Siglfirðingur - 04.12.1958, Blaðsíða 6

6
SIGLFIRÐINGUR
Suiur-Ameríkuflokkar ug kjördæmamáliít
Suður-Ameríkuaðferðin
Allt frá því að tilhugalífið milli
núverandi stjórnarflokka hófst, en
segja má, að það hafi byrjað
þegar í ársbyrjun 1955, er undir-
búningur hófst undir verkfaliið
mikla, sem skall á vorið 1955, —
hafa dunið á Sjálfstæðisflokknum
og forustumönnum hans hvers
konar svívirðingar og brigzl. —
Flokkurinn hefir átt að vera ó-
alandi og óferjandi samkunda
skemmdarverkamanna, ósam-
starfshæfur, einræðissinnaður og
hættulegur þjóðfélaginu. Þessi
hatursáróður hefir haldið áfram
fram á þennan dag, a.m.k. í
stjórnarblöðunum Tímanum og
Þjóðviljanum.
Allur mun þessi áróður vera
nærri því eða alveg óþekkt fyrir-
brigði í landi, sem telur sig vera
vestrænt lýðræðisríki — sem
betur fer.
Gagnrýni, sem stjórnast afsjúk-
legu hatri skaðar ekki þann, sem
hún beinist gegn í þjóðfélagi sið-
aðra manna, heldur þá, sem halda
gagnrýninni uppi.
Eitt af uppáhaldsskammar-
yrðum hinna svonefndu vinstri
flokka og þá aðallega Tímans —
um Sjálfstæðisflokkinn hefir til
skamms tíma verið það, að honum
svipaði til stjórnmálaflokka í
ríkjum Suður-Ameriku um starfs-
hætti og tilgang.
Hins vegar hefir mjög dregið
úr þessu Suður - Ameríkutali
Tímans nú á síðustu tímum og er
það vafalaust af ástæðum, sem
seinna verður vikið að.
öllum er kunnugt, hvemig
stjómmálaflokkar í flestum
rikjum Suður-Ameríku og öðram
ríkjum, þar sem lýðræðið á ekki
upp á pallborðið fara að því að ná
völdunum í sínar hendur. — Það
gerist einfaldlega með því að taka
völdin með valdi — í uppreisn og
byltingu og halda þeim völdum,
sem þannig era fengin í skjóli
hers eða vopnaðra sveita, alveg
án tillits til þess, hvort meiri-
hluti fólksins í viðkomandi ríki
vill nokkuð hafa með að gem þá
ríkisstiórn, sem þannig hefir verið
komið á.
Þegar Tíminn og önnur stjórn-
arblöð saka Sjálfstæðisflokkinn
um, að honum svipi til stjóm-
málaflokka Suður-Ameríku felast
i því aðdróttanir um, að hann
hafi í huga að hrifsa völdin með
ofbeldi, hvað sem líður vilja meiri-
hluta kjósenda.
Það er mál út af fyrir sig,
þegar þess er gætt, að komrnún-
istar hafa ekki komizt til valda í
einu einasta landi, sem þeir ráða
með öðram aðferðum en vald-
beitingu og blóðsúthellingum —
ekki í krafti meirihluta kjósenda
— heldur víðast gegn vilja þeirra.
Og jafnvel siglfirskir kommún-
istar ræða nú um það í blaði sínu
— að því er virðist í fullri alvöra,
að réttast væri að „afhrópa“ bæj-
arstjórnarmeirihlutann hér, sem
getur ekki þýtt annað en að
hrinda homun frá völdum með
valdi.
Nei — það er ekki til annars
en að hlæja að því, þegar komm-
únistar tala og skrifa um, að aðrir
hafi ólýðræðisleg áform 1 huga.
Hitt er ekki vízt, að menn hafi
athugað í fljótu bragði, að
Hræðslubandalagsflokkarnir era
komnir út á býsna hálan ís, þegar
þeir saka aðra um, að þeir hafi í
huga að brjótast til valda, hvort
sem meirihluti kjósendanna æskir
þess eða ekki.
1 síðustu Alþingiskosningum,
eem háðar vora fyrir rúmum 2
áram höfðu Framsóknarflokkur-
inn og Alþýðuflokkurinn alla til-
burði til þess að ná völdunum í
landinu með því að fá meirihluta
sæta á Alþingi, sem ekki styddist
við nærri því meirihluta kjósenda
í landinu. — Er sú saga orðin svo
kunn, að ekki þarf að segja hana
hér ennþá einu sinni. Með öðrum
orðum sýndu Hræðslubandalags-
flokkarnir í síðustu þingkosning-
um á sér ótvírætt iSuður-Ameríku-
snið. Einstöku sinnum reyna
Hræðslubandalagsflokkarnir að
afsakaS.-Ameríkuathæfi sitt með
því, að bandalag Sjálfstæðisflokks-
ins og Bændaflokksins 1937 hafi
miðað að því sama og þeir, þ.e’. að
fá meirihluta þingsæta út á minni-
hluta atkvæða. Þetta er rangt.
Bandalag iSjálfstæðisflokksins
og Bændaflokksins í þingkosning-
unum 1937 miðaði að því að fá
meirihluta þingsæta og meirihluta
atkvæða, en Hræðslubandalagið
1956 miðaði þvert á móti að því
að fá meirihluta þingsæta út á
minnihluta atkvæða.
Skal nú sýnt fram á það með
tölum.
1 Alþingiskosningunum 1934,
sem vora næstu þingkosningar á~
undan bandalagskosningum Sjálf-
stæðisflokksins og Bændaflokks-
insins 1937 hlutu þessir flokkar
samanlagt 48.4 af hundraði atkv.
og skorti því ekki nema rúmlega
V/z af hundraði til að ná hreinum
meirihluta atkvæða. Var það síður
en svo óhugsandi, að þessum
flokkum tækist að vinna þennan
1V2 af hundraði í bandalagskosn-
ingum þeirra.
En í Alþingiskosningunum 1953,
næstu kosningnm á undan Hræð-
slubandalagskosningunum frægu
hlutu Hræðslubandalagsflokkam-
ir, Framsóknarflokkurinn og Al-
þýðuflokkurinn samanlagt aðeins
37.5 af hundraði greiddra at-
kvæða. Þessir flokkar hefðu því í
Hræðslubandalags kosn ingunum
þurft að bæta við sig rúmlega
121/2 af hundraði atkvæða til þess
að hljóta meirihluta atkvæða.
Slíkar sveiflur á fylgi flokka og
flokbasamsteypa era óhugsandi
hér á landi. Hræðslubandalags-
flokkamir vissu því fyrirfram, að
þeir vora vonlausir um að fá
hreinan meirihluta kjósenda bak
við þann þingmeirihluta, sem þeir
börðust til, enda fóru leikar svo,
að þessir flokkar hlutu aðeins 34.8
af hundraði greiddra atkvæða í
síðustu þingkosningum og stór-
töpuðu því fylgi miðað við næstu
kosningar á undan, þótt þeim
tækist með klækjum að bæta við
sig 3 þingsætum.
Úrelt kjördæmaskipun
Þess sjást greinileg merki, að
Alþýðuflokksmenn séu nú teknir
að skammast sín fyrir þau belli-
brögð, sem notuð vora í Hræðslu-
bandalagskosningunum 1956, því
að margir þeirra eru nú teknir að
ræða um nauðsyn þess að breyta
stjórnarskrá og kosningalögum á
þann veg, að saman hljóti jafnan
að fara meirihl. þingsæta 0g meiri-
hluti atkvæða og að hver stjórn-
málaflokkur eigi að bera úr býtum
þann þingsætaf jölda, sem at-
kvæðamagn hans stendur til. —
En því fer svo fjarri, að þess
sjáist merki, að Framsóknarmenn
skammist sín fyrir bolabrögðin
1956, enda era skoða-nir maima
mjög skiptar um, hvort maddama
Framsókn kunni yfirleitt að
skammast sín. í stað þess hefir
Framsóknarmönnum dottið í hug
að efna til nýs Hræðslubandalags
á „breiðum" grundvelli, þ.e.a.s.
bandalags við kommúnista.
I stjórnarskránni frá 1920 var
svo kveðið á, að þingmenn skyldu
vera 42, kosnir með nánar þar til
greindum hætti. Brátt kom í ljós,
að það kosningafyrirkomulag, sem
stjórnarskráin frá 1920 byggði á,
-var úrelt og leiddi til ranglætis.
Var því stjórnarskrá 0g kosninga-
lögum breytt nokkuð til réttrar
áttar 1934 0g 1942, þótt það hafi
nú -sýnt sig æ ofan í æ að undan-
förnu, að þes-sar breytingar vora
hvergi nærri fullnægjandi. Gegn
báðum þessum breytingum börð-
ust Framsóknarmenn með hnúum
og hnefum og öllum tiltækilegum
ráðúm, þótt þær væru knúðar
fram gegn vilja þeirra. — Er af
því augljóst, að það er enn þann
dag í dag vilji iFramsóknarmanna,
að kosið sé til Alþingis eftir þeim
reglum, -sem giltu samkvæmt
stjór-narskránni 1920. — En við
skulum aðeins athuga til hvaða
(Framhald á 2. síðu)
———--———---—
Bl-aðið minnir lesendur -sín-a
á félagsvist sjálfstæðisfélag-
anna i Sjálfstæðishúsinu
í kvöld (föstudag).
Heildarverðlaunin era:
iRyksuga kr. 1.600
12 manna kaffistell kr. 800
Eldhúslampi kr. 350
Auk þess eru glæsileg verð-
laun fyrir flesta slagi k-arla
og ‘kvenna á hverju spila-
kvöldi.
Félagsvist sjá-lfstæðisfélag-
anna býður upp á beztu húsa-
kynnin, beztu verðlaunin og
ágætar veitingar.
Fjölmennið í Sjálfstæðishúsið
á föstudaginn !
Úr-sht í fyrstu umferð urðu
þau, að efst varð frú Álf-
hildur Friðriksdóttir (hl-aut
kr. 1.000.-), annar Gunnar
Ásgrímsson (hlaut vandaða
tösku, -sem innihélt ferðaút-
búnað fyrir fjóra), þriðji
Gunnar Möller (hlaut fagurt
rúmteppi).
i-——----------— -----------t
Vi! ráða
unglingspilt til ýmissa starfa
nú þegar
A. Schiöth
Ooðar og fagrar
kvikmyndir
Jóhannes Þórðarson, yfirlög-
regluþjónn, hefur sýnt mjög
skemmtilegar frétta- og fræðslu-
myndir á vegum ýmissa fél-ags-
samtaka í bænum og í Gagnfræða-
skólanum. Sumar þessara mynda
era sérstaklega við hæfi barna,
-svo sem myndin „Skyppi fer í
skóla“, -sem vak-ti -sérstaka athygli
allra er hana -sáu.
Á Jóhannes sérstakar þakkir
skildar fyrir fyrirhöfn sína við
sýningu þessara úrvalsmynda.
TIL AUGLÍSENDA
Þar sem næsta blað Siglfirð-
ings verður að öllum líkindum
jólablað, eru væntanlegir auglýs-
endur góðfúslega beðnir að at-
Iiuga að koma auglýsingum sínum
tímanlega.