Morgunblaðið - 25.06.2011, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JÚNÍ 2011
✝ Jóna FriðbjörgPétursdóttir
var fædd í Brekku-
koti í Svarfaðardal
5. ágúst 1922. Hún
andaðist á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 3. júní 2011.
Foreldrar hennar
voru hjónin Sig-
urjóna Steinunn Jó-
hannsdóttir, f. 3.10.
1886 í Brekkukoti í Svarf-
aðardal, d. 3.11. 1934 á Akureyri,
og Pétur Gunnlaugsson, f. 27.10.
1878 í Glæsibæ í Eyjafirði, d.
10.12. 1926 á Jarðbrú í Svarf-
aðardal. Systkini Friðbjargar
eru: Víglundur, f. 9.12. 1908, d.
4.3. 1986, Sigrún Lilja, f. 28.8.
1911, d. 27.3. 1998, Jóhann Krist-
inn, f. 9.2. 1913, d. 26.11. 1984,
Trausti, f. 19.7. 1914, d. 5.3. 1990,
Anna, f. 17.1. 1917, d. 13.11.
1998, Gunnlaugur Maron, f. 9.12.
1919, d. 2.3. 2000, Steinunn
Guðný, f. 31.12. 1923, Þóra Jón-
heiður, f. 10.12. 1925.
en þá lést móðir þeirra aðeins 48
ára að aldri. Eftir þetta flutti
Friðbjörg, þá 12 ára gömul, til
Akureyrar og ólst upp hjá móð-
urbróður sínum Árna Jóhanns-
syni og Jóhönnu Jónsdóttur konu
hans. Þar ólst hún upp með
frænku sinni Ragnheiði Árna-
dóttur, f. 5.8. 1920, eiginmaður
hennar er Anton Finnsson, f.
14.6. 1920, þau eru búsett á Ak-
ureyri. Friðbjörg og Sigurbjörn
hófu búskap í Borgarnesi en
fluttu síðan til Reykjavíkur þar
sem þau bjuggu til dánardags.
Friðbjörg var alltaf útivinnandi,
vann t.d. í skóverksmiðjunni Ið-
unni á Akureyri. Fyrst eftir að
hún fluttist til Reykjavíkur fór
hún að vinna við Málleysingja-
skólann í Stakkholti eins og hann
hét þá. Friðbjörg vann alla tíð
mikið með börnum, m.a. á leik-
skólum í Reykjavík, en lengst af
var hún starfsmaður í Fellaskóla
í Reykjavík en þar hafði hún um-
sjón með athvarfi fyrir börn. Hún
var matráðskona í sumarbúðum
skáta á Úlfljótsvatni mörg sumur
auk þess sem hún starfaði við
húsmæðraorlof Reykjavíkur,
bæði á Hrafnagili í Eyjafirði og á
Hvanneyri.
Útför Friðbjargar fór fram í
kyrrþey.
Hinn 20. sept-
ember 1941 giftist
Friðbjörg Sig-
urbirni Þórarins-
syni, f. 26.3. 1919, d.
9.3. 1995, skó-
smíðameistara í
Borgarnesi. For-
eldrar hans voru
Jónína Kristín Jón-
asdóttir, f. 4.8. 1887,
d. 11.11. 1962, og
Þórarinn Ólafsson, f. 10.5. 1885,
d. 19.5. 1947, húsasmiður í Borg-
arnesi. Börn Friðbjargar og Sig-
urbjörns eru Árni Jóhann Þór, f.
18.7. 1942, og Sigurjóna Stein-
unn, f. 21.1. 1958, sjúkraliði og
kennari.
Friðbjörg ólst upp í Svarf-
aðardal í stórum systkinahópi og
bjó fyrstu fjögur æviárin í
Brekkukoti en fjölskyldan flutt-
ist að Jarðbrú árið 1926. Það ár
missti hún föður sinn aðeins 4ra
ára gömul. Árið 1931 fluttu börn-
in með móður sinni að Ingvörum
og þar bjuggu þau til ársins 1934
Elsku besta mamma okkar, þá
er komið að kveðjustund. Þær
voru erfiðar tvær síðustu vikurn-
ar í lífi þínu. Það var gott að geta
verið hjá þér allan tímann til að
halda í höndina þína, faðma þig,
spjalla við þig og láta þig finna að
þú værir ekki ein – við vorum hjá
þér. Við vitum að nú ertu komin í
faðminn hans pabba og við vitum
að hann hefur tekið vel á móti þér
ásamt öllum hinum sem farnir
eru.
Á þessari stundu koma ljúfar
minningar upp í hugann og það er
gott að geta yljað sér við þær. Þú
varst hetjan okkar, alltaf til staðar
og ávallt tilbúin að styðja og
hvetja okkur áfram. Þú varst dug-
leg að veita öðrum hjálparhönd og
taldir það ekki eftir þér. Þú áttir
stóran systkinahóp og mikill kær-
leiki ríkti á milli ykkar, þið voruð
dugleg að passa hvert upp á annað
og voruð í miklu sambandi.
Þú hafðir gaman af því að
ferðast og nokkrar ferðir hafa
verið farnar í Svarfaðardalinn til
að heimsækja æskustöðvarnar,
dalinn sem þér þótti svo vænt um
og þú sagðir okkur frá. Það voru
einnig farnar nokkrar ferðir í
Borgarnes á æskustöðvar pabba
en þar hófuð þið ykkar búskap. Þú
kenndir okkur margt sem hefur
verið okkur gott veganesti í lífinu
eins og að njóta augnbliksins og
vera þakklát með það sem maður
hefur fengið úthlutað í lífinu. Þú
kenndir okkur að hver einstak-
lingur skiptir máli og enginn er
undanskilinn. Fjölskyldan er mik-
ilvægust og nauðsynlegt að
standa saman. Þú tókst á við lífið
af miklu æðruleysi og varst ávallt
lífsglöð og skemmtileg.
Ég trúi á ljós, sem lýsi mér,
á líf og kærleika,
á sigur þess, sem sannast er,
og sættir mannanna.
Á afl sem stendur ætíð vörð
um allt, sem fagurt er,
á Guð á himni, Guð á jörð
og Guð í sjálfum mér.
(Ólafur Gaukur.)
Elsku mamma okkar, þú varst
okkur allt og gafst okkur margt af
góðum minningum sem við geym-
um í hjarta okkar um alla eilífð.
Guð geymi þig, ástin okkar, og við
vitum að nú ert þú komin á góðan
stað. Við pössum hvort annað.
Kveðja frá börnunum þínum,
Árna og Sigurjónu.
„Ég loníetturnar lét á nefið, svo
lesið gæti ég frá þér bréfið“,
„Hver var að hlæja þegar ég kom
inn? Kannski það hafi verið kött-
urinn.“
Þessi lög minna mig mjög á
Öbbu frænku. Hún kenndi mér
þau í eldhúsinu í Dalselinu og allt-
af þegar ég syng þau fyrir strák-
ana mína hugsa ég til hennar og
fjölskyldunnar.
Abba var mjög barngóð og
vann mikið með börnum. Hún var
matráðskona í sumarbúðum skáta
á Úlfljótsvatni og mjög vel liðin.
Hún starfaði einnig á skóladag-
heimili í Fellaskóla og ég man eft-
ir að hafa heimsótt hana þangað
með Sigurjónu. Þar var góður
andi og krökkunum leið vel hjá
henni.
Þegar við systurnar vorum
yngri gistum við oft hjá Sigurjónu
frænku þegar foreldrar okkar
brugðu sér af bæ og síðar „flutti“
hún til okkar á meðan þau fóru til
útlanda. Við hittum þá auðvitað
Öbbu, Bjössa og Árna og það var
alltaf jafn gott að koma til þeirra.
Abba var blíð og góð og alltaf glöð
að sjá okkur systurnar. Lágvaxin
og ljúf kona sem gott var að
faðma. Öbbu og Bjössa hittum við
auðvitað líka hjá ömmu Guggu en
á milli þeirra og Löllu mágkonu
þeirra voru góð vinabönd.
Síðustu árin hafa verið Öbbu
nokkuð erfið, hún bjó á dvalar-
heimilinu Eir þar sem hún glímdi
við alzheimer. En umhyggja Sig-
urjónu og Árna var einstök og hún
var umvafin hlýju þeirra.
Mig langar til að kveðja Öbbu
með þessum fáu orðum og þakka
fyrir góðar minningar. Ég mun
halda áfram að muna þessa ljúfu
konu þegar ég syng þessi lög sem
hún kenndi mér.
Elsku Sigurjóna mín og Árni,
innilegar samúðarkveðjur til ykk-
ar – gætið vel hvort að öðru áfram
eins og hingað til.
Vigdís Þórarinsdóttir.
Móðurystir mín Friðbjörg Pét-
ursdóttir er sofnuð svefninum
langa eftir erilsama ævi. Með
þessum fáu orðum vil ég minnast
hennar og þakka fyrir allt sem
hún var mér.
Á æskuárum mínum í Lauga-
hlíð var það um skeið eins öruggt
og vorfuglakomurnar, að Abba
kæmi til sumardvalar hjá systur
sinni. Mér var það alltaf fagnaðar-
efni, einkum af því að með henni
kom Árni sonur hennar, nánast
jafnaldri minn, og hann og ég átt-
um saman margar skemmtilegar
stundir. Það hindraði lítt að sam-
skiptin fóru að mestu fram á tákn-
máli, sem ég kunni auðvitað ekki
en það kom ekki að sök. Nauðsyn
brýtur lög og við eignuðumst okk-
ar eigin heim. Því miður er ég nú
talsvert farinn að ryðga í þessari
samskiptatækni okkar frænda
míns enda hefur vík legið milli
vina og fjörður milli frænda um
langt skeið.
Á fyrstu háskólaárum mínum
naut ég þess að búa á heimili Frið-
bjargar og Sigurbjörns í Eskihlíð-
inni. Abba og Bjössi voru mér sem
sannir aukaforeldrar. Alltaf fyrr
og síðar stóð heimili þeirra opið
okkur systkinunum og fjölskyld-
um okkar hvenær sem var og
hvernig sem á stóð. Það var nú
aldeilis ekki ónýtt, t.d. þegar verið
var að ferðast með smábörn milli
landa og síðan norður í stórhríð-
ina til afa og ömmu um jólabil. Það
er nú svo að stundum tekur mað-
ur svona hlutum sem sjálfgefnum
og lærist fyrst of seint að meta
það að verðleikum sem vel er gert.
Sú vinátta og sú hlýja, sem allt-
af geislaði frá heimilinu ykkar var
frábær. Ég minnist margra
stuttra heimsókna á hraðferðum
mínum síðustu árin. Þau augna-
blik eru sem ljósgeislar á leiðinni.
Síðast þegar við sáumst tókstu á
móti mér með blíða brosinu þínu
og það var eins og við hefðum
bara sést í gær. Þetta bros veitti
hlýju í hjartað.
Ég get ekki, Abba mín, tíundað
hér allt það sem þú hefur verið
mér og fjölskyldu minni. Á svona
stundum verða öll orð fátækleg.
Ég vil bara enn og aftur þakka
þér fyrir samfylgdina. Við systk-
inin og mamma og fjölskyldur
okkar sendum Árna og Sigurjónu
okkar bestu samúðarkveðjur.
Svefninn langi er hvíld frá erli
lífsins. Á ströndinni handan hafs-
ins er sól og ylur.
Kristinn Jóhannesson.
Friðbjörg ömmusystir mín eða
Abba eins og við kölluðum hana
var mér afar kær. Margar æsku-
minningar mínar tengjast henni
en ég og Sigurjóna dóttir hennar
erum fæddar hvor á sínu árinu og
höfum alltaf verið góðar vinkonur.
Heimili Öbbu og Bjössa mannsins
hennar var alltaf opið ættingjum
og vinum, fyrst í Eskihlíðinni þar
sem þau bjuggu lengi vel ásamt
börnum sínum þeim Árna og Sig-
urjónu og síðar á öðrum stöðum
þar sem þau bjuggu.
Abba frænka var mikil barna-
kerling, börn löðuðust að henni
enda vann hún með börnum stór-
an hluta ævi sinnar, m.a. í leik-
skóla, í athvarfi í Fellaskóla og
mörg sumur var hún matráðs-
kona í kvenskátaskólanum á Úlf-
ljótsvatni. Það voru margir sem
höfðu matarást á Öbbu og það er
ekki að ástæðulausu að í texta úr
vinsælu skátalagi segir: Austur
aftur, Friðbjörg mín, mikið
óskaplega er kakóspúpan fín! Ég
var sjálf mörg sumur á Úlfljóts-
vatni og naut samvistanna við
hana þar eins og annars staðar.
Abba átti sterkar rætur í
Svarfaðardal þar sem hún fæddist
og ólst upp til 12 ára aldurs, en þá
hafði hún misst báða foreldra
sína, en hún var þriðja yngst níu
barna þeirra Sigurjónu Jóhanns-
dóttur og Péturs Gunnlaugsson-
ar. Eftir lát móður sinnar fór hún í
fóstur til Árna Jóhannssonar
móðurbróður síns og Jóhönnu
Jónsdóttur konu hans sem reynd-
ust henni afar vel. Þar eignaðist
hún líka góða fóstursystur,
Rögnu, sem var tveimur árum
eldri en hún. Abba hélt alltaf góðu
sambandi við systkini sín og þau
voru öll einstaklega náin og rækt-
arsöm hvert við annað þrátt fyrir
að systkinahópurinn hafi tvístrast
þegar heimilið leystist upp við
andlát móður þeirra. Síðustu árin
var Abba á hjúkrunarheimilinu
Eir þar sem hún naut góðrar
umönnunar. Einnig naut hún ein-
stakrar umönnunar barna sinna
allt til hinstu stundar. Sigurjóna
hefur verið vakin og sofin yfir vel-
ferð móður sinnar og samband
þeirra var einstakt og fallegt. Ég
þakka Öbbu minni fyrir alla þá
hlýju og umhyggju sem hún sýndi
mér og mínu fólki alla tíð. Blessuð
sé minning hennar.
Gunnhildur Óskarsdóttir.
Jóna Friðbjörg
Pétursdóttir
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
HELGA SIGURÐARDÓTTIR,
Lindartúni,
Garði,
lést á hjúkrunarheimilinu Garðvangi, Garði,
fimmtudaginn 23. júní.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Sigurður Guðmundsson, Ester Guðmundsdóttir,
Þórir Guðmundsson, Ingibjörg Georgsdóttir,
Jónína Guðmundsdóttir, Þröstur Steinþórsson,
Guðjón Guðmundsson, Herborg Valgeirsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
MAGNEA GUÐRÚN HALLDÓRSDÓTTIR,
Skorrastað,
sem lést laugardaginn 18. júní, verður
jarðsungin frá Norðfjarðarkirkju þriðjudaginn
28. júní kl. 14.00.
Ingibjörg María Jónsdóttir, Haukur Baldursson,
Bjarni Jónsson, Hulda Kjörenberg,
Guðrún Jónsdóttir, Sigfús Illugason,
Björn Reynir Jónsson,
Halldór Víðir Jónsson, Guðrún Baldursdóttir,
Guðmundur Birkir Jónsson, Guðný Elvarsdóttir,
Soffía Jónsdóttir, Helgi Þór Helgason,
Fjóla Jónsdóttir, Kristján V. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Móðursystir mín,
ÞURÍÐUR STEINUNN VIGFÚSDÓTTIR
frá Hrísnesi,
sem lést á Droplaugarstöðum sunnudaginn
19. júní, verður jarðsungin frá Fíladelfíu,
Hátúni 2, miðvikudaginn 29. júní kl. 11.00.
Glúmur Gylfason.
✝
Sonur okkar, barnabarn og frændi,
JOHN CHRISTOPHER ROMANO,
Norwalk CT.,
Bandaríkjunum,
lést á heimili sínu mánudaginn 13. júní.
Jarðarför hefur farið fram.
Minningarathöfn verður í Guðríðarkirkju
þriðjudaginn 28. júní kl. 13.00.
Kristrún Erlingsdóttir Romano, John Romano,
Erlingur Dagsson,
Þór, Vigdís, Jón, Kjartan, Grétar og fjölskyldur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, fósturfaðir, tengda-
faðir og afi,
WILLIAM MC DOUGALL
VILHJÁLMUR ALFREÐSSON,
Efstasundi 76,
lést á hjartadeild Landspítalans föstudaginn
17. júní.
Útförin fer fram frá kirkju Óháða safnaðarins við Háteigsveg
mánudaginn 27. júní kl. 15.00.
Sólveig Magnúsdóttir,
Magnús Sigurðsson, Þórhildur Karlsdóttir,
Emil Þór Sigurðsson, Sigrún Baldursdóttir
og barnabörn.
✝
Elsku eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
EINAR Ó. STEFÁNSSON
húsgagnabólstrari,
Sólheimum 23,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
fimmtudaginn 23. júní.
Útförin verður auglýst síðar.
Ásta Kristjánsdóttir,
Stefán Einarsson, Inga Þórsdóttir,
Sigríður Einarsdóttir, Þorgeir Kristjánsson,
Berglind Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Ástkær móðir okkar, amma og langamma,
THEODÓRA ELÍSABET BJARNADÓTTIR
hárgreiðslumeistari,
Hringbraut 50, Reykjavík,
áður til heimilis í Miðstræti 11,
Vestmannaeyjum,
sem andaðist mánudaginn 13. júní, verður
jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík mánudaginn 27. júní
kl. 15.00.
Ingibjörg Þórðardóttir,
Þuríður Þórðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærs föður
okkar, tengdaföður og afa,
MARÍUSAR GUÐMUNDSSONAR,
sem lést á dvalarheimilinu Grund mánu-
daginn 30. maí.
Starfsfólki V4 á Grund eru færðar sérstakar
kveðjur og þakklæti fyrir einstaka umönnun og kærleiksríka
framkomu.
Guð blessi ykkur öll.
Ingibjörg Maríusdóttir, Haraldur Benediktsson,
Guðmundur Stefán Maríusson, Guðný Pétursdóttir,
Guðrún Rós Maríusdóttir, Helgi Leifur Þrastarson
og barnabörn.