opna leið
að snúast öðruvísi við.
Vinsamlegast,
Ólafur Ragnars
Leiðrétting. I minningargrein
um Ólöfu Einarsdóttur á 3. síðu
blaðsins í dag er Snorri verzlunar-
stjóri talinn Pétursson en á að
vera Pálsson. Er beðizt velvirð-
ingar á þessu.