Morgunblaðið - 02.06.2011, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 02.06.2011, Blaðsíða 16
16 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. JÚNÍ 2011 Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/ Hvernigstendur áþví að í efnahagskerfi sem er í mikilli lægð þá eru bankarnir að skila tuga millj- arða hagnaði? Hvers vegna? Hvers vegna hefur þeim verið búið skjól til að mynda slíkan ofurhagnað?“ Þessar spurn- ingar voru meðal þeirra sem Bjarni Benediktsson, formað- ur Sjálfstæðisflokksins, beindi til Steingríms J. Sigfússonar fjármálaráðherra í umræðum um skýrslu hins síðarnefnda um endurreisn viðskiptabank- anna. Ekkert varð um svör sem veitt gætu fullnægjandi skýr- ingar á þessum ofurhagnaði, sem er án efa ástæða þess að fjármálaráðherra reyndi að fela skýrsluna og tók hana ekki til umræðu á þingi fyrr en þrýst hafði verið á hann. Hon- um var fyrirfram ljóst að um- ræðan yrði honum óþægileg í meira lagi, enda erfitt fyrir fjármálaráðherra hinnar „nor- rænu velferðarstjórnar“ að út- skýra fyrir landsmönnum hvers vegna ríkisstjórnin ákvað árið 2009 að breyta um stefnu og mylja undir kröfu- hafa bankanna á kostnað heim- ilanna og fyrirtækjanna í land- inu. Stefnubreyting ríkisstjórn- arinnar frá þeirri stefnu sem fyrri ríkisstjórn hafði markað hefur reynst dýrkeypt. Fjármálaráðherra hefur haldið því fram að stefnu- breytingin hafi sparað ríkinu fé, en þegar staðreyndir málsins voru skoð- aðar, meðal annars með hlið- sjón af skýrslu ráðherrans sjálfs, kom hið gagnstæða í ljós. Stefnubreytingin hefur valdið íslenska ríkinu stórkost- legum kostnaði. Ekki er síður alvarlegt að stefnubreytingin hefur kostað heimilin og fyrirtækin stórfé og tafið allt endurreisnarstarf í landinu og á stóran þátt í því að hér er enn verið að vinna úr vanda heimila og fyrirtækja og sum mál eru nánast á byrj- unarreit. Gunnar Bragi Sveinsson, þingmaður Framsóknar- flokksins, ræddi ábyrgð fjár- málaráðherra í þessu sam- bandi og gagnrýndi að hann reyndi að varpa ábyrgðinni á Fjármálaeftirlitið, sem varaði raunar við stefnubreytingu ríkisstjórnarinnar. En eins og Gunnar Bragi benti á er um- ræða um ábyrgð mikilvæg í þessu efni, ekki síst þegar horft er til þess að fjármála- ráðherra stóð nýlega fyrir því að kalla saman landsdóm til að höfða mál gegn fyrrverandi ráðherra. Ríkisstjórnin sló skjaldborg um bank- ana svo þeir gætu myndað ofurhagnað} Leyniskýrslan rædd Á skömmumtíma hafa yf- irvöld komið hönd- um yfir eftirlýsta menn sem lengi höfðu trónað í efstu sætum á listum yfir slíka. Undrun sætti hversu lengi þeir gátu falist, ekki síst þegar haft var í huga hversu öflugar leitarstofnanirnar voru sem eltu þá. En eitt og annað stingur í augun þegar þeir loks finnast eins og í tilfelli Osama bin Ladens og Ratkos Mladics. Aðbúnaður þeirra var snöggtum betri á flóttanum en til að mynda fallinn forseti Íraks, Saddam Hussein, þurfti að láta sér duga. Hann fannst að lokum þar sem hann hírðist einn ofan í holu sinni í bók- staflegri merkingu. En Laden bjó í víggirtu einbýlishúsi með slangri af eiginkonum og öðrum vandamönnum við túngarð helsta herforingjaskóla Pakist- ans og í því sveitarfélagi þar sem fyrrverandi hershöfðingjar og slíkir heldri menn eyða efri árum sínum. Pakistanar ætlast samt til þess að því sé trúað að hið víggirta glæsihús í eins kon- ar Arnarnesi þeirra með eft- irlýstasta íbúa ver- aldar hafi algjörlega farið fram hjá þeim. Og af „strategískum“ ástæðum er ákveð- ið að trúa þeim. Og Mladic, hvar skyldi hann hafa haldið sig síðustu árin af 16 sem hann var á flóttanum? Jú, í húsi ættingja síns, sem var sam- viskusamlega skráður fyrir því. Sá ber ættarnafnið Mladic og hafði ekki fyrir því að leyna því. Það var því ekki nema von að yfirvöldum í Belgrað gengi illa að finna gamla, sjúka hershöfð- ingjann sinn, þrátt fyrir ákafa leit. En á það hefur verið bent að Ratko Mladic er ekki aðeins grunaður um óhugnanlega glæpi heldur er hann talinn afar mikilvæg skiptimynt í sam- skiptum Serbíu við ESB. Og nú voru síðustu forvöð fyrir stjórn- arherrana í Belgrað að spila honum út áður en sá gamli glæpahundur félli algjörlega í verði. Þess vegna fannst hann núna, svo óvænt, í húsi Mladics frænda síns. Það var auðvitað hrein hundaheppni, sem var viðeigandi. Tveir eftirlýstustu menn veraldar hafa fundist á síðustu vikum} Týndir koma í leitirnar E ftir nýlegan flokksstjórnarfund Samfylkingar er ljóst að báðir rík- isstjórnarflokkarnir fyrirlíta fjár- magn, hafa takmarkaðan áhuga á atvinnuuppbyggingu og berjast fyrir því að koma á láglaunastefnu, svo að þegn- arnir hafi það nú örugglega flestir jafnskítt. Þessar áherslur ættu ekki að þykja frétt- næmar þegar Vinstri grænir eiga í hlut enda al- ræmdur afturhaldsflokkur þar á ferð, en það eru ill tíðindi þegar Samfylkingin eltir samstarfs- flokkinn í vitleysunni. Í ræðu, sem er sennilega sú furðulegasta sem Jóhanna Sigurðardóttir hefur haldið á ferlinum, taldi hún upp þá hópa sem ríkisstjórnin ætlar sérstaklega að beita sér gegn. Þar eru fjárglæframenn. Já, gott, segir maður, það verður vitaskuld að stoppa fjár- glæframennina. En þarna er líka annar álíka vondur hópur, ofurlaunaliðið, sagði forsætisráðherra. Þá bregður manni, vegna þess að samkvæmt skilgreiningu ríkisstjórnarinnar á ofurlaunaliðinu eru það allir þeir sem hafa hærri laun en milljón á mánuði. Svo nefndi forsætisráð- herrann stóreignaelítuna, það er að segja fólkið sem á eign- ir, og segir að það vonda lið muni senn eiga von á því að þurfa að éta það sem úti frýs. Manni finnst eins og það hlakki beinlínis í forsætisráðherra við tilhugsunina um að fólk sem hefur komið sér vel fyrir þurfi nú að lifa mögur ár vegna þess að vinstristjórnin ætli að koma á sínu eigin rétt- læti þar sem þeir sem eitthvað eiga verða skattlagðir til hel- vítis. Þetta kommúnistaávarp forsætisráðherra var þvílíkur samsetningur að manni fallast hendur. Áleitnasta hugsun manns er: Getur enginn losað þjóðina við þessa skelfilegu ríkis- stjórn? Ríkisstjórnin opinberar hvað eftir annað fyrirlitningu sína á atvinnurekstri og atvinnu- uppbyggingu. Hún gerir stöðugt lítið úr dugn- aði þeirra einstaklinga sem hafa stofnað fyrir- tæki, ráðið til sín fólk í vinnu og þannig tryggt landsmönnum atvinnu. Forstjórar þessa lands eru ótal margir með mun meira en milljón á mánuði. Húrra fyrir því! Flestir þeirra eiga það örugglega skilið. Læknarnir sem ríkisstjórnin hrakti úr landi með láglaunastefnu sinni hefðu líka átt skilið góð laun. Nú fá þeir góðu launin í útlöndum. Þessi arfavonda ríkisstjórn, sem því miður virðist lifa af öll innbyrðis átök, nærist að hluta á því að læða því að almenningi að sitthvað tortryggilegt sé við nær alla þá sem hafa auðgast, þar sé á ferð spillt stór- eignaelíta og hættulegt ofurlaunalið, og skiptir þá engu þótt þetta sama fólk sinni af krafti atvinnurekstri sem skilar þjóðarbúinu gróða. Það er talað eins og þetta fólk sé gjör- spillt og hafi aldrei unnið ærlegt verk á ævinni, heldur dundi sér við það öllum stundum að telja peningana sína, rétt eins og Jóakim önd. Nú er Samfylkingin orðin flokkur sem fyrirlítur fjár- magnið og vill hrifsa peninga af þeim sem hún telur eiga of mikið. Þetta er ekki nútímaleg jafnaðarstefna. Þetta er kommúnismi. kolbrun@mbl.is Kolbrún Bergþórsdóttir Pistill Kommúnistaávarpið STOFNAÐ 1913 Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík. Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal Útgefandi: Óskar Magnússon FRÉTTASKÝRING Karl Blöndal kbl@mbl.is Hena Akhter var í janúardæmd til að þola 101vandarhögg. Glæpurhennar var að frændi hennar nauðgaði henni. Refsing hans var 201 vandarhögg. Akhter var að- eins 14 ára. Eftir 70 högg féll hún saman og sex dögum síðar lést hún á heimili sínu í Chamta, afskekktu þorpi í héraðinu Shariatpur. Örlög Akhter hafa vakið mikla ólgu í Bangladess. Refsingin var ólögleg og til að bæta gráu ofan á svart reyndi lögregla að hylma yfir glæpinn. „Ráðið notaði blautt klæði með hnút á endanum til að hýða hana,“ sagði Aklema Begum, móðir stúlk- unnar, við fréttastofuna AFP. „Ég gat ekkert gert til að stöðva þá. Mág- ur minn sá þetta. Þegar Hena hneig fyrst niður eftir 30 högg létu þeir hana standa upp aftur og héldu áfram. Þegar þessu lauk gat hún hvorki talað né borðað og henni blæddi út um nef, eyru og munn.“ Hena er grafin í einfaldri gröf næst við heimili fjölskyldunnar sem er úr mold og timbri í þorpi þar sem hvorki er rafmagn né rennandi vatn og 30 mínútna gangur yfir hrís- grjónaakra að næsta malbikaða vegi. Dauði Akhter ber því vitni hvað stjórnvöld í Bangladess hafa átt erf- itt með að koma böndum á trúarlega dóma, fatwa, sem fræðimenn í íslam eiga að kveða upp. Í þorpsráðinu, sem dæmdi Akther, var enginn slík- ur fræðimaður. Þar sat hins vegar eiginkona nauðgarans og mágkona hans. Slíkir úrskurðir voru bannaðir árið 2001, en fyrr í þessum mánuði kvað hæstiréttur í Dhaka upp dóm um að gefa mætti út fatwa í persónu- legum og trúarlegum málum að því tilskildu að ekki fylgdi líkamleg refs- ing. Þessi úrskurður hefur verið gagnrýndur og segja mannréttinda- hópar að í þorpum fjarri hinu verald- lega réttarkerfi Bangladess hafi ávallt tíðkast að dæma fólk til hýð- ingar hvað sem líði allri lagasetn- ingu. Mál Akhter sýnir að ákveðinn stuðningur ríkir við refsingu af þessu tagi, sérstaklega í nauðgunarmálum, vegna „hugarfars þar sem konunni er alltaf kennt um“, sagði Salma Ali, lögmaður fjölskyldu stúlkunnar, við AFP: Hún segir að lögregla, læknar og starfslið sjúkrahússins, sem hún var lögð inn á, hafi sammælst um að hylma yfir hina raunverulegu dán- arorsök vegna þess að vitað hefði verið að lög hefðu verið brotin. Upphaflega sögðu læknar á staðn- um að við krufningu hefðu „engin sjáanleg merki um sár“ verið á líki Akhter og í lögregluskýrslu var ekki talað um andlát hennar sem morð heldur sagt að hún hefði átt í sam- bandi utan hjónabands við 45 ára gamlan mann, Mahbub Khan. Lík Akhter var grafið upp og við seinni krufningu kom í ljós að hún hefði látist af innvortis blæðingum. Hafin hefur verið rannsókn á hlut lögreglu og lækna á staðnum í mál- inu og þorpsráðið og Khan sitja inni og bíða réttarhalda. Fjölskyldu Akhter hafa borist morðhótanir og nýtur hún verndar allan sólarhring- inn. Réttarvitund almennings í Bangladess getur verið af skornum skammti. Fjölskylda Akhter kvaðst ekki hafa haft hugmynd um að þorpsráðið hefði engan lagalegan rétt til að refsa dóttur sinni. Þorps- ráðin í landinu skera úr um ágrein- ing í 80% tilfella. Dýrt er að reka mál í dómskerfinu og þar ríkir spilling. „En hýðingar eru ólöglegar og lög landsins ættu að taka á þessu þar sem enginn réttur er til að hýða eða pynta nokkurn mann í nafni þorps- ráðanna,“ sagði Falzul Huq, formað- ur samtaka um að veita fólki laga- lega aðstoð í Bangladess. Fórnarlamb nauðg- unar hýtt til bana Reuters Ólög Trúarlegir dómar eru algengir í Bangladess. Mál stúlku, sem var dæmd til hýðingar eftir að hafa verið nauðgað og lést, hefur vakið ólgu. Hæstiréttur Bangladess aflétti 12. maí banni við trúarlegum dómum, fatwa. Hæstiréttur landsins bannaði slíka dóma ár- ið 2001 vegna fjölda tilvika þar sem konur höfðu verið dæmdar til að vera hýddar. Hópur ísl- amskra predikara áfrýjaði á þeirri forsendu að fatwa væri órjúfanlegur þáttur þess að stunda íslamska trú. „Aðeins einstaklingar með viðeigandi menntun mega gefa út fatwa í trúarlegum málum og fólk verð- ur sjálfviljugt að lúta slíkum dómum,“ segir í dómi réttarins. Ekki er skilgreint hverjir teljast hafa viðeigandi menntun. Afléttu tíu ára banni HÆSTIRÉTTUR KÚVENDIR Svipa Líkamsrefsingar eiga að heita bannaðar í Bangladess.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.