Morgunblaðið - 06.06.2011, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 6. JÚNÍ 2011
✝ Aðalsteinn Sig-fús Árelíusson
frá Geldingsá á
Svalbarðsströnd, S-
Þing., var fæddur
1.1. 1932. Hann lést
28. maí sl.
Hann var sonur
hjónanna Árelíusar
Halldórssonar f.
28.7. 1901, d. 15.7.
1955 og Láru Þor-
steinsdóttur f. 21.8.
1905, d. 23.4. 2009. Systkini Sig-
fúsar, Ari Jónsson f. 12.6. 1926,
d. 19.1. 2007. Stúlka fædd and-
vana 30.1. 1933. Guðný Halldóra
f. 9.2. 1936. Lilja Guðbjörg f. 5.9.
1937. Halldór f. 12.6. 1939, d.
22.12. 1943. Þorsteinn Steinberg
f. 28.4. 1941, d. 8.9. 1989.
Kona Sigfúsar var Guðrún
Björg Guðnadóttir fædd á
Skuggabjörgum í Dalsmynni
11.1. 1934. Hún lést 26.11. 1991.
Börn þeirra eru 1: Lára Krist-
ín f. 28.11. 1953. Maki Hall-
grímur Haraldsson.
Börn þeirra Guðrún
Björg og Sigurgeir.
2. Hafsteinn f. 15.4.
1959. Maki Eygló
Kristjánsdóttir.
Börn þeirra eru
Kristján Helgi, Há-
kon, Hlynur og Guð-
rún Erla. 3. Halldór
Heiðberg f. 18.1.
1961. Maki María
Guðrún Jónsdóttir.
Börn Halldórs eru Elva Dögg,
Sólveig Björg, Helena Sif og Jón
Gunnar. 4. Sigrún Heiðdís f.
17.10 1962. Maki Valbjörn Ó.
Þorsteinsson. Börn Sigrúnar eru
Sigfús Þorgeir, Regína Ingunn
og Guðrún Lilja. 5. Sólveig f.
13.3.1966. Maki Reynir Jónsson.
Börn þeirra eru Stefán Orri,
Rannveig, Harpa og Guðni.
Útför Sigfúsar verður frá
Svalbarðskirkju í dag, mánudag-
inn 6. júní 2011, og hefst athöfnin
kl. 13.30.
Elsku pabbi.
Þá skiljast leiðir okkar í bili,
elsku pabbi minn, en einhvern
tímann hittumst við á ný. Nú ertu
kominn í langþráðan faðm
mömmu, og efast ég ekki um að
hún hafi tekið á móti þér opnum
örmum, sem og aðrir ástvinir og
vinir sem þú hefur misst á lífs-
leiðinni.
Börnin mín eiga góðar minn-
ingar úr sveitinni með þér, með-
an þau bjuggu í túnfætinum og
voru spor þeirra ófá á milli bæj-
anna, að rétta þér hjálparhönd
við sauðburð, heyskap og ýmis-
legt fleira.
Síðasta árið var þér erfitt
vegna veikinda þinna, en aldrei
kvartaðir þú yfir hlutskipti þínu
og léttleikinn og húmorinn þinn
aldrei langt undan.
Ég þakka þér allar góðu minn-
ingarnar og geymi þær í hjarta
mér. Þær mun ég sækja þegar
söknuðurinn og tómleikinn hell-
ast yfir.
Guð varðveiti þig, elsku pabbi,
og hafðu þökk fyrir allt og allt.
Þín dóttir,
Sigrún.
Sigfús Árelíusson sá ég fyrst
fyrir röskum sextíu árum í Höfn
á Svalbarðsströnd sem varð án-
ingarstaður afa míns og ömmu á
leiðinni úr Fnjóskadal til Akur-
eyrar. Þau vildu ekki hætta bú-
skap fyrr en annars var ekki
kostur og fengu jarðarafnot
þarna á Ströndinni um þriggja
ára skeið. Þar var ég léttastrákur
í sveit hjá þeim þrjú sumur á
aldrinum átta til ellefu ára. Rosk-
in hjón á efri hæðinni áttu jörð-
ina, sem ekki var stór, enda var
eigandinn bátasmiður og fékkst
mest við smíðar í kjallaranum eða
niðri í fjöru. Friðrik, fóstursonur
hjónanna, var þá um tvítugt og
bestu vinir hans á líku reki strák-
ar af næstu bæjum, Pálmi á
Meyjarhóli og Sigfús á Geld-
ingsá.
Þetta þótti mér stráknum
merkilegt tríó og hylltist stund-
um til að vera einhvers staðar í
námunda við þá þegar þeir hitt-
ust í Höfn og tóku sér eitthvað
fyrir hendur sem vakti forvitni
mína, en eitt laðaði meira en allt
annað: fjaran og sjórinn. Þótt ég
væri nýorðinn heimilisfastur á
Akureyri hafði ég verið dalamað-
ur fram að því, og þess vegna var
lífið við ströndina mér nýnæmi.
Hámark gleðinnar var að fá að
fara með þeim á sjó á lítilli trillu
eða árabát og fylgjast með þeim
við fyrirdrátt á fallegu sumar-
kvöldi og bíða þess í ofvæni hvað
dregið yrði á land og hvaða fiskar
sprikluðu í fjörunni. Nú eru þeir
æskufélagarnir allir horfnir okk-
ur sjónum, Sigfús síðastur og
verður jarðsunginn á Svalbarði í
dag við hlið konu sinnar, Guðrún-
ar Bjargar Guðnadóttur, sem var
yngsta móðursystir mín, en lést
fyrir aldur fram.
Það lét að líkum að einhver
strákurinn af bæjunum í kring
liti heimasætuna í Höfn hýru
auga, og ég man vel þegar harm-
onikuleikarinn Sigfús og Gunna
voru að draga sig saman og þau
og vinir hans sátu í varpanum í
grængresinu og horfðu út á sól-
blikandi Eyjafjörðinn þar sem
skipin sigldu út og inn og rauk úr
þremur síldarverksmiðjum hin-
um megin fjarðar. Það var nú þá.
Ungu hjónin hófu búskap á
Geldingsá og áttu þar heima
meðan bæði lifðu og Sigfús leng-
ur, bjuggu fyrst í félagi við for-
eldra hans, en drógu síðan saman
seglin og unnu þá um hríð við
kjötvinnslu á Svalbarðseyri. All-
lengi stundaði Sigfús líka kjöt- og
fiskreykingu heima og þótti tak-
ast vel. Ég fluttist ungur að norð-
an og fundum okkar Sigfúsar
fækkaði, þótt öðru hverju sæj-
umst við eina dagstund eða af
sérstökum tilefnum, og ætíð var
mér og mínum vel tekið ef rennt
var heim að Geldingsá sem var þó
oftar meðan Guðrún kona hans
lifði. Tengsl héldust þó auðvitað
með honum og börnum hans og
mínu nánasta frændfólki eftir að-
stæðum og áhugamálum, og til
dæmis vissi ég að þeir Jón móð-
urbróðir minn og Sigfús deildu
oft gleði af veiðum o.fl. Að leið-
arlokum þakka ég honum sam-
fylgd og gömul kynni og votta
ástvinum hans samúð. Mörg síð-
ustu árin á Akureyri átti Sigfús
við heilsubrest að stríða og var
fyrir nokkru orðinn vistmaður á
dvalarheimili þegar hann lést.
Hann lifði ævina alla á heimaslóð-
um af því sem land og sjór gáfu,
eignaðist góða fjölskyldu og
kveður nú að loknu vel unnu
dagsverki. Fararbænir fylgja
honum á nýjum og óræðum leið-
um.
Hjörtur Pálsson.
Aðalsteinn Sigfús
Árelíusson
✝ Eðvarð ÁrdalIngvason fædd-
ist í Finnstungu 28.
ágúst 1948. Hann
lést 29. maí síðast-
liðinn á Heilbrigð-
isstofnun Blöndu-
óss.
Foreldrar hans
voru Ingvi Sveinn
Guðnason ættaður
úr Laxárdal, f. 11.6.
1914, d. 31.12. 1991
og Soffía Sigurðardóttir, ættuð
frá Leifsstöðum, f. 3.6. 1917, d.
11.9. 1968. Eðvarð átti tvo bræð-
ur, Hilmar Eydal sammæðra og
Hauk samfeðra, en þeir eru báð-
ir látnir. Eðvarð fluttist tveggja
Brynjar Þór. c) Hilmar Árdal f.
10. nóvember 1979. Hilmar er
kvæntur Sonju Rose Jörgensen.
Börn þeirra eru. Signý Íris og
Ísabel Rós. d) Árni Halldór.
Eðvarð átti um tíma trilluna
Guðbjörgu HU með Jóni Jóns-
syni. Þeir gerðu út á grásleppu
og réru til fiskjar. Eðvarð vann
lengi í Skipastöð Guðmundar
Lárussonar. Síðan stofnaði hann
trefjaplastfyrirtækið Mark ehf.
með vinnufélaga sínum. Þeir
unnu við smíðar á bátum og
fleiru í mörg ár. Síðustu 18 ár
hefur Eðvarð unnið hjá Tré-
smiðju Helga Gunnarssonar þar
til veikindi hans hófust. Eðvarð
var mikið náttúrubarn og unni
dýrum og átti alltaf kindur og
hesta.
Eðvarð verður jarðsunginn
frá Hólaneskirkju í dag, mánu-
daginn 6. júní 2011, og hefst at-
höfnin kl. 15.
ára til Skaga-
strandar og þar bjó
hann alla tíð. Eð-
varð kvæntist 26.
desember 1969 eft-
irlifandi eiginkonu
sinni Signýju
Magnúsdóttur.
Börn þeirra eru: a)
Ingvi Sveinn f. 30.
apríl 1969. Börn
hans eru: Berglind
Ósk og Róbert
Freyr. b) Baldur Bragi f. 19.
október 1971. Baldur er í sam-
búð með Svanhildi Fanney
Hjörvarsdóttur. Börn þeirra
eru: Soffía Sif , Hjördís Ágústa,
Harpa Rut, Kristín Brá og
Þú varst stór og sterkur og
vildir aldrei gefast upp, vildir hafa
allt einfalt og gott. Þegar ég
hugsa til baka man ég þegar ég
kom á sumrin norður til ykkar
ömmu og fékk að vera hérna í
heilt sumar og kom alltaf á hverju
ári. Þú tókst mig í hesthúsin og
rúntaðir með mig á túninu og
sýndir mér fuglana og útskýrðir
allt fyrir mér vel og vandlega.
Man eftir því á kántrýhátíð í
eitt skipti þar sem hestarnir komu
alltaf niður höfðann og allir sem
voru á baki voru með kúrekahatt,
flottir og fínir. Man alltaf eftir því
þegar þú komst á hestinum niður
höfðann með kúrekahattinn með
bros á vör og sýndir mér hestinn
og leyfðir mér að fara aðeins á
bak. Og þegar við fórum á fjór-
hjólinu saman og skoðuðum húsin
úti á túni þar sem fugl var búinn
að gera sér hreiður.
Fyrir um það bil þremur árum
fórstu að vera svolítið mikið fyrir
sunnan hjá mér og pabba, sem
mér þótti vænt um því ég fékk að
eyða miklum tíma með þér þessi
seinustu þrjú ár. Þegar þú komst
til okkar fengum við nú aldeilis að
spjalla saman kvöld eftir kvöld og
spjölluðum um allt og ekkert. Ég
man þegar þú sagðir við mig að
tíminn liði svo óskaplega hratt og
allt gerðist þetta svo fljótt. Sagðir
að þér fyndist skrítið að ég væri
að fara að fá bílprófið og væri að
verða 18 ára á næsta ári. Þetta
þótti þér skrítið, enda talaðir þú
um það við mig að ég ætti sko að
passa mig og fara vel og vandlega
að öllu og það mun ég gera, því
skal ég lofa, þú munt horfa niður
til mín og brosa af stolti. Þú varst
ánægður með hvað ég stæði mig
vel í menntaskólanum og brostir
þegar ég kom heim úr skólanum
og sagði ykkur ömmu hvernig
mér gengi.
Ég get talið upp endalausar
minningar um það sem við gerð-
um saman, en allar þessar minn-
ingar eru með mér í hjartanu og
þeim mun ég aldrei gleyma. Núna
ertu farinn á stað þar sem þér líð-
ur vel og þar sem þú færð að njóta
þín betur. Guð gefur mér æðru-
leysi við því sem ég fæ ekki breytt
og kjark til að breyta því sem ég
get breytt, þessu mun ég ekki fá
breytt, þess vegna bið ég Guð um
kjark til þess að sætta mig við
hlutina eins og þeir eru. Samt er
það skrítið þegar maður er hérna
fyrir norðan á Skagaströnd að það
er enginn afi sem knúsar mann og
tekur á móti manni. Að sjálfsögðu
tekurðu bara öðruvísi á móti mér,
ég finn það sjálfur því það er góð-
ur andi í kringum okkur öll.
En nú er komið að kveðjustund
elsku afi minn. Ég elska þig, og ég
veit þú veist það. Ég mun hugsa til
þín daga og nætur og horfa upp til
þín og tárast og brosa.
Hví fórstu svona frá okkur, mig
langar að fá að sjá þig aftur,
ég veit þú hugsar til okkar þegar
himinninn er bjartur.
Við horfum upp til þín og vonum að
þér líði vel,
En eitt skalt þú vita að söknuðurinn
þvílíkur er.
Kær kveðja.
Þitt barnabarn
Róbert Freyr Ingvason.
Æskuvinur minn og svili, Eð-
varð Árdal Ingvason, er látinn að-
eins 62 ára að aldri. Hann háði
harða baráttu við krabbamein en
varð að lúta í lægra haldi. Við fé-
lagarnir kynntumst þegar við vor-
um 6 til 7 ára þannig að við erum
búnir að vera vinir í rúma hálfa
öld. Við ólumst upp í hálfgerðri fá-
tækt á Skagaströnd, húsakynnin
lítil og lúinn, þú áttir heima í Val-
höll, ég í Dagsbrún. Við þessar
byggingar var svo tjaslað þegar
fram liðu stundir. Við vorum báðir
aldir upp við að það voru kýr í fjósi
og kindur á garða, pabbar okkar
drógu rauðmaga og fleira úr sjó.
Það kom snemma í ljós hvað þú
hafðir mikið yndi af dýrum og þá
sérstaklega hestum sem voru al-
geng eign manna í þá daga.
Eitt bar af í æsku okkar og það
var mamma þín, hún Soffía, hún
hafði svo stórt hjarta. Þó hús-
plássið væri lítið var alltaf hægt að
fá að vera úti í Valhöll að spjalla,
spila, tefla, já fljúgast á og jafnvel
slást í illu, ég og Bjössi Fossdal
nutum þessara forréttinda að fá
að vera þarna öllum stundum.
Einhverju sinni var gerð dauða-
leit að mér og átti að fara að slæða
sílapollinn en auðvitað var ég bara
úti í Valhöll hjá Edda. Við sátum
saman á skólabekk og þú hafðir
gaman af að teikna, já bara hesta
og ég báta enda beið mín sjó-
mennskan og þú tókst seinna við
keflinu hjá pabba þínum með
skepnurnar.
Við undum hag okkar illa í
skóla og kláruðum það dæmi eftir
okkar höfði og getur það ekki tal-
ist til fyrirmyndar né til eftir-
breytni í dag og kannski sáum við
eftir því. Þú undir hag þínum bet-
ur frammi í sveitinni hjá móður-
fólki þínu eða bara úti í Ægissíðu
hjá föðurfólki þínu.
Við fórum saman ungir á ver-
tíðir, beittum í Garðinum og Sand-
gerði, já og snemma hófst glíman
hjá okkur við Bakkus og nú hefur
fækkað um einn. Þú varst mjög
góður verkmaður, sama hvort var
vinna til lands eða sjávar. Og
gerðir út trillu í nokkur ár en hug-
urinn var alltaf meira í landi.
Strax og þú fékkst bílpróf eign-
aðist þú amerískan kagga, Ford
V8, og fleiri komu í kjölfarið við
áttum margar góðar stundir uppi
á Kerlingaholti að hlusta á erlend-
ar útvarpsstöðvar því tónlist var
okkar uppáhald og þá var hægt að
syngja hástöfum, bara við tveir, já
og báðir gátum við náð lagi á
nikku. Það reyndist oft þrautin
þyngri að fjármagna rekstur bíls-
ins þegar kvennaskólavertíðin
stóð sem hæst og varð oft að beita
barbabrellum vegna viðvarandi
orkuskorts og fór svo að við fórum
að róa á önnur mið.
Má segja að einn róður hafi
heppnast mjög vel því við fundum
systur á Blönduósi. Þú fannst þína
Signý og ég mína Ernu, við urðum
ástfangnir upp fyrir haus og sam-
an fórum við félagarnir suður og
keyptum hringa í júní 1969 og við
giftumst þeim systrum frammi í
Bólstað 26. desember sama ár og
stendur það heit enn.
Við eignuðumst syni 1969 og
fyrsta búskaparárið vorum við í
gamla kaupfélagshúsinu, þið á
neðri hæð og við á loftinu og þá
var oft kátt í kotinu. Pabbi þinn
fluttist til ykkar árið 1969 þá orð-
inn ekkill og bjó hjá ykkur til
dauðadags. Já, elsku vinur. Það er
svo margs að minnast á allt of
stuttri ævi þinni og ég gef Ernu
orðið en munum að enginn ræður
sínum næturstað. Takk fyrir að
hafa átt þig fyrir vin.
Innilegar samúðarkveðjur til
allra þinna ástvina
Þorvaldur Skaftason.
Elsku Eddi minn.
Mig langar að senda þér kveðju
því við vorum alla tíð vinir og ég
sakna þín mikið. Ég ætla að halda
áfram með upprifjun okkar Valda
um líf okkar saman. Við byggðum
okkur öll hús á Skagaströnd á
sama tíma, þið fóruð saman suður
til að ná í teikningar að þeim. Það
er ótrúlega margt sem þið vinirnir
gerðuð saman eins og oft hefur
fram komið. Síðan eignuðumst við
Valdi dóttur og þú og Signý son
1971, það má segja að við höfum
verið heppin að sonur ykkar var
svolítið tregur að taka nýjar tútt-
ur á pelann sinn því þú bjargaðir
mágkonu þinni í einni túttuferð-
inni, það hafði ruðst inn á mig
drukkinn maður sem vildi mér illt
en Valdi var þá úti á sjó. Ég
gleymi aldrei hve fegin ég varð að
sjá þig. Það má taka fram að ég
hafði engan síma þá og gat enga
björg mér veitt.
Seinna eignuðust þið Signý tvo
stráka en við Valdi einn. Áður en
við vissum af voruð þið vinirnir
orðnir afar og við systurnar ömm-
ur og við alltaf svo ung. Þið unnum
saman í Skipasmíðastöð Guð-
mundar Lárussonar og seinna
fórst þú að vinna í plastbátunum
og Valdi fór á sjóinn og er óhætt
að segja með sanni að ef upp kom
eitthvað sem þurfti að vinna í
trefjaplasti var viðkvæðið „Talið
þið við Edda, hann kann þetta“.
Þú stofnaðir trefjaplastfyrirtækið
Mark ehf. ásamt öðrum manni og
framleiddir svokallaða Gáskabáta
og fleira úr plasti. En fyrirtækið
fór í þrot og þú fórst illa út úr
þeim viðskiptum, það var mjög
erfitt fyrir þig en þú stóðst það af
þér eins og annað og sagðir jafnan
fátt um líðan þína.
Við Valdi fluttum suður fyrir 15
árum og samgangurinn varð
minni. Þú þurftir að gangast undir
erfiða hjartaaðgerð fyrir mörgum
árum en varst fljótur að jafna þig
á því enda hraustmenni mikið.
Síðan lá leiðin til Trésmiðju Helga
Gunnarssonar þar undir þú hag
þínum vel í tæp átján ár eða þar til
veikindin herjuðu á þig fyrir tæp-
um þremur árum. Baráttan var
hörð og enginn má við mörgum.
Við erum þakklát fyrir að hafa
fengið að vera í samvistum við þig
og Signý núna síðustu árin í þess-
ari erfiðu baráttu ykkar sem nú er
töpuð. Æðruleysi þitt og elska
Signýjar við þig er ógleymanleg
og enginn leikur það eftir, hún var
svo sannarlega kletturinn þinn.
Já, kæri vinur, takk fyrir kveðj-
una sem þú sendir Valda þegar þú
varst alveg að yfirgefa þetta jarð-
líf, hún komst svo sannarlega til
skila. Hann hefur verið frekar
vantrúaður síðan Bjössi okkar dó,
nú efast hann hvergi, takk fyrir
það, ljósið þitt var ótrúlega fallegt
að upplifa.
Takk fyrir allar spjallstundirn-
ar, þær verða settar í minninga-
bókina okkar. Við vitum að þér líð-
ur vel núna, laus við þjáningarnar
og þú hittir pabba þinn og
mömmu og bræður þína, það er
huggun í harminum sem að okkur
er kveðinn. Elsku Signý, synir,
tengdadætur og barnabörn, við
sendum okkar dýpstu samúðar-
kveðjur við fráfall góðs drengs.
Yndislega ættarjörð,
ástarkveðju heyr þú mína,
þakkarklökkva kveðjugjörð,
kveð ég líf þitt, móðir jörð.
Móðir bæði mild og hörð,
mig þú tak í arma þína.
Yndislega ættarjörð,
ástarkveðju heyr þú mína.
(Sigurður Jónsson.)
Takk fyrir allt.
Þín mágkona,
Erna Sigurbjörnsdóttir.
Elsku afi.
Ég minnist þess er ég kom í
heimsókn til afa og ömmu. Þá tók
hann mig í fjárhúsin að sjá kind-
urnar. Þar var eitt lambið sem var
svo gælið og afi leyfði mér að
nefna það og sagði að ég mætti
eiga það. Ég nefndi hana Snoppu,
vegna þess að snoppan hennar var
svo köld og blaut og hún var alltaf
að rétta hana fram til þess að láta
klappa sér. Ég man líka eftir því
þegar við sátum inni í eldhúsi og
það var kettlingur að leika sér að
því að ráðast á tærnar hans afa.
Ég var dálítið smeik og spurði
hvort þetta væri ekki vont, en
hann bara hló og sagði að þetta
væri allt í lagi, að það væri svo
gaman að sjá litlu krílin leika sér
svona.
Nú er þitt fallega hold,
lagt ofan í djúpa mold.
Uppi á himni sálin er,
ung á ný og leikur sér.
Englabörnin hoppa af kæti,
þegar elsku afi mætir.
Niður á jörðu afi þýtur,
fæðist með fólki sem lífsins nýtur.
Ég man í fyrra þá komum við
norður til afa og ömmu eins og
vanalega. Þá fór afi að segja mér
sögur um hundinn sinn og meira,
eins og hann gerir næstum alltaf;
að segja manni sögur um eitthvað
svona. Samt hlustar maður alltaf
því það er gaman að heyra sög-
urnar hans afa. Hann sagði mér
frá því að hann langaði alltaf svo í
hund, svo þegar hann fékk hund-
inn lék hann bara við hann um
tíma, en fékk svo leið á honum. Þá
fóru allir hinir krakkarnir að leika
við hundinn og á endanum þurfti
að senda hann eitthvert annað.
Hann sagði mér frá þessu vegna
þess að Árni mun örugglega lenda
í því sama.
Signý Íris, Isabel Rós, Soffía
Sif, Hjördís Ágústa, Harpa
Rut, Kristín Brá og Brynjar
Þór.
Ég sendi mági mínum og fóst-
urföður nokkur kveðjuorð. Eddi
og Signý tóku mig í fóstur þegar
ég var 15 ára og þeim tókst það
ómögulega verk að koma mér til
„manns“. Ég var tekin inn í fjöl-
skylduna og eignaðist í leiðinni
fjóra yngri bræður sem ég reyndi
að ráðsmennskast með með litlum
árangri. En aldrei komu styggð-
aryrði frá Edda þó ég væri erfið á
köflum sem eina „dóttirinn“ á
heimilinu. Síðan var komið með
mína eigin fjölskyldu að heim-
sækja Edda afa og Signý ömmu
og alltaf var pláss fyrir mig og
mína. Skagaströnd var alltaf heim
hjá mér, heima var hjá Signý og
Edda.
Þakkir fyrir allt, Eddi minn, ég
mun sakna þín.
Dóra Sigurbjörnsdóttir
Eðvarð Árdal
Ingvason
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins. Smellt
á reitinn Senda inn efni á forsíðu mbl.is og viðeigandi efnisliður valinn.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Minningargreinar