Austurland - 31.12.1951, Blaðsíða 3
NeskaupstaS, Sl. cles. 1951.
AUSTURLAND
S
Ferhendurnar
lifa!
Menn deila nfl ákaflega um 1.
hendingu vísunnar »N6gan gefur
snjó á snjóc.,
Halda margir því fram að fyrsta
orðið eigi að vera »ofan«. Skal ég
fflslega viðurkenna að þannig
lærði ég visuna, og mun hfln
ganga þannig manna á meðal.
Um þetta segir frfl Maria
Bjarnadóttir, Neskaupstað-
»A ýmsum s,töðum, sem þessi
visa er prentuð, og nfl síðast í ný-
fltkomnu ritsafni B—H., er fyrsta
orð vísunnar »Ofan gefur«, en ég
lærði hana á barnsajdri, af kunn-
Ugum, eins og hún er hér og þann
ig mun hfln vera í útgáfu Jóns
Þorkelssonar og Hjálmars Lárus-
sonar á Ijóðum hans, og hefur án
efa verið rétt þannig, því að allir
sem þekkja nokkuð til rímleikni,
sjá að hún er fyrst og fremst orða
leikur með rim, þótt hugsun sé
hinsvegar ótvfræð«i.
Ég er frfl Maríu alveg sam-
mála. Það er ekki nokkur vafi, að
jafn rímhagur maður og Hjálmar
var, hefir ekki farið að eyðileggja
þennan dýra bragarhátt, með því
að setja »ofan« fyrir nógan. At-
hugi menn bara upphafsorð hverr-
ar hendingar:
Nógan — snjóum — tófa —• mjðan
Síðan má ath, 2., 3. og 4, orðið,
allsstaðar1 er ríminu haldið.
Nei, ég viðurkenni ekki orðið
»Ofan«, nema mér sé s,ýnt það í
handriti Hjálmars sjálfs! Læt ég
svo útrætt um þessa vísu,
★
Nflna rétt fyrir jólin kom út
vísnakver Teits Hartmanns, sem
lengi bjó á Eskifirði og Neskaup-
stað. Það er ekki hlutverk þessa
þáttar að flytja bókafregnir eða
ritdóma, en þó get ég ekki Iátið
hjá líða, að hvetja lesendur blaðs-
ins til þess að kaupa þessa bók,
sem iuniheldur fjölmargar ágæt-
ar ferhendur. Annars þekkja Aust
firðingar kveðskap Teits betur en
ég, sem aldrei sá hann ne heyrði.
En, trflað gæti eg að margar af
vísum hans eigi eftir að verða
langlífar.
Ég tek mér það Bessaleyfi að
birta hér þrjár vísur flr kverinu,
valdar af handahófi;
Úr kaflanum »HEIMSPEKI
HAGYKÐINGSINS«.
1. Mikið fjandi er mér nú kalt,
maður verður feginn
að hljóta að lokum, eftir ajlt,
ylinn hjnumegin.
úr kaflanum »BEIZKIE BITAB«.
2. Ekki blindar andans ljós
Eskifjarðarbúa,
ef ég segði um þá lirós,
yrði ég að ljúga.
fþróttaþáttur
1 siðasta iþtrótta þætti voru
birtar fréttir af Breiðdæling-
um svo að vel fer á að bregða
sér næs,t-til sijávarsiiðunnar.
Verður þá fyrst fyrir mér
bréf frá Kristjáni Jónssyni,
fotr(miainini Uug-ins á Sf. Hann
svarar ýmsum spurningum
varðandi iþróttalif Seyðfirð-
ingay en eins og öllum Aust-
firðingum mun kunnugt,
ihafa Seyðfirðingar átt marga
ágæta iþróttainenn bæði i
frjálsiþróttum og flokkai-
þróttujmi Nægir þar að benda
EFTIR
GUNNAR ÖLAFSSON.
á bræðurma Þorvarð og Tóm-
as Árnasyni, Brynjólf og
Hrólf Ingólfssyni, ölaf ölafsr
son og Björn Jónsson, svo að
nokkrir séu nefndir-
Um mörg ár var þetta kjarn-
imn úr iþróttamölnnum arnst-
anlands. En nú er öðruvisi
en áður var, eims og Kiristján
segir i bréfi sinu, Gömlu
garparnir hafa horfið af, i-
þróttamótunum og yngri kyn
slóðin ekki tekið upp merkið
ennþá, en það lagast vonandi
bráðúmi
úr kaflanum »BAKKUSBÆNIB«.
3,. Flaskan verður fótakefli
flestum, sem að hana tæma.
Vín er mannsjns ofurefli
eftir sjálfum mér að dæma.
★
Hér koma 4 skammavís,ur ort-
ar á »skáldaþingi« á Akureyri.
4. Iðkað hefir sóðasið,
sagður nokkuð slyngur.
Róntnn ekki ræður við
rosa langa fingur.
Heiðrekur frá SandL
5. Ekki er listin ötlum léð,
oft eru götur hálar.
Þarna er einn að þreifa með
þumalfingrum sálar.
Bósberg G. Snædal.
6. Hrellir vit og velsæmið
visnabelgur troðinn.
Rímlaust varla rekur við
Rauðsmýringagoðinn.
Einar Krlstjánsson.
7. Ef að lýsa á eg þér,
eg skal vera fljótuxt
Sál í skrbkknum skitin er,
skrokkurinn er ljótur.
D. A.
★
GLEÐILEGT N T A R.
—A—
Utauáskrift mín ert
DAVIÐ ASKELSSON, BOX M,
NESKACWTAU
En hér koma svo upplýsing-
ar bréfritara:
IÞRÖTTAVELLIR: Þeir eru
sæmilegir, þó ógirtiir. Hús
höfum við ekkert og er það
mjög bagalegt fyrir starf-
semi okkar. Sundlaug höfum
við afbragðsgóða. Kennari
við hana er Ölafur ölafsson-
ÞATTTAKA I MÖTUM:
Sundmót AustUrlands. Frjáls
íþróttamóit ÚIA að Eiðum.
Sendumi einn mann í kieppn-
iba: Landsbyggðin gegn Rvk.
Stóðum fyrir Skíðamóti Aust
urlandsi, með skíðafélaginu
Snækongur.
KENNARAR voru: ölafur
ölafsson og Jón ölafsson
sendikennari ÚIA- Sendi-
kenniarinn var þó ekki picma
hálfan þann tíma, sem hann
átti að vera vegna þess að ÚI
A hiafði raðað honum piður á
félögin, ám þess að ætla hon-
um nægan tíma til ferða á
imilli félaganna.
FRAMTIÐARÁÆTLANIR:
Ekki er gott að gelra miklar
framtíðaráætlanir á þessum
timum þegar kostnaður á öllu
er orðinn eins og nú er. Girð-
ítng í kringum völlimn er að-
kallandi. Félagið hefir keypt
kvikmyndasýningavél á móti
barmaskólanum. Kostaði hún
8 — 10 þús1- kr. 10.000.00 kr.
h.efir félagið lagt í saimkomur
hús Herðubreiðar h.f.' 5 þús.
kr. halli varð á skíðamóti
Austurlands og varð félagið
að taka það á sínar herðar-
Félagið hefir hafið málfunda
starfsemi og hefir það tekizt
vel.
FIMLEIKA á áhöldum, svif-
rá — tvíslá og dýnu kennir
Björn Jónsson. Kennari frá
Siglufirði, Vigfús Guðbrands
son kenndi í 3 vikur á þess-
um áhöldum, og var gerður
góður rómur að.
Til áskrifenda
UTAN NESKAUPSTAÐAR
Póstkröfur fyrir áskrift
argjaldi 1. árg. hafa nú
verið sendar. Eru áskrif-
endur beónir að innleysa
þær sem fyrst.
Blaðið hefir verið sent
óumbeðið til allmargra
manna i þeirri von að þeir
vildu gerast áskrifemdur.
Ef svo er ekki eru þeir
beðnir að endursenda póst
kröfurnar og verður þeim
þá ekki sent blaðið fram-
vegis-
AUSTURLAND
GLEÐILEGT NÝ ÁR-
I’öNTUNABFÉLAG alþtðu
GLEÐILEGT N Ý Á R-
N0BÐFJABÐABBÍ6.
GLEÐILEGT NÝÁR■
VEBKLTÐSFÉLAG NOBÐFIBÐINGA
GLEÐILEQT NÝÁR-
OLIUSAMLAG ÚTVEGSMANNA
GLEÐILEGT NÝÁR•
V JÉLSTJ 6B AFÉL AGIÐ GEEPIB.
GLEÐILEGT NÝÁR•
FISKVINNSLUSTÖÐ SON
GLEÐILEQT N Ý Á R•
DBTATTABBBAUTIN U. F.
GLEÐILEGT NÝÁR•
GOÐANES H. F.
GLEÐILEGT NÝÁR-
NETAGERÐIN S. F.
GLEÐILE GT N Ý Á R •
* BÆJARÚTGEBÐ NESKAUPSTAÐAR.