Morgunblaðið - 06.06.2011, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 6. JÚNÍ 2011
Jæja afi minn, þá er kominn
tími á þetta hjá okkur. Ég er búin
að vera að reyna að skrifa minn-
ingargrein um þig í rúm tvö ár en
það hefur gengið vægast sagt
brösulega. Kannski er það þetta
sem gerist þegar hjartað í manni
vill ekki sleppa takinu og kveðja.
Þú hefðir orðið níræður í gær,
sunnudaginn 5. júní, og fannst
mér tilvalið að nota tækifærið og
skrifa til þín nokkur orð.
Þú varst alltaf hluti af eining-
unni „amma og afi“ en þegar
amma dó þá áttum við öll erfitt
með að fóta okkur og það átti líka
við um þig. En þú stóðst af þér of-
viðrið og dróst okkur hin að landi
með þér. Enda varstu ofurhetja.
Þú gast gert við alla bíla og siglt
um heimsins höf. Reyndar
stóðstu af þér mörg ofviðrin og í
hvert sinn sem öldurnar lægði
lagðirðu allar þínar þakkir í
hendur okkar, fjölskyldunnar
þinnar, og varst sannfærður um
að þú hefðir ekki getað þetta án
Þorvaldur Ólafsson
✝ ÞorvaldurÓlafsson fædd-
ist í Vest-
mannaeyjum 5. júní
1921. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Grund á Landakoti
27. febrúar 2009.
Þorvaldur var
jarðsunginn frá
Fossvogskirkju 9.
mars 2009.
okkar, jú og ömmu
sem þú sagðir að
væri alltaf við hlið
þér. Það var nefni-
lega fjölskyldan
sem var þér allt, og
þú varst svo dugleg-
ur að segja okkur
það. Enda hvílir ást-
ríkt viðmót þitt í
okkur sem stöndum
eftir, dálítið völt eft-
ir ofviðrið, en upp-
full af kærleik sem kominn er frá
þér. Þú værir án efa glaður að
heyra að við héldum fótboltapartí
síðustu helgi þótt þú værir
kannski ekki eins glaður með
okkar menn. En þrátt fyrir úrslit-
in var gleðin mikil og minningin
um þig ríkti heldur betur þegar
við gæddum okkur á „afavöffl-
um“ í hálfleik. Og þú hefðir kvatt
okkur öll, börn, barnabörn,
barnabarnabörn og alla hina, með
einlægu brosi, innilegu faðmlagi
og kossi, því við áttum öll jafn-
stóran hlut í hjarta þínu, stór sem
smá. Og það ætla ég einmitt að
gera nú, ég sendi þér mitt hlýj-
asta faðmlag og kveð þig elsku afi
með blíðum kossi og bros á vör.
Afi minn og amma mín
úti’ á Bakka búa.
Þau eru mér svo þæg og fín,
þangað vil ég fljúga.
(Höf. ók.)
Þín
Anna Brynja.
hafðu þökk fyrir góða og kær-
leiksríka samfylgd liðinna ára.
Megi góður guð styrkja alla nán-
ustu ættingja og vini.
Eiríkur og Svana.
„Hrefna mín“. Orð sögð full af
hlýju og væntumþykju heyrði ég
nánast í hvert einasta skipti sem
ég hitti Trausta. Og það var ekki
bara einhver fagurgali heldur
fylgdu gjörðir, jafnvel þó Trausti
væri orðinn mikið veikur undir
það síðasta hugsaði hann vel um
móður mína og reyndist henni
sérstaklega vel þau rúmlega þrjá-
tíu ár sem þau bjuggu saman. Það
var einstaklega gott samband á
milli þeirra.
Ég kynntist Trausta á ung-
lingsárunum, en þó fyrst fyrir al-
vöru þegar ég flutti heim í Voga á
Vatnsleysuströnd til mömmu og
Trausta til að fara í menntaskóla.
Þá bjó ég hjá honum og mömmu í
þrjú góð og umfram allt skemmti-
leg ár, enda var Trausti ekki bara
ljúfmenni, hann var líka einstak-
lega skemmtilegur maður. Hann
gat sagt sögur og hermt eftir fólki
svo að maður veltist stundum um
af hlátri. Amma mín Þórdís, sem
þá var flutt til þeirra í Vogana
hafði mikið dálæti á Trausta og
var það gagnkvæmt.
Líf Trausta snerist að stórum
hluta um sjómennsku og veiði-
mennsku. Það var ósjaldan sem
hann slakaði á eftir erfiða daga á
sjónum með því að veiða silung í
vötnum í nágrenni höfuðborgar-
innar. Ég fór nokkra túra með
honum á trillunni og sá þá svo vel
hvað hann var mikill sjómaður af
lífi og sál. Honum leið mjög vel
þegar landfestar höfðu verið
leystar og var þá greinilega á
heimavelli.
Trausta þótti mjög vænt um
Geir Þór, son okkar Ragnhildar,
og hafði hann mynd af honum á
náttborðinu hjá sér, hvort sem var
heima eða á spítalanum. Í hvert
skipti sem Trausti og mamma
komu í heimsókn kom hann með
fulla poka af leikföngum til að gefa
afabarni sínu. Geir Þór veit ná-
kvæmlega hvaða leikföng afi
Trausti gaf honum enda var
Trausta einkar lagið að finna dót
sem sá litli hafði gaman af. Reynd-
ar er það svo að synir mínir þrír
líta allir á Trausta sem afa sinn.
Fyrir tæpum tveimur árum
veiktist Trausti af svínaflensunni
og lagðist hún sérstaklega þungt á
hann. Svo þungt að honum var
vart hugað líf. Það var ómetanlegt
stund að sjá hann koma aftur eftir
margra vikna meðvitundarleysi
þó svo að tíminn hafi verið alltof
stuttur sem eftir var. Í veikind-
unum sá ég vel seigluna og þraut-
seigjuna sem hann bjó yfir . Á
þessum erfiða tíma kom einnig vel
fram hvaða sess Trausti hafði hjá
okkur systkinunum og sínum
börnum.
Minningin um Trausta hlæj-
andi, brosandi, segjandi sögur eða
„Hrefna mín“ er sú minning sem
ég ætla að geyma um góðan
mann.
Ágúst Þorbjörnsson.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Vald. Briem.)
Elsku afi
Takk fyrir allt sem þú hefur
gert fyrir okkur, þú varst góður
afi og alltaf skemmtilegt að vera í
kringum þig, leist alltaf svo björt-
um augum á allt saman og alltaf
stutt í hlátur.
Við erum rosalega þakklát að
hafa komið og kvatt þig áður en
þú fórst yfir móðuna miklu en
núna líður þér vonandi betur og
ert laus við veikindin þín sem tóku
stóran toll hjá þér og ert hættur
að kveljast. Langar bara að þakka
þér að hafa verið alltaf til staðar
og verið góður afi.
Þetta á eftir að verða skrítinn
jóladagur þetta árið, enginn
Trausti að spila í vistinni en minn-
ing þín er ljós í lífi okkar og við
elskum þig rosalega mikið og von-
andi tekur Heimir vel á móti þér
Sofðu vært hinn síðsta blund,
uns hinn dýri dagur ljómar,
Drottins lúður þegar hljómar
hina miklu morgunstund.
Heim frá gröf vér göngum enn.
Guð veit, hvort vér framar fáum
farið héðan, að oss gáum,
máske kallið komi senn.
Verði, Drottinn, vilji þinn,
vér oss fyrir honum hneigjum,
hvort vér lifum eða deyjum,
veri hann oss velkominn.
(Vald. Briem.)
Elsku Hrefna og aðrir aðstand-
endur, innilegar samúðarkveðjur
og megi guð styrkja ykkur á þess-
um erfiða tíma
Davíð Fannar og
Þóra Kristín.
Afi Trausti.
Ég veit ekki hvar ég á að byrja
að skrifa um þennan þrjóska, ynd-
islega, lífsglaða, hressa og góð-
hjartaða mann.
Þegar ég var lítil var ég mjög
oft í pössun hjá ömmu og afa í
Vogunum eins og við kölluðum
þau alltaf. Þar var vel hugsað um
mann og vorum við Ívar frændi
oftast tvö sem gistum. Það var
alltaf nóg að gera hjá ömmu og
afa. Um leið og ég vaknaði klukk-
an 6 eða svo hljóp ég inn í her-
bergi til afa og hoppaði í rúminu
og vakti hann með því að segja:
„Afi, afi, hvenær byrjar skrípó“ og
skrípóið byrjaði ekki fyrr en kl. 8
á þessum tíma. Þannig að ég var
búin að vekja afa langt fyrir allar
aldir og alltaf hló hann bara að
þessu. Ég man líka að afi kenndi
mér að spila. Við spiluðum ósjald-
an lönguvitleysu og skil ég ekki
enn þann dag í dag hvernig hann
hafði þolinmæði að spila þetta
langa spil við mig oft á dag.
Ég gleymi því heldur aldrei
þegar við vorum að flytja af Mar-
argötunni á Glæsivelli. Ég var 7
ára og afi var að keyra vörubílinn
með húsgögnunum á milli. Við
krakkarnir vorum með í bílnum
og afi fór hreinlega á kostum á
leiðinni. Við krakkarnir grenjuð-
um úr hlátri við hvað sem hann
gerði. Það sem kemur upp úr hon-
um er svo fyndið að maður liggur í
kasti og ekki skemmir hvað hann
er fljótur að hugsa og er orðhepp-
inn.
Afi vildi allt fyrir mann gera og
hafði hann mikinn áhuga á körfu-
boltanum hjá mér. Ég gleymi því
aldrei hvað ég var ánægð með
hann þegar hann kom á körfu-
boltaleik hjá mér og svo spurði
hann mig alltaf hvernig gengi í
körfunni þegar ég hitti hann.
Ég held að afi og Óttar hafi náð
vel saman. Þeir voru alltaf að
djóka í hvor öðrum og fannst afa
það nú ekki leiðinlegt, stríðnis-
púkanum sjálfum. Hann hafði líka
mjög gaman af því að segja Óttari
sögur af unglingsárunum sínum
og Óttar kom svo alltaf til mín og
sagði mér hvað afi væri mikill
snillingur sem er alveg hárrétt!
Ég veit að hann á eftir að sakna
þín jafn mikið og ég og að heyra
sögurnar þínar.
Mig langar að skrifa endalaust
um hvað þú varst frábær og góður
maður, þú vildir allt fyrir alla
gera. Mér þykir svo vænt um þig,
afi, og ég á eftir að sakna þín svo
mikið. Þér á vonandi eftir að líða
betur þar sem þú ert núna.
Þín
Íris Sverris.
Elsku afi minn, þú hefur verið
mér afar kær og góður alveg frá
því að ég man eftir mér. Það var
alltaf svo gaman að vera með ykk-
ur ömmu í Vogum, aðfangadags-
kvöldin, skákæfingarnar þar sem
þú hafðir þolinmæði í að spila við
mig skák, spilavistin eftirminni-
lega og aldrei mun ég gleyma grá-
sleppuvertíðinni sem ég fékk að
fara með þér á. Þú sóttir mig á
hverjum morgni og kaupið var
gott eins og þú orðaðir það. Ég
mun aldrei gleyma þegar hinir
trillukarlarnir lögðu yfir okkar
línu og þú raukst upp á stýrishús
og bölvaðir í sand og ösku og ég
var alveg steinhissa enda ekki séð
þig æstan áður, þú komst því pent
að mér að ég ætti ekkert að ræða
þetta neitt við ömmu og glottir
breiða brosinu þínu. Þetta var
virkilega skemmtilegur tími og þú
kenndir mér margt. Þín verður
sárt saknað afi minn og ég veit að
þér líður vel núna eftir þessi erf-
iðu veikindi. Takk fyrir allar þær
góðu stundir sem ég hef fengið að
upplifa með þér.
Hvíldu í friði elsku afi.
Elsku amma, megi guð gefa
þér styrk á þessum erfiðu tímum.
Ingi Heiðar Bergþórsson
og fjölskylda.
 Fleiri minningargreinar
um Jón Trausta Jónsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
lögregluvarðstjóri,
Hæðargötu 11,
Reykjanesbæ,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju
miðvikudaginn 8. júní kl. 13.00.
Þóra Ágústa Harðardóttir,
Reynir Kristjánsson,
Baldvin Kristjánsson,
Hrafnhildur Kristjánsdóttir,
tengdabörn, barnabörn, barnabarnabarn,
vinir og vandamenn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ODDGEIR HÁREKUR STEINÞÓRSSON
húsasmíðameistari,
Lyngbergi 8,
Þorlákshöfn,
áður til heimilis að Háagerði 67,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðjudaginn 31. maí,
verður jarðsunginn frá Þorlákshafnarkirkju miðvikudaginn 8. júní
kl. 14.00.
Ingibjörg Sólrún Guðmundsdóttir,
Guðmundur Oddgeirsson, Jóhanna Þórunn Harðardóttir,
Margrét Oddgeirsdóttir,
Rúnar Oddgeirsson, Guðrún Ágústsdóttir,
Þorbjörg Oddgeirsdóttir, Þráinn Þórisson,
Steinþór Oddgeirsson, Margrét Júlía Júlíusdóttir,
Vignir Örn Oddgeirsson, Katrín Eva Erlarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, dóttir,
tengdamóðir, tengdadóttir, systir, mágkona
og amma
INGA JÓHANNA BIRGISDÓTTIR
Frostafold 14, Reykjavík,
lést miðvikudaginn 1. júní á
Landspítalanum í Fossvogi. Útför hennar
fer fram frá Bústaðakirkju föstudaginn 10.
júní kl. 15. Innilegar þakkir til starfsfólks
deildar B2 í Fossvogi.
Halldór Úlfarsson,
Ásdís Halldórsdóttir, Guðmundur Finnbogason,
Úlfar Þór Halldórsson,
Birgir Jóh. Jóhannsson,
Þóra Viktorsdóttir,
systkini og makar,
barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
JÓNÍNA ALEXANDRA
KRISTJÁNSDÓTTIR,
Fossvegi 6,
Selfossi,
lést á Landspítalanum Fossvogi mánudaginn
30. maí.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Fjölskyldan þakkar auðsýnda samúð og vináttu.
Svala Bjarnadóttir, Guðmundur Steindórsson,
Erla Bjarnadóttir, Hannes Guðnason,
Hofdís Bjarnadóttir,
Viðar Bjarnason, Eygló Lilja Gränz,
Kristinn Bjarnason, Erla Haraldsdóttir,
Þorsteinn I. Bjarnason, Sjöfn Einarsdóttir,
Sigvaldi Bjarnason, Íris S. Guðmundsdóttir,
Hugrún E. Bjarnadóttir, Ólafur Jóhannsson,
Ölver Bjarnason, Jóhanna Guðmundsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörnin.