Morgunblaðið - 18.06.2011, Blaðsíða 33
✝ Hörður Sig-urgrímsson
fæddist í Holti í
Stokkseyrarhreppi
29. júní 1924.
Hann lést á
Sjúkrahúsi Suður-
lands 9. júní 2011.
Foreldrar hans
voru Unnur Jóns-
dóttir, f. á Íshóli í
Bárðardal 6.1.
1895, d. 4.4. 1973,
og Sigurgrímur Jónsson, f. í
Holti 5.6. 1896, d. 17.1. 1981.
Systkini Harðar eru Jón, Ingi-
björg Þóra, Áslaug, Jóhann
Vernharður, Skúli Birgir,
Ragnheiður, Grímur og Hákon
Gamalíel.
Hörður kvæntist 27.11. 1954
Önnu Guðrúnu Bjarnardóttur
frá Fagurgerði á Selfossi, f.
14.4. 1933, foreldrar hennar
voru Anna Eiríksdóttir frá
Sandhaugum í Bárðardal, f.
28.3. 1904, d. 22.9. 1980, og
Björn Sigurbjarnarson frá
Hringveri á Tjörnesi, f. 8.5.
1891, d. 3.3. 1969. Börn Harð-
ar og Önnu Guðrúnar eru: 1)
Jóhanna Sigríður, f. 1.11.
1955, m. Már Ólafsson, f. 11.1.
1953, börn þeirra a) Magnús,
f. 25.3. 1977, m. Vigdís Unnur
Pálsdóttir, f. 3.11. 1975, dætur
þeirra Ásdís María, f. 5.1.
2000, og Iðunn Freyja, f. 1.8.
1984, sambýlism. Hörður
Björn Sigurjónsson, f. 13.2.
1973, b) Lára, f. 21.5. 1988, c)
Atli, f. 18.6. 1992. 5) Sigurður,
f. 26.9. 1967, sambýlisk. Ma-
non Laméris, f. 11.1. 1973,
barnsm. hans er Viðja Hrund
Hreggviðsdóttir, f. 8.5. 1976,
dóttir þeirra er Hjördís Björg
Viðjudóttir, f. 8.4. 1996.
Hörður gekk í farskóla
Stokkseyrarhrepps og hlaut
þar sína barnaskólakennslu,
stundaði nám við Héraðsskól-
ann á Laugarvatni og útskrif-
aðist 1943, fór síðan í Bænda-
skólann á Hvanneyri, lauk
búfræðinámi 1944 og stundaði
landbúnaðarnám í Bandaríkj-
unum 1951. Hörður vann á búi
foreldra sinna næstu árin. Ár-
ið 1955 stofnuðu Hörður og
Anna Guðrún ásamt foreldrum
hans, bræðrunum Jóni og
Vernharði og mökum þeirra
félagsbú í Holti og stundaði
hann búskap til 1995. Hörður
var virkur í félagsmálum og
var hann m.a. formaður Bún-
aðarfélags Stokkseyrarhrepps,
Veiðifélags Flóamanna, í
stjórn og formaður stjórnar
MBF og Ræktunarsambands
Flóa og Skeiða, fyrsti formað-
ur Landssambands kúabænda,
formaður Framsóknarfélags
Árnessýslu um hríð auk ým-
issa trúnaðarstarfa fyrir sam-
félagið. Hörður bjó í Holti
ásamt eiginkonu sinni til ævi-
loka.
Hörður verður jarðsunginn
frá Stokkseyrarkirkju í dag,
18. júní 2011, og hefst athöfn-
in kl. 14.
2003, b) Ólafur
Árni, f. 1.2. 1979,
barnsm. hans
Erna Björk Bald-
ursdóttir, f. 20.8.
1979, sonur þeirra
Árni Már, f. 10.10.
2000. c) Þóranna,
f. 1.10. 1983, d)
Hörður, f. 8.6.
1989, unnusta Ey-
dís Helga Garð-
arsdóttir, f. 19.10.
1989. 2) Unnur, f. 26.7. 1957,
d. 16.7. 1986, sambýlism. Sig-
urður Jónsson, f. 28.2. 1954,
dætur þeirra a) Anna Guðrún,
f. 5.5. 1983, sambýlism. Sig-
urður Svanur Pálsson, f. 11.8.
1982, þeirra dóttir Unnur
Birna, f. 11.5. 2007, b) Sigríð-
ur, f. 29.4. 1985. 3) Björn, f.
1.10. 1959, m. Elín María
Karlsdóttir, f. 17.9. 1958,
þeirra börn a) Hörður Gunnar,
f. 30.11. 1981, unnusta Eyrún
Guðmundsdóttir, f. 28.2. 1987,
b) Hanna Siv, f. 18.7. 1984,
sambýlism. Ólafur Már Ólafs-
son, f. 12.12. 1980, þeirra börn
Thelma Eir, f. 31.8. 2006, Al-
mar Elí, f. 1.8. 2010, c) Karl
Magnús, f. 20.8. 1987, d) Unn-
ar Freyr, f. 18.6. 1998, e)
Baldur Þór, f. 18.6. 1998. 4)
Anna, f. 3.2. 1964, m. Sigurður
Kristinsson, f. 17.12. 1964,
þeirra börn a) Elín, f. 10.8.
Við systurnar fórum oft í
sveitina til afa og ömmu á okk-
ar yngri árum. Á sumrin vor-
um við hálfgerðir heimalning-
ar þar enda fannst okkur
sérstaklega skemmtilegt og
gott að koma þar í heimsókn.
Afi var þessi trausta týpa,
hann var alltaf til staðar og ef
einhverjar upplýsingar vantaði
þá var hann með svarið á
reiðum höndum. Í minning-
unni er hann alls staðar, hann
er í eldhúsinu að hjálpa ömmu
að taka til mat fyrir okkur,
hann er í fjósinu að gefa kún-
um og við hjálpuðum, úti á
túni að skoða grasið á meðan
við rákum kindurnar, úti í
skemmu að gera við vélar á
meðan við lékum okkur, við
sjónvarpið að horfa á fréttir
eða kvikmyndir með okkur, úti
á hlaði að kenna okkur á trak-
tor og svo mætti lengi halda
áfram. Þegar við eltumst feng-
um við lánaðar bækur frá hon-
um og spjölluðum um þær en
hann var víðlesinn og kunni
vel að meta áhuga okkar á
bókmenntunum. Hann kveikti
forvitnisneista, hann vissi svo
margt að mann langaði til að
vita meira sjálfur. Hann benti
á góðar bækur og skemmti-
legar kvikmyndir og talaði um
staði sem áhugavert væri að
sjá. Við munum aldrei gleyma
þeim tíma sem við áttum með
honum.
Anna Guðrún og Sigríður.
Þegar ég hugsa til baka til
æskuáranna í Holti verður
mér létt í huga, í minningunni
var alltaf sólskin og gaman.
Hörður föðurbróðir minn sem
nú er fallinn frá lék stórt hlut-
verk í mínu lífi og okkar
krakkanna, sérstaklega yfir
sumarið.
Það var auðvitað skemmti-
legast um heyskapartímann
þegar mikið var umleikis og
allir sem vettlingi gátu valdið
kallaðir til verka, þá var skipst
á að fara í mat og kaffi til að
halda vélunum gangandi og
koma sem mestu heyi inn fyrir
kvöldið. Það var öllu tjaldað
til, rakað saman á Land Ro-
ver-jeppa og hey keyrt heim á
vörubíl áður en heyhleðslu-
vagnar komu til sögunnar.
Þetta var alveg einstakur tími,
mikill dugnaður og mjög gam-
an. Stundum var drukkið kaffi
úti við hlöðu, þá höfðu
mömmurnar kannski bakað
skúffuköku eða jólaköku og
komu með smurt brauð, kaffi
og mjólk á brúsa út, gamalt
rafmagnskefli var gert að eld-
húsborði og allir drukku kaffi í
heygarðinum. Þessar minning-
ar eru frá árunum í kringum
og eftir 1970 þegar hvað mest
var umleikis í búskapnum,
bræðurnir voru á besta aldri
og Sigurgrímur afi var enn við
góða heilsu. Á þessum tíma
kom margt fólk að heyskapn-
um, heimafólk, kaupamenn og
vinir og vandamenn sem komu
til að taka þátt og hjálpa til.
Það var svo í fyrrasumar
þegar við vorum að undirbúa
ættarmót að ég leitaði til
Harðar og Diddu með gamlar
fjölskyldumyndir. Hann mundi
allt eins og gerst hefði í gær
og það sem hann mundi ekki
mundi Didda. Það var mjög
áhugavert að heyra frásagnir
hans af gamla tímanum og
átta sig á öllum þeim breyt-
ingum sem hans kynslóð er
búin að upplifa.
Hörður var mér alltaf góð-
ur, hann stjórnaði verkum
þannig að það var bara sjálf-
sagt að drífa sig af stað. Sjálf-
ur var hann alltaf að, féll ekki
verk úr hendi. Hann var mikill
og farsæll bóndi og mér fannst
hann vera ánægður með sitt
hlutskipti í lífinu. En nú er
komið að því að kveðja, ég
þakka þér, Haddi, fyrir allar
góðu stundirnar og vona að
þér vegni vel í nýja heiminum.
Ég sendi fjölskyldunni mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Hvíldu í friði.
Ásmundur Jónsson.
Kveðja frá íslenskum
mjólkuriðnaði
Í dag kveðjum við Hörð
bónda Sigurgrímsson í Holti
sem um langt árabil stóð í
framvarðarsveit mjólkurfram-
leiðenda. Hann var fyrst kjör-
inn í stjórn Mjólkurbús Flóa-
manna 1973 og sat í stjórn í 21
ár samfellt eða til 1994.
Stjórnarformaður var hann
síðustu 5 ár þess tímabils.
Það duldist engum að mann-
kostir Harðar nýtust bændum
vel, bæði inná við í fyrirtækinu
sem og út á við sem talsmaður
bænda og mjólkuriðnaðar.
Hæfileikinn til að greina að-
alatriðin frá og sjá heildar-
myndina var honum eðlislæg-
ur. Skynjaði þörfina fyrir
bændur að standa saman um
afurðasölu í öflugu framleið-
endasamvinnufélagi. Mótaður
af þeirri hugsun að með því að
virkja samtakamáttinn væri
hægt að koma hlutum fram
sem ekki væru á færi einstak-
linga. Það kom fáum á óvart er
hann var fenginn til að verða
fyrsti formaður Landssam-
bands kúabænda þegar það
var stofnað árið 1986. Öllum
þessum störfum var sinnt af
kostgæfni, því til viðbótar rak
hann myndarbú að Holti
ásamt tveimur bræðrum sín-
um. Þó hann hafi verið hættur
búskap var honum umhugað
um framtíð íslensks landbún-
aðar og þá sérstaklega mjólk-
urframleiðenda, enda lágu þar
dýpstu sporin. Aldrei hitti
maður hann öðruvísi en spurt
væri hvernig gengi í mjólk-
uriðnaðinum og hverjar væru
horfurnar. Hvernig salan
gengi, hvort einhverjar nýj-
ungar væru á leiðinni í fjöl-
breyttri flóru íslenskra mjólk-
urvara. „Menn verða alltaf að
muna að þó að fortíðin sé
áhugaverð er það framtíðin
sem skiptir mestu og að menn
glutri ekki niður samstöðu um
fyrirtæki bænda í von um
skammtíma-gróða,“ sagði
Hörður eitt sinn við mig. Þessi
orð eru og munu verða í fullu
gildi um ókomin ár. Hæfileik-
inn til að sjá heildarmyndina
kristalsskýra var honum í blóð
borinn þrátt fyrir háan aldur
og erfiða baráttu við sjúkdóm
síðustu ár.
Það er með virðingu og
þökk sem við kveðjum Hörð og
sendum eftirlifandi eiginkonu
og fjölskyldu samúðarkveðjur.
Egill Sigurðsson,
stjórnarformaður
Auðhumlu og MS.
Hörður
Sigurgrímsson
HINSTA KVEÐJA
Víst er göfugt verk að hafa
vakið líf um holtin nakin,
gert úr flögum gróna haga,
grösug lönd úr eyðisöndum.
Eitt er betra. Það er þetta:
Þjóðar vorrar sálargróður
lífga, frjóvga, fegra, göfga,
færa út hugans landamæri.
(Örn Arnarson)
Elsku vinur. Þökk fyrir öll
árin okkar saman.
Þín
Anna Guðrún.
Það þarf mikinn eldmóð til
þess að veita íþróttafélagi for-
mennsku í tæpa hálfa öld. Gæta
þarf hagsmuna félagsins á
mörgum vígstöðvum. Fé-
lagsstarfið þarf að vera aðlað-
andi jafnt fyrir börn sem full-
orðna. Skipuleggja þarf æfingar
og mót og svo það sem kannski
er mest lýjandi í starfi íþrótta-
félaga, endalausar fjáraflanir
svo einhver þróttur haldist í
starfinu. Oft var það líka þannig
að ef ekki tókst að afla nægj-
anlegs fjár fyrir félagsstarfið þá
kom það sem upp á vantaði úr
vasa Hansa. Árum saman gaf
hann persónulega, en í nafni
TBS, öllum nemendum í einum
árgangi Grunnskóla Siglufjarð-
ar badmintonspaða til að vekja
áhuga þeirra á íþróttinni. Það
er líklega einsdæmi að einn
maður sinni þessu öllu af áhuga
og ástríðu í hálfa öld eins og
Hansi gerði.
Hann er orðinn býsna fjöl-
mennur hópur badmintonspilar-
anna sem stendur í ævarandi
þakkarskuld við Hansa. Fyrir
hönd alls þessa fólks vil ég
þakka einstökum ljúflingi allt
sem hann gerði fyrir okkur.
Eddý og Jóhannesi votta ég
innilega samúð mína.
María Jóhannsdóttir form.
Jóhannes Egilsson sem jarð-
sunginn er frá Siglufjarðar-
kirkju í dag, 18. júní, gekk í
Lionsklúbb Siglufjarðar í nóv-
ember 1971 og hefur því starfað
í hreyfingunni í um 40 ár. Jó-
hannes gegndi öllum stjórnar-
störfum í klúbbnum og oftar en
einu sinni var hann formaður.
Hann gegndi einnig forustu í
nefndum á vegum klúbbsins og
var mjög jákvæður að taka þátt
í verkefnum sem voru til fjáröfl-
unar á vegum hans.
Jóhannes var á yngri árum
mikill frjálsíþróttamaður og
keppti á mótum í mörgum
greinum. Hann tók svo ástfóstri
við badminton, stofnaði Bad-
mintonfélag Siglufjarðar og
gegndi formennsku í félaginu í
46 ár, hlaut hann viðurkenningu
Badmintonsambands Íslands
fyrir það starf.
Hann var mikill félagsmála-
maður og ætíð tilbúinn að
leggja góðum málum lið. Hygg
ég að mörg félagasamtök sem
fjármagna sig með sölu styrkt-
arlína í blöðum sakni nú vinar í
stað, því ætíð tók Jóhann beiðni
um slíkt með jákvæðni og var
oft Egilssíld eina fyrirtækið á
Siglufirði sem keypt hafði
styrktarlínu.
Þegar við vorum að vinna að
undirbúningi Héðinsfjarðar-
ganga var hann einn af stofn-
endum Samgangs, félags um
bættar samgöngur við Siglu-
fjörð. Hafði hann mikinn áhuga
á því verkefni og lá ekki á liði
sínu.
Jóhannes var einstaklega já-
kvæður og ætíð tilbúinn að taka
að sér verkefni fyrirvaralaust,
t.d. að tala fyrir minni kvenna á
sameiginlegum fundum með
mökum okkar og fór hann þá
gjarna með framsögn í bundnu
máli á þann veg að mikla kátínu
vakti.
Mér er mjög í minni eitt sinn
er ég var svæðisstjóri og þurfti
að halda fund á Hvammstanga
og bar mig upp við félaga mína
um þátttöku og tilbúnir voru
þeir Jóhannes og Óli Blöndal,
ætíð jákvæðir.
Jóhannes rak fyrirtækið Eg-
ilssíld um áratugaskeið en það
er sérhæft í reykingu á síld, laxi
o.fl. Fór Jóhannes m.a. til
Frakklands til að fullnema sig í
reykingu matvæla.
Við Lionsfélagar á Siglufirði
kveðjum nú Jóhannes með
söknuði og þökk fyrir áralangt
og ánægjulegt samstarf og
sendum fjölskyldunni innilegar
samúðarkveðjur.
F.h. Lionsfélaga á Siglufirði,
Sverrir
Sveinsson.
MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. JÚNÍ 2011
• Mikið úrval
• Yfir 40 ára reynsla
• Sendum myndalista
MOSAIK Hamarshöfða 4 110 Rvk
sími 587 1960 www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Guðríðarkirkja
auglýsir sal til leigu:
Fyrir erfidrykkjur, brúðkaup, fermingar, fundarsalur.
Uppl. S. 577 7770 og 663 7143 eða
kirkjuvördur@grafarholt.
✝
Okkar innilegu þakkir færum við þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
dóttur minnar og barnabarns,
HÖRPU BJARTAR GUÐBJARTSDÓTTUR.
Guðbjartur Guðbjartsson
og Elísa Björk Magnúsdóttir.
✝
Einlægar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð, vinsemd og hlýju við
andlát og útför elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR JÓNSDÓTTUR,
Lerkigrund 7,
Akranesi.
Fyrir hönd aðstandenda,
Birgir Engilbertsson.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim er
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
og útför ástkærs eiginmanns míns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
PÁLS BENEDIKTS MARTEINSSONAR,
Brekkugötu 36,
Akureyri.
Ásdís Sigríður Þorsteinsdóttir,
Sæmundur Örn Pálsson, Guðbjörg Þóra Ellertsdóttir,
Þorsteinn Pétur Pálsson, Bergþóra Björk Búadóttir,
Kristinn Sigurður Pálsson, Sólveig Alfreðsdóttir,
Marta Þuríður Pálsdóttir,
afa- og langafabörn.
✝
Einlægar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýju
og vinarhug við andlát og útför elskulegrar
eiginkonu, móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR JÓNSDÓTTUR,
Vallholti 14,
Ólafsvík.
Lúðvík Þórarinsson,
Hrefna Lúðvíksdóttir, Gísli Páll Björnsson,
Inga Birna Lúðvíksdóttir,
Guðlaug Lúðvíksdóttir, Kristjón V. Guðmundsson,
Hildur Lúðvíksdóttir, Gunnþór Ingvason,
Jón Þór Lúðvíksson, Bjarney Jörgensen,
barnabörn og barnabarnabörn.