Morgunblaðið - 08.06.2011, Blaðsíða 22
22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. JÚNÍ 2011
✝ Sigríður Jóns-dóttir fæddist á
Hvítárbakka í
Borgarfirði 27. jan-
úar 1933. Hún lést
á sjúkrahúsi Heil-
brigðisstofnunar
Vesturlands á
Akranesi 30. maí
2011.
Foreldrar henn-
ar voru Ingveldur
Halldórsdóttir, f.
18.10. 1912, d. 5.6. 1970, og Jón
Pétursson, f. 11.11. 1912, d. 24.9.
1975. Systkini Sigríðar eru: Sæ-
unn, f. 1945, og Pétur Örn, f.
1952.
Eftirlifandi eiginmaður Sig-
ríðar er Lúðvík Þórarinsson, f.
6.4. 1930. Þau gengu í hjóna-
band 1.3. 1952. Sigríður og Lúð-
vík eignuðust fimm börn. Þau
eru: 1) Hrefna, f. 4.8. 1952, eig-
inmaður Gísli Páll Björnsson, f.
29.4. 1953. Börn: a) Íris, f. 1972,
gift Nökkva Jóhannessyni, f.
1964. Börn: Yrsa Líf, Darri
Snær og Fáfnir Freyr. b) Björn,
f. 1976, kvæntur Hrafnhildi
Halldórsdóttur, f. 1975. Börn:
Gísli Tjörvi, Sunna Kristín og
Unnar Tjörvi. c) Hafrún, f. 1985.
Sambýlismaður var Björgvin
Þór Heiðarsson, f. 1985. Þau
slitu samvistir. Saman eiga þau
steinsson, f. 1987. Dóttir þeirra
er Birgitta Björt. 4) Hildur, f.
5.9. 1961, eiginmaður Gunnþór
Ingvason, f. 22.4. 1962. Börn
þeirra: a) Sigríður, f. 1990. b)
Arnór Reginn, f. 1993. c) Irma, f.
1996. 5) Jón Þór, f. 11.6. 1963,
eiginkona Bjarney Jörgensen, f.
1.3. 1966. Börn: a) Gígja, f. 1988,
unnusti Jón Björn Vilhjálmsson,
f. 1987. b) Janus, f. 1989. c)
Hilma, f. 1993.
Sigríður lauk barna- og gagn-
fræðanámi í Borgarnesi. Með og
að loknu námi vann hún við
verslunar- og skrifstofustörf,
þar til hún giftist lífsförunaut
sínum og fluttist til Ólafsvíkur
árið 1952. Eftir að börnin fædd-
ust varð Sigríður heimavinn-
andi, en hún vildi fylgja þeim til
þroska og styðja við í námi. Síð-
ar réðst hún til starfa hjá Lands-
síma Íslands í Ólafsvík, af-
greiddi og aðstoðaði í
brauðgerð þeirra hjóna og sá
um daglegt bókhald. Sigríður
var tónelsk, söng sem unglingur
í stúlknakvartett eftir að hún óx
upp úr Barnakór Borgarness.
Hún söng í áraraðir í kirkjukór
Ólafsvíkurkirkju. Kvenfélag
Ólafsvíkur var helsti vettvangur
hennar í félagslífinu, var hún í
stjórn þess og formaður um
tíma.
Sigríður verður jarðsungin
frá Ólafsvíkurkirkju í dag, 8.
júní 2011, og hefst athöfnin kl.
14.
Karítas Diljá. Unn-
usti Hafrúnar er
Ingi Steinn Þor-
steinsson, f. 1986.
2) Inga Birna, f.
31.5. 1955. Hennar
maður var Rík-
harður Hjörleifs-
son, f. 5.3. 1950.
Þau skildu. Börn: a)
Steinar, f. 1973,
kvæntur Guðrúnu
Önnu Finn-
bogadóttur, f. 1970. Börn: Finn-
bogi, Ríkharður Ingi og Sólrún
Elsa. b) Thelma, f. 1975. Sam-
býlismaður var Heiðar Haugen,
f. 1971. Þau slitu samvistir.
Saman eiga þau Anitu. Síðari
sambýlismaður Thelmu var
Björn Kodvaag, f. 1975. Þau
slitu samvistir. Þeirra börn:
Alexandra og Hans Kristian. 3)
Guðlaug, f. 27.11. 1959, eig-
inmaður Kristjón V. Guðmunds-
son, f. 6.4. 1958. Börn: a) Guð-
mundur Kristján, f. 1978. b)
Lúðvík, f. 1983. Barnsmóðir
Fjóla K. Hafsteinsdóttir, f. 1988.
Saman eiga þau Thelmu Karen.
Sambýliskona Lúðvíks er El-
ísabet Jóhanna Guðmunds-
dóttir, f. 1987. Börn: Hrannar
Engill, Elvar Alex og Jón Gunn-
ar. c) Heba Rut, f. 1985. Sam-
býlismaður Kjartan Haf-
Nú er komið að leiðarlokum
okkar saman, elsku mamma
mín. Þú varst alltaf kletturinn í
mínu lífi og minningin um þig
verður stoð mín og stytta
áfram. Þú varst alltaf til staðar
ef á þurfti að halda, þegar eitt-
hvað bjátaði á eða þegar eitt-
hvað gekk vel. Þú varst ætíð
nálæg þegar þurfti. Fyrstu
minningarnar eru þegar þú
huggaðir mig og þerraðir tárin,
þegar þú þurrkaðir mjólkur-
skeggið af munninum og lagað-
ir hárið svo að það stæði ekki
allt út í loftið. Mamma vildi að
við litum sómasamlega út og
værum ávallt til sóma hvar sem
við vorum. Við krakkarnir átt-
um að líta vel út og haga okkur
vel. Mamma og pabbi kenndu
okkur snemma að við skyldum
koma fram við aðra eins og við
vildum að komið væri fram við
okkur, það hefur reynst mér
vel alla tíð.
Þú ólst mig vel upp, kenndir
mér að ryksuga, skúra, þurrka
af, hengja upp á snúru og vaska
upp. Mikið er hún Bjarney mín
ánægð með þig, að þú kenndir
mér þetta allt.
Við áttum góðar stundir við
að hjálpa þér við uppvaskið,
sem við systkinin skiptumst á
við. Þú varst vön að raula eða
jafnvel syngja einhvern sálm
sem verið var að æfa í kirkju-
kórnum, sem þú söngst með í
mörg ár. Þetta síaðist inn í mitt
litla hjarta og stundum tók ég
jafnvel undir með þér.
Þú varst ekki alltaf allra, átt-
ir þínar slæmu og góðu stundir
eins og við flest. Þú varst ekk-
ert sérlega ánægð þegar litli
drengurinn þinn var kominn
með kærustu. Hún fékk að
finna hvað þér þótti vænt um
strákinn þinn og að hann fengi
ekki hvaða stúlku sem væri.
Þegar þú sást hvað við vorum
ánægð saman og varðst fullviss
um að drengurinn þinn hafði
fengið góða stúlku faðmaðir þú
mig og óskaðir mér til ham-
ingju með það.
Þið pabbi voruð mjög sam-
rýnd og pabbi fylgdi þér síðasta
spölinn. Hann sat hjá þér eins
og kletturinn sem hann hefur
alltaf verið. Þú varst ekki bara
eiginkona hans heldur besti
vinur og félagi og þið vikuð
varla hvort frá öðru undir það
síðasta. Ég veit að pabbi á góð-
ar minningar, en missir hans er
líka mikill.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta
skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á
braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(V. Briem)
Elsku pabbi, megi guð gefa
þér styrk til að takast á við
sorgina og vinamissinn.
Þinn sonur og fjölskylda
Jón Þór, Bjarney,
Gígja, Janus og Hilma.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Elsku besta amma mín, mér
þykir óendanlega vænt um þig
og ég get ekki hugsað mér
betri, fallegri og einlægari
manneskju til að vera skírð eft-
ir. Ég get huggað mig við
minningarnar, allar stundirnar
sem við áttum saman. Þegar ég
hugsa um hvað við bardúsuðum
saman kemur strax upp í hug-
ann; ég og þú að spila á spil, þá
helst kapal eða ólsen ólsen.
Enn þann dag í dag skil ég ekki
hvernig þér tókst að láta
„fangakapalinn“ ganga upp,
aftur og aftur eins og ekkert
væri sjálfsagðara. Sjálf hef ég
aðeins getað látið hann ganga
upp einu sinni og það var algjör
hundaheppni.
Þín verður sárt saknað.
Sigríður (Sirrý).
Þitt starf var farsælt, hönd þín
hlý
og hógvær göfgi svipnum í.
Þitt orð var heilt, þitt hjarta milt
og hugardjúpið bjart og stillt.
(Jóhannes úr Kötlum)
Elsku mamma mín takk fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir mig
í gegnum árin. Takk fyrir alla
hjálpina með krakkana mína í
gegnum tíðina. Góðar minning-
ar á ég margar sem ég mun
varðveita í hjarta mínu.
Hið bjarta ljós sem berst til mín
með blessun sendi heim til þín
og með því kveðju kæra.
Megi það líkna og lækna þá
sem lífið kærleiksríka þrá,
gleði og frið þeim færa.
(Guðm. Ingi)
Ástar- og saknaðarkveðjur,
Hildur, Gunnþór og börn.
Sissa amma mín kvaddi
þennan heim þann 30. maí
2011. Einhvern veginn átti ég
ekki von á þessu, hún amma
hafði alltaf verið hraust og
hress. Maður er aldrei tilbúinn
þegar ástvinur kveður, þannig
er það bara og mun sennilega
alltaf verða.
Sissa amma var ákaflega fal-
leg kona. Hún var alltaf svo fín
og vel til höfð, á mjög svo lát-
lausan hátt, og kom ákaflega
vel fyrir. Þegar ég var lítil
fannst mér alltaf mjög merki-
legt og gaman að fylgjast með
henni leggja á sér hárið með
krulluburstanum og setja á sig
varalit, mér fannst hún alltaf
svo fín og það var alltaf góð
lykt af henni líka. Við hittumst
ekki oft á ári þar sem hún og
afi bjuggu í Ólafsvík en við á
Höfn og kannski fannst mér
hún amma ennþá merkilegri
fyrir vikið.
Í minningunni var alltaf mik-
ið af kaffibrauði hjá ömmu og
afa, enda er afi bakari. Það var
gott að koma inn í eldhús hjá
ömmu eftir að hafa verið úti að
leika og fá súkkulaðisnúð og
mjólk. Þá sátum við frænd-
systkinin ég og Steinar oftar en
ekki við útdraganlega skurðar-
brettið í eldhúsinu og tókum
vel til matar okkar. Ég man
ennþá lyktina sem var í búrinu
á Ennisbrautinni og mikið
fannst mér hún góð og búrið
ótrúlega merkilegur staður.
Svo var líka alltaf kvöldkaffi
hjá ömmu, það var eiginlega
bara regla.
Eftir að ég fullorðnaðist
fækkaði því miður samveru-
stundunum og ég hætti að
koma til Ólafsvíkur á hverju
sumri. Samt héldum við ágætis
sambandi. Ég kom nokkrum
sinnum til hennar og afa með
mín börn, þau voru þá flutt í
Vallholtið og ekki laust við að
ég saknaði lyktarinnar úr
búrinu á Ennisbrautinni. En
snúðana mína fékk ég og ekki
klikkaði kvöldkaffið, það var
engin hætta á því að nokkur
yrði svangur í hennar húsum.
Það eru forréttindi að upplifa
það að eiga afa og ömmu þegar
maður hefur náð fullorðins-
aldri. Það er nefnilega ákaflega
gaman að kynnast ömmum og
öfum upp á nýtt sem fullorðin
manneskja, áherslurnar eru þá
orðnar nokkuð aðrar. Við Sissa
amma gátum spjallað margt og
ég virkilega naut þess að eiga
innihaldsríkar samræður við
hana um allt og ekki neitt yfir
kaffibolla og bakkelsi að sjálf-
sögðu.
Sissa amma var ekki mikið
fyrir það að vera með tilfinn-
ingarnar uppi á borðinu en hún
má eiga það að hún hrósaði mér
alltaf fyrir að drífa mig aftur í
nám og hún sagði mér það oftar
en einu sinni og oftar en tvisvar
að hún væri svo stolt af mér, og
það var mér mikils virði.
Amma hafði dillandi hlátur
og það hafa dætur hennar líka
og þegar allur hópurinn var
saman kominn þá var oft mikið
hlegið og ekki á lágu nótunum.
Ég hugsa að hláturinn hafi end-
urómað um alla Ólafsvíkina
þegar því var að skipta. Mér
finnst eiginlega fátt yndislegra
en þessi hláturkór þeirra
mæðgna og ég vona að syst-
urnar hlæi örlítið hærra hver
og ein til þess að reyna að fylla
upp í skarðið hennar, sem þó
verður aldrei fyllt.
Elsku amma, takk fyrir sam-
fylgdina, ég var heppin að fá að
kynnast þér.
Íris.
Hvernig skrifa ég um ást-
kæra systur sem farin er frá
mér langt fyrir aldur fram, að
mér finnst? Systur sem var
mér svo miklu meira en systir.
Hún var stóra systir, jafnvel
mamma, og á síðari árum mín
albesta vinkona. Því mörg voru
árin á milli okkar systkina, tólf
ár okkar á milli og nítján ár
milli hennar og litla bróður,
sem fæddur var sama ár og
hennar fyrsta barn. Móðir okk-
ar féll frá á besta aldri og faðir
okkar líka, þá voru það Sissý
og Lúlli sem tóku málin í sínar
hendur, og við þau yngri fáum
aldrei fullþakkað.
Þegar ég eignast mína yngri
dóttur, þá var engin mamma,
og vildi mín elskulega systir
endilega taka þá eldri til sín á
meðan, það munaði ekkert um
eitt barn í viðbót við hennar
fimm. En eins og gefur að
skilja var aldursmunur mikill,
en með árunum minnkaði hann
og við Bjössi áttum margar
góðar og glaðar stundir með
elskulegum hjónum og vinum,
bæði hér heima og utanlands.
Elsku mín! Parísarferðin á sjö-
tugsafmæli Lúlla ógleymanleg,
Kanarí þegar þú varðst sjötug,
Costa del Sol þegar Bjössi átti
afmæli, og síðast þegar við
komum ykkur á óvart á Te-
nerife. Æ elsku mín, ég vonaði
að við ættum fleiri ferðir eftir
saman. Það er svo ótal margs
að minnast, elsku systir, sem
verður geymt í hjörtum okkar.
Elsku Lúlli minn, börnin
ykkar og barnabörn, engin orð
fá lýst mínum söknuði og sam-
úð til ykkar allra.Ég kveð þig,
elsku systir, með þessum ljóð-
línum.
Samveruna þér við þökkum
þýðlega af huga klökkum,
af augum svífa saknaðs tár.
Farðu sæl til sólarheima,
samhuga vér munum geyma
minning þín um æviár.
(Ragnh. G. Kristjánsd.)
Sæunn (Sæa).
Minning um ástkæra systur:
Nú hafa englar himins þig sótt,
en þurftu þeir á þér að halda
svo fljótt?
Þegar þú veiktist, allir þorðu að
vona,
því elsku vina, þetta átti ekki að
fara svona.
Þegar ég sit og hugsa til baka,
þá minnist ég margs, því af
nógu er að taka.
Í hjarta mínu þú átt nú líf,
þar til að dag einn ég til þín svíf.
Og þótt þú sért farin á allt
annan stað,
líttu samt til mín, ef mátt vera
að.
Þinn
Pétur bróðir og fjölsk.
Sigríður Jónsdóttir
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR,
Lerkigrund 7,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness föstudaginn
3. júní.
Jarðarför hennar fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 10. júní
kl. 14.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á krabbameinsfélagið á Akranesi (í Módel).
Fyrir hönd aðstandenda,
Birgir Engilbertsson.
✝
Móðir okkar og tengdamóðir,
GUÐRÍÐUR HELGADÓTTIR,
Snorrabraut 56,
áður Þórólfsgötu 8,
Borgarnesi,
sem lést á Droplaugarstöðum miðvikudaginn
1. júní, verður jarðsungin frá Grensáskirkju
fimmtudaginn 9. júní kl. 13.00.
Guðrún Gestsdóttir, Viðar Þorsteinsson,
Sigurlaug Gestsdóttir,
Fanney Gestsdóttir, Páll Pálmason,
Kristján Gestsson,
Heiða Gestsdóttir, Jón Kári Jónsson.
✝
Innilegar þakkir fyrir allar þær fallegu og
hlýlegu kveðjur sem okkur bárust vegna
andláts
JÓNS KR. SÓLNES
hæstaréttarlögmanns,
Aðalstræti 72,
Akureyri.
Halla Elín Baldursdóttir,
Lilja Björk Sólnes, Rawn Salenger,
Baldur Már Helgason, Svanhildur Sigurðardóttir,
Jón Ragnar Sólnes,
Valgerður Sólnes,
Kristín Sólnes
og barnabörn.
✝
Ástkær systir mín, mágkona og frænka,
ÓLÍNA JÓNSDÓTTIR FORMAN,
Long Island,
New York,
lést sunnudaginn 29. maí.
Bálför hennar hefur farið fram.
Minningarathöfn fer fram í Keflavíkurkirkju
fimmtudaginn 9. júní kl. 17.00.
Jófríður Jóna Jónsdóttir
og aðrir aðstandendur. ✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
LOFTUR MAGNÚSSON,
síðast til heimilis að
Kópavogsbraut 1a,
Kópavogi,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð í Kópa-
vogi mánudaginn 6. júní.
Útför hans verður gerð frá Kópavogskirkju þriðjudaginn 14. júní
kl. 15.00.
Aðalheiður Steina Scheving,
Guðjón Scheving Tryggvason, Sigrún Stefánsdóttir,
Jón Loftsson, Jóhanna Björgvinsdóttir,
Hreinn Loftsson, Ingibjörg Kjartansdóttir,
Magnús Loftsson, Gunnar Ásgeirsson,
Ásdís Loftsdóttir, Guðmundur Sigurbjörnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.