Morgunblaðið - 10.06.2011, Page 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. JÚNÍ 2011
svo lífsins veg ég finni
láttu ætíð ljós frá þér
ljóma í sálu minni.
(Gísli á Uppsölum.)
Elsku vinum okkar, Dóra,
Ásdísi, Úlla, Birgi og öðrum
ástvinum Ingu biðjum við bless-
unar Guðs og að trúin á ljósið
og allt hið góða verði ykkur
styrkur til að halda áfram.
Nú kveðjum við elskuna okk-
ar, gleðigjafann okkar, hinstu
kveðju með sömu orðum og hún
kvaddi okkur ætíð; við elskum
þig.
F.h. saumaklúbbsins,
Sigurjóna Sigurðardóttir.
Inga Birgisdóttir var fjör-
kálfurinn í jógahópnum okkar,
hópi MS-greindra, sem hittist
þrisvar til fjórum sinnum í viku
allan ársins hring. Við, sem
sóttum jógatíma saman af elju-
semi, komum hvert úr sinni átt-
inni, en urðum miklir vinir á
þeim átta árum, sem við hitt-
umst við æfingar og hugleiðslu.
Við þessar kringumstæður
bundumst við óneitanlega
sterkum tryggðarböndum og
var oft mikið rætt um tilgang
lífsins, líf eftir dauða og jóga-
heimspeki.
Inga var sú okkar, sem æv-
inlega fylgdi líf og fjör. Hún var
gleðigjafinn í þessum vinahópi.
Þar sem Inga var, ríkti ekki
þögn, heldur spruttu þvert á
móti upp líflegar samræður um
lífið og tilveruna, einkum hið já-
kvæða í lífinu. Henni var ekki
um vesen og vandamál, heldur
var hún konan sem lagði ávallt
ósjálfráða áherslu á gleðina,
fjörið og léttleikann.
Síðast en ekki síst var Inga
trúuð. Hún trúði á líf eftir dauð-
ann, hún trúði á ljósið.
Núna er Inga farin frá okk-
ur. Núna nýtur nærveru hennar
ekki lengur við og það á eftir að
taka okkur hin í jógahópnum
dágóðan tíma að venjast tóma-
rúminu, sem hún skilur eftir
sig. Það er oft sagt, að maður
komi í manns stað. Við, sem
höfum stundað Anandajóga með
Ingu, getum varla tekið undir
það. Við sjáum engan koma í
hennar stað, því hún var ein-
stök. Við verðum að sætta okk-
ur við að Inga mætir ekki í
næsta tíma. En við munum
samt örugglega finna fyrir nær-
veru hennar.
Ótímabært fráfall Ingu Birg-
isdóttur, vinkonu okkar, er mik-
ið áfall. Það verður erfitt fyrir
allan hópinn og kennarann að
sjá á bak henni.
Við kveðjum Ingu í dag, en
hún mun ávallt lifa í hjörtum
okkar. „Namaste“ („Við heiðr-
um ljósið í þér“).
Himneski faðir, kenndu okkur að
skilja.
Við lifum aðeins sem þín vitund;
án
fæðingar, án dauða, erum við
aðeins
alda af þínu óendanlega hafi
lífsins;
af þinni ódauðlegu orku og
ómetanlegu vitund.
(Parmhansa Yogananda.)
Fráfall Ingu er fjölskyldu
hennar erfitt: Halldóri, eigin-
manni Ingu, Ásdísi og Úlfari,
börnum hennar, Birgi, eftirlif-
andi föður, og öðrum aðstand-
endum og nánum vinum hennar
vottum við dýpstu samúð okkar.
Jógahópurinn,
Edda Stefánsdóttir, Gerður
Gunnarsdóttir, Guðrún
Arnarsdóttir, Guðrún
Axelsdóttir, Ingibjörg G.
Tómasdóttir, Lilja
Þórðardóttir, Sigrún
Bjartmarz, Sigrún
Þorsteinsdóttir
og Birgir Jónsson,
jógakennari.
Elsku Inga mín. Því fæst
ekki lýst með orðum hversu
mikill söknuðurinn er. Nú ertu
farin eftir harða baráttu við erf-
ið veikindi. Það er mér minn-
isstætt þegar við Ásdís vorum
að velta fyrir okkur hvort við
ættum að búa hjá ykkur í fjóra
mánuði núna síðastliðið haust,
en ég var með bakþanka. En
eftir að hafa komið og búið með
þér og Dóra er sá tími ómet-
anlegur. Á þeim tíma náði ég að
kynnast þér betur og þá sá ég
hvað þú varst einstaklega lífs-
glöð, orkumikil, alltaf brosandi,
falleg og góð manneskja. Einnig
rifjast upp fyrir mér allar gleði-
og fallegu stundirnar sem þið
Viktor Matti áttuð saman og
hversu mikið þú elskaðir hann
og dáðir.
Ég gleymi því ekki hversu
mikið þú kenndir honum, eins
og til dæmis að bursta í sér
tennurnar, sálminn Vertu yfir
og allt um kring og svo mætti
lengi telja. Það var alltaf til-
hlökkun hjá okkur þegar við
komum í heimsókn til þín því
við gátum gengið að því vísu að
fá góðar móttökur og góðan
mat. Þú lagðir hjarta þitt og sál
í eldamennskuna og varst alltaf
svo mikið ljós. Þú gafst mér líka
svo mikið og fyrir það vil ég
þakka.
Þú átt ætíð eftir að eiga stað
í hjarta mínu.
Hvíl í friði.
Guðmundur Finnbogason.
Fyrir hönd móður minnar,
Guðbjargar Bjarnadóttur, og
bræðra minna, Ragnars og
Sverris, vil ég minnast Ingu
„frænku“ í nokkrum orðum um
leið og ég votta fjölskyldu henn-
ar okkar dýpstu samúð. Fjöl-
skylda mín og fjölskylda Ingu
frænku eru tengdar nánum
böndum þótt ekki séu þær blóð-
skyldar en þau tengsl má rekja
til þess þegar móðuramma mín
ólst að miklu leyti upp á heimili
móðurforeldra Ingu. Þá urðu til
bönd sem aldrei hafa brostið
heldur styrkst í áranna og ára-
tuganna rás.
Mamma og Inga voru vinkon-
ur í innilegasta skilningi orðsins
og Inga var mömmu að mörgu
leyti eins og systirin sem hún
eignaðist aldrei. Þær voru
æskuvinkonur sem léku sér,
ærsluðust og áttu saman leynd-
armál. Þær voru líka vinkonur á
unglingsárum í allri þeirri
dramatík sem einkennir þau ár
og fylgdust náið með og tóku
þátt í því þegar þær, hvor um
sig, stofnuðu fjölskyldur og
eignuðust börn. Áfram héldu
þær stöllur saman þegar börnin
fullorðnuðust, fóru að heiman
og með nokkurra ára millibili
urðu vinkonurnar báðar ömmur.
Vinkonurnar áttu margar góðar
stundir saman sem verða því
miður ekki fleiri.
Inga var okkur systkinunum
allt það sem góð frænka getur
verið. Sjálf minnist ég hennar
sem frænkunnar síhlæjandi sem
sat við eldhúsborðið hjá
mömmu og sagði skemmtilegar
sögur. Um leið og ég hafði ald-
ur til fékk ég að setjast niður
með þeim og vera með og alltaf
kom Inga mér til að hlæja –
eins og öllum öðrum – og ávallt
kom hún fram við mig sem jafn-
ingja og af virðingu. Bræðrum
mínum leið ekki síður vel í ná-
vist hennar. Ekki skemmdi
heldur fyrir að hún kom iðulega
við í bakaríinu á leið til okkar
og ávann sér þá viðurnefnið
„Inga snúður“ og bar það með
stolti í mörg ár, jafnvel löngu
eftir að bakarísferðir og snúða-
át heyrðu sögunni til.
Ingu verður sárt saknað og
enga konu hef ég þekkt sem
geislaði jafnmikið af lífsgleði –
og smitaði þessari gleði til vina
og ættingja. Slík kona gleymist
aldrei. Um hana verða sagðar
sögur, sögur sem hægt verður
að brosa að þegar sorgin hefur
dvínað. Þannig hefði Inga
örugglega viljað að við minnt-
umst hennar.
Helga Birgisdóttir.
✝ Eysteinn Guð-mundsson
fæddist á Hóli í
Sæmundarhlíð í
Skagafirði 12. nóv-
ember 1924. Hann
lést á Hjúkr-
unarheimilinu Sól-
túni 2. júní 2011.
Foreldrar hans
voru Sigríður
Helga Gísladóttir,
f. 16.12. 1891, d.
6.8. 1970, og Guðmundur Ari
Gíslason, f. 8.12. 1880, d. 2.6.
1956. Eysteinn var einn fjórtán
systkina. Vorið 1926 fluttist
hann með foreldrum sínum á
eignarjörð þeirra Steinholt í
Staðarhreppi og síðar að
Reykjarhóli í sömu sveit. Þar
bjuggu þau í tvö ár en fluttu
síðan aftur í Steinholt. Haustið
1939 réð Eysteinn sig sem vetr-
armaður að Brautarholti í
Seyluhreppi og vorið 1940 var
hann sem ársmaður á Auðólfs-
stöðum í Langadal í Austur-
Húnavatnssýslu þar sem hann
var í tvö ár. Vorið 1942 flutti
Eysteinn suður til Reykjavíkur
og vann fyrst á Korpúlfsstöðum
en veturna 1942 til 1944 stund-
aði hann nám á Laugarvatni.
Eysteinn hóf störf hjá heild-
verslun Ásbjarnar Ólafssonar í
Reykjavík árið 1945 og vann
þar allt til 73 ára aldurs sem
skrifstofu- og fjármálastjóri
fyrirtækisins. Eysteinn gengdi
ýmsum trúnaðarstörfum og sat
m.a. í stjórn Minn-
ingarsjóðs Vigdísar
Ketilsdóttur og
Ólafs Ásbjarn-
arsonar og var
vörslumaður sjóðs-
ins.
Árið 1948
kvæntist Eysteinn
Erlendu Erlends-
dóttur, f. 3.8. 1925,
d. 19.12. 2007. Þau
hjónin bjuggu
fyrstu árin á Hörpugötu í
Skerjafirði og síðan í tæplega
fjörutíu ár á Flókagötu. Síðustu
æviárin dvöldu þau saman í
þjónustuíbúð í Bólstaðarhlíð
þar til Erlenda lést. Síðastliðið
eitt og hálft ár hefur Eysteinn
dvalið á hjúkrunarheimilinu
Sóltúni í Reykjavík við góða
umönnun.
Börn Eysteins og Erlendu
eru: 1) Erlendur Grétar Þór, f.
20.3. 1950. Börn Erlendar eru
a) Árni þór Erlendsson, f. 15.5.
1976, kvæntur Hildi Elísabetu
Ingadóttur, f. 8.8. 1975. Börn
þeirra eru Sóldís Lilja, f. 14.12.
2003, og Glódís Hera, f. 16.2.
2009. b) Harpa Ýr Erlends-
dóttir, f. 9.2. 1978, sonur henn-
ar er Víglundur Hinrik, f. 11.2.
2008. 2) Ívar Eysteinsson, f. 3.7.
1953. Börn Ívars eru a) Ísak Ív-
arsson, f. 7.3. 1987, og b) Ey-
steinn Ívarsson, f. 5.10. 1989.
Jarðarför Eysteins fer fram
frá Háteigskirkju í dag, 10. júní
2011, kl. 15.
Elskulegi Eydi afi minn, nú
ert þú búinn að fá hvíldina og
kominn til hennar ömmu. Ég
veit ekki hvar ég á að byrja en
það var svo margt sem þú
kenndir mér sem ég bý að í dag
og eflaust margir aðrir líka en
þú varst mér hin besta fyrir-
mynd sem ég gat fengið. Fyrst
og fremst varst þú mikill prin-
sipmaður og varst alltaf með allt
á hreinu. Allaf var hægt að
treysta á að fá aðstoð frá þér ef
eitthvað kom upp á og þú varst
alltaf maðurinn sem þekktir
mann og annan sem reddaði
hinu og þessu.
En þú kenndir mér ekki bara
að standa mína plikt í vinnu og
öðru sem ég tók mér fyrir hend-
ur heldur líka að lifa lífinu því
þú varst líka mikill sprellari og
gerðir svo oft eitthvað með okk-
ur krökkunum. Ég held ég geti
ekki talið ferðirnar sem við fór-
um saman niður á höfn að dorga
með rækjur frá ömmu og svo í
góðu ísbúðina úti á Nesi.
Mér eru líka minnisstæð fyrst
ferðalögin í tjaldvagninum og
svo seinna í bústaðinn og þegar
vel lá á þér dansaðir þú ýmist
við ömmu eða gekkst á höndum
til að skemmta okkur krökk-
unum.
Nærvera þín var svo notaleg
og við krakkarnir áttum það
stundum til að deila um að fá að
sitja í fanginu á þér, í hæg-
indastólnum eftir matinn, á
meðan þú skarst niður epli og
gafst okkur.
Þér var margt til lista lagt og
þú varst natinn við það sem þú
tókst þér fyrir hendur og alltaf
svo þolinmóður gagnvart öllu og
öllum. Ég á þér svo margt að
þakka elsku afi minn og þín
verður sárt saknað. Minningin
um allar þessar dásamlegu
stundir sem við áttum saman
mun lifa í hjarta mér um
ókomna tíð. Hvíldu í friði elsku
Eydi afi.
Þín
Harpa.
Eysteinn
Guðmundsson
Þegar ég kynntist Lillu
tengdamóður minni fyrir hálf-
um öðrum áratug mætti mér
hlý og félagslynd kona sem
hafði einstakt yndi af að
ferðast. Hún hafði einnig gam-
an af að fá gesti og var jafnan
mikið skrafað og hlegið. Oft var
rætt um stjórnmál og annað er
tengdist málefnum líðandi
stundar. Lilla hafði sterka rétt-
lætiskennd og sagði gjarnan
Gíslína
Magnúsdóttir
✝ Gíslína Magn-úsdóttir (Lilla)
fæddist í Hafn-
arfirði 5. apríl
1927. Hún lést á
sjúkrahúsi Akra-
ness 29. maí 2011.
Útför Gíslínu fór
fram frá Akra-
neskirkju 7. júní
2011.
hug sinn. Þó voru
orð hennar aldrei
óvægin og endur-
spegluðu ávallt
hlýju og væntum-
þykju. Mér finnst
ómetanlegt að hafa
kynnst konu af
hennar kynslóð
sem sat ekki við
orðin tóm ef henni
fannst eitthvað
mega betur fara,
hvort sem það snerti hana
sjálfa eða fólkið hennar. Hún
var ekki ein þeirra sem fjasa
um hlutina án þess að aðhafast
nokkuð heldur lét til sín taka
og barðist fyrir sér og sínum.
Þegar ég kveð Lillu minnist ég
glaðværrar konu með skarpa
hugsun, stórt hjarta og hlýjan
faðm, konu sem ég tek mér til
fyrirmyndar.
Þóra Másdóttir.
✝
Móðir okkar,
RAGNHILDUR SIGURÐARDÓTTIR
frá Sólheimakoti
í Mýrdal,
lést á dvalarheimilinu Lundi á Hellu að
morgni sunnudagsins 5. júní.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ragnhildur Guðrún Bogadóttir,
Sigrún Gerður Bogadóttir,
Ragnheiður Bogadóttir,
Geirþrúður Fanney Bogadóttir.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför elskulegs eigin-
manns míns, föður, tengdaföður, afa og lang-
afa,
ELLERTS S. SVAVARSSONAR
frá Ármúla,
Hólabraut 8,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til þeirra sem önnuðust hann á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
Bergþóra Valgeirsdóttir,
Svavar Ellertsson, Gunnur Baldursdóttir,
Valgeir Ellertsson,
Sigríður Ellertsdóttir, Rúnar Gíslason,
Hansína Ellertsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
RAFNS HAFNFJÖRÐ
GUNNLAUGSSONAR.
Kristín Björg Jóhannsdóttir,
Hjördís Hafnfjörð Rafnsdóttir, Hjörtur Zakaríasson,
Birna H. Rafnsdóttir, Gunnar Örn Kristjánsson,
Hrafnhildur H. Rafnsdóttir, Kristján Gunnarsson,
Elín Þóra Rafnsdóttir,
Þyri Rafnsdóttir, Elvar Örn Unnsteinsson,
Jóhann Hafnfjörð Rafnsson, Lilja Kúld,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGURJÓN HÓLM SIGURÐSSON,
Bylgjubyggð 27,
Ólafsfirði,
áður bóndi að Vermundarstöðum
í Ólafsfirði,
lést sunnudaginn 5. júní.
Útförin fer fram frá Ólafsfjarðarkirkju laugardaginn 11. júní
kl. 11.00.
Hulda Kristjánsdóttir,
Skjöldur Gunnarsson,
Kristín Emma Cordova, Sigursveinn Jónsson,
Rebekka Cordova, Jakob Ásmundsson,
afa- og langafabörn.
✝
Okkar ástkæri
SIGURÐUR HEIÐAR JÓNSSON
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri þriðjudaginn
7. júní.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju fimmtu-
daginn 16. júní kl. 13.30.
Ingibjörg Linda Sigurðardóttir, Stefán Alfreðsson,
Einar Sigurðsson, Þóra Soffía Gylfadóttir,
Arna Ýrr Sigurðardóttir, Elvar Árni Lund,
Bjarni Heiðar Sigurðsson, Malin Waldefeldt,
Baldur Heiðar Sigurðsson,
Bárður Heiðar Sigurðsson,
Börkur Heiðar Sigurðsson, Eva Einarsdóttir,
barnabörn, systkini hins látna og aðrir ástvinir.