Morgunblaðið - 09.06.2011, Síða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. JÚNÍ 2011
„Ég var að tala við Magga…“
er setning sem ég hef heyrt nán-
ast á hverjum degi, þar sem hann
og Svenni töluðust við daglega og
stundum oft á dag. Það er stórt
skarð sem hann skilur eftir í okkar
lífi, þó að ég hafi sjálf hitt hann
mun sjaldnar en ég hefði viljað.
Þegar ég hugsa til baka þá
stendur það upp úr það sem
Svenni sagði svo oft um Magga vin
sinn, „Ef það myndi springa hjá
mér á Akureyri og ég bæði Magga
um að koma og hjálpa mér þá
myndi hann gera það“. Ég held að
þetta lýsi hjartalaginu hans, góður
alla leið í gegn. Hann var vinur
vina sinna og ég mun sakna
„kveðju til gömlu“. Synir okkar
missa af miklu að fá ekki að kynn-
ast honum betur.
Megi gæfan þig geyma,
megi Guð þér færa sigurlag.
Megi sól lýsa þína leið,
megi ljós þitt skína sérhvern dag.
Og bænar bið ég þér,
að ávallt geymi þig
Guð í hendi sér.
(Þýð. Bjarni Stefán Konráðs-
son.)
Sigríður Lára Haraldsdóttir.
„Hvar áttu heima?“ var það
fyrsta sem ég sagði við Magga,
síðla kvölds veturinn 1979, eftir
ball í Ölduselsskóla. Ég og Hinni
drösluðum Magga heim, þannig
hófst vinátta okkar, óslitin til
dagsins í dag. Maggi var mikill
keppnismaður og talnaglöggur,
gat reiknað út ótrúlegustu dæmi í
huganum.
Við brölluðum margt saman, ég
og Maggi, ekki er það nú allt
prenthæft, en mér er minnisstæð
Spánarferð árið 1996. Við vorum á
leið til Barcelona, á leik Barce-
lona-Madrid, eftir mikið djamm á
Benedorm og vorum á litlum Peu-
geot. Þegar ég sofnaði vorum við á
120 km hraða og vaknaði svo við
það að Maggi hendir í mig kókdós
og segir mér að kveikja í fyrir sig,
því bíllinn var kominn í 170 og
hann varð að halda honum á veg-
inum.
Maggi gerði allt fyrir vini sína.
Þegar ég var að byggja mína
fyrstu íbúð tók það þrjá mánuði og
hann var þar öll kvöld með mér.
Ég held að allir beri Magga vel
söguna, nema kannski einn í Iðn-
skólanum árið 8́3 sem Maggi rot-
aði eftir að sá gaur var að stríða
minnimáttar. Maggi var driver í
brúðkaupi okkar Siggu Láru og
stóð sig sem hetja þar en bílar
voru hans ær og kýr í leik sem og í
starfi. Undanfarin 10 ár reyndi ég
að fá hann í vinnu en hann taldi
það myndi hafa áhrif á vinskap
okkar, því allir sem hann þekkja
vita hversu ósérhlífinn Maggi var
til vinnu og honum fannst allt of
margir frídagar á ári. Og svo að
láta skikka sig í sumarfrí!
Svona var Maggi, hvers manns
hugljúfi. Síðustu árin tók að halla
undan fæti vegna veikinda og svo
fór sem fór, en Magga er sárt
saknað á mínu heimili.
Far vel minn kæri vinur,
þinn vinur að eilífu
Sveinn Rúnar Þórarinsson.
Elsku fallegi engillinn minn, ég
sakna þín svo sárt. Ég horfi yfir til
þín á hverjum degi, bíð eftir að sjá
þig koma heim, bíð eftir að þú
Magnús
Hákonarson
✝ Magnús Há-konarson
fæddist í Reykjavík
29. október 1966.
Hann lést á gjör-
gæsludeild LHS í
Fossvogi 30. maí
2011.
Útför Magnúsar
fór fram frá Sel-
tjarnarneskirkju 7.
júní 2011.
hringir í mig eftir
vinnu. Betri vin hef
ég aldrei átt. Þú
varst alltaf til staðar,
að nóttu sem að degi,
og voru ófá skiptin
sem við hringdum í
hvort annað ef erfitt
var að festa svefn, þá
trítlaðir þú yfir til
mín, eða ég til þín.
Ljósið sem þú
kveiktir á veturna
fyrir mig, sem ég sá þegar ég
horfði yfir til þín fyllti mig öryggi.
Litlu jólin okkar eftir mat með
ættingjum, gamlárskvöldin okkar.
Þegar ég kom til þín varstu alltaf
búinn að kveikja á kertum og það
var ekki síður kósí að hitta þig í
kaffi út á Dekkjó á kvöldin. Við
gátum rætt um allt milli himins og
jarðar. Það verður erfitt að keyra
framhjá Dekkjó og sjá ekki bílinn
þinn. Bangsinn þinn er kominn í
bílinn minn og hann mun fylgja
mér hvert sem ég fer, eins og hann
fylgdi þér.
Ég vildi að ég gæti komið á blað
öllu því sem mig langar að segja,
en sem betur fer var ég búin að
segja þér það allt. Ég get ekki
ímyndað mér lífið án þín, því þú
varst mér allt. Ég er svo þakklát
fyrir síðustu stundirnar okkar,
þegar við spjölluðum og hlógum
saman, hvorugt okkar grunaði að
stóra knúsið og kveðjukossinn
yrði lokakveðjan.
Við vorum búin að ræða ef þessi
stund rynni upp hjá öðru hvoru
okkar, og því veistu hversu erfitt
þetta er mér.
Elsku hjartans engillinn minn,
ég ætla ekki að kveðja þig, heldur
segja við þig það sem þú sagðir við
mig á hverju kvöldi: „Sweet
dreams and everything beib.“
Þín
Hrafnhildur (Habba).
Við kveðjum í dag kæran sam-
starfsmann okkar og félaga,
Magnús Hákonarson. Við þökkum
Magnúsi samstarfið, félagsskap-
inn og vináttuna. Megi hann hvíla í
friði.
Hver minning dýrmæt perla að
liðnum lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Fjölskyldu Magnúsar færum
við okkar dýpstu samúðarkveðju,
megi Guð veita ykkur huggun og
styrk á erfiðum tímum.
Fyrir hönd samstarfsmanna
hjá N1,
Kolbeinn Finnsson.
Elsku Maggi, þegar við hitt-
umst fyrst þá var ég aðeins 11 ára
gutti, ég bjóst aldrei við því að þú
yrðir svona stór partur af mínu
lífi, ég get fullyrt það að alltaf þeg-
ar ég hitti þig þá varstu alltaf
brosandi, þetta stóra og hlýja bros
sem ég sakna rosalega núna. Þú
varst alltaf flottur á Bimmanum
með litla sæta bangsann sem
mamma gaf þér, þú varst alltaf
með hann uppi á mælaborðinu og
einkenndi það þig þegar maður sá
bílinn bakvið sig í umferðinni eða
þegar ég kom á dekkjó til þín. Þú
hjálpaðir mér alltaf þegar ég var í
veseni með bílinn eða þegar ég
þurfti á þér að halda eins og í eitt
skiptið. Það er og verður alltaf
sárt að fara á dekkjó og geta ekki
séð þig bakvið borðið eða inni á
skrifstofunni, ég mun alltaf muna
það sem þú sagðir við mig þegar
ég kom á dekkjó eða þegar ég
hringdi í þig, alltaf var það „Hva,
bara vöknuð!“ og ég brosti alltaf
eða fór að hlæja þegar þú sagðir
þetta við mig, bara ef ég gæti
heyrt þig segja þetta einu sinni
enn við mig. Ég man ennþá eftir
veðmálinu sem við gerðum aðeins
tveimur dögum áður en þú fórst
frá okkur, þú sagðir mér hvað þér
fyndist bíllinn minn skítugur, og
ég sagðist ætla að þrífa hann
seinna um daginn, þú veðjaðir við
mig uppá kippu af bjór, að bíllinn
minn yrði ekki jafn hreinn og bíll-
inn þinn og að ég ætti að koma
morguninn eftir og sýna þér bíl-
inn, ég fór að sofa svo seint að ég
kom ekki á tímanum sem við
ákváðum, en Maggi, ég tapaði,
bíllinn minn var ekki hreinni en
þinn bíll, svo að næst þegar ég fæ
mér bjór, þá mun ég drekka hann
fyrir þig og minnast þín, alltaf.
Ég ætla að þakka þér fyrir allt
sem þú hefur gert fyrir mig og
þakka þér fyrir að hafa komið inn í
líf mitt.
Reynir Örn Einarsson.
Elsku Maggi okkar.
Leiðir okkar lágu saman fyrir
um fimmtán árum síðan, þegar þú
fluttir í sama hús og við á Skelja-
grandanum í Reykjavík. Með okk-
ur tókust strax frá fyrsta degi góð
kynni sem hafa varað alla tíð síð-
an. Þú varst manngæskan upp-
máluð, góður drengur sem vildir
alltaf allt fyrir alla gera og varst
virkur þáttakandi í lífi okkar sem
búum á Skeljagranda 7.
Þú varst alltaf í góðu skapi og
þá skipti engu máli þó að stundum
kæmi það fyrir að þú ættir erfitt
með að komast út úr íbúðinni þinni
fyrir hjólahrúgu sem börnin í hús-
inu höfðu skilið eftir fyrir utan úti-
dyrnar hjá þér. Eitthvað sem
flestir hefðu átt erfitt með að
sætta sig við, en ekki þú. Þú
hljópst ekki til og fórst að skamm-
ast í nágrönnum þínum yfir þessu
heldur spurðir mig stundum þeg-
ar þú hittir mig næst hvort ég vissi
hver ætti eiginlega öll þessi hjól.
Ég svaraði þá að það væru líklega
börnin í húsinu og vissulega þyrfti
nú að koma einhverri reglu á þessi
hjólamál en gat síðan ekki annað en
farið að hlæja þegar ég sá þig fyrir
mér fastan inni hjá þér út af hjóla-
hrúgu fyrir utan útidyrnar. Snjó-
skafl var eitthvað sem gat varnað
manni leiðina út en ekki reiðhjól.
Þú hlóst bara með og sagðist nú
stundum einfaldlega henda þess-
um hjólum frá til að komast leiðar
þinnar.
Gamlárskvöldin þar sem við ná-
grannarnir kvöddum gamla árið
saman í garðinum okkar og fögn-
uðum því nýja eru orðin mörg.
Stundum sátum við saman á spjalli
langt fram á nýtt ár og þá var alltaf
glatt á hjalla.
Heimsóknirnar til þín á „Hjól-
Vest“ eru orðnar ansi margar á
þessum fimmtán árum sem við höf-
um þekkst. Þar varst þú á þínum
stað alla daga boðinn og búinn að
aðstoða viðskiptavini þína á allan
þann hátt sem þú gast. Það var
nánast sama hver það var sem kom
á verkstæðið til þín í leit að þjón-
ustu eða ráðleggingum, flestir
þekktu þeir þig með nafni hvort
sem þeir voru vesturbæingar eða
komnir lengra að. Þú gafst þér allt-
af tíma til að sinna öllum sem komu
til þín og leystir úr öllum málum af
yfirvegun og með bros á vör. Þegar
talað er um persónulega og fram-
úrskarandi þjónustu þá kemur þú
alltaf fyrst upp í hugann.
Dagurinn sem þú kvaddir okkur
er okkur öllum sem þekktu þig
mikill sorgardagur. Það er erfitt að
sætta sig við að þú sért farinn en
sú vissa að þú ert núna á góðum
stað er huggun harmi gegn. Þú ert
í okkar huga sönnun þeirra orða
sem standa í textanum að „aðeins
þeir góðu deyja ungir.“ Minning-
arnar um vináttu þína munu lifa
með okkur alla tíð.
Við vottum ástvinum þínum,
vinum og vinnufélögum okkar
dýpstu samúð.
Hvíl í friði, elsku vinur.
Þórarinn, Álfhildur
og fjölskylda.
Kær vinur okkar og frændi,
Magnús Hákonarson, Maggi eins
og hann var ætíð kallaður, er lát-
inn og langt um aldur fram. Allir
sem kynntust honum sáu að þar
fór traustur maður. Hann var
hægur í fasi og lét ekki mikið fyrir
sér fara en lagði ætíð gott til mál-
anna. Viðmótið var blítt og hann
var stöðugt boðinn og búinn að
rétta hjálparhönd ef á þurfti að
halda. Naut hann þess sýnilega
sjálfur að geta orðið öðrum að liði.
Þær eru margar minningarnar
sem koma upp í hugann þegar litið
er til baka. Okkur er það t.d.
ógleymanlegt hve vel hann reynd-
ist móður sinni þegar hún lá bana-
leguna, hann var vakandi og sof-
andi yfir því hvernig hægt væri að
aðstoða hana og létta henni stund-
irnar.
Þá voru það ófá skiptin sem við
leituðum til hans á vinnustaðinn til
að fá hjá honum góð ráð um dekk-
in á bílnum. Annað okkar var eitt
sinn að hafa áhyggjur af því að
hálka væri svo mikil að varhuga-
vert væri að keyra. „Elskan mín,
þú þarft ekkert að hafa áhyggjur
af því, þú ert á vetrardekkjum frá
mér“ voru viðbrögð Magga.
Það er mikill missir að þessum
góða dreng. Við þökkum honum
allar samverustundirnar. Hugljúf
minningin um hann lifir. Það er
sárt að sjá eftir traustum vini en
söknuðurinn er þó mestur hjá
þeim sem næstir honum stóðu,
Helgu og Hildi og fjölskyldum
þeirra. Við vottum þeim innilega
samúð.
Sigurrós (Rósa) og Þorbjörn.
Í dag kveðjum við ljúfan og góð-
an dreng langt um aldur fram,
Magga frænda minn og æskuvin-
.Við Maggi ólumst upp í næsta ná-
grenni hvort við annað, ég á Þórs-
götunni en Maggi á Freyjugötunni
í sama húsi og amma og afi. Fyrstu
æviminningar mínar eru margar
tengdar Magga, við að leika okkur
saman á Freyjugötunni og saman
tókum fyrstu skrefin í skólagöngu
okkar í Austurbæjarskólanum.
Daglega gengum við í skólann
þar sem við ræddum allt milli him-
ins og jarðar og gáfum hvort öðru
styrk og þor til að takast á við nýtt
og framandi umhverfi sem skólinn
var.
Mikið var gott að hafa Magga
sér við hlið á þessum tíma. Eftir
skóla fórum við oft í heimsókn til
ömmu og afa, þar var ætíð tekið
vel á móti okkur. Eitt sinn gaf
amma okkur kaffi í bolla, mikið
fannst okkur Magga við vera orðin
stór, þá 7 ára gömul. Eftir því sem
árin liðu varð samgangurinn
minni en alltaf fannst mér gaman
að hitta Magga.
Nú á seinni árum leitaði ég oft
til Magga á dekkjaverkstæðið, þar
sem hann vann, þegar mig vantaði
aðstoð með bílinn. Allir sem komu
á verkstæðið fengu sama ljúfa við-
mótið og góð ráð.
Elsku Helga, Hildur og fjöl-
skylda, minningin um Magga mun
lifa með okkur um ókomna tíð.
Hvíl í friði, kæri frændi.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Valdimar Briem.)
Jóhanna Guðmundsdóttir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og sonur,
HAUKUR TRYGGVASON,
Skálabrekku 9,
Húsavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga sunnu-
daginn 29. maí.
Útförin fer fram frá Húsavíkurkirkju föstudaginn 10. júní kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir að ósk hins látna, en þeim sem
vilja minnast hans er bent á að styrkja Samhljóm,
reikn. 0567-14-10000, kt. 521006-1880.
Fyrir hönd ástvina,
Sigrún Kjartansdóttir,
Sólrún Hauksdóttir,
Árný Ósk Hauksdóttir, Óðinn Sigurðsson,
Kjartan Jóhannes Hauksson,
barnabörn,
Kristbjörg Jakobsdóttir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, langafi og bróðir,
MAGNÚS DANÍELSSON
fyrrv. lögregluvarðstjóri,
Strikinu 8,
Garðabæ,
lést á Landspítalanum Fossvogi laugardaginn
4. júní.
Útförin fer fram frá Vídalínskirkju í Garðabæ þriðjudaginn
14. júní kl. 15.00.
Elín Ringsted,
Guðmundur Ringsted Magnússon, Þórunn Pétursdóttir,
Guðríður Kristín Magnúsdóttir, Kristján G. Hálfdánarson,
Daníel Þorkell Magnússon,
Hrönn Magnúsdóttir, Guðmundur Skúli Hartvigsson,
Geirlaug Magnúsdóttir, Theodór Ásgeirsson,
Magnús Már Magnússon, Sigríður Kristín Hafþórsdóttir,
afa- og langafabörn.
✝
Yndislega ástkæra móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
ELÍN VALBORG ÞORSTEINSDÓTTIR
leikskólakennari,
Fljótaseli 19,
Reykjavík,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans mánu-
daginn 6. júní.
Útförin fer fram frá Seljakirkju þriðjudaginn 14. júní kl. 13.00.
Innilegar þakkir til starfsfólks á deild 11G og gjörgæsludeild
Landspítalans.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á styrktarsjóð Ljóssins, stuðningsmiðstöð
fyrir krabbameinssjúka.
Anna Steinunn Villalobos,
Ricardo Mario Villalobos, Anna Helgadóttir,
Þorsteinn Þór Villalobos, Ingveldur Theodórsdóttir
og barnabörn.
✝
Systir mín,
STEINUNN INGIMUNDARDÓTTIR
fyrrv. skólastjóri
Hússtjórnarskólans á Varmalandi
í Borgarfirði,
er látin.
Útför hennar fer fram frá Dómkirkjunni í
Reykjavík föstudaginn 10. júní kl. 11.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Þórgunnur Ingimundardóttir.
✝
Hjartkær eiginmaður minn,
ÞORSTEINN SIGURÐSSON,
Hjaltastaðahvammi,
Akrahreppi,
Skagafirði,
lést á dvalarheimili aldraðra, Heilbrigðis-
stofnuninni Sauðárkróki, miðvikudaginn
1. júní.
Útförin fer fram frá Flugumýrarkirkju annan í hvítasunnu,
mánudaginn 13. júní, kl. 14.00.
Sigríður Márusdóttir.