Siglfirðingur - 13.05.1955, Blaðsíða 2

2
SIGLFIRÐINGUR
i-----------------------—
Siglfirðingur
mAlgagn siglfirzkra
sialfstæðismanna
Ritstjórn: Blaðnefndin
Abyrgðarmaður: Ólafur Ragnars
Auglýsingar: Franz lónatansson
■>
Otvarpsumræðurnar
Síðastliðið mánudags- og
þriðjudagskvöld var útvarpað
umræðum frá Alþingi. Umræður
þessar fjölluðu ekki um neitt sér-
stakt, heldur máttu frekar
kallast rabb um daginn og veg-
inn, Þó gengu ræður ráðherranna,
sem töluðu fyrra kvöldið mest út
á þjóðarbúskapinn, en rabb and-
stöðuflokksþingmannanna voru
ádeilur á stjórnarflokkana.
Það sem vakti sérstaka athygli,
var rabb Hermanns Jónassonar
um vinstriflokka stjórn. Það situr
alltaf óþægilega í honum, að hon-
um var vikið úr ráðherrastóli við
síðustu samninga núverandi
stjórnarflokka, og þá allra helzt
að hafa ekki komizt í forsætið.
Með myndun vinstri stjórnar
hugsar hann sér að ná í forsætis-
ráðherrasætið, og þá er valdafýkn
hans og hégómagirnd fullnægt. —
Hann talaði hlýlega til Alþ.fl. og
þeirra kommúnista, sem með
hangandi hendi fylgja kommún-
istum að málum, en eru ekki
flokksbundnir. Einnig var hann
að leitast við að „kókitera“ við
Þjóðvarnarmenn, en var eitthvað
feiminn við þá út af lýsingu þeirra
af varnarliðinu.
Hermann ræddi mikið um sam-
vinnu, samvinnuútgerð og sam-
vinnubúskap. Allt annað væri óal-
andi og óferjandi.
iRæddi hann mikið um millilið-
ina. Taldi þá fjárfreka og þurftar-
mikla. Talar hann þar af reynslu.
Oft hefur verið fengizt um milli-
liðastarfsemi samvinnufélagsskap
arins hér á landi. T.d. hefur dreif-
ing mjólkur verið tíðum þyrnir í
augum bænda. Einnig hefur SlS
lagt drjúgan skerf til að halda
góðu lífi í milliliðunum, þ.e. heild-
sölunum. Svo finnur Hermann
með sjálfum sér vel þurftarfrekju
hans sjálfs og Framsóknarflokks-
ins. En eins og allir vita, spilar
Framsóknarflokkurinn sig sem
milliflokk, millilið milli hægri og
vinstri. Öllum er kunnugt, að þar
vill hann, eins og aðrir milliliðir,
fá eit'thvað fyrir sinn snúð. Það
var auðheyrt, að Hermann er
ákaflega kunnugur öllu þessu
milliliðabraski, enda talaði hann
óvenjulega létt og lipurlega — en
Ijót var röddin. Endaði hann svo
ræðu sína með því að biðla til
þjóðarinnar um styrk til að
mynda vinstriflokka stjórn.
Haraldur Guðmundsson ræddi
ginnig mikið um vinstri flokka*
stjórn og minntist á þátttöku Al-
þýðuflokksins í ríkisstjórn á ár-
unum 1934—’38. Eins og nú er
komið fyrir Alþ.fl. er engin undur
þó gamli maðurinn raupi af því
að fífill hans hafi fegri verið. Har-
aldi er það ekki láandi, þótt hann,
sem nú er kominn á raupsaldur-
inn, hafi við þessar útvarpsum-
ræður, verið að gleðja sína hrelldu
sál og annarra Al.þ.fl.manna á
saklausu karlaraupi. Á þeim ár-
um, sem Framsóknarflokkurinn
fann upp „þingrof“ og nýjar kosn
ingar með einhverja kosninga-
bombu milli handa, eingöngu til
að afla sér fylgis, horfðu Alþ.fl.-
menn hugfangnir á þessar sniðugu
aðfarir og drógust að Framsókn-
arfl. til að læra, ef ske kynni, að
þeir gætu haft í frammi sama
leikinn. En þó þeir gætu lært,
fengu þeir aldrei hug eða ein-
beittni til að setja þann leik á
svið. Þess vegna var Alþýðuflokk-
urinn aldrei nema „litli bróðir“,
notaður til ýmislegs og látinn svo
fara úr stjórninni við lítinn orðs-
tír. Allir muna sjálfsagt stjórnar-
tíð Stefáns Jóhanns, ráðleysið og
vandræðin. Þá lenti Alþ.fl. milli
Sjálfstæðisfl. og Framsóknarfl.,
sem að vísu átti ekki mann í
ríkisstjórninni, ráðvilltur og úr-
ræðalaus. Enduðu þau ósköp á
þann veg, að Alþ.fl.menn fengu
Framsóknarmaddömuna upp í
stjórnarsængina til sín og gat þá
hallað sér á báðar hliðar eftir
vild.
Það er alveg ástæðulaust fyrir
Alþ.fl. að raupa af því að hafa átt
sæti í rlkisstjórninni. Réttara að
tala sem minnzt um það.
Dálítið einkennilegt, að Harald-
ur þvertók fyrir, að Alþýðusam-
band Islands ynni að myndun
vinstri flokkastjórnar. Taldi hann
Alþýðusambandið vera stéttarsam
tök ,og væru þau ekki bundin
( Framhald á 3. síðu)
VERKFALLIÐ MIKLA
(Framhald af 1. síðu)
sést, að lítið verður eftir af þess-
ari 10% hækkun. Hér blasir við
hið sama: tap og ósigur.
Að vísu má segja, að orlofs-
uppbótin bæti dálítið upp tap
verkamanna. Hann hefur þá, sem
því svarar, svolítið meira fé úr að
moða. Langflestir verkamenn eyða
ekki sínum orlofspeningum í
skemmtiferðir, eða sér til hvíldar.
Þeir eru notaðir til ýmislegs
annars, og þá í þessu tilfelli að
hjálpa þessum 10% að dekka
tapið.
Þá er þriðja taugin: Stofnun
atvinnutryggingasjóðs. Þetta er
svo sem ekki neitt nýmæli. Á al-
þingi 1953 var lagt fram frum-
varp um stofnun sjóðs, sem átti
að vera til þess að bæta verka-
mönnum upp vinnutap. Átti sá
sjóður a ðvera undir stjórn ríkis-
stjórnar. Lítið var gjört með
þessa sjóðstofnun af forráða-
mönnum verkalýðsins, líklega af
því, að þessi hugmynd kom ekki
frá þeim sjálfum. Vandræðin, sem
sköpuðust við þetta langa verk-
fall, hefur knúð hina „vitru menn‘
til þess að koma þessari sjóð-
stofnun á framfæri, með því skil-
yrði, að Alþýðusamband íslands
hefði alla stjórn á honum. Þeir
sáu „hinir vitru“ sér leik á borði;
þeir koma þá til með að ráða því
að öllu leyti, til hvers hann væri
notaður.
Alþýðusamband Islands á að vera
virðuleg stofnun.
Það blandast sjálfsagt engum
hugur um — ef hugsað er með
alvöru um verðlags- og kaup-
gjaldsmálin — að þau eru byggð
á skökkum forsendum. Óvissa er
ríkjandi um, hvað sé rétt eða
ekki rétt. Þessir „vitru menn“
höfnuðu boði ríkisstjórnar um að
láta rannsaka það. Fyrirhyggju-
laust kapphlaup heldur áfram
milli verðlags og kaupgjalds. —
Öryggisleysi og öngþveiti ríkir í
hagsmunamálum verkalýðsins. —
Alþýðusamband Islands er heild-
arsamtök verkalýðsins í landinu,
æðsti dómur hans, ef maður
mætti svo að orði kveða. Því ber
skylda til að byggja mál verka-
lýðsins upp á traustum grund-
velli og vinna að málum hans í
fullu samræmi við hagsmunamál
alþjóðar. Alþýðusamband Islands
á að vera virðuleg stofnun, sem
nýtur álits og trausts fólksins í
landinu. En því er ver, að Alþýðu-
samband Islands er hvorki virðu-
leg stofnun og nýtur hvorki
trausts né álits. Það hefur svikist
undan merkjum og gegnir ekki
sínum skyldustörfum.
Það er pólitískur vígvöllur, —
flokkshagsmuna hreiðurtildur, er
Alþ.fl.menn og kommúnistar
þrátta um, hvorir eigi yfir að
ráða. Með þessari valdastreytu
troða þeir sjálfir hagsmunamál
verkalýðsins ofan í svaðið.
Ef Alþýðusamb. Islands hefði,
í nýafstöðnu verkfalli, skilið sitt
hlutverk og gengið með alvöru,
fullkomnum skilningi og alhliða
yfirsýn yfir ástandið í hagsmuna-
málum verkalýðsins að samninga-
borðinu, með því að taka boði
ríkisstjórnarinnar um þessa nefnd
arskipun, myndi verkalýðurinn
hafa gengið með sigur af hólmi.
Kaupkröfur og kaupgjaldshækk
anir framkvæmdar með ofbeldi,
er margra ára gömul kommúnist-
isk stefna, sem reynslan hefur
sannað, að skapar ósamræmi,
öngþveiti og öryggisleysi í lífs-
baráttu verkalýðsins.
Alþýðusambandið hefur að
þessu haldið fast við þessa stefnu,
og unnið að áframhaldandi tog-
streitu og erjum milli stétta þjóð-
félagsins. Þessi stefna er að verða
úrelt og verður bannsunginn. Sá
tími vonandi kemur, og verður að
koma, að Alþýðusamband Islands,
Vísnadáikur
Margir Siglfirðingar munu
máske hafa gaman af að sjá á
prenti vísur, sem botnaðar hafa
verið í spurningaþætti Sveins Ás-
geirssonar.
Hér fara á eftir nokkrar stökur,
sem voru botnaðar í spurnniga-
þætti á Akureyri 5. marz s.l. Eru
fangamörk þeirra í svigum aftan-
við, sem botnana gerðu.
Sólin hlý um borg og bý
brosir skýin gegnum.
Við sína píu Syngman Rhee
söng á kvíaveggnum (G.S.)
Að Malenkov sé fallinn frá
furðað marga getur.
Beljan hefur borið hjá
Búlganín í vetur (G.S.)
Helgi vísur botnar bezt,
bragarsnilli gæddur.
Það er sem mér þykir verst,
þegar ég er hæddur (H.S.)
Undarlegri aldrei sézt
andi holdi klæddur (G.S.)
Heims er valtur hugur minn
hrissingskalt er geðið.
N úer svalt í Köldukinn,
klakað allt og freðið (K.í.)
Láttu hljóða lagið góða
létt, svo bjóða megi hrund.
Ástarljóð og atlot fljóða
örva blóðið marga stund. (G.S.)
Nú er í móði að yrkja óð
öðrum bjóða stöku.
Þiggi fljóðin, þýð og góð,
þessa ljóðavöku (K.Í.)
Botna skaltu, maður minn,
með svo ekki leki.
Passar upp á pelann sinn
Pétur erindreki (G.S.)
Styttist óðum leið til lands,
lít ég strendur blána.
Haustar að í hjarta manns,
hárin taka að grána (K.í.)
Mér er sem ég hafið heyri
hræra í sínum rosapott.
Pollurinn við Akureyri
ísnum hefur skolað brott (H.S.)
Eg er bundinn auðargná,
öllum sundum lokað.
Innan stundar er ég frá
og yfir hundinn mokað (K.I.)
Dýra bragi botna þeir,
búnir andans skarti.
Þó er meira en meðalleir
í mörgum fyrriparti (G.S.)
sem virðuleg stofnun, með glögga
yfirsýn og fullkomnu tilliti til
allra stétta þjóðfélagsins, verði
friðsamur og veigamikill þátttak-
andi í að vinna að bættum lífs-
kjörum almennings í landinu.