Morgunblaðið - 04.06.2011, Blaðsíða 43

DAGBÓK 43
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. JÚNÍ 2011
Grettir
Smáfólk
Hrólfur hræðilegi
Gæsamamma og Grímur
Úthverfið
Kóngulóarmaðurinn
Ferdinand
JÓN,
HVAÐ ERTU
AÐ GERA?
ÉG ER
AÐ REYNA
AÐ LESA
HVERNIG
GENGUR?
BURT
MEÐ ÞIG!
ÞÁ
ÞAÐ
ÉG
ÆTTI AÐ
HRINGJA Í
BÓKASAFNIÐ
OG SEGJA
ÞEIM SANN-
LEIKANN
ÉG ÆTLA AÐ
SEGJA ÞEIM AÐ ÉG HAFI
TÝNT BÓKINNI
ÞAÐ ER EFLAUST BEST AÐ
HRINGJA OG SEGJA ÞEIM
HVAÐ GERÐIST, ÞAU HLJÓTA
AÐ SKILJA ÞAÐ...
...EÐA ÉG
VERÐ DREPINN!
ÉG MAN ÞEGAR ÉG VAR
AÐ BYRJA AÐ GERA HOSUR
MÍNAR GRÆNAR FYRIR HELGU
ÞAÐ GEKK
LENGI VEL FRAM
OG AFTUR
ÉG GEKK HEIM TIL
HENNAR OG MAMMA
HENNAR SENDI MIG
AFTUR TIL BAKA
GÓÐA NÓTT
STRÁKAR, ÞAÐ
VERÐUR MIKIÐ UM
AÐ VERA Á
MORGUN
ÉG TRÚ
ÞESSU EKKI,
VIÐ MISSUM AF
JÓLUNUM!
ENGINN
JÓLASVEINN
EKKERT
BEIN TIL
AÐ NAGA
ENGINN
BOLTI
ENGINN
RJÓMI!
EKKERT
LEIKFANG
EN VIÐ
GETUM
ALLAVEGANA
HALDIÐ HITA Á
ÞESSUM ÚTI-
GANGSMANNI
JÁ,
ÞETTA ERU
FRÁBÆR JÓL
Ó GERT!
MIG
LANGAR EKKI AÐ
SALTA ÞIG
PADDAN ÞÍN
LÁTTU
ÞAÐ ÞÁ...
SANDMAN
HEFUR
YFIRHÖNDINA
ÉG FANN SVOLÍTIÐ
SEM Á VÍST AÐ VERA
MJÖG GOTT RÁÐ VIÐ
HROTUM
ÉG SAUMA
TENNISBOLTA FASTAN Á BAKIÐ
Á NÁTTFÖTUNUM ÞÍNUM SVO ÞÚ
GETIR EKKI LEGIÐ BEINN
ÞETTA
HLJÓMAR ALVEG
ÓTRÚLEGA
KJÁNALEGA
ÞETTA
LÍTUR VEL ÚT *ANDVARP*
Rúskinnstaska
tapaðist
Svört rúskinns-
taska tapaðist fyrir
utan eða inni í
Hraunbæ 12 eða 12a,
síðastliðinn laug-
ardag. Í töskunni má
finna hluti merkta
eiganda. Vinsamlega
hafið samband við
Ásdísi í síma 861-
7555.
Landsleikur í
lokaðri dagskrá
Ég vil benda á að
það er mikið órétt-
læti að landsleikur
sé sendur út í lok-
aðri dagskrá á Stöð
2. Fróðlegt væri að
vita hve mörg %
þjóðarinnar munu
fylgjast með þessum
landsleik.
Gunnar
Jakobsson.
Ást er…
… þegar hann lætur
renna í slökunarbað
Velvakandi
Ég hitti karlinn á Laugaveg-inum. Hann hafði verið að
grufla í ættfræði, sagðist kominn
af Gottskálki á Fjöllum og taldi
til frændsemi. Skólavörðuholtið
var víðs fjarri huga hans og sú
kerling, sem þar býr. Nú var
hann kominn norður í Norð-
urþing og þaðan í ræðu forsætis-
ráðherra á flokksráðsfundi krata:
Gjafir voru gefnar hér
svo guði er fyrir að þakka:
Orðakonfekt, kjöt og smér
kerling leggur á borð með sér,
– en ekki kemur álverið á Bakka.
Mér barst gott bréf frá Einari
Þorgrímssyni fyrir skömmu. Þar
segir hann frá því, að afi sinn og
nafni (1896-1950), um margt
merkur maður, hafi dvalist í
Bandaríkjunum á kreppuárunum,
oft við kröpp kjör. Þar orti hann:
Er mig þjaka mæða og mein,
mitt úr hugans kafi
rís þá fögur eyja ein
úti á reginhafi.
Enn fremur segir: „Eitt sinn
bað hann betur stæðan vin sinn
um lán upp á 1 dollar fyrir mat.
Vinurinn hló og neyddist afi til að
þrífa herbergi vinar síns til að fá
lánið. Hann orti:
Eg er blauður orðinn þræll
og mun trauðla gleyma.
Væri auður vinur sæll
að vera snauður heima.“
Og er þá þess auðvitað að
gæta, að vísan er ort vestra svo
að heima merkir á Íslandi.
Vegna frétta af varðhundum
og bréfberum upp á síðkastið
þykir mér rétt að rifja upp Varð-
halds englana eftir Bólu-
Hjálmar:
Ólafur mér í augum vex
illa hjá þjóðar vegi settur,
hefur á búi hunda sex,
hver þeirra er gestadjöfull réttur;
rífa þeir hesta, fólk og fé,
freyðir grimmdin úr opnum ginum.
Eigandinn er þó sagt að sé
sjöfalt skæðari öllum hinum.
Ég hitti Jennu Jensdóttur, rit-
höfundinn góðkunna, á gangi
frammi á Seltjarnarnesi, fríska
og ljúfa eins og ævinlega. Hún
kenndi mér þessa draumavísu:
Ef forakt, öfund, hatur, hroki
hafast að í vitundinni
verða siðvit, von og gleði
viðskila á lífsleiðinni.
Hér kemur svo limra eftir
Kristján Karlsson:
Sól skín á borð og bekki
bjartari en ég þekki.
Annars er myrkur
manninum styrkur
meðan hann lagast ekki.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Orðakonfekt, kjöt og smér
Líklega telja allir þeir, sem sækj-ast eftir þingsetu, sjálfa sig
merkari en flest annað fólk, svo að
ekki sé á þá minnst, sem kjöri ná.
En þeir fara misjafnlega vel með
hið mikla sjálfsálit sitt. Stundum
hrekkur eitthvað úr munni þeirra
eða penna, sem kemur upp um það.
Eitt dæmi er úr áramótagrein í
Alþýðublaðinu 31. desember 1942
eftir Stefán Jóhann Stefánsson, for-
mann Alþýðuflokksins. Eftir þrá-
tefli á Alþingi milli formanna
stærstu flokkanna, þeirra Her-
manns Jónassonar og Ólafs Thors,
en hvorugur gat unnt hinum þess að
verða forsætisráðherra, hafði
Sveinn Björnsson ríkisstjóri í nóv-
ember 1942 skipað utanþingsstjórn.
Stefán Jóhann skrifaði um hina
nýju ráðherra: „En hitt er þó vitað,
að flesta þá menn, er stjórnina
skipa, skortir leikni hinna æfðu
stjórnmálamanna.“
Var „leikni hinna æfðu stjórn-
málamanna“ óspart höfð í flimt-
ingum næstu árin.
Annað dæmi var það, sem Gísli
Sveinsson, þingmaður Sjálfstæð-
isflokksins, sagði á Þingvöllum að
kvöldi 17. júní 1944 við Vestur-
Íslendinginn Valdimar Björnsson:
„Ja, mikið er á eins manns herðar
lagt að stofna lýðveldi á Íslandi.“
Gísli hafði sem forseti sameinaðs
þings stjórnað athöfninni fyrr um
daginn, þegar lýðveldi var stofnað
og forseti þess kjörinn.
Mikið gys var gert að oflæti
Gísla. Eftir að hann var skipaður
fyrsti sendiherra Íslands í Noregi,
barst utanríkisráðuneytinu íslenska
dulmálsskeyti frá Pétri Benedikts-
syni sendiherra, sem var maður
gamansamur. Þegar það var ráðið,
reyndist textinn vera: „Á að stofna
lýðveldi í Noregi?“
Ekki fór heldur á milli mála, við
hvern Björn Pálsson, þingmaður
Framsóknarflokksins og frændi
minn af Guðlaugsstaðakyni, átti,
þegar hann sagði eftir lát Ólafs
Thors á gamlársdag 1964: „Nú er
bara einn skemmtilegur maður eftir
á Alþingi.“
En til er það einnig, að þingmenn
geri ekkert til að leyna sjálfsáliti
sínu og metnaði. Jón Baldvin
Hannibalsson lýsti til dæmis eitt
sinn yfir á samkomu gamalla nem-
enda íslenskra í Edinborgarháskóla:
„Ég er eini Íslendingurinn, sem hef
lært til þess að verða forsætisráð-
herra.“ Í baráttunni fyrir þingkosn-
ingarnar 1987 skopaðist Stein-
grímur Hermannsson
forsætisráðherra mjög að þessari
yfirlýsingu.
Athugasemdir og leiðréttingar vel þegnar.
Hannes H. Gissurarson
hannesg@hil.is
Fróðleiksmolar úr sögu og samtíð
Drjúgir með sig
Svarað í síma 5691100
frá 10–12
velvakandi@mbl.is