Morgunblaðið - 18.06.2011, Side 41

DAGBÓK 41
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. JÚNÍ 2011
Grettir
Smáfólk
Hrólfur hræðilegi
Gæsamamma og Grímur
Úthverfið
Kóngulóarmaðurinn
Ferdinand
MÉR Á ÖRUGGLEGA EFTIR
AÐ VERÐA KENNT UM ÞETTA
ÉG
VANN MÉR
INN PENING
FYRSTI SEÐILLINN SEM ÉG
VINN MÉR INN. ÉG ÆTLA AÐ
RAMMA HANN INN OG
HENGJA HANN UPP Á VEGG
ÉG SET HANN Í STERKAN
OG FALLEGAN RAMMA OG
GEYMI HANN TIL ÆVILOKA
„MARGUR VERÐUR AF
AURUM API”
ÉG ER
BÚINN AÐ
VERA MIKIÐ Í
BURTU
UNDAN-
FARIÐ...
...EN
NÚNA ÞEGAR ÉG ER
KOMINN, HVAÐ VAR
ÞAÐ SEM ÞÚ VILDIR
AÐ ÉG GERÐI?
ÞAÐ VAR
HEITT ÞÁ OG ÉG
ÆTLAÐI AÐ FÁ ÞIG
TIL AÐ FARA MEÐ
BÖRNIN Í SUND
VIÐ ÆTTUM AÐ
BORÐA ANNARS STAÐAR
AF HVERJU?
MÉR FINNST
MAGGA MJÖG
ÁHUGAVERÐ
ÞÓ ÞAÐ SÉU
VISSULEGA ÁKVEÐNIR
GALLAR VIÐ ÞAÐ AÐ
LÁTA UPPVAKNING
ÞJÓNA SÉR TIL BORÐS
VAR...LEGA...
DISKUR...INN
ER... HEITUR
ÉG HELD AÐ ÞAÐ HAFI VERIÐ
MISTÖK AÐ FARA Á ÓDÝRA
HÁRGREIÐSLUSTOFU
AF HVERJU,
HVAÐ ER AÐ?
ÉG HELD BARA AÐ ÞAÐ
HAFI VERIÐ MISTÖK AÐ REYNA
AÐ LÍTA VEL ÚT FYRIR
LÍTINN PENING
ÞAÐ GETUR
NÚ VARLA VERIÐ
SVO SLÆMT
AH!
JÚ, ÞAÐ
ER MJÖG
SLÆMT
FJARSTÝRÐUR
BRYNVARINN
BÍLL KEYRIR
NIÐUR
GÖTUNA...
...EN HANN
LENDIR
SKYNDILEGA
Á VEGG
...EN VEGGURINN ER Í RAUN
OG VERU SANDMAN
ÞETTA
KÍTLAÐI
Hvað á að gera
við svona fólk?
Það er alltof oft, sem
almenningi berast
fréttir af illri meðferð
dýra. Nú síðast af 17
hundum sem réðust á
konu, sem gat forðað
sér í bílinn sinn en
dýrin náðu samt að
bíta hana og særa á
sál og líkama. Það
fylgdi fréttinni að það
væri kona sem bæri
ábyrgð á hundunum
og enginn var í
taumi, enda varla
hægt að hafa stjórn á
öllum þessum skara í „skemmti-
göngu“. Mér rann kalt vatn milli
skinns og hörunds, þegar ég heyrði
að þessi kona væri með fleiri hunda
og ketti líka. Hvað veldur slíkum
hörmungaratburðum? Jú, ill með-
ferð á hundunum sem fjölmiðlar
sögðu að hefðu bæði verið meiddir
og hungraðir. Það er nú næg
ástæða til að gera dýr brjáluð. Ég
spyr því í fullri alvöru: Því gera
dýralæknar og dýraverndarfélög
Íslands, dýravinir, nágrannar og
bara allir sem vita um níðingsskap
á skepnum aldrei neitt í þessum
málum? Manneskja sem á dýr sem
deyr vegna slæms aðbúnaðar eða
ur hungri á að mínu mati ekki hafa
skepnur. Hvers vegna er ekki tekið
í taumana af alvöru? Hvað á þetta
að þýða? Er aldrei hugsað um vel-
ferð dýranna? Ill meðferð dýra er
ábyggilega algengari
en fólk heldur og ekk-
ert fréttist af henni
nema ef manneskja
verður fórnarlamb.
Hvað verður svo um
dýrið? Það er búið að
skemma það, eigand-
inn fær kannski ávítur
og dýrinu er lógað.
Eigandinn fer og fær
sér annað dýr. Gott
fólk: Farið vel með
dýrin ykkar. Sýnið
þeim ástúð og athygli.
Ég veit að flestir gera
það. Þið vitið líka að
þið fáið það margfalt
til baka. Ég óska
þeim sem hafa orðið fyrir áföllum
góðs bata. Ég hef frá barnæsku
haft dýr í kringum mig og varð
ævifélagi í Dýraverndarsamtökum
Íslands níu ára. Kennið börnum að
vera góð við dýrin, því það góða
sem er sáð í litlum hjörtum gleym-
ist ei.
Grætið aldrei þá aumustu mús
angrið ei fuglinn sem hvergi á
sér hús.
Ef skepnunum sýnið þið vin-
semd og vörn
verðið þið lángefin höfðingja
börn.
Álfheiður Bjarnadóttir.
Ást er…
… að vera við hlið
hans í línunni.
Línudans í kvöld!
Velvakandi
Svarað í síma 5691100 frá 10–12
velvakandi@mbl.is
Ég hitti karlinn á Laugaveginumniðursokkinn í djúpar hugs-
anir, hann rétti úr sér og sagði: Nú
er umhverfisráðherrann sestur í
sæti menntamálaráðherra, – og
bætti við:
Þessi kona um margt og mjög
minnir á skrítinn álf;
heimtar að aðrir haldi lög
en heldur þau ekki sjálf.
Síðan fór hann að tala um Kerl-
ingu, hæsta fjall í Eyjafirði, og Blá-
mannshatt, hæsta hnjúkinn austan
Eyjafjarðar, og mér fannst hann
finna til skyldleikans. Hann spurði
mig hvort ég kannaðist við þessa
vísu:
Kerling reisir höfuð hátt mót sól,
hattinn tekur Blámaðurinn ofan.
Í sumar brá hún sér í nýjan kjól
og sópar stássleg gamla fjallakofann.
Síðan sagðist hann hafa verið að
blaða í Gísla Brynjúlfssyni, „Grátur
Jakobs yfir Rakel“ væri eitt af
uppáhaldskvæðum kerlingarinnar
á Holtinu. Og óneitanlega væri Gísli
góður:
Fagur þykir mér fjörðurinn Eyja,
fús í honum vildi ég deyja,
þar sem undir köldustum klaka
Kerling á mig liti hin staka.
Gísli gat slegið á léttari strengi,
ef svo bar undir:
Augu glettin gaf henni
guð, en prettin heldur:
eg hef frétt það af henni
engum rétt hún geldur.
Og hér er vísukorn eftir Guð-
laugu Guðnadóttur, sem birtist í
Morgunblaðinu fyrir réttum 50 ár-
um:
Ómar færast inn til mín
af því nærist þráin.
Ég vil læra ljóðin þín,
litla, tæra áin.
Og annað vísukorn eftir Jakob
Jónsson birtist um svipað leyti, en
það var ort um Hallgrímskirkju og
drauginn á Saurum:
Kljást af hörku kristnir menn,
kirkjan safnar aurum.
En andatrúar andans menn
eru á fundi á Saurum.
Og í sama blaði þessi öfugmæla-
vísa:
Hafa þeir dún í hafskipin,
harðagler í möstrin stinn,
elta þeir steininn eins og skinn,
í ólar rista fuglsbeinin.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Kerling á mig liti hin staka
- nýr auglýsingamiðill
 569-1100finnur@mbl.is
–– Meira fyrir lesendur
- nýr auglýsingamiðill
...þú leitar og finnur