Siglfirðingur - 08.10.1955, Blaðsíða 4

4
SIGLFIRÐINGUR
Glœsilegt, fjölsótt
héraðsmót
Föstudaginn 16. september s.l. efndu Sjálfstæðisfélögin í Siglufirði
til héraðsmóts í Nýja-Bíói. Ólafur Thors, forsætisráðherra og frú
hans heimsóttu Siglufjörð í tilefni mótsins.
RÆÐUR RÁÐHERRA OG
ÞINGMANNS
Pétur Björnsson, form. fulltrúa-
ráðs, setti mótið og bauð for-
sætisráðherrahjónin velkomin til
Siglufjarðar, svo og listafólk það,
sem fengið var til að skemmta á
mótinu.
Því næst tók Ólafur Thors,
formaður Sjálfstæðisflokksins til
máls.
Aðalinntak ræðu hans var
að rekja stjórnmálasögu
þjóðarinnar síðustu áratugi,
sér í lagi síðustu sporin í
sjálfstæðisbaráttunni og að-
dragandann að lýðveldis-
stofnuninni og forystu Sjálf-
stæðisflokksins, stærstu
stjórnmálasamtaka þjóðar-
innar, í loka sigrinum. Jafn-
framt skýrði ráðherrann þó
víðsýnu umbótastefnu í þágu
þjóðarlieildarinnar, sem út á
við byggði á frelsi þjóðar-
innar en inn á við á frelsi
einstaklinganna í hugsun og
athöfn, og Sjálfstæðisflokkur-
inn væri myndaður utan um.
Einkennandi fyrir ræðu
ráðherrans var, að hvergi
gætti persónulegra ádeilna,
mál hans var einvörðungu
drengileg, málefnaleg túlkun
þeirra sjónarmiða, sem Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur sett
fram í hagsmunamálum lands
og lýðs.
Þá talaði Einar Ingimundarson
þingmaður okkar Siglfirðinga.
Þungamiðja máls hans
voru hagsmunamál byggðar-
lagsins, sér í lagi atvinnu-
málin og samgöngumálin. —
Rakti hann I stuttu máli það,
sem þegar væri til staðar og
hefði verið gert, þ.e. togara-
útgerð. nýtt hraðfrystihús og
aukin tunnusmíði á komandi
vetri, svo og ráðstöfun á at-
vinnubótafé úr ríkissjóði, sem
aðallega hefur verið varið til
bátakaupa og til reksturs
togaranna. — Höfuðáherzlu
lagði þó þingmaðurinn á hitt,
sem enn þyrfti að gera, svo
stöðva mætti fólksflóttann úr
bænum og skapa hér fjöl-
þættari störf.
Þingmaðurinn ræddi og vænt-
anlegan Strákaveg, en tækni-
leg rannsókn á þeirri vegar-
lagningu fór fram fyrir
skemmstu og mun hafa gefið
góða raun. Verður það verk-
efni næsta þings að ákveða
fjárframlö'g til þessarar bráð
nauðsynlegu og langþráðu
vegarlagningar, sem tengja á
Siglufjörð við þjóðvegakerfi
landsins.
iVar máli forsætisráðherra og
þingmannsins sérlega vel tekið af
tilheyrendum.
GÓÐIR SKEMMTIKRAFTAR
Vel hafði verið vandað til
skemmtikrafta á héraðsmótinu.
„Stúlkan með silkimjúku rödd-
ina“ dægurlagasöngkonan Erla
Þorsteinsdóttir, söng með undir-
leik frú Sigríðar Auðuns. Leik-
ararnir Klemenz Jónsson og Valur
Gíslason (sem hlaut silfurlampa
leikgagnrýnenda fyrir bezta leik
s.l. leikárs: „Fædd í gær“)
Um all langt skeið hefur Kjöt-
búð Siglufjarðar annast sölu
kindakjöts og annarra slátur-
afurða hér í bæ. Hún hefur verið
ein um þá sölu. Treglega hefur
gengið, að önnur verzlun risi hér
upp, sem hefði á hendi slíka sölu.
Hvort staðið hafi þar í vegi, að
ekki hafi fengizt leyfi til þess, er
ekki vitað með vissu, en vitan-
legt er, að Kjötbúð Siglufjarðar
hefur verið sköpuð sú aðstaða
með þá vörusölu, að ekki hefur
þótt glæsilegt fyrir aðra sams-
konar verzlun að koma fótum
fyrir sig. Það hefur því ekki
verið í annað hús að venda fyrir
okkur Siglfirðinga. Við höfum
verið neyddir til að verzla við
þessa einu verzlun og taka það,
sem í boði hefur verið. Öll kjöt-
sala hefur verið ólögleg annars-
staðar frá í bænum.
Lengi vel var hrossakjöt selt :
án nokkurra hamla eða á frjáls-
um markáði. Þeir sem vildu selja
hross til afsláttar, komu hingað
með þau. Mátti þá hver kaupandi
velja það hross úr hópnum, sem
honum leizt bezt á og var með
hentugan þunga kjöts. Þessi við-
skipti gengu vel og voru seljend-
ur og kaupendur ánægðir með
þau. Svo var þessum frjáslu við-
skiptum hætt. Kaupfélögin tóku
hrossakjötssöluna á sínar hendur
og bönnuðu að selja kjötið til
annarra en kjötbúðanna.
skemmtu með gamanþáttum. Þá
söng okkar vinsæli Daníel Þór-
hallsson með undirleik ungrar
siglfirzkrar stúlku, frk. Grétu Jó-
hannsdóttur. Var skemmtiskrá
þessi hin bezta, enda flutt af
hæfu listafólki, svo sem framan-
ritað sýnir.
FJÖLMENNI Á TVEIMUR
STÖÐUM
Héraðsmót þetta var sérlega
vel sótt, þrátt fyrir . að selja
þyrfti aðgang, til að mæta kostn-
aði vegna dýrra skemmtikrafta.
Var húsfyllir í Bíóhúsinu og á
dansleiknum að Hótel Hvanneyri,
en þar söng Erla Þorsteinsdóttir
með hinum ágæta kvartett Gaut-
landsbræðra. Er ekki ofmælt þótt
sagt sé, að héraðsmótið hafi verið
vel heppnað og siglfirzkum sjálf-
stæðismönnum til sóma.
—oóo—
Undirbúningsnefnd héraðsmóts-
ins skipuðu: Pétur Björnsson
((fulltrúaráðið), Erla Axelsdóttir
(kvenfélagið), Ólafur Stefánsson
(félag sjálfstæðismanna) og
Stefán Friðbjarnarson (FU|S). Á
nefnd þessi þakkir skilið fyrir
mikið og gott starf.
Kjötbúð Siglufjarðar hefur
síðan haft hrossakjötssöluna á
hendi.
Maður að nafni Símon, bóndi
að Goðdölum, var lengi alldug-
legur að útvega Siglfirðingum
hross til slátrunar, og einnig Sig-
urður bóndi að Stokkhólma. —
Þegar hrossakjötssalan varð
bundin eingöngu við kjötbúðina,
urðu þessir menn að hætta við-
skiptum hér.
Annar þessara manna, Símon,
vildi þá gjarnan halda áfram að
útvega góðkunningjum sínum
hrossakjöt, en Kjötbúð Siglufjarð-
ar kom í veg fyrir slíkt með því
að hóta sektum. Þingeyingur
nokkur, Flosi að nafni, tók upp
þann hátt að koma til Siglufjarð-
ar með hangið kjöt til sölu á
frjálsum márkaði. Fólki líkaði
þessi verzlun vel, kjötið var gott
og prýðilega vei verkað. Margir
hættu við að hafa fyrir því að
koma kjöti til reykingar og biðu
eftir góða kjötinu hans Flosa.
Einn góðan veðurdag var Flosi
stöðvaður með þessa kjötsölu og
talið, að hann bryti kjötsölulögin.
Þessir tveir árekstrar voru
ekki mjög áberandi, þótt fólk að
vísu væri mjög óánægt út af
þessu ófrelsi. En við dómarann
var ekki til neins að deila. Kjöt-
búð Siglufjarðar varð að hafa
þessa kjötsölu ein.
Nú fyrir skömmu kom hingað
til bæjarins kjötsending frá Kaup
félagi Svalbarðseyrar. Gafst fólki
kostur á að kaupa þetta kjöt og
mátti velja um 2 flokka, 1. og 2.
verðflokk. Slíkt hafði ekki þekkst
áður hér. Fólki hér fannst þetta
nýlunda, og hafði margt hugsað
sér að líta á varninginn og gera
kaup á vetrarforðanum.
En Adam var ekki lengi í Para-
dís. Áður en til nokkurrar sölu
kom, hófst Kjötbúð Siglufjarðar
handa og leitaði aðstoðar til að
banna þessa kjötsölu.
Hér stangazt á hagsmunir ein-
okunarverzlunar og hagsmunir
fólksins í bænum og sjálfsákvörð-
unarréttur þess að velja eða
hafna eins og frjáls verzlun veitir.
Hér er árekstur milli einokunar
og frjálsrar verzlunar all athyglis
verður og áberandi. Það eru allar
líkur, sem benda til þess, að reynt
hafi verið og því haldið áfram að
lífga við þann óskapnað, sem átti
sér stað í verzlunarháttum á
tímabili einokunarverzlunar Dána
hér á landi, þegar mönnum var
ekki frjálst að verzla nema við
einn ákveðinn kaupmann og
flenging við staur viðlögð, ef út
af var brugðið.
Ekki er það ólíkt þeim aðför-
um, sem nú eru notaðar, þó ekki
sé flenging viðhöfð. Ef manni,
sem hefur sláturleyfi og sendir
hingað kjöt til sölu, er hótað að
taka af honum sláturleyfið ef
hann selji hér kjötið.
Svipað bragð er að þessu og
þvi gamla.
Við lifum í lýðfrjáslu landi,
þar sem mannréttindi eiga að
vera virt samkv. stjórnarskránni.
Við eigum að búa við frjálsa
verzlun, og gerum það að undan-
skilinni kjötverzlun. Því má hún
ekki vera frjáls? Því mega neyt-
endur ekki hafa óskoraðann rétt
til að velja og hafna í kjötverzl-
unum, eða á annan hátt eins og í
öðrum verzlunum.
Við Siglfirðingar erum einangr-
aðir. Fjölhn og særinn eru okkur
oft fjötur um fót. Við eigum
óhægt með að skjótast burt og
litast um eftir kjötkaupum. Því
kemur okkur vel að hér væri um
annað að velja en það, sem þessi
kjötbúð telur sér hentast að hafa
á boðstólum. Við gjöldum þess-
arar einangrunar. Tillitsleysið og
kæruleysið fyrir sjálfsákvörðunar
rétti fólksins er takmarkalaus. —
Við slíkt verður vart búið lengur.
Það verður að koma meiri fjöl-
breyttni í kjötmarkaðinn. Það
verður að kveða einokunina niður.
Victoria
hjól með hjálparvél til sölu.
Verð kr. 5.800,00.
Utborgun kr. 2000,00.
Mánaðarafb. kr. 500,00. (
ÁSGEIR BJARNASON !
Arekstur milli einokunar
og frjálsrar verzlunar