Morgunblaðið - 28.06.2011, Page 20

20 UMRÆÐAN Bréf til blaðsins
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. JÚNÍ 2011
Nú í sumarbyrjun
bárust þær fréttir að
loka þyrfti, tímabundið,
Heilsuhæli Nátt-
úrulækningafélagsins í
Hveragerði. Þátttaka
ríkisins í rekstri
Heilsuhælisins hefur
minnkað og reksturinn
því í járnum. Eina úr-
ræðið var að loka í tvo
mánuði yfir sumartím-
ann. Þetta þykja mér leiðinlegar
fréttir, auk þess sem ég tel að íslenskt
samfélag hafi engin efni á að hafa
Heilsuhælið lokað.
Heilsuhælið í Hveragerði hefur
starfað farsællega svo áratugum
skiptir. Þar gefst fólki alls staðar af
landinu, á öllum aldri og óháð stétt og
stöðu, kostur á að dvelja. Markmið
dvalarinnar er endurhæfing og
heilsuefling með það að leiðarljósi að
sérhver dvalargestur beri ábyrgð á
eigin velferð. Í Hveragerði er hugað
að þörfum allra sem þar dvelja. Í kjöl-
far viðtals við lækni, hjúkrunarfræð-
ing og næringarfræðing er dagskrá
útbúin fyrir hvern og einn. Starfsfólk
hælisins er afar vel menntað og hæft
og vinnur sína vinnu af mikilli fag-
mennsku og alúð. Dagskrá gestanna
breytist síðan eftir því sem styrkur og
heilsa eflist. Gönguferðir, tækja-
leikfimi, hjólaferðir, sjúkraþjálfun,
leirböð, sund, sundleikfimi, slökun og
fræðsluefni er hluti af þessu góða
starfi. Endurhæfing fólks í Hvera-
gerði hefur tekist með
afbrigðum vel og á mik-
inn þátt í því að fólk skil-
ar sér fyrr og við betri
heilsu út í þjóðfélagið.
Slíkt er mikils virði fyrir
samfélagið í heild sinni
að ekki sé minnst á vel-
ferð þess einstaklings
sem hefur náð heilsu á
nýjan leik. Sjálfur hef ég
dvalið í Hveragerði auk
þess sem ég þekki til
margra sem hafa leitað
sér hjálpar þar.
Það er margt sem er einstakt við
Hveragerði. Þangað geta allir farið
óháð þeim sjúkdómum sem hrjáð hafa
einstaklingana. Upp í hugann koma
einstaklingar sem ég hef spjallað við
þar: fólk að öðlast styrk eftir krabba-
meinsmeðferð, brjósklos og aðgerðir
á liðamótum reyna líka á, hjartasjúkl-
ingar þurfa að sannarlega á end-
urhæfingu að halda, sama gildir um
þá sem þjást af ýmiskonar mataró-
reglu, streitu, gigtarsjúkdómum og
geðsjúkdómum og þannig mætti lengi
telja. Öllum er sinnt í Hveragerði.
Fyrirlestrar og markviss þjálfun er,
leyfi ég mér að segja, eins og það ger-
ist best.
Umhverfið er fallegt, snyrtilegt og
hreint. Maturinn heilnæmur og að
talsverðum hluta heimaræktaður.
Starfsfólkið er umvefjandi og allir
dvalargestir sýna hver öðrum skilning
og hvatningu. Dvalargestir í Hvera-
gerði; já ég kýs að kalla einstak-
lingana sem þar dvelja gesti, en ekki
sjúklinga, þó að veikir séu. Sjúkdóma-
væðingin er orðin talsverð í okkar
samfélagi og í Hveragerði eru allir að
stefna að því að verða hraustari.
Fólkið sem þar dvelur reynir, þrátt
fyrir allt, að líta á sig sem ein-
staklinga sem eru að byggja sig upp í
kjölfar erfiðra veikinda fremur en
sem sjúklinga. Í Hveragerði taka
gestir talsverðan þátt í kostnaði við
dvölina. Sá kostnaður reynist mörg-
um erfiður en samt lítur fólk svo á að
hverri krónu sé vel varið. Ekkert er
eins dýrmætt og heilsan og sjálfur
hef ég glaðst innilega þegar ég sé
fólk, sérstaklega ungt fólk, eflast og
ná bata eftir tiltölulega stuttan tíma í
Hveragerði. Heilsuhæli Nátt-
úrulækningafélagsins er mikilvægur
valkostur í íslensku heilbrigðiskerfi.
Þeir sem kynnst hafa alvarlegum
heilsubresti vita, að oft og tíðum
finnst fólki í fá hús að venda. Ekki
trúi ég því að íslensk heilbrigðisyf-
irvöld láti það gerast að svo farsæl og
vel rekin stofnun fái ekki að dafna í
samfélagi okkar, okkur öllum til
heilla.
Heilsuhælið í Hveragerði
Eftir Sigfús R.
Sigfússon »Heilsuhæli Náttúru-
lækningafélagsins í
Hveragerði er mikil-
vægur hlekkur og
ómissandi í heilbrigð-
iskerfinu.
Sigfús R. Sigfússon
Höfundur er viðskiptafræðingur og
fyrrverandi forstjóri Heklu, hluthafi
og stjórnarmaður í Hertz.
Við Íslendingar höfum örþjóða-
samning með EES-samningnum.
ESB virðir rétt okkar sem smáþjóð-
ar. Við þurfum því ekki að vera með
fulla aðild að
ESB. Það er í
raun rangt hjá
Jóni Baldvin að
við þurfum ör-
þjóðasamning.
Við höfum hann.
ESB tekur tillit
til smæðar Ís-
lendinga. Það er
athyglisvert nú á
tímum þegar al-
þjóðlegt bann er við nasisma að við
Íslendingar skulum taka Dani
frændur okkar til fyrirmyndar hvað
það varðar. En til stendur að dæma
Geir Harde fyrrum forsætisráð-
herra fyrir nasískum dómstól sem
byggir á landsréttarlögum, lögum
sem byggja á trúarlegum viðhorfum
og eru nasísk. Þau varða við al-
þjóðalög (lögin). Danir dæmdu ráða-
mann þar í landi með landsréttar-
lögin að leiðarljósi og brutu í leiðinni
alþjóðalög við banni á nasisma. Að
því er virðist eru Íslendingar að
sýna Geir Haarde ákveðinn nasisma.
En hann er norskur í föðurætt. En
sagan segir að Norðmenn hafi selt
Dönum Ísland. Norðmenn hafi ekki
viljað hafa beina aðkomu að því að
slátra meirihluta þjóðarinnar, u.þ.b.
20.000 þúsund manns. Höfðingjar og
kirkjunnar menn voru ekki á meðal
þeirra. Mun Jörundur hundadaga-
konungur, flotaforingi af ensku og
írsku bergi brotinn, hafa lagt Kaup-
mannahöfn í herkví og ferjað alla Ís-
lendingana til síns heima. Miklar
þakkir til Jörundar aðalsmanns. En
hann var af enskum aðalsættum þó
Englendingar vilji ekki kannast við
það. Hann var jarðaður á Írlandi.
Eitt er þó merkilegt í þessu sam-
bandi að Atli Gíslason þingmaður á
vinstri væng stjórnmálanna er
fremstur í flokki að fá Geir Haarde
dæmdan. Atli er lögmaður og lög-
menn þessa lands hafa sýnt það í
verki hvað þeir virða samvirkni (nas-
isma). (Nasismi er skilgreindur sem
samvirkni í lögunum.) En þeir hafa
sem einn maður stutt einkavæð-
inguna með beinum og óbeinum
hætti. Einkavæðingin ber vott um
hægri öfgar svo ekki sé meira sagt.
Hægri öfgar eru í skilgreiningu al-
þjóðalaga hluti af nasisma en varða
við alþjóðalög. Lög voru sett á Jalta
árið 1940 sem banna nasisma og er-
um við undir þessum lögum vegna
Nato. Kunnugir telja að þetta sem
ég hjó að gagnvart Norðmönnum og
Dönum sé með þeim hætti að því
yrði að slá fram með nasískum
hætti, þ.e. að Íslendingar voru fluttir
til Danmerkur. En það sanna og
rétta hafi verið að kaþólska kirkjan
(mafían) hafi þrýst á þetta (Norð-
menn, Dani) af því Jón Arason bisk-
up var hálshöggvinn á Hólum í
Hjaltadal. En með því eða upp frá
því tóku Íslendingar lútherska trú.
En hana innleiddi Noregskonungur
(grínóttir segja með geðlyfjum).
KRISTJÁN SNÆFELLS
KJARTANSSON,
skipstjóri.
Fátt eitt um
ellefusporamenn
Frá Kristjáni Snæfells
Kjartanssyni
Kristján Snæfells
Kjartansson
Það var hitabylgja í Slóvakíu, þeg-
ar Íslendingur þar í landi fann sig
knúinn til að leggjast á jörðina og
var skömmu seinna á leið í sjúkra-
bíl á næsta sjúkrahús. Sjúkdóms-
greiningin var ofþornun og með-
ferðin lítri af vatni í æð.
Klukkutíma seinna hafði jafnvægi
komist á í líkamanum og sjúkling-
urinn fékk að yfirgefa spítalann.
Þorsti hafði ekki gert vart við
sig. Þess vegna ganga Slóvakar
gjarnan um með flösku af vatni í
sumarhitanum og eru stöðugt að fá
sér sopa. Þennan vana tók ég ekki
upp fyrr en eftir óvæntu ökuferð-
ina í sjúkrabílnum. Ég hafði byrjað
daginn með kaffibolla, sem telst
ekki til vökva í Slóvakíu á heitum
sumardegi. Daginn áður, þegar hit-
inn var um 33 stig, hafði ég ekki
drukkið vatn, aðeins fengið mér ís,
pissað lítið og þvagið dökkt um
morguninn. Greinilegt merki of-
þornunar. Lítri af blávatni, þ.e. sex
vatnsglös, hefði lagað það ástand
fljótt.
Þetta veit fólk í heitum löndum.
Þess vegna dreypir það óspart á
vatni og hefur vatnsflöskuna alltaf
við höndina.
Ég minntist ófara minna fyrir
skömmu, þegar ég sagði við sjálfan
mig: Mikið er ég þreyttur á því að
drekka allt þetta kranavatn og hélt
af stað út í búð til að kaupa létt-
bjór og ölkelduvatn. Á leiðinni varð
mér hugsað til þess hvað ég hafði
eiginlega sagt. Það var eins og
blaut tuska í andlitið á köldum
vetrarmorgni. Vatnsdrykkjan sem
hélt í mér lífinu var orðin að leiðum
vana. Hvernig var það hægt? Ég
skammaðist mín fyrir svona hugs-
unarhátt.
Hvernig er hægt að verða
þreyttur á því að drekka vatn, eða
draga andann? Er hægt að verða
leiður á því sem viðheldur lífinu?
Ég leit til fugla himinsins, sem
höfðu svalað sér á hreinu vatni um
morguninn. Þeir voru glaðir og
sungu. Það var þá sem mig þyrsti
enn meir í einfaldleika lífsins,
þakklætistilfinninguna og gleðina
yfir því að hafa nóg að drekka og
geta dregið andann á Drottins degi.
Það var engu líkara en engill Guðs
hefði stigið niður og rétt mér glas
af lífselexír og ég gladdist yfir líf-
inu með fuglum himinblámans.
EINAR INGVI MAGNÚSSON,
Heiðargerði 35.
Blávatn
Frá Einari Ingva MagnússyniÖgmundur Jónasson,
innanríkisráðherra, skrif-
ar grein í Morgunblaðið
sl. laugardag þar sem
hann furðar sig á því að
Samtök atvinnulífsins
hvetji til þess að ráðist
verði í umfangsmiklar
samgöngubætur á Suð-
vesturlandi. Reyndar hef-
ur ríkisstjórnin bæði 2009
og nú aftur 2011 gefið yf-
irýsingu um að reyna skuli til þrautar
að ráðast í þessar framkvæmdir. Og
Alþingi hefur að auki heimilað ráð-
herra samgöngumála að stofna félag
um framkvæmdirnar.
Í yfirlýsingu ríkisstjórnarinnar í
tengslum við kjarasamningana í maí
kemur fram eindreginn vilji til að
auka fjárfestingar í landinu og að
þær séu besta leiðin til að efla hag-
vöxt og um leið draga úr atvinnuleysi
og leggja grunn að því að lífskjör
fólks geti batnað.
Ríkisstjórnin og
samningsaðilar á al-
mennum vinnumark-
aði, þ.e. Alþýðu-
samband Íslands og
Samtök atvinnulífsins,
hafa verið sammála um
þessa stefnu og hún
nýtur víðtæks stuðn-
ings. Það grundvallast
á því að allir sem til
þekkja vita hve mikið
böl atvinnuleysið er og
að það sé þjóð-
arnauðsyn að tryggja
vinnufúsum höndum arðbær störf á
almennum vinnumarkaði.
Fjárfestingar koma hreyfingu á at-
vinnulífið og það sem meira er, þær
auka tekjur ríkissjóðs. Um leið og
dregur úr atvinnuleysinu er unnt að
lækka framlög fyrirtækja landsins til
atvinnuleysistrygginga og það skapar
aftur möguleika til hækkunar launa
síðar.
Allt eru þetta vel þekktar stað-
reyndir sem flestum eru ljósar.
Þröngur hópur á hins vegar erfitt
með að átta sig á þessu og gerir allt
sem unnt er til að þvælast fyrir
auknum fjárfestingum. Það á við um
arðbærar samgönguframkvæmdir,
uppbyggingu í orkugeiranum og
tengdum iðnaði og fjárfestingu
einkaaðila í heilbrigðisgeiranum. Af-
leiðingin er sú að kreppan varir hér
lengur en annars staðar og atvinnu-
leysi verður áfram mikið. Einnig er
fyrirsjáanlegur frekari niðurskurður
ríkisútgjalda ásamt skattahækk-
unum.
Ögmundur Jónasson, innanrík-
isráðherra, er einn þeirra sem
standa hvað dyggast vörð um at-
vinnuleysið hér á landi.
Að standa vörð um atvinnuleysið
Eftir Vilmund
Jósefsson » Fjárfestingar koma
hreyfingu á atvinnu-
lífið og það sem meira er
þær auka tekjur ríkis-
sjóðs.
Vilmundur Jósefsson
Höfundur er formaður Samtaka
atvinnulífsins.
Mikil umræða er um
bensínverð þessa dag-
ana og háværar raddir
um hátt verð þar sem
krafa er um lækkun
skatta á eldsneyti. Góð
og gild umræða, en það
virðist vanta meiri um-
ræðu um valkosti í þeim
efnum. Bensín og dísil
eru ekki einu kostirnir
sem eldsneytisgjafar fyrir farartæki
og þeim hugsunarhætti þarf að
breyta. Olía mun ganga til þurrðar á
þessari öld og þegar þar að kemur
þarf að liggja fyrir ákvörðun sem er
þjóðinni til góðs í þeim málum. Þegar
tekin var ákvörðun um að byggja upp
hitaveitu á Íslandi í stað þess að nota
olíu til húshitunar varð til öflug sýn á
framtíð íslensku þjóðarinnar. Að-
gerðin heppnaðist í alla staði vel og
hefur skilað þjóðinni miklu, ekki bara
í lægra kostnaði til húshitunar heldur
einnig í forskoti í nýtingu jarðhita
þar sem Íslendingar eru
eftirsóttir ráðgjafar.
Á sama hátt gætum við
núna tekið afgerandi for-
ystu og ákveðið að breyta
um orkugjafa á bifreiða-
og skipaflota lands-
manna. Nú þegar er
hægt að nota metan og
repjuolía væri líka mögu-
leiki, enda þegar hafin
tilraunarækt á henni.
Allavega ætti að vera
hægt að finna landrými
til ræktunar á repjunni. Ljóst er þó
að nú þegar er hægt að stórauka
fjölda farartækja sem nota metan sé
viljinn fyrir hendi. Vissulega kostar
allt slíkt, en nú þarf að hugsa lengra
en að næstu fjárlögum. Fórnarkostn-
aðurinn yrði smámunir þegar upp er
staðið líkt og með hitaveituna.
Sjálfbært samfélag er besta um-
hverfisvernd sem til er. Því miður í
huga Vinstri grænna þá virðist um-
hverfisvernd þeirra ekki snúast um
slíkt. Hún virðist helst birtast í anda
draumóra og skýjaglópa þar sem
ekkert jafnvægi er á milli nýtingu
náttúruauðlinda og vinnu fyrir fólkið
í landinu. Það er ekki að vænta
neinna slíkra byltingarkennda
ákvarðana úr þeim ranni.
Ákvörðun sem byggist á sterkri
framtíðarsýn í þessum efnum mun
örugglega koma þjóðinni til góða og
leiða hana inn í nýtt tímabil farsæld-
ar. Við þurfum að framkvæma hug-
myndir sem ná langt fram í tímann
og sjálfbær hugsun gefur okkur tón-
inn í þeim efnum.
Nú er tíminn – framkvæmum!
Horfum fram á veginn
Eftir Rúnar Má
Bragason »Hátt bensínverð ætti
að vera þjóðinni
drifkraftur til að taka
nýja stefnu í þeim mál-
um. Nýta innlenda
orkugjafa til þess með
metan og repju.
Rúnar Már Bragason
Höfundur vinnur
hjá Reykjavíkurborg.
Morgunblaðið birtir alla útgáfudaga aðsendar umræðugreinar frá lesendum.
Blaðið áskilur sér rétt til að hafna greinum, stytta texta í samráði við höfunda
og ákveða hvort grein birtist í umræðunni eða í bréfum til blaðsins.
Blaðið birtir ekki greinar, sem eru skrifaðar fyrst og fremst til að kynna
starfsemi einstakra stofnana, fyrirtækja eða samtaka eða til að kynna við-
burði, svo sem fundi og ráðstefnur.
Innsendikerfið
Þeir sem þurfa að senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðnir að
nota innsendikerfi blaðsins. Formið má m.a. finna undir Morgunblaðshausn-
um efst t.h. á forsíðu mbl.is. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein.
Ekki er lengur tekið við greinum sem sendar eru í tölvupósti og greinar
sem sendar eru á aðra miðla eru ekki birtar.
Í fyrsta skipti sem formið er notað þarf notandinn að nýskrá sig inn í kerfið,
en næst þegar kerfið er notað er nóg að slá inn netfang og lykilorð og er þá
notandasvæðið virkt.
Ekki er hægt að senda inn lengri grein en sem nemur þeirri hámarkslengd
sem gefin er upp fyrir hvern efnisþátt en boðið er upp á birtingu lengri greina
á vefnum.
Nánari upplýsingar gefur starfsfólk greinadeildar.
Móttaka aðsendra greina