Austurland - 21.12.1951, Side 1

Málgagn sésíalista á Anstnrlandi
M~3lWíTPB——■——» ————»a'
1. Árgangui'. Neskaupetaá, 21. desu 1951.
AUSTURLAND
óskar lesend-
um gleðilegra
jóía
17- tölublað.
S ER A GV t>M U NDU R HELGASON:
Jól1951
Skugga-Svein
A BJARNADÓTTIR:
J Ó
Seni vökul stjar.na um vetramótt,
er vísar mönnum leið
úr myrkri stíga hægt og hljótt
hin helgu jól og lýsa mannlífsskeið,
Sú barnahátíð björit og hlý
er bezta lífsins gjöf,
Hún kveifeir ætíð upp á ný
þá innri birtu, er lýsir fram að gröf.
Hve hljóð og kyr hjn helga nótt
um heiminn, stendur vörð
og fr|íðarboð frá himni h'ljótt
hún hverri skepnu flytur nið’rá jörð.
--------Er klukkur hringja inn heilög jól
miltt hjarta kippist til,
og þegar hljómar »Heims um ból«
ég heyri tregaþrungið undirspil.
Er englar boða öllium lýð
guðs ást og frið á storð,
í dimmum mannheims dunar stríð
og idauði, kvalaóp og bróðurmorð.
í myrkri. viilijst mannsins sál
og magnar eigið böl,
í hjanta kyndir haturs bái,
og hrópar yfir jörðu dauða og kvöl.
Þó sýnist allt á ystu þröm
og ógnum dauðans háð
mun aftur læknast Jýðsins kröm
og lífið sigra, fyrir drottins náði.
Og eitt sinn flytja frið'ar-jöli
þann fögnuð öllum lýð,
í hjarta manns og heims um ból,
að himnesk birta Jjómi um all tíð.
Þrá manna eftir sólskíini
og' birtu er ávalt rik og sterk,
ekki sizt hjá þeim, er bygg’ja
norSlæg lönd. Islendingar
hafa i margar aldir lifað við
Ijóshungur. Gömlu ljóslausu
torfbæirnir voru vel fallnir
til að ala á ótta i brjóstum
manna og fóstra hjátrú og
draugatrú. Skaimmdegið var
alltaf ógnartimj i lifi þessar-
ar fámennu og dreifðu þjóð-
ar. Jólin komu þvi eins og of-
urlitil uppbót, eins og ljós i
löngu vetrarímyrkri. Þá voru
'gömlu bæirnir lýstir eftir
föngum og allt gert, scm föng
voru á til að skapa hátið.
Margt hefir breyzt til bóta
á Islandi á siðustu áratugum,
en bezta gjöf hieimilanna var
þó raflýsingin- Með auknu
Ijósmagni hvarf hjátrú og
hindurvitni, taugaveiklun og
hugsýki rénaði.
Nú eru enn jól fyrjr dyr-
um. Þau kolma eins og ljós inn
i myrkur. Boðskapur þeirra
á enn erindi til Islendinga og
mun mörgum santnarlegt
fagnaðarerindi.
Boóskapur englanna á hjn-
um fyrstu jólum um frið á
jörðUy á vissulega erindi til
allra manna, ekki bara til Is-
lendinga, heldur allra þjóða
jarðarinnar.
Þjóðirnar þrá nú eins ákaft
frið , eins og Islendingar
þráðu ljós og yjl i skammdeg-
inu. En menn þrá ekki bara
hinn ytri frið heldur einnig
innri jafnvægi og hamingju-
Jólin eru fagnaðarháti® oll-
um þeim, sem trúa, öllurn
þeim', sem vilja leitast við að
lifa og hugsa eins og Guðs
börn, og leita styrks frá hon
um.
Þegar Jesú fæddist var
mikið myrkur i heiminum,
ótta, skorti og áþján.
Fagnaðarboóskapur hans
varð mörguim ný hamingju-
lind. Fyrir trúna á boðskap
Jesú Krists sköpuðust traust-
it og miklir menn úi' fátæk-
Um og uppburðarlitlum al-
þýðumöninum, menn sem sið-
ar báru ljós fagnaðarerindis-
ins út uim löndin og sköpuðu
þannig öðrum hlutdeild i
þeirri hamingju, er þeir sjálf
ir höfðu eignast. Fæðingarhá
tiðin varð i augum þessara
manna ekki bara gleðihátið,
heldur eimiig baxáttuhátið.
Þalnnig eiga jólin að vera.
Þau ættu að verða oss hvöt
til að berjast fyrir hugsjón-
um Krists, sem kristnir menn
hafa einnig gert að sinum
hugsjónum- Baráttumál þess-
ara jóla ætti að vera friður á
jörðu, friður og sátt milli þjóð
anna og friður hið innra i
hug og hjarta hvers manns.
hið alkmnna leikrit Matthias-
ar Jochuimssonar hefir umf.
Austri á Eskifirði verið að
sýna uindanfarið. Þett mun
vera i þriðja sinn, sem
Skugga—Sveinn ei* sviðsettur
á Eskifirði. Fyrsta sýningin
var um aldamót, þá i Bind-
indishúsinu gamla* en það
stóð þar ,sem Verklýðshúsið
var siðar byggt. Bindindis-
húsið var seinna rifið og
byggt upp á öðrum stað, sem
verzlunarhús. Það hús keypti
svo umf- Austri fyrir tveim
árum og gerði að samkomu-
húsi enn á ný,, svo ramnar er
nú Skugga—Sveinn leikinn
og sýndur undir sama þaki og
fyrir hálfri öld„ I það sinn
lék séra Guðmiundur .héitinn
Arnbjarnars. Skugga—Svein
og Elin Jónsd. frá Bjarma
lék Ástu, bæði með ágætum,
að sögn þeirra, sem muna.
Púkarnir og vofurnar, sem
svo ákaft sækja að Skugga,—
Sveini i svefni, komu i þá
daga upp um »souflers«—gat
ið i gólfinu og létu öllum
illumi látum. Memn breytast
mikið á hálfri öld — ednnig
púkar.
Þegar maður er nýbúinn að
sjá leiksýningu i Þjóðleikhús-
inu finnst manni eðlilega ým-
islegt ábótavant Við sýni.nga,r
sem þessar hjá þvi getur ekki
farið-
Eh jafnframt verður að
meta allar aðstæður.
Hjá Þjóðleikhúsinu skortir
ekkert, fullkomið leiksvið,
hljómsveit, indæl sæti fyrir
áhorfendur, svo fátt eátt sé
talið, ennfremur úrval leik-
ara á laimmn.
Ekkert af þessu er til stað-
ar hjá Austra* ekkert nema
Látum oss ekki gleyma að
vinma þessum málum allt það
gagn, er vér getum. Þannig
munum vér bezt halda heil-
ög jól. Trúum Kristi og trú-
um á hann og sköpuim sjálf-
um oss og cörum heilög jól
1951.
G L E Ð I L E G J 0 L
dugnaður og vilji ungmenn-
anna til þátttöku í þvi heil-
brigða menningarstarfi, sem
leiklistin er, og að vinna fé-
lagi sinu inn peninga, allt við
hin erfiðustu skilyrði,.
Að æfa og sýna leikrit sem
Skugga—Svein útheímtir
! geysilega þolinmæði og vinnu
bæði af leikendum og þeim,
er aðstoða. Slikt starf i þágu
sins félags verður aldrei met-
ið til fjár.
Frumsýning leikritsins var
mánudaginn 10. deis- s, 1.
Ragnar Þorsteinsson kenn-
ari bauð gesti velkomna,
minntíst höfundarins Matth.
Jochumssonar og kynnti leik-
endur, en þeir eru:
Sigurður i dal: Aðalsteimm
Jónsson, Ásta: Lára Hólm,
Grasa Gudda: Halldóra Guð-
nadóttir,, Gvendur Smali: Sig-
tryggur Hreggviðsson, Jón
sterki1: Þorlákur Friðriksson,
Lárensius sýslumaður: Magn
Ús Bjarnason, Hróbjartur:
Þorlákur Friðriksson, Mar-
grét: Magnea Magmúsdóttir,
Galdra Héðinn: Sveinn Svcins
son., Stúdentar: Griimiur: Þor
valdur Friðriksson, Helgi:
Valur Arnþórsson, Kotbænd-
ur: Grani1: Brynjólfur Páls-
isorn, Geir: Vilhelm Jensen,
Útilegumenn:
Skuggar—Sveinn: Jónatan
Helgason, Ketill: Sveinn
Sveinsson, ögmundur: Hilm-
ar Bjarnasoai, Haraldur:
Pétur Valdjlmarsson, Púkar:
Frima,nn Hjelm og Rúnar
Halldórsson,
Má fujUyrða að þau gerðu
öll ihlutverkum sinum góð
skpl. Þó álit ég að allir leik-
endurnir búi yfir betri hæfi-
leikuim en fram komu, og er
þess fullviss að Sigurðji Hall-
ma/rssyni muni takast, verði
hann áfram leikstjóri Austra
að fá miklu meir út úr þess-
um leikendum i næsta lejk-
riti, ef haínn er jafn góður
»kritikker« og ástæða er, til
að ætla.
Þá verður öll feimni rokin
út i veður og vind en frjáls-
mannlegir tilburðir komnir i
staðinn-
Ekkí ber að skilja mig svo,
að ég ætlist til að stöðugt sé
niðst á sama fólkinu um
vinnu og fyrirhöfn. Félags-
lega séð er lika sjálfsagðara
Framhald á 6. siðu.