Morgunblaðið - 25.06.2011, Side 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JÚNÍ 2011
✝ Friðrik JensFriðriksson
fæddist í Reykjavík
17. febrúar 1923.
Hann lést á dval-
arheimili aldraðra,
Heilbrigðisstofn-
uninni Sauð-
árkróki, 11. júní
2011.
Foreldrar Frið-
riks voru Friðrik
Ásgrímur Klem-
enzson, kennari og póst-
afgreiðslumaður í Reykjavík, f.
21. apríl 1886, d. 5. september
1932 og kona hans María Jóns-
dóttir, kennari og húsmóðir, f.
18. október 1886, d. 5. sept-
ember 1961. Systkini Friðriks
voru Ásgrímur Klemenz, f. 24.
október 1918, d. 24. mars 1961
og Áslaug María, f. 13. júlí 1921,
d. 29. júní 2004.
Friðrik kvæntist 1. júní 1950
Sigríði Guðvarðsdóttur
hjúkrunarfræðingi, f. 1. júlí 1921
í Reykjavík, d. 26. mars 1987.
Foreldrar hennar voru Guð-
varður Þórarinn Jakobsson bif-
reiðarstjóri, f. 18. janúar 1900, d.
19. október 1959 og kona hans
Oddrún Guðmundsdóttir hús-
freyja, f. 8. september 1900, d.
17. apríl 1951. Fósturdóttir Frið-
riks og Sigríðar er Oddný Finn-
dæmislæknir frá 1974-1978 og
héraðslæknir í Norðurlandshér-
aði vestra frá 1978-1993. Sam-
hliða starfaði hann sem læknir
við Sjúkrahús Skagfirðinga, nú
Heilbrigðisstofnunina Sauð-
árkróki, frá 1962-1993. Friðrik
gegndi fjölmörgum félags- og
trúnaðarstörfum. Sat í stjórn
Sjúkrahúss Skagfirðinga og í
stjórn Læknafélags Norðurlands
vestra. Var í stjórn Rauða kross
deildar Skagafjarðar, í stjórn
Krabbameinsfélags Skaga-
fjarðar og formaður utanfar-
arsjóðs sjúkra í Skagafirði. Sat í
byggingarnefnd Sauðárkróks
um árabil og var bæjarfulltrúi
Sjálfstæðisflokksins. Var for-
maður heilbrigðismálaráðs
Norðurlands vestra og félags-
málaráðs Sauðárkróks. Sat í
svæðisstjórn um málefni fatl-
aðra, í svæðisstjórn um málefni
þroskaheftra og í öldrunarnefnd
Skagafjarðar. Hann var félagi í
Rótarýklúbbi Sauðárkróks um
áratugaskeið og hlaut æðstu við-
urkenningu samtakanna, Paul
Harris-orðuna. Var heið-
ursfélagi í Golfklúbbi Sauðár-
króks, auk þess sem hann var fé-
lagi í Frímúrarahreyfingunni og
var í Félagi eldri borgara í
Skagafirði. Síðasta áratuginn
áttu þau Friðrik Jens og Alda
Ellertsdóttir náið vináttu-
samband sem var þeim inni-
haldsríkt og færði þeim gleði.
Útför Friðriks Jens fer fram
frá Sauðárkrókskirkju í dag, 25.
júní 2011, og hefst athöfnin kl.
13.
bogadóttir, f. 11.
nóvember 1948, gift
Birni Friðriki
Björnssyni, f. 4.
febrúar 1941. Dæt-
ur þeirra eru: 1)
Emma Sigríður, f.
1968, gift Iain Dou-
glas Richardson,
börn þeirra eru Al-
exander Douglas,
Andrew Björn og
Fiona Sylvía. 2)
Ásta Sylvía, f. 1971, d. 2004. Var
gift Kristjáni Erni Jóhannessyni.
3) Alma Emilía, f. 1978, sam-
býlismaður var Carlos Echeg-
aray, börn þeirra eru Sylvía Eir,
Björn Friðrik og Oddný Vikt-
oria.
Friðrik ólst upp í Reykjavík
og lauk stúdentsprófi frá MR
1942. Hann lauk embættisprófi í
læknisfræði frá HÍ 1950. Á
námstíma, kandídatsári og
fyrstu árum þar á eftir starfaði
hann á Landspítalanum, Reyk-
hólum, Blönduósi og við Karol-
inska sjúkrahúsið í Stokkhólmi.
Árið 1954-1955 var hann héraðs-
læknir á Patreksfirði, en frá jan-
úar 1956 til ársins 1974 gegndi
hann héraðslæknisembætti á
Sauðárkróki og starfaði sem yf-
irlæknir á gamla sjúkrahúsinu á
Sauðárkróki til 1961. Var um-
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum.)
Kæri tengdafaðir. Orðstír þinn
mun lifa lengi, þú hefur verið hálf-
gerð þjóðsagnapersóna í Skaga-
firði frá því þú komst þangað. All-
ir kunna sögur af þér, tilsvörum
þínum, uppátækjum og glettni.
Ég þekkti þig af þessum frásögn-
um áður en ég kynntist þér og
tengdist þér fjölskylduböndum.
Nú er runnin upp kveðjustund
eftir 44 ára kynni sem aldrei hef-
ur borið skugga á. Margs er að
minnast og margt er að þakka á
svo langri vegferð. Efst er mér í
huga geislandi glettni í augum og
fasi, gleði og kannski góðlátleg
stríðni, þó umfram allt góðvild og
hjálpsemi í okkar garð. Það sóp-
aði að þér hvar sem þú fórst og þú
varst hrókur alls fagnaðar. Þú
varst hreinskiptinn og sagðir þín-
ar skoðanir umbúðalaust. Eitt af
einkennum þínum var að leggja
aldrei illt orð til nokkurs manns,
frekar að leita hins góða í fari
fólks. Meta skyldi samferðamenn
af kynnum við þá en ekki umtali.
Starf þitt sem læknir var mjög
ólíkt því sem við þekkjum í dag.
Fyrstu árin varstu einn á vaktinni
allan sólarhringinn. Þegar kallað
var eftir læknishjálp var ekki
hugað að veðri, heldur lagt af stað
inn til dala eða út á Skaga og
dæmi voru um að þú færir hluta
leiðarinnar á hestum, á hestas-
leða, á skíðum eða á jarðýtu. En
þú varst mikið hraustmenni og
hafðir lúmskt gaman af volki, því
sumar eftir sumar fórstu á hest-
um um hálendið og lentir þar í
ýmsum ævintýrum. Þú áttir góða
ferðahesta um árabil og tókum
við öll þátt í hestamennskunni
með þér. Þú varst áhugasamur
um jarðsögu Íslands og ræddir
oft um það sem fyrir augu þín bar,
ekki síst á ferðum þínum um há-
lendi Íslands.
Þú varst mjög félagslyndur og
starfaðir mikið að félagsmálum,
varst pólitískur og léðir Sjálf-
stæðisflokknum krafta þína til
góðra verka um árabil. Nú síðast
varst þú orðinn vistmaður á stofn-
uninni sem þú áttir þátt í að
byggja upp og helgaðir mestan
hluta ævistarfs þíns. Ekki síst
áttir þú hvað mestan þátt í hvar
hún var staðsett. Það reyndist
þér þessum hrausta, stolta manni
erfitt að verða svo háður öðrum.
Þú vissir að hverju dró, þú varst
ferðbúinn og hvíldin var þér líkn.
Með virðingu og þökk kveð ég
þig. Blessuð sé minning þín.
Björn Friðrik.
Elsku afi Friðrik, við systurn-
ar eigum margar góðar minning-
ar um þig. Við komum oft á
Smáragrundina til ykkar ömmu
enda stutt að fara. Það var aldrei
nein lognmolla í kringum þig. Þú
varst glaðvær og glettinn og hafð-
ir gaman af að æsa okkur upp,
enda þurfti oft ekki mikið til.
Stundum þurfti amma að sussa
meira á þig en okkur. Þú og
amma voruð mjög ólík, hún mjög
róleg en þið áttuð vel saman og
bættuð hvort annað upp. En þeg-
ar þið hefðuð átt að geta farið að
njóta lífsins veiktist amma af erf-
iðum sjúkdómi. En þú sýndir
hvaða mann þú hafðir að geyma,
hugsaðir vel um hana og hafðir
hana heima eins lengi og mögu-
legt var.
Smátt og smátt lærðum við á
þig og eftir því sem við komumst
til meiri þroska kenndir þú okkur
að rökræða og verja skoðanir
okkar. Þú kenndir okkur margt í
mannlegum samskiptum og
hvernig lífið er. Þú hafðir gaman
af því að ræða um stjórnmál við
okkur þegar kom að því að við
mættum fara að kjósa. En aldrei
hélst þú að okkur þínum skoðun-
um, sagðir jafnvel að oft kysi
yngra fólkið vinstriflokkana. En
hvernig sem þú fórst að því þá
þótti okkur vænlegast að fylgja
þínum skoðunum í fyrstu. Við
fundum alltaf fyrir áhuga þínum
og stuðningi varðandi það sem við
tókum okkur fyrir hendur og við
fundum að þú hafðir hjartað á
réttum stað þegar á reyndi.
Þú hafðir alltaf eitthvað fyrir
stafni, tókst virkan þátt í félagslífi
og áttir mörg áhugamál sem þú
sinntir af kostgæfni. Þú leyfðir
okkur að fylgjast með og vera
þátttakendur eins og til dæmis
þegar þú varst með hestana. Þú
reyndir að smita okkur af golf-
bakteríunni en það tókst ekki. Þú
hafðir gaman af grúski og síðari
árin sastu oft við tölvuna þína við
myndvinnslu, ættfræði og við það
að koma vísnasafninu í tölvutækt
form. Eftir að þú kynntist Öldu
vinkonu þinni varstu duglegur að
ferðast hérlendis og erlendis,
sækja viðburði og tónleika og
njóta lífsins. Og þið náðuð að gera
margt skemmtilegt saman áður
heilsa þín fór að bila.
Nú er komið að leiðarlokum og
við kveðjum þig með þökk fyrir
allt það sem þú gafst okkur í
veganesti út í lífið.
Blessuð sé minning þín.
Alma Emilía og
Emma Sigríður.
Friðrik Jens Friðriksson ólst
upp í foreldrahúsum í steinbæ við
Bergstaðastrætið, yngstur
þriggja systkina. Faðir hans fékk
heilablóðfall og lamaðist skömmu
eftir að Friðrik kom í heiminn og
féll frá 8 árum síðar. María, móðir
hans, sá því ein um heimilið og
börnin þurftu því snemma að taka
til hendinni. Eitt af fyrstu verk-
efnum Friðriks utan heimilis var
að reka kýrnar á Brennu, sem
stóð á horni Bergstaðastrætis og
Spítalastígs, í Vatnsmýrina á
morgnana og sækja þær aftur á
kvöldin. Lítil efni komu ekki í veg
fyrir að börnin gengju mennta-
veginn. Að loknu menntaskóla-
námi lá leið Friðriks í Háskóla Ís-
lands og þaðan lauk hann
læknanámi árið 1950. Síðan tók
við nám í Svíþjóð og ýmis störf á
sjúkrahúsum og í læknishéruðum
hér á landi.
Árið 1956 var Friðrik skipaður
héraðslæknir í Skagafirði með að-
setri á Sauðárkróki, þar sem Sig-
ríður Guðvarðardóttir, eiginkona
hans, starfaði einnig sem deildar-
og yfirhjúkrunarfræðingur á
sjúkrahúsinu. Bæði störfuðu þar
til starfsaldursloka. Í Skagafirði
var Friðrik á slóðum föðurættar
sinnar. Faðir hans Friðrik Ás-
grímur Klemenzson hafði ásamt
Árna Hafstað og Jóni Sigurðssyni
á Reynistað stofnað Æskuna árið
1905, en það félag er líklega
fyrsta ungmennafélagið hér á
landi. Friðrik Klemenzson, sem
var búfræðingur frá Hólaskóla,
var í byrjun umsjónarmaður með
tilraunastöðinni á Sauðárkróki,
en hún var sett á laggirnar árið
1906 og þar voru gerðar ýmsar
tilraunir með matjurtir, tré og
blóm. Þótt faðir hans hafi flutt
ungur til Reykjavíkur til frekara
náms, átti Friðrik Jens sterkar
rætur í Skagafirði og leit ávallt á
sig sem Skagfirðing.
Friðrik Jens var héraðslæknir
af gamla skólanum. Hann hafði
verið aðstoðarlæknir hjá Páli G.
Kolka í Húnaþingi og lært til
verka. Hann gerði sér far um að
Friðrik Jens
Friðriksson
✝ Sesselja Guð-rún Þórð-
ardóttir fæddist á
Ísafirði 1. október
1946. Hún lést á
Fjórðungssjúkra-
húsinu á Ísafirði
14. júní 2011. For-
eldrar hennar voru
Þórður Sigurðs-
son, f. 25. ágúst
1906, d. 5. desem-
ber 2001 og Sal-
óme Halldórsdóttir, f. 4. júní
1915, d. 10. nóvember 1991.
Systkini Sesselju Guðrúnar
eru: Hjördís Olga, f. 1936, Sig-
urður Borgar, f. 1937, Gerðar
Óli, f. 1940, Gunnar Trausti, f.
1941, d. 2010, Sæþór Mild-
inberg, f. 1942, Halldór Gutt-
ormur, f. 1943, Jón Hafþór, f.
1945, d. 1967, Stúlka Þórð-
ardóttir, f. 1947, d. 1948, Sig-
urborg Elva, 1950 og Kristín
Silla, f. 1956.
Sesselja Guðrún giftist 25.
desember 1964 Magnúsi Þor-
gilssyni, f. 8. ágúst 1941. For-
eldrar hans voru Þorgils Árna-
1992. 3) Jón Guðbjarni, f. 17.
febrúar 1971, börn hans eru: a)
Sesselja Guðrún, f. 1990, maki
Søren Madsen. b) Gunnar Jón,
f. 1993. 4) Magni Fannberg, f.
12. ágúst 1979, maki Lea Sif
Valsdóttir og dóttir þeirra er
Lára Dröfn, f. 2010.
Sesselja ólst upp á Ísafirði
og síðar í Vatnsfirði. Tólf ára
gömul kom hún til Súðavíkur
og átti hún þar heima lengstan
hluta ævi sinnar. Hún starfaði í
kaupfélaginu og fiskvinnslunni
í Súðavík. Einnig sá hún um
sérleyfisferðir milli Súðavíkur
og Ísafjarðar frá 1973 til 1981.
Sesselja var formaður slysa-
varnafélagsins á staðnum frá
1984 til 1986 og lét hún málefni
þess sig mjög varða. Hún var
einnig með útgerðina Kristínu
Jónsdóttir frá 1981 til 1992
sem hún gerði út frá Súðavík.
Eftir að hún flutti með Magn-
úsi eiginmanni sínum til Ísa-
fjarðar vann hún við heima-
hjúkrun á elliheimilinu Hlíf og
síðar rak hún um árabil sjopp-
una og nætursöluna Krílið. Hin
seinni ár hafa þau Sesselja og
Magnús átt heim í Reykjavík
en dvalið á sumrin í Súðavík.
Útför Sesselju Guðrúnar fer
fram frá Súðavíkurkirkju í
dag, 25. júní 2011, og hefst at-
höfnin kl. 11.
son, f. 25. febrúar
1915, d. 27. desem-
ber 1991 og Agnes
Lára Magn-
úsdóttir, f. 18.
október 1915, d.
19. desember 2009.
Börn Sesselju Guð-
rúnar og Magn-
úsar eru: 1) Hall-
dór, f. 25. mars
1964, börn frá
fyrra hjónabandi:
a) Ingibjörg Heba, f. 1982, sam-
býlismaður, Rafn Pálsson, dótt-
ir þeirra er Anna Magnea, f.
2010, börn hennar frá fyrri
samböndum eru Eygló Inga, f.
1998, Theódóra Björg, f. 2002
og Jóna María, f. 2006, b) Björn
Elías, f. 1984, sambýliskona
hans er Brynja Dís Stef-
ánsdóttir og sonur þeirra er
Halldór Sveinn, f. 2009, c) Sal-
óme, f. 1989, sambýlismaður
hennar er Kristinn Gauti Ein-
arsson, dóttir þeirra er Katla
Guðrún, f. 2010. 2) Agnes Lára,
f. 5. september 1966, sonur
hennar er Magnús Pálmar, f.
Nú kveð ég hana mömmu
mína í hinsta sinn. Þó að hlut-
irnir hafi ekki alltaf verið eins
og ég hefði viljað eða í sátt við
Guð og menn þá kýs ég að sjá
tilganginn í því að hún hafi fætt
mig, klætt, komið mér til
manns og alltaf látið mig finna
að ég var engillinn hennar. Oft-
ar en ekki hefði ég viljað að
hlutirnir hefðu verið öðruvísi
en ég trúi því að það var til-
gangur með því að ég valdi mér
hana sem mömmu.
Ég mun minnast kraftmik-
illar konu sem ávallt fór sínar
leiðir og studdi mig í hverri
hindrun sem varð á vegi mín-
um. Þann stuðning verð ég
henni ævinlega þakklátur fyrir
sem og þau yndislegu systkini
sem hún gaf mér. Ég mun gera
eins og við töluðum um á henn-
ar síðustu ævi dögum, minnast
góðu stundanna og segja börn-
unum mínum frá ömmu Settu.
Elsku mamma, nú veit ég að
þér líður betur. Takk fyrir allt
og skilaðu kveðju til Nonna
frænda.
Þinn,
Magni.
Elsku amma Setta, nú fallin
ertu frá. Minning þín lifir í
brjóstum okkar um ókomin ár.
Ég vil þakka fyrir að hafa feng-
ið að hitta þig og kynnast þér
og veit að ef ég þarfnast þín
verður þú með mér.
Þó að tíminn hafi verið stutt-
ur þótti mér vænt um þig og
gjafir þínar sem ég geyma mun
sem minningu um þig. Dúkkan
mína og kjóllinn sem þú gerðir
handa mér munu ávallt minna
mig á góða tímann með þér.
Nú kveð ég þig í hinsta sinn
og lofa að hugsa vel um hann
elsku afa minn.
Þín
Lára Dröfn.
Elsku besta amma mín.
Sama hvað ég reyni: ég skil
ekki dauðann.
Þú ert á góðum stað og þér
líður vel.
Oft er svo margt eftir –
margt ósagt, margt ógert, ótal
faðmlög sem aldrei verða aftur.
Ástarjátningarnar sitja fast-
ar í hálsi mínum. Eina játn-
ingin er tárin sem falla. Ég
elska þig.
Lífið er of stutt – alltof stutt.
Þó það virðist vera heil eilífð,
þá er það aldrei nógu langt.
Ég veit hvað verður, elsku
amma, og ég veit að þér líður
vel þegar ástvinir þínir taka á
móti þér.
En ég sakna þín, því ég elska
þig svo heitt.
Góða ferð, elsku amma mín.
Þín
Heba.
Langamma góð
ég kveð þér eitt ljóð
til að tjá mína ást til þín.
Þú ert mín stytta og stoð
skilur kærleiksins boð
segir „allt endar vel stúlkan
mín“
þá ég trúi þér vel.
Því hver manneskja sér
hversu reynd og gáfuð þú ert
þú hefur þolað svo margt,
enginn lúxus né skart.
En lífið er mikils vert
þú ert fyrirmynd mín
ég oft hugsa til þín.
Þú hefur svo fallega sál
þú ert stór partur af mér
og ég vonandi af þér.
Að dýrka þig er sko minnsta
mál.
Ég mun ávallt sakna, þín
elsku langamma mín.
Þínar
Eygló Inga, Theódóra
Björg, Jóna María og Anna
Magnea.
Elskulega Setta mín er látin.
Það er svo margt sem kemur
upp í hugann þegar ég hugsa til
baka. Þó fyrst og fremst allt
það góða og skemmtilega. Aldr-
ei hef ég kynnst konu eins og
henni sem alltaf, og þá meina
ég alltaf, sá góðu hliðarnar á
öllu. Ég man að hún sagði einu
sinni við mig: Maggi minn, það
er alveg sama hversu dimmt
verður í hugskoti manns, það
er alltaf ljós punktur þarna ein-
hvers staðar, maður verður
bara að leita svolítið betur
stundum. Það er svo sannar-
lega satt og hef ég hugsað um
þessi orð hennar þegar eitthvað
bjátar á og haft þau að leið-
arljósi.
Maður átti alltaf athvarf hjá
henni og voru það þá aðallega
barnabörnin hennar og þá ekki
bara til að vera innan um hana
heldur líka til að geta notið ná-
vistar hennar. Það var ekki
sjaldan sem fullt var út úr dyr-
um í Súðavíkinni, hún með lúnu
beinin sín, studdi sig við eld-
húsbekkinn sinn hitandi kaffi
og berandi á borð bakkelsi, lét
mann svo heyra það óþvegið ef
henni fannst eitthvað vera eins
og það ekki átti að vera.
Ég hélt satt að segja að þú
myndir verða hundrað ára,
Setta mín, þú varst eiginlega
búin að lofa því. En nú er kom-
ið að skilnaðarstund og ég er
miður mín, en ylja mér þó (með
pínulítið bros á vör) við allar
góðu minningarnar sem ég á
um þig og hversu góð og dug-
leg þú varst. Það er leitun á
annarri eins konu og þér. Ég
bið alla heimsins engla að vaka
yfir þér og veit að þú ert ekki
ósátt við þitt hlutskipti núna.
Hvíldu í friði, elsku Setta
mín, og takk fyrir öll góðu árin
sem við áttum saman.
Þinn
Magnús.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
Nú héðan lík skal hefja,
ei hér má lengur tefja
í dauðans dimmum val.
Úr inni harms og hryggða
til helgra ljóssins byggða
far vel í Guðs þíns gleðisal.
(Vald. Briem.)
Stórbrotin kona hefur nú
kvatt þetta líf.
Elsku Setta mín, hjartans
þakkir fyrir trygga og einlæga
vináttu og stuðning á okkar
samleið og ég hlakka til að
hitta þig hinum megin. Fólkinu
þínu og vinum sendi ég inni-
legar samúðarkveðjur.
Þín vinkona,
Sigrún.
Sesselja Guðrún
Þórðardóttir
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 8284 / 551 3485
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947