Morgunblaðið - 25.06.2011, Page 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JÚNÍ 2011
kynnast sem flestum í héraðinu
og safnaði ýmsum fróðleik. Hann
kunni kynstrin öll af lausavísum
úr Skagafirði og sagði skemmti-
lega frá. Hann var glaðvær og gat
verið glettinn í tilsvörum – stund-
um gráglettinn. Umfram allt
fannst honum vænt um Skaga-
fjarðarhérað og fólkið, sem þar
býr. Áhugamálin voru mörg og
margvísleg. Í mörg ár var hesta-
mennskan í fyrirrúmi, síðar átti
golfið hug hans allan. Hann var
formaður Golfklúbbs Sauðár-
króks í nokkur ár og heiðursfélagi
klúbbsins. Friðrik tók talsverðan
þátt í félagsmálum héraðsins og
sat í bæjarstjórn Sauðárkróks um
skeið fyrir Sjálfstæðisflokkinn.
Varla verður sagt að hann hafi
verið mjög pólitískur. Hann
horfði fremur á viðfangsefnin frá
sínu eigin heimspekilega sjónar-
horni.
Síðustu árin hrakaði heilsu
Friðriks jafnt og þétt og dvaldist
hann þá á Heilbrigðisstofnuninni
á Sauðárkróki, þar sem hann naut
góðrar aðhlynningar. Oddný,
fósturdóttir hans og Sigríðar,
Björn, maður hennar og Alda Ell-
ertsdóttir, vinkona Friðriks,
lögðu sig öll fram um að gera hon-
um lífið léttara til hinsta dags og
vöktu yfir honum síðustu dægrin.
Friðrik frændi, eins og við
systkinin kölluðum hann, var
okkur náinn alla tíð enda bjó
María, móðir hans og amma okk-
ar, á heimili foreldra okkar til
dauðadags. Að honum gengnum
minnumst við allra skemmtilegu
samverustundanna frá liðnum ár-
um. Þær minningar munu lifa.
Við og fjölskyldur okkar kveðjum
frænda og vin með söknuði og
vonum að hann eigi góðar stundir
í nýjum heimi.
Friðrik Sophusson,
Guðmundur Sophusson,
María Sophusdóttir,
Kristín Sophusdóttir.
Ég hitti Friðrik fyrst hjá
tengdaforeldrum mínum, Ás-
laugu og Sophusi, systur hans og
mági. Þar var Friðrik heima-
gangur þegar hann átti leið um
höfuðborgina. Það var auðvelt að
umgangast hann, hvort sem talað
var eða þagað. Hann var einkar
fróður um menn og málefni, en
ekki síður næmur á mannleg
samskipti. Síðustu ár gisti Friðrik
jafnan hjá okkur Maju þegar
hann átti erindi suður. Þá kynnt-
ist ég manninum betur og sam-
henginu í margbrotnum persónu-
leika hans.
Hann var stálminnugur og gat
endalaust þulið ljóð og kviðlinga
og tengt málefnum líðandi stund-
ar. Friðrik bjó yfir vel grundaðri
þekkingu og var opinn fyrir nýj-
ungum. Hann hugsaði jafnan í
lausnum. Á háskólaárunum valdi
hann á milli læknisfræði og verk-
fræði. Hann var áhugasamur um
margt, m.a. ljósmyndun og allar
tækninýjungar. Hann fylgdist vel
með þróun upplýsingatækninnar,
las sér til og prófaði sig áfram
með tölvur, gagnabanka, netsam-
skipti og stafræna myndvinnslu.
Friðrik var fyrst og síðast hér-
aðslæknir. Sérfræðingur úr fag-
stétt sem tók þátt í að nútíma-
væða íslenskt samfélag, en er nú
að hverfa af sjónarsviðinu. Frið-
rik læknir, eins og hann var kall-
aður fyrir norðan, hafði ekki bara
staðgóða þekkingu í undirstöðu-
þáttum læknislistarinnar, heldur
ríka köllun til að þjóna því sam-
félagi sem hann átti rætur í. Ég
heyrði sögur af vitjunum til sjúk-
linga á afskekktum bæjum, oft í
óblíðum veðrum og ófærð. Stund-
um varð ekki komist nema ríð-
andi eða fótgangandi síðasta spöl-
inn. Læknirinn varð að treysta á
sjálfan sig, sjúkdómsgreiningu
sína og kunnáttu og síðast en ekki
síst að nýta þau verkfæri og lyf
sem tiltæk voru í tösku hans eða á
staðnum. Héraðslæknirinn ann-
aðist ekki bara sjúklinginn, held-
ur skildi að hann er hluti af fjöl-
skyldu, ættboga. Friðrik gat
rakið ættir langt fram í aldir og
tengt fólk og bæi. Það var hluti af
fagmennsku héraðslæknisins.
Hann var sérfræðingur í heilsu-
fari héraðs. Næmi hans á fólk og
aðstæður, samskiptahæfni hans
og samræðulist var hluti af
reynslubanka héraðslæknisins.
Ég átti leið um Skagafjörð hrá-
slagalegan dag í maí og kom við
hjá Friðriki á Sauðárkróki. Hann
heilsaði mér fagnandi og tók um-
svifalaust upp þráðinn þar sem
síðasta samtali okkar sleppti
nokkrum mánuðum fyrr. Hann
hafði áhyggjur af þjóðmálunum.
Svo sýndi hann mér nýja lyftig-
ræju í herberginu og útlistaði
hvernig betrumbæta mætti hana
og gera þjálli. Þá vildi hann fá
fréttir af skyldmennum og vinum
fyrir sunnan. Hann svaraði
spurningum um heilsufar sitt í
hálfkæringi, en þó duldist ekki að
hann, héraðslæknirinn, vissi
manna best hvert stefndi. Hann
minntist foreldra sinna, Maríu og
Friðriks, og rifjaði upp rætur sín-
ar í Skagafirði og Strandasýslu.
Hann kastaði að venju fram vís-
um til að krydda frásögnina. Það
var ljóst að andinn var frjór þótt
líkaminn væri að gefa sig. Rúm-
um þremur vikum síðar barst
andlátsfregnin. Blessuð sé minn-
ing Friðriks Jens Friðrikssonar.
Við Maja sendum samúðar-
kveðjur til Oddnýjar og Björns og
fjölskyldu þeirra. Einnig þakkir
og kveðju til Öldu.
Sigurjón Mýrdal.
Í dag er kvaddur Friðrik Jens
Friðriksson héraðslæknir sem
um marga áratugi vann þessu
héraði og íbúum þess farsælt og
heilladrjúgt starf. Friðrik starf-
aði sem héraðslæknir í Sauðár-
krókshéraði á árunum 1956 til
1974 en var yfirlæknir gamla
sjúkrahússins 1956 til 1961. Hann
var læknir á sjúkrahúsi Skagfirð-
inga frá 1962 til 1993, umdæm-
islæknir frá 1974 til 1978 og hér-
aðslæknir í héraði Norðurlands
vestra frá 1978 til 1993. Fyrstu
fjögur árin sem Friðrik starfaði
hér var hann einn læknir í stóru
héraði. Alla daga ársins, nánast
allan sólarhringinn, stóð hann
vaktina og sinnti skyldustörfum
og útköllum. Það var svo 1961
sem Ólafur Sveinsson kom til
starfa sem sjúkrahúslæknir en
hann og Friðrik lögðu grunninn
að þeirri heilbrigðisstarfsemi sem
síðan hefur þróast í Skagafirði.
Þegar Friðrik kom í Skagafjörð
1956 var í undirbúningi bygging
nýs sjúkrahúss á grundunum þar
sem fjölbýlishúsin standa í dag en
hann var hvatamaður þess að
húsið var reist á Sauðárhæðum.
Þótti mörgum sú staðsetning ekki
góð á þeim tíma enda töluvert ut-
an byggðar en hún sýnir í dag
hversu framsýnn Friðrik var.
Friðrik fór sínar eigin leiðir en
alltaf hafði hann vísur á hraðbergi
og var snöggur til svars. Í starfi
var Friðrik traustur og farsæll
læknir, ávallt ljúfur og um-
hyggjusamur við þá sem dvöldu á
sjúkrahúsinu á Sauðárhæðum.
Stundum sást til hans með tafl
undir hendi er hann skundaði eft-
ir göngum inn á einhverja sjúkra-
stofuna til þess að stytta mönnum
stundir og létta mönnum lífið.
Þá hafði Friðrik gaman af öll-
um tækjum og tólum en á stofu
sinni hafði hann jafnan stóra
verkfæratösku með skiptilyklum,
skrúfjárnum og öðrum verkfær-
um sem gott var að grípa í enda
var hann bæði uppfinningasamur
og úrræðagóður. Til að mynda
festi hann einhverju sinni kaup á
fiskispöðum í Verslun Haraldar
Júlíussonar en þeir voru lengi
notaðir við kviðholsaðgerðir á
sjúkrahúsinu og reyndust vel.
Víða á stofnuninni má sjá minn-
ingar um Friðrik þar sem ýmsum
lækningaáhöldum hans er haldið
til haga, sum hver smíðuð og
hönnuð af honum sjálfum.
Áhugamál Friðriks voru mörg
og tók hann virkan þátt í sam-
félagsmálum. Hestar veittu hon-
um ómælda ánægju og átti hann
túnskika og hesthús sunnan
sjúkrahússins. Fyrir tíma boð-
tækja og farsíma var sá háttur
hafður á ef vitað var af Friðriki á
túninu og hans var þörf að veifa
hvítu laki út um glugga og stökk
hann þá af stað og mætti til
starfa. Með fáum orðum viljum
við að leiðarlokum þakka langt og
gott samstarf hér á Sauðárhæð-
um og sendum fjölskyldu og ætt-
ingjum samúðarkveðjur.
Fyrir hönd starfsfólks Heil-
brigðisstofnunar Sauðárkróks,
Hafsteinn Sæmundsson.
Kveðja frá sjálfstæðisfólki
Friðrik Jens Friðriksson hér-
aðslæknir kom ungur maður,
metnaðarfullur og kappsamur til
starfa á Sauðárkróki um miðja
síðustu öld. Starfsvettvangur
hans var fyrstu árin á „Gamla
spítalanum“ og í hans hlut kom þá
þegar að fylgja fram þeirri
ákvörðun Skagfirðinga að reisa á
þess tíma mælikvarða fullkomið
og vel búið sjúkrahús á Sauðár-
króki. Mun Friðrik hafa ráðið
mestu um staðarval byggingar-
innar, en á þeim tíma var hreint
ekki sátt um þá ákvörðun, en
Friðrik varð ekki hnikað, og nú
sjá allir hversu vel tókst til og
ánægðir með stofnunina þar sem
hún er. Þannig var Friðrik, fram-
sýnn og ódeigur að fylgja fram
þeim hugmyndum sem hann vissi
réttastar og bestar.
Friðrik var glaður og reifur og
hafsjór fróðleiks í vísum og sög-
um, mikill félagsmála- og útilífs-
maður, átti lengi góða hesta og
ferðaðist á þeim um byggð og
óbyggð í góðra vina hópi. Þá var
hann einn af frumkvöðlum golf-
íþróttarinnar á Sauðárkróki og
um árabil félagi í Rotaryklúbbi
Sauðárkróks og Frímúrara-
reglunni.
Eiginkonu sína, Sigríði Guð-
varðardóttur, missti Friðrik fyrir
nokkrum árum og varð honum sá
missir þungbær. Frá fyrstu tíð
skipuðu þau hjónin sér undir
merki Sjálfstæðisflokksins og átti
Sigríður sæti á framboðslista
hans á Norðurlandi vestra og tók
nokkrum sinnum sæti sem vara-
maður á Alþingi. Hinsvegar
sinnti Friðrik meira heimavíg-
stöðvunum og um árabil sat hann
í bæjarstjórn Sauðárkróks fyrir
sjálfstæðismenn. Á vegum bæjar-
stjórnar og sveitarfélagsins
gegndi Friðrik fjölmörgum trún-
aðarstörfum, sat í nefndum og
veitti mörgum þeirra forystu, svo
sem nefndum um skóla-, heil-
brigðis- og félagsmál. Hvarvetna
þar sem Friðrik lagði hönd á plóg
munaði um hann, og allt sem
hann vann miðaði að því að ná
fram því mesta og besta fyrir
Skagafjörð og Skagfirðinga.
Við leiðarlok þakkar skagfirskt
sjálfstæðisfólk Friðrik Jens Frið-
rikssyni öll hans ágætu störf,
bæði að heilbrigðis- og velferðar-
málum, en ekki síður fyrir marg-
háttuð framfaramál í bæ og hér-
aði. Þá eru ástvinum hans sendar
samúðarkveðjur.
Fyrir hönd Sjálfstæðisfélags
Sauðárkróks,
Björn Björnsson.
Friðrik læknir, eins og hann
var ávallt nefndur, var lífið og sál-
in í Golfklúbbi Sauðárkróks um
langt árabil. Hann var í hópi
þeirra sem kynntu golfíþróttina
fyrir Skagfirðingum og var
fremstur í flokki þeirra sem
unnu að uppbyggingu klúbbsins.
Friðrik var einn þeirra sem boð-
uðu til fyrsta fundar í Golfklúbbi
Sauðárkróks árið 1970 og var
kjörinn formaður hans árið 1977.
Gegndi hann því embætti til árs-
ins 1984. Á þessum tíma var unn-
ið gríðarlegt sjálfboðaliðastarf
við uppbyggingu nýs golfvallar á
Hlíðarenda og byggingu klúbb-
húss.
Árið 1993 var Friðrik kjörinn
fyrsti heiðursfélagi Golfklúbbs
Sauðárkróks. Friðrik starfaði í
þeim anda að golf ætti að fyrst og
fremst að vera skemmtilegt, auk
þess sem því fylgdi holl hreyfing
og útivera fyrir alla aldurshópa.
Sjálfur stundaði hann íþróttina
af kappi. Þeir sem langt muna
segja að einhverju sinni kom
tímabil þar sem honum gekk
verr á 8. braut en honum sjálfum
líkaði, þá tók hann sig til í all-
langan tíma og lék hana aftur og
aftur uns honum tókst það sem
hann vildi.
Friðrik þótti hvetjandi og ljúf-
ur meðspilari. Hann var athugull
en gamansamur. Einhver sagði
að sveiflan væri öðruvísi hjá hon-
um en öðrum kylfingum. „Já, það
er ekki skrítið,“ svaraði Friðrik,
„beinabyggingin er ekki sú
sama“. Í árdaga meðan leikið var
á túninu í Skarði háttaði svo til að
aðeins brautirnar voru slegnar
og mikill kargi allt í kring. Frið-
rik var ekki beinskeyttastur golf-
kappa og þurfti stundum að leita
að kúlunni. Þá bar það við að
sumir félagarnir urðu óþolin-
móðir. Friðrik mætti því dag
nokkurn með sérútbúinn golf-
bolta með áfestum, rauðum
spotta til að auðvelda leitina.
Vakti boltaflugið með þessu ný-
stárlega stéli nokkra athygli en
þótti ekki að sama skapi árang-
ursríkt. Þeir skildu sneiðina sem
áttu.
Þar kom að heilsa Friðriks
leyfði ekki meira golf. Alllengi
síðar var hann þó líkt og inngró-
inn hluti landslagsins á golfsvæð-
inu þar sem hann sat í bíl sínum
við 6. teig og víðar, fylgdist af
áhuga með hvernig okkur hinum
gekk, kom við í skála til að spjalla
og lét sig málefni klúbbsins
varða. Friðriks er saknað af golf-
félögum sem þekktu hann og
hann á heiður skilinn fyrir braut-
ryðjendastarfið.
Félagar í Golfklúbbi Sauðár-
króks þakka Friðriki samfylgd-
ina og senda aðstandendum hans
innilegar samúðarkveðjur.
F.h. stjórnar
Pétur Friðjónsson
formaður.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÞÓRDÍS MAGNÚSDÓTTIR
frá Skálmarnesmúla,
lést á Hrafnistu í Reykjavík þriðjudaginn
21. júní.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju í Reykjavík
þriðjudaginn 28. júní kl. 15.00.
Jarðsett verður síðar í Skálmarnesmúlakirkjugarði.
Jón Finnbogason,
Steinunn Pétursdóttir,
Finnbogi Jónsson, Þuríður Kristjánsdóttir,
Kolbrún Jónsdóttir, Þorvaldur Ottósson,
Nanna Áslaug Jónsdóttir, Gísli Ásberg Gíslason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
HREFNA SKAGFJÖRÐ
frá Hofsósi,
lést á Mörk hjúkrunarheimili miðvikudaginn
22. júní.
Jarðsungið verður frá Hofsóskirkju laugar-
daginn 2. júlí kl. 11.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hermann Níelsson,
Björn Níelsson,
Halldóra Kristbjörg Þórðardóttir,
Þórður P. Þórðarson,
makar og fjölskyldur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur
og bróðir,
GEORG GUÐNI HAUKSSON,
varð bráðkvaddur laugardaginn 18. júní.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju
fimmtudaginn 30. júní kl. 15.00.
Sigrún Jónasdóttir,
Elísabet Hugrún Georgsdóttir,
Guðrún Gígja Georgsdóttir,
Tómas Kolbeinn Georgsson,
Hrafnkell Tumi Georgsson,
Jón Guðni Georgsson,
Karitas Jónsdóttir, Haukur Tómasson,
Sigrún Hauksdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ERLA JENNADÓTTIR WIIUM,
andaðist á hjúkrunar- og dvalarheimilinu Ási,
Hveragerði, mánudaginn 20. júní.
Útför hennar fer fram frá Hveragerðiskirkju
miðvikudaginn 29. júní kl. 13.30.
Vilhelm Gunnar Kristinsson, Galina Shcherbina,
Ásbjörn Ragnar Jóhannesson,Elín Aðalsteinsdóttir,
Sigfríður Inga Wiium, Kjartan Smári Bjarnason,
Margrét Sigrún Wiium, Alejandro Herrera Martin,
Stefanía Gunnlaug Wiium,
Jenný Hugrún Wiium, Þorsteinn Hansen,
Elín Ósk Wiium, Stefán Ómar Stefánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar ástkæri eiginmaður, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
HÖRÐUR ÞÓR SNORRASON
skipstjóri
frá Hrísey,
sem lést á líknadeild Landspítalans í Kópa-
vogi miðvikudaginn 15. júní, verður jarð-
sunginn frá Grafarvogskirkju mánudaginn 27. júní kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á líknardeild Landspítalans
eða Krabbameinsfélagið.
Þórdís Valdimarsdóttir,
Guðrún Harðardóttir, Jón Þór Arnarson,
Pálmi Viðar Harðarson, Sólveig Ása Eiríksdóttir,
Hörður Þór Jóhannesson,
Steingrímur Jóhannesson,
Andri Freyr Hólm,
Rakel Ósk Pálmadóttir,
Birta Laufdal Pálmadóttir,
Isabella Laufdal Pálmadóttir,
Gabríela Ósk Pálmadóttir,
Kristófer Freyr Harðarson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÁGÚST VALUR GUÐMUNDSSON
húsgagnasmíðameistari,
Sóleyjarima 3,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir í Reykjavík
föstudaginn 17. júní.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju í Reykjavík þriðjudaginn
28. júní kl. 13.00.
Svava Berg Þorsteinsdóttir,
Jónas Ágúst Ágústsson, Halldóra G. Árnadóttir,
Sólveig Björk Ágústsdóttir, Óskar Ísfeld Sigurðsson,
Þorsteinn Valur Ágústsson, Íris Dröfn Smáradóttir,
afabörn og langafabörn.