Morgunblaðið - 10.06.2011, Side 11

Morgunblaðið/Golli
Höfundar Fannar Ásgrímsson, Katrín Guðmundsdóttir og Sigrún Þorgrímsdóttir standa að síðunni góðu.
síðunni. Sögurnar eru ekki birtar
undir nafni og frásögnin þarf ekki
að vera löng,“ segir Sigrún og bæt-
ir við að ljósmyndir séu mjög vel
þegnar.
Aðsendar sögur og frásagnir
eru yfirfarnar til þess að sigta út
allt skítkast og leiðindi þar sem
hópurinn vill halda síðunni á já-
kvæðu nótunum. Viðtökur við síð-
unni hafa verið mjög góðar og hafa
nokkrar góðar sögur borist nú þeg-
ar. „Það sem maður hefur heyrt út-
undan sér er bara almenn ánægja
með síðuna. Fólk er náttúrlega
bara að átta sig á tilvist og tilgangi
hennar,“ segir Sigrún og bendir á
að síðan sé ætluð öllum og ein-
skorðist ekki við frásagnir borgar-
búa.
Upphaflega langaði hópinn til
að vinna verkefni sem tengdist
borginni á einhvern hátt og var
heimildarmynd eða vefsíða nefnd í
því samhengi. Vefsíðan varð ofan á
og fengu þau í kjölfarið styrk frá
Nýsköpunarsjóði námsmanna, sem
gerði þeim kleift að hrinda verk-
efninu í framkvæmd.
Nýsköpunarsjóður námsmanna
var stofnaður árið 1992 og hefur
allt frá stofnun haft það að leið-
arljósi að gefa háskólum, rannsókn-
arstofnunum og fyrirtækjum tæki-
færi til þess að ráða námsmenn í
grunn- og meistaranámi við háskól-
ann til sumarvinnu við ýmis metn-
aðarfull og krefjandi rannsókn-
arverkefni.
Sjóðurinn gerir námsmönnum
kleift að stunda sjálfstæðar og fag-
legar rannsóknir undir leiðsögn
ábyrgðarmanns. Þeir sem geta sótt
um styrki hjá sjóðnum eru há-
skólanemar í grunn- og meistara-
námi.
Þá geta fyrirtæki, stofnanir og
háskólar, sem óska eftir því að
ráða til sín háskólanema til sum-
arvinnu, einnig sótt um styrkinn.Morgunblaðið/Golli
Við Reykjavíkurtjörn
Ófáar stundir kær-
komnar hefur fólk átt
við Tjörnina.
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. JÚNÍ 2011
Unglingar í Reykjavík keppast nú við að skipuleggja starf félagsmiðstöðvanna
fram á sumarið enda er sumarstarfið komið á fullan skrið. Dagskrá félags-
miðstöðvanna í sumar er mótuð af unglingum og starfsfólki í sameiningu. Fé-
lagsmiðstöðin Frosti í Vesturbænum reið á vaðið og stóð fyrir líflegri uppá-
komu í Nauthólsvík í síðustu viku. Um 150 unglingar lögðu leið sína í
Nauthólsvíkina þrátt fyrir að hitamælar sýndu ekki hátt hitastig. Margir
skemmtu sér við strandblak og strandfótbolta, spjölluðu í heita pottinum eða
skelltu sér í sjóinn á meðan aðrir nutu tónlistar frá DJ 101 og grilluðu sér snarl.
Starfsfólk félagsmiðstöðvanna býður alla unglinga velkomna í starfið í sumar.
Nánari upplýsingar á www.itr.is.
Sumarstarf félagsmiðstöðvanna
Með sól í hjarta
í Nauthólsvíkinni
Ég ólst upp í næsta nágrenni við
höfnina og slippinn í Reykjavík, þar
sem göturnar heita í höfuðið á haf-
inu, og fyrir okkur krakkana í
hverfinu var mjög spennandi að
fara þangað að leika. Þar var allt
eitthvað svo ótrúlega spennandi
og framandi þó að ekki væri langt í
öryggi heimila okkar. Þar var hægt
að setjast út á bryggjuna og dorga,
skoða hrúðurkarla sem höfðu
hreiðrað um sig á dekkjunum sem
lágu upp við bryggjurnar, spjalla
við trillukarla eða reyna að finna
ígulker. Mér fannst alltaf skemmti-
legast að þvælast um litlu bryggj-
urnar og skoða smábátana en það
sem var þó mest spennandi var að
upp á bryggjurnar rötuðu stundum
marglyttur af öllum stærðum og
gerðum. Ég og vinkonur mínar
gerðum okkur sérstakar ferðir nið-
ur á höfn til þess að skoða marg-
lytturnar og potast í þeim. Yfirleitt
voru þær nú dauðar greyin en það
gerði þær ekkert minna spennandi
í okkar augum. Við þurftum þó að
fara varlega í kringum þær vegna
þess að þær voru sleipar og ekki
mátti mikið út af bera og við
myndum kollsteypast ofan í sjóinn.
Það kom reyndar nokkrum sinnum
fyrir að við stigum á þær, enda var
stundum svo mikið af þeim að
varla sá í bryggjuna, og duttum við
stundum á rassinn. En sem betur
fer enduðum við aldrei úti í sjó,
enda hefði það nú ekki farið vel
þar sem við vorum ekki orðnar
syndar á þessum tíma. Það kom
svo í ljós mörgum árum seinna
þegar ég var að spjalla við mömmu
mína um þesssar tíðu hafn-
arheimsóknir mínar að ég hafði
alls ekkert mátt leika mér niðri á
höfn. Við vinkonurnar höfðum sum
sé verið þarna í leyfisleysi, enda
margar hættur sem þar leynast
fyrir litla krakka. Þessu hafði ég
sum sé gleymt eftir því sem tíminn
leið og minningarnar sem stóðu
eftir voru þær hversu spennandi
og skemmtilegt var að leika sér
þar.
Hættur hafnarinnar
SAGA AF SÍÐUNNI
Dorg Höfnin hefur löngum heillað ungviðið og gaman að draga fisk úr sjó á bryggjunni.
Borgin er uppfull af minningum; reynsla okkar og frásagnir eru það sem
gerir borgina að því sem hún er, þær eru undur Reykjavíkjurborgar. Þær
skapa ákveðið andrúmsloft sem gerir borgina sérstaka og hjartfólgna fyrir
okkur. Það sem gerir borg að borginni okkar er ósýnilegt, það eru leifar
fyrri tíma og fyrri íbúa, það er það sem við skiljum eftir okkur sem verður
að anda borgarinnar eða sál hennar og gerir rýmið sem við búum í merk-
ingarfullt. Brotin gangstéttahella á Bergstaðastræði, beyglað stáltyppi á
Laugavegi, graff í undirgöngum á Seljavegi eiga sér einhverja baksögu
sem við þekkjum ekki endilega en eiga þátt í því að glæða borgina lífi.
Vagn fylgir