Austurland - 15.06.1956, Qupperneq 1

Málgagn sósfalis&a á Anstnrlandi
6. árgangur. Neskaupstað, 15. júní 1956. 20. tölublað.
Líður að leikslokum
Nú er aðeins rúm vika þar til
kjósendur skera úr um það með
hvaða hætti landinu skuli stjórn-
að næsta kjörtímabil. Allir viðurn
kenna, að þjóðarnauðsyn er á rót-
tækri stefnubreytingu, en spurn-
ingin er aðeins hversu margir
hafa þá einurð til að bera, að draga
néttar ályktanir af ástandinu.
Þessa daga, sem enn eru til
stefnu, verða kjósendur að nota
vel til íhugunar á ástandinu. Og
I sgar þeir taka ákvarðanir sínar,
mega þeir ekki einblína á loforð
°g stefnuskrár. Þeir verða líka
nð taka tillit til þeirrar reynslú
sem fengin er af flokkunum, og
efndum þeirra á áður gefnum
loforðum.
Mikið rót virðist nú vera á
flokkaskipun í landinu og er svo
að sjá, að ný flokkaskipun sé í
deiglunni.
Minna á forsetakjörið
Þessar kosningar minna að
sumu leyti á forsetakjörið 1952.
Þá gerðu stjórnarflokkarnir til-1
raun til að handjárna kjósendur
°g fyrirskipa þeim að kjósa ákveð-
ið forsetaefni.
Þetta mistókst gjörsamlega.
Kjósendurnir neituðu að láta
'■poka“ sig og kusu þann fram-
hjóðandann, sem þeim fannst álit-
legastur í þetta virðulegasta emb-
*tti þjóðarinnar. Niðurstaðan
Varð sú, að sá frambjóðandinn,
Sem hafði minnst pólitískt kjör-
fylgi að baki, náði kosningu með
talsverðum yfirburðum.
Nú hafa tveir flokkar, Alþýðu->
f'okkurinn og Framsókn, stofnað
hræðslubandalag og gefa kjósend-
Um fyrirmæli um að kjósa fram-
hjóðendur, sem þeim er þvert um
geð að kjósa. Allt bendir til þess,
að sagan frá forsetakosningunum
u^uni endurtaka sig. Enn munu
hjósendur neita að láta „poka“
sig> en munu kjósa þá frambjóð-*
endur, sem þeir telja álitlegust
þingmannsefni fyrir sig og sin
byggðarlc>g. Úrslit Alþingiskosn-
inganna geta því orðið jafn óvænt
og úrslit forsetakosninganna 1952,
þegar þúsundir kjósenda brutu af
sér flokksviðjamar og kusu það
sem þeim sýndist.
Nú, þegar kosningabaráttunni
er að ljúka, er ástæða til að fara
nokkrum orðum um flokka þá!if
sem á takast, orð þeirra, stefnu
og gjörðir.
Sjálfstseðisflokkurinn
Hann er langstærsti flokkur
landsins og mun óumdeilanlega
verða það einnig i þessum kosn-
ingum. En þó hefur fylgi flokks-
ins farið minnkandi hlutfallslega
við svo til hverjar kosningar um
langt árabil. Höfuðfylgi sitt á
flokkurinn í Reykjavík og á Suð-
urnesjum, en víða um hinar dreifðu
byggðir landsins á hann litlu
gengi að fagna.
Sjálfstæðisflokkurinn er í eðli
sínu íhaldsflokkur og tæki auð-
stéttarinnar til að raka saman
auði á kostnað alþýðu.
Mestur hluti kjósenda Sjálfstæð-
isflokksins er alþýðufólk, sem
enga samleið, hvorki skoðanalega
né hagsmunalega, á með brask-
aralýð þeim, sem stjórnar flokkn-
um og notar hann sem tæki til
að viðhalda og auka misrétti í
þjóðfélaginu. Þetta er blekkt fólk.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur yfir
að ráða öflugri áróðurstækjum en
nokkur flokkur annar og fjár-
hagslegri aðstöðu, sem hann not-
ar miskunnarlaust til að halda
valdaaðstöðu sinni. En smátt og
smátt eru augu kjósenda að opn-
ast fyrir hinu sanna eðli flokks-*
ins. Þessvegna er hann alltaf að
tapa.
Sjálfstæðisflokkurinn ber, ásamt
Framsóknarflokknum, ábyrgð á
því hvernig nú er komið í • efna-
hags- og þjóðmálum Islendinga.
Sameiginlega bera flokkarnir á-
byrgð á öngþveitinu og spilling-
unni.
Fátt nýtt hefur komið fram um
stefnu íhaldsins í þessari kosn-
ingabaráttu. Þó hefur flokkurinn
opinberlega tekið upp eitt nýtt
stefnumál, það er að viðhalda her-
náminu, svo hin spillta yfirstétt
geti haldið gróðaaðstöðu sinni, í
sambandi við hernámið áfram.
Sunnmýlingar hafa fyrir löngu
gert sér ljósa grein fyrir eðli og
tilgangi íhaldsins. Þess vegna hef-
ur fylgi þess hér þorrið um meira
en helming á tveim áratugum. Og
Nú er mikið látið af því, hvað
innilegt samkomulag sé milli
Framsóknar og Alþýðuflokks.
Foringjar þessara flokka þeytast
um allar jarðir til þess að reyna
að sanna fólkinu að þar sé allt í
einingu andans og bandi friðarins.
Segja þeir að sigur annars flokks-
ins sé og sigur hins og það sem
öllu máli skipti sé það að þessir
flokkar nái í sameiningu meiri-
hluta á Alþingi eftir þær kosningar
sem nú fara í hönd.
Flokkarnir bjóða hvergi fram
hvor á móti öðrum og foringjarnir
skipa kjósendunum að kjósa hvor
annars flokk, framsóknarmenn
skulu kjósa alþýðuflokksfram-
bjóðendur þar, sem þeir eru í kjöri
og alþýðuflokksmenn frambjóð-
endur Framsóknar þar, sem þeir
eru í kjþri.
Þetta hefði nú allt getað verið
gott og bessað , ef af heilindum
hefði verið gert, en því miður
skína óheilindin í gegn ef nokk-
urri athygli er beint að hinum
ýmsu framboðum og er þá greini-*
legt að Framsókn er það ekkert
áhugamál að Alþýðuflokkurinn fái
flokkurinn á sér ekki viðreisnar
von hér í kjördæminu, tapar senni-
lega enn. Hætt er við, að ýmsir,
sem tilhneigingu hafa til að kjósa
flokkinn og er ljóst þýðingarleysi
þess, þar sem atkvæðin hljóta að
falla dauð, kjósi aðra flokka og
hafi þannig áhrif á úrslit þeirrar
einu baráttu, sem hér er háð.
Framsóknarflokkurinn
Hvergi á landinu hefur Fram-
sókn fengið eins mikið atkvæða-
magn og í Suður-Múlasýslu, ef
Reykjavík er undanskilin, enda
hefur fiokkurinn nær alltaf átt
báða þingmennina.
En sjaldan launar kálfur ofeldi,
segir hið fornkveðna, og svo hefur
Framhald á 2. síðu.
svo marga þingmenn sem unnt
væri.
Því til sönnunar vil ég benda á
framboðin í Þingeyjarsýslum og
Suður-Múlasýslu.
I S-Þingeyjarsýslu hlaut Al-
þýðufl. 178 atkv. við síðustu Al-
þingiskosningar, í N-Þingeyjar-
sýslu 55 og í S-Múlasýslu 189 eða
samtals 422 atkv.
í öllum þessum kjördæmum er
fylgi Framsóknar svo mikið 1953
og er það sennilega enn að at-
kvæði Alþýðuflokksins eru Fram-.
sókn algerlega óþörf til þess að
hún komi þar að sínum frambjóð-
endum. I S-Þingeyjarsýslu hefur
Framsókn þá um 200 atkv. fram
yfir alla hina flokkana til samans,
í norðursýslunni um 150 og i S->
Múlasýslu álika marga, en af því
að þar eru kjörnir tveir þingmenn
mætti ef til vill segja að þar væri
dálítil hætta fyrir Framsókn, en
þó hafði annar frambjóðandi
Framsóknar nokkuð á annað
hundrað atkvæði fram yfir þann
frambjóðandann (L. J:) sem næst
komst.
Framhald á 3. síðu.
Eyþór Þórðarson:
EYSieinn vill það
Lisii Alþýðubandalagsins er G-lisii