Morgunblaðið - 27.06.2011, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 27. JÚNÍ 2011
✝ FriðþjófurIngimundur
Sigmundsson
Strandberg fæddist
á Þingeyri við
Dýrafjörð 29. des-
ember 1921. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 18. júní
2011. Foreldrar
hans voru Magn-
fríður Sigríður Sig-
urðardóttir, húsfreyja og verka-
kona, f. 4. janúar 1879, d. 9.
apríl 1958 og Sigmundur Berg-
ur Sigmundsson Strandberg, út-
vegsbóndi, f. 25. júní 1861, d. 4.
október 1934. Systkini Friðþjófs
eru: Kristjana, f. 1916, d. 1997,
Jenný, f. 1918, d. 1997 og Jón, f.
1919.
Hinn 30. júní 1945 giftist
Friðþjófur eftirlifandi eig-
inkonu sinni Guðrúnu Magn-
úsdóttur, f. 3. desember 1920.
Foreldrar hennar voru Magnús
Jónsson, bóndi að Hellum í
Landsveit, f. 9. júní 1891, d. 2.
mars 1972 og Vilhjálmína Ingi-
björg Filippusdóttir, ljósmóðir,
f. 23. ágúst 1891, d. 24. október
1976. Börn þeirra eru: 1) Ingi-
björg, f. 1945, d. 2011, maki
maki hans er Kristín Jónsdóttir,
f. 1955. Börn: a) Pétur Ingi, f.
1980, sambýliskona Kristín El-
ísabet Alansdóttir, f. 1987. b) Jó-
hann Örn, f. 1983, sambýliskona
Dana Rún Heimisdóttir, f. 1986.
c) Björn Þór, f. 1986. 6) Agnar, f.
1958, maki hans er Brynja
Stefnisdóttir, f. 1957. Börn: a)
Stefnir Ingi, f. 1981 sambýlis-
kona Gígja Hrönn Árnadóttir, f.
1982. b) Silja Katrín, f. 1985
sambýlismaður Pálmar Pét-
ursson, f. 1984. Barn Sólveig
Alba, f. 2010. c) Elva Íris, f. 1995
Friðþjófur fór ungur til starfa
til sjós á róðrarbátum frá Dýra-
firði, en á 19. ári réð hann sig til
sjómannsstarfa í Grindavík. Á
árunum 1940-1946 var hann á
síldar- og fiskflutningaskipinu
Dóru frá Hafnarfirði sem sigldi
reglulega í söluferðir til Bret-
landseyja, á síðutogurunum árin
1946-1956; Kára VE 47 árin
1946-1947, Belgum árin 1947-
1949, Fylki RE 161 árin 1949 –
1956 (fórst 14. nóvember 1956)
og Agli Skallagrímssyni ER 165
árin 1957-1963 og á vertíð-
arbátum árin 1963-1973; Blakk
RE 335, Drífunni RE 10, Stjörn-
unni frá Keflavík og á skuttog-
aranum Framtíðinni KE 4, síðar
Haukur GK 25, til áramóta
1986-1987. Hann vann hjá neta-
gerð Ó. Skagfjörð í allmörg ár
eftir að sjómennsku lauk.
Útför Friðþjófs fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 27. júní
2011, og hefst athöfnin kl. 13.
Gunnar Þormóðs-
son, f. 1944, d.
2007. Barn: Berg-
lind, f. 1966, maki
Jón Bjarki Gunn-
arsson, f. 1967.
Börn: Hlynur Hugi,
f. 1989, Dagbjört
Rós, f. 1994, og Sól-
rún Snót, f. 1997. 2)
Auður, f. 1947.
Börn hennar með
fyrrum sambýlis-
manni sínum Gunnlaugi Jóns-
syni eru: a) Guðrún Erla, f. 1976,
sambýlismaður Heiðar Reyn-
isson, f. 1971. Börn: Sigurður
Sævar, f. 1993, Róberta Sól, f.
1996 og Rafael Ísak, f. 2000. b)
Friðþjófur Helgi, f. 1980, maki
Inga Dögg Steinþórsdóttir, f.
1980. Börn: Auður, f. 2006 og
María, f. 2007. Fyrir átti Inga
dótturina Kristínu Helgu, f.
2000. c) Hrafnhildur Björg, f.
1983, sambýlismaður Gunnar
Guðmundsson, f. 1979. Börn: El-
ísabeth Líf og Helena Laufey, f.
2008. 3) Magnús, f. 1950, maki
hans er Ingibjörg Bragadóttir,
f. 1951. Börn: a) Guðrún, f. 1982,
maki Per Arne Ericson, f. 1980.
b) Bragi, f. 1984. 4) Birgir, f.
1953. 5) Sveinbjörn, f. 1954,
Í dag kveð ég með söknuði
elskulegan tengdaföður minn,
Friðþjóf I. Strandberg sem
kvaddi þennan heim að morgni 18.
júní sl. Ég kynntist Friðþjófi fyrir
rúmlega 30 árum þegar ég fór að
vera með Sveinbirni syni hans.
Hann tók mér strax mjög vel og
ég man enn greinilega þegar hann
sagði við son sinn: „Þú verður
góður við þessa stúlku“. Ég nýt
enn þessara orða hans og viður-
kenni að ég notfæri mér þau við
ýmis tækifæri. Tengdafaðir minn
var sjómaður og því oft fjarri at-
burðum sem áttu sér þá stað inn-
an fjölskyldunnar. En eftir að
hann kom í land ljómaði hann all-
ur og var alsæll þegar honum var
boðið að mæta í afmæli og aðrar
uppákomur barnabarna sinna
sem hann sýndi mikla ást og til-
litssemi. Það var gott að eiga hann
að þegar leikskólarnir voru í fríi.
Mér er minnisstæð elskuleg fram-
koma hans þegar þau hjónin buðu
okkur fimm manna fjölskyldu að
búa hjá sér í rúmlega sex vikur
þegar við Sveinbjörn vorum að
stækka við okkur húsnæði árið
1987. Það var þá einn daginn er
hann bað mig um að keyra sig nið-
ur í bæ, ég fékk ekki að vita
áfangastaðinn en í þessari ferð
var nýr Lada skutbíll keyptur, bíll
sem átti eftir að verða ekinn í
samfellt 19 ár í opnunina í Veiði-
vötnum, en milli vatnaferðanna
var hann í góðri geymslu í bíl-
skúrnum í Melgerðinu. Það var í
þessum veiðiferðum sem þú
kenndir sonum mínum að um-
gangast náttúruna af virðingu og
gera að aflanum. Friðþjófur bauð
föður mínum með þeim feðgum til
vatnanna eftir að hann hætti að
vinna, ég þakka fyrir þau ár og
alla þá gleði sem hann veitti pabba
mínum. Í fjölskylduboðum ræddu
þeir aftur og aftur sögur og rifj-
uðu upp minningarbrot úr þessum
ferðum.
Þrátt fyrir veikindi þín annað-
ist þú eiginkonu þína af mikilli
þrautseigju síðustu ár sem varð til
þess að þið gátuð áfram búið sam-
an í Melgerðinu þar til nú í apr-
íllok. Það er erfitt að lýsa þeirri
ást, umhyggju og nærgætni sem
þú sýndir.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn,
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ók.)
Elsku tengdapabbi. Minning-
arnar um þig geymi ég í hugskoti
mínu. Ég kveð þig með söknuði og
veit að það verður vel tekið á móti
þér í nýjum björtum heimkynnum
og bið góðan Guð að styrkja að-
standendur og Guðrúnu tengda-
móður mína í hennar sorg og
breyttu aðstæðum.
Kristín Jónsdóttir.
Í dag fylgjum við honum Frið-
þjófi tengdaföður mínum hinsta
spölinn. Með fáeinum orðum lang-
ar mig að minnast hans. Fyrir
hartnær 30 árum hafði ég af hon-
um „túr“, þar sem ég hafði sagt
honum að ef hann yrði ekki svara-
maður Magga myndi ég ekki gift-
ast honum. Ekki gat hann Frið-
þjófur verið þekktur fyrir annað
en að stuðla að velferð barnanna
sinna og því varð hann eftir í landi
þegar skipið hans lét úr höfn, í síð-
ustu veiðiferðina fyrir jól það árið.
Fyrstu búskaparárin okkar
Magga sá hann okkur fyrir fiski í
soðið, því í hvert sinn sem hann
kom í land hafði hann meðferðis
poka með afurðum sjávarins okk-
ur til handa. Friðþjófi var mjög
annt um börnin sín og allt sem að
þeim sneri. Hann vissi nákvæm-
lega hvenær barnabörnin og eins
langafabörnin voru fædd og fylgd-
ist vel með þroska þeirra og fram-
gangi. Ekki var honum síður annt
um velferð hennar tengdamóður
minnar og stóð eins og klettur við
hlið hennar. Þar til fyrir tæpum
tveimur mánuðum annaðist hann
hana af einskærri alúð og það
meira af vilja en mætti.
Það var auðvelt að gleðja Frið-
þjóf og var hann ævinlega mjög
þakklátur fyrir það litla sem gert
var fyrir hann. Ég gerði það nú
um nokkurt skeið að baka nokkr-
ar pönnukökur á laugardags-
morgnum og færa þeim í Mel-
gerðið. Einhverju sinni nú í vetur
hagaði svo til að ég átti ekki kost á
að gera það á laugardegi, en dreif í
því á sunnudagsmorgninum í
staðinn. Þegar ég kom varð hann
himinlifandi og sagði: „Ég vissi að
þetta værir þú.“
Elsku tengdapabbi, hafðu þökk
fyrir allt. Minningin um þig lifir,
hvíl þú í friði. Ég er þakklát fyrir
þær stundir sem við áttum saman.
Þín tengdadóttir,
Ingibjörg Bragadóttir.
Ég minnist afa míns með sökn-
uði og þakklæti fyrir þær góðu
stundir sem við áttum saman. Það
var gott að koma til hans og ömmu
í Melgerðið, – þar var alltaf tekið á
móti mér með brosi á vör og þéttu
handabandi. Sérstaklega er ég
þakklátur fyrir veiðiferðirnar
okkar sem voru þar oft til um-
ræðu.
Í fjölda ára fór afi með sonum
sínum í veiðiferð inn í Veiðivötn
þegar vötnin voru opnuð á sumrin
og þegar ég náði fermingaraldri
var mér fyrst boðið með í slíka
ferð. Þó að fyrsta ferð mín hafi
gengið brösulega sökum veðurs
minnkaði ekki áhuginn næstu árin
og er fjöldi slíkra ferða nú kominn
vel á annan tug. Þar kynntist ég
afa með öðrum hætti en áður þar
sem hann naut sín hvað best í um-
hverfi vatnanna og þá sérstaklega
þegar veiðin gekk vel. Enda svar-
aði hann ömmu gjarnan þegar
hún talaði um fegurð vatnasvæð-
isins að þar væri jú „fallegt þegar
vel veiðist“. Síðasta ferð afa var
fyrir þremur árum þar sem hann
þurfti heilsu sinnar vegna að fara
fyrr heim en upphaflega hafði
staðið til. Þar kvaddi hann vötnin í
síðasta sinn á viðeigandi hátt með
því að taka hatt sinn ofan er hann
yfirgaf svæðið. Þessari hefð sem
hann kom á með vatnaferðunum
verður vonandi haldið áfram sem
lengst innan fjölskyldunnar. Þeg-
ar við kvöddum afa á leið til vatna
nú í ár leit hann á klukku sína og
fannst við augljóslega vera seinir
af stað inn úr enda hafði hann allt-
af verið tímanlega á þeim ferðum
sjálfur. Við kvöddum hann svo í
síðasta sinn með handabandi þar
sem hann óskaði okkur góðrar
ferðar.
Ég er ánægður með þær góðu
stundir sem við áttum saman og
munu minningarnar lifa áfram um
ókomna tíð.
Hvíldu í friði.
Pétur Ingi.
Aðfaranótt laugardagsins 18.
júní lést afi minn Friðþjófur I.
Strandberg á líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi. Þegar ég
fékk fregnir af andláti hans var ég
staddur í Veiðivötnum og hugsaði
strax um augnablikið þegar hann
veifaði okkur veiðifélögunum vin-
gjarnlega bless er við heimsóttum
hann áður en við lögðum af stað.
Þegar ég fór í heimsókn til hans
og ömmu í Melgerði var ávallt
tekið á móti mér með hlýhug og
væntumþykju, þið vilduð allt fyrir
mig gera. Það voru margar
skemmtilegar sögur sem hann
hafði að segja og hann hafði alltaf
góð ráð að gefa. Við gerðum
margt saman, ég man það eins og
það hefði gerst í gær að við fórum
saman í leiðangur í veiðibúðina
Vesturröst að kaupa eitt og annað
sem upp á vantaði í veiðikassann
og hann keypti handa mér mína
fyrstu veiðistöng, stöng sem ég
mun eiga alla tíð. Hann var
skemmtilegur og fyndinn maður
sem talaði hreint út á skemmti-
legan hátt.
Í dag kveð ég afa minn með
söknuði. Ég mun seint gleyma
þeim frábæru stundum sem við
áttum saman.
Björn Þór Sveinbjörnsson.
Friðþjófur I.
Strandberg
✝ Margrét Guð-finna Guð-
mundsdóttir fædd-
ist í Grindavík 18.
apríl 1949. Hún lést
á Landspítalanum
við Hringbraut 17.
júní síðastliðinn.
Foreldrar henn-
ar voru Guð-
mundur Jón Helga-
son, f. í Hraunkoti í
Þórkötlustað-
arhverfi 10. febrúar 1921, d. 27.
júní 2008 og Þorgerður Guðný
Guðmundsdóttir, f. í Kast-
alabrekku í Ásahreppi 9. júlí
1926, d. 4. septembeer 2010.
Margrét Guðfinna var borin
og barnfædd í Grindavík og bjó
þar til dánardags. Hún var einn
af 7 systkinum. Systkini hennar
eru: Guðmundur, f. 1947, Helgi,
f. 1950, d. 30. nóvember 1984,
Hermann, f. 1952, Bragi, f.
1957, Þorgeir, f. 1960 og Guð-
björg Lilja, f. 1962.
Margrét var dugleg kona og
voru Halldór Magnússon, f. á
Staðarhóli í Andakílshreppi 5.
júlí 1913, d. 27. júní 1977 og
Helga Jónína Ásgrímsdóttir, f.
á Stóra Ási í Hálsasveit 5. mars
1912, d. 12. apríl 2003.
Börn Gylfa og Margrétar
eru: a) Hörður Gylfason, f. 15.
febrúar 1968, sonur hans er aa)
Guðmundur Bjarni, f. 22. febr-
úar 2002. b) Ásgrímur Kristinn,
f. 17. september 1971, sambýlis-
kona hans er Rúna Szmiedo-
wicz, f. 1. nóvember 1971, börn
þeirra eru: ba) Valdís Ósk, f. 29.
júlí 1992 sambýlismaður hennar
er Jóhann Árni Snorrason, f. 30.
júní 1991, dóttir þeirra er: baa)
Sara Ósk, f. 27. febrúar 2011,
bb) Daníel Víðar, f. 29. desem-
ber 1993, bc) Alice Marý, f. 3.
ágúst 1996, bd) Davíð Gylfi, f.
27. júní 2007 og be) Aron Poul,
f. 26. febrúar 2010. c) Guðbjörg
Gerður, f. 19. febrúar 1974 gift
Ámundínusi Erni Öfjörð, f. 24.
september 1972, synir þeirra
eru: ca) Gylfi Örn, f. 17. desem-
ber 1994, cb) Ævar Andri, f. 9.
júní 1999, cc) Arnar Freyr, f.
22. ágúst 2007 og cd) Orri
Sveinn, f. 19. janúar 2009.
Jarðarförin fór fram 24. júní
í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
vann margvísleg
störf á sinni ævi.
Ung fór hún að
vinna í fiski og
vann við hann í
mörg ár. Síðustu
árin vann hún sem
öldrunarfulltrúi
Grindavíkurbæjar
við dvalarheimili
aldraðra í Víðihlíð
en í kjölfar veik-
indanna lét hún af
störfum í nóvember 2009. Hún
var alla tíð dugleg kona og
hamhleypa til verka.
Margrét hafð mikinn áhuga á
garðrækt og ber garðurinn
hennar þess glögglega merki,
enda hafði hún græna fingur.
Garðræktin og að ferðast til
Spánar, nánar tiltekið til Beni-
dorm, voru áhugamál Mar-
grétar.
Hinn 2. nóvember 1969 giftist
Margrét Gylfa Halldórssyni, f.
13. október 1944, hann lést 25.
nóvember 2006. Foreldrar hans
Elsku mamma, erfitt er að
sætta sig við það að þú sért líka
farin frá mér, en ég á margar
góðar minningar um þig og
hjálpa þær mér á þessum erfiðu
tímum, þær fá mig til að brosa í
gegnum tárin.
Nú ertu horfinn í himnanna borg
og hlýðir á englanna tal.
Burtu er kvíði, sjúkdómur, sorg
í sólbjörtum himnanna sal.
Þeim öllum sem trúa og treysta á
Krist
þar tilbúið föðurland er.
Þar ástvinir mætast í unaðarvist
um eilífð, ó, Jesú, hjá þér.
(Ingibjörg Jónsdóttir.)
Elsku góða mamma, ég vil
þakka þér fyrir minningarnar,
ánægjustundirnar sem þú bjóst
mér, litlu ævintýrin sem þú leidd-
ir mig út í, félagsskapinn og þann
yndislega tíma sem við áttum
saman.
Blessuð vertu baugalín.
Blíður Jesú gæti þín,
elskulega móðir mín;
mælir það hún dóttir þín.
(Ágústína J. Eyjólfsdóttir.)
Hvíl í friði.
Þín dóttir,
Guðbjörg Gerður Gylfadóttir.
Elsku amma, þú hefur verið
samofin tilveru okkar frá því við
munum eftir okkur. Kímið augna-
ráð, hendur útréttar til að styðja
okkur og leiða eftir þörfum.
Stutt er síðan við vorum að
borða póló og ópal með þér og allt
í einu ertu bara farin frá okkur.
Sárt er að hugsa til þess að við
komum ekki til með að sjá þig eða
leika meira með þér.
Hér að hinstu leiðarlokum
ljúf og fögur minning skín.
Elskulega amma góða
um hin mörgu gæði þín.
Allt frá fyrstu æskudögum
áttum skjól í faðmi þér.
Hjörtun ungu ástúð vafðir
okkur gjöf sú dýrmæt er.
Hvar sem okkar leiðir liggja
lýsa göfug áhrif þín.
Eins og geisli á okkar brautum
amma góð, þótt hverfir sýn.
Athvarf hlýtt við áttum hjá þér
ástrík skildir bros og tár.
Í samleik björt, sem sólskins-
dagur
samfylgd þín um horfin ár.
Fyrir allt sem okkur varstu
ástarþakkir færum þér.
Gæði og tryggð er gafstu
í verki góðri konu vitni ber.
Aðalsmerkið: elska og fórna
yfir þínum sporum skín.
Hlý og björt í hugum okkar
hjartkær lifir minning þín.
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur
var þitt dýpsta hjartans mál.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Takk fyrir allt og fyrir að vera
amma okkar.
Saknaðarkveðja
frá ömmustrákunum,
Gylfi Örn Öfjörð, Ævar
Andri Öfjörð, Arnar Freyr
Öfjörð og Orri Sveinn
Öfjörð.
Margrét Guðfinna
Guðmundsdóttir
Kveðja frá Bjarkarási
Við kveðjum hér kæra sam-
starfs- og vinkonu til margra
ára. Sigga vann í Bjarkarási í
tæp 30 ár og eignaðist marga
vini á þeim tíma. Hún vann lengi
á saumastofunni og þótti vand-
virk við saumaskapinn, enda var
hún nákvæm í vinnubrögðum og
vildi skila sínu verki vel unnu.
Hún vann einnig við pökkun og
Sigríður
Sigtryggsdóttir
✝ Sigríður Sig-tryggsdóttir
fæddist í Reykjavík
10. júlí 1961. Hún
andaðist á heimili
sínu, Vesturbrún
17, 15. júní 2011.
Útför Sigríðar
fór fram frá Graf-
arvogskirkju 22.
júní 2011.
álímingar og var
lengi vel ein af okk-
ar flinkustu starfs-
mönnum. Þegar
heilsunni fór að
hraka naut hún sín í
góðum félagsskap
með handavinnu og
þótti gaman að
spjalla við vinnu-
félagana og segja
sögur. Heilsu sinn-
ar vegna hætti
Sigga störfum í Bjarkarási fyrir
um þremur árum.
Við erum þakklát fyrir að hafa
fengið að eiga langt og farsælt
samstarf með Sigríði Sigtryggs-
dóttur. Við vottum móður henn-
ar, systrum og fjölskyldum
þeirra ásamt öllum í Vesturbrún
17 okkar dýpstu samúð.
Valgerður Unnarsdóttir og
Þórhildur Garðarsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn
FREDRIK ROS
jarðfræðingur
Uppsölum, Svíþjóð og
Löngulínu 9, Garðabæ
lést miðvikudaginn 22. júní. Hann verður
jarðsunginn í Uppsölum 21. júlí.
Fyrir hönd fjölskyldunnar
Birna Þórunn Ólafsdóttir Ros.