Austurland - 07.12.1956, Qupperneq 1

Málgagn sósiaíista á Anstnrlandi
6. árgangur. Neskaupstað, 7. desember 1956. 41. tölublað.
Hagsmunir alþýðunnar krefjast
stjórnmálalegrar einingar
Nýr flokkur íslenzkrar alþýðu
síðar en næsta haust
Flokksstjórn Sósíalistaflokksins
hélt fund í Reykjavík fyrri hluta
síðustu viku, en flokksstjórnin
kemur saman til fundar annað
hvert ár, það ár, sem flokksþing
er ekki.
Á fundinum var einróma sam-
þykkt ályktun þess efnis, að nauð-
syn bæri til að stofna á grund-
velli Alþýðubandalagsins nýjan
stjórnmálaflokk íslenzkrar alþýðu,
sem allir íslenzkir sósíalistar gætu
sameinazt í. Var miðstjóm flokks-
ins og fulltrúum hans í miðstjórn
Alþýðubandalagsins falið að hefja
þegar undirbúning að stofnun
slíks flokks og skal að því stefnt,
að stofnþingið verði haldið eigi
síðar en næsta haust.
Þessi ákvörðun kemur engum á
óvart. Frá því Alþýðubandalagið
var myndað hefur það verið stefna
sósíalista að mynda upp úr því
nýjan stjórnmálaflokk, sem hefði
meiri möguleika en flokkar þeir,
sem fyrir eru, til að safna undir
merki sitt róttækri alþýðu, þó
eitthvað kunni að greina á í ein-
hverjum atriðum.
Frá því Sósíalistaflokkurinn var
stofnaður hefur hann stefnt að
því að skapa sem víðtækasta fag-
lega og stjórnmálalega einingu al-
þýðunnar. Á því sviði hafa verið
unnir mjög mikilsverðir sigrar, þó
hinu sé ekki að neita, að stundum
hefur hallað undan fæti í þeim
efnum.
Merkasti sigur síðustu ára á
sviði faglegrar einingar vannst á
þingi Alþýðusambandsins í hitteðj
fyrra. Þá tóku sósíalistar og
vinstri Alþýðuflokksmenn, sem
ekki gátu unað við afturhalds-
stefnu síns flokks, höndum sam-
an og hrifu sambandið úr greipum
þeirrar stjórnar, sem var háð
íhaldinu og því ekki fær um að
starfa í samræmi við anda og til-
gang Alþýðusambandsins. Þessi
samvinna hélzt á þinginu nú í
haust og hafði talsverðan meiri-
hluta fulltrúanna að baki.
Þertta samstarf í Alþýðusam-
bandinu hefur heppnazt vel og
haft mjög mikil og örlagarik áhrif
á þróun stjórnmálanna. Hefði það
ekki tekizt væri enn við völd í
Alþýðusambandinu stjóm háð
íhaldinu og óhætt mun að fullyrða
að íhaldið ætti þá ráðherra og
mjög öflug ítök í stjórn landsins.
Merkasti áfanginn á sviði
stjórnmálalegrar eimnjgar náðist
með stofnun Alþýðubandalagsins á
síðasta vori. Stofnun stjórnmála-
flokks hlýtur alltaf að þurfa all-j
langan aðdraganda, en vegna þess
hve skammt var til kosninga var
ekki svigrúm til að mynda fast-
mótaðan stjómmálaflokk. Alþýðu-
bandalagið var því kosningaflokk-
ur, sem gert var ráð fyrir, að
þróaðist í fastmótaðan og skipu-
lagðan stjórnmálaflokk íslenzkr-
ar alþýðu.
Án myndunar Alþýðubandalags-
ins er ekki líklegt að tekizt hefoi
að hrekja íhaldið úr ríkisstjóm
og mynda núverandi stjórn and-,
stæðinga þess.
Að vísu tókst ekki að koma á
jafnvíðtæku samstarfi og vænzt
hafði verið í síðustu kosningum.
Hugmyndin var að koma á sam-
starfi allra andstöðuflokka íhalds-
ins, en það strandað á þröngsýni
ráðamanna í Alþýðu-, Framsókn-
ar. og Þjóðvarnarflokknum.
Islenzkri alþýðu er brýn nauð-
syn að sameina krafta sína í ein-,
um stjórnmálaflokki. Ihaldið held-
ur völdum sínum, t. d. í höfuð-
borginni og aðstöðu í mikilsverð-
um stofnunum þjóðarinnar, 3vo
sem bönkunum, í skjóli sundrung-
ar andstæðinga þess.
Þess er ekki að vænta, að í-
haldsandstæðingar geti sameinazt
í neinum þeirra flokka, sem fyrir
eru, Þess vegna þarf að stofna
nýjan flokk og leggja hina niður
verði stofnaður ekki
svo þeir geti runnið saman í hinum
nýja flokki. Menn mega ekki láta
tryggð við gömul flokksheiti
standa í veginum fyrir einingunni
og er þó fátt skiljanlegra, en að
mönnum þyki vænt um flokka
sína, þar sem þeir hafa haslað
sér völl og barizt fyrir áhugamál-
um sínum kannske um langan
aldur.
Þegar að því kemur, að hafizt
verði handa um stofnun hins nýja
flokks. þurfa allir íhaldsandstæð-j
ingar að skipa sér undir merki
hans, svo hann verði fær um að
gegna hlutverki sínu í baráttu al-
þýðunnar í framtíðinni.
Ritstjóri þessa blaðs sat flokks-
stjórnarfund Sósíalistaflokksins.
Eftir heimkomuna hefur hann
heyrt hinar fáránlegustu fullyrð-
ingar um óeiningu og klofning í
Sósíalistaflokknum. Ýmist á Lúð-
vík að hafa flæmt Brynjólf og
Einar úr flokknum, eða öfugt.
Allur er þessi söguburður úr
lausu lofti gripinn. — Auðvitað
var þó nokkur (meiningarmunur
um einstök atriði. Slíkt á sér allt-
af stað, þar sem margir menn eru
saman komnir, þótt skoðanir
þeirra falli saman í meginatriðum.
Á þetta ekki sizt við um stjórn-
málaflokka, þar sem ágreiningur
getur orðið um ýms framkvæmda-j
atriði. þó menn séu í einu og öllu
sammála um stefnumið.
Þar sem um meiningarmun var
að ræða, jafnaðist hann við um-
ræður og voru ályktanir fundarins
samþykktar einróma.
Fagnaður sá, er gripið hefur um
sig meðal andstæðinganna yfir því
að Sósíalistaflokkurinn sé að
klofna, er tilefnislaus. En flokk-
urinn telur það hlutverk sitt að
gera það sem í hans valdi stendur
til að skapa einingu í röðum al-
þýðunnar. Og þó meðlimir flokks-
ins meti hann mikils vegna hinnaj:
skeleggu forystu hans í málefnum
alþýðunnar og þjóðarinnar allrar,
eru þeir þó reiðubúnir að leggja
niður flokkinn eða láta hann renna
saman við aðra flokka eða flokks-
brot með skyld sjónarmið, ef það
gæti orðið til að efla samtök al-
þýðunnar og auka ítök hennar í
stjórn landsins.
Það er ábyrgðartilfínning gagn-f
vart alþýðu þessa lands, sem ræð-
ur því, að Sósíalistaflokkurinn
lýsir sig reiðubúinn til að gerast
þátttakandi í stofnun nýs flokks
íslenzkrar alþýðu á breiðum
grundvelli. Þá afstöðu mættu hinir
andstöðuflokkar íhaldsins gjarnan
taka og mundi þá sá flokkur ó-
sigrandi afl í íslenzkum stjórn-
málum, einfær um að bera fram
til sigurs áhuga- og hagsmunamál
allra frjálslyndra manna.
Spurningar
Að gefnu tilefni langar mig til
að biðja Odd A. Sigurjónsson að
svara eftirfarandi spurningum:
1. Er innrás sósíaldemókrata-
stjórnanna í ísrael og Frakk-i
landi í Egyptaland afsakanleg
frá þínu sósíaldemókratíska
sjónarmiði, eða eru það aðeins
kommúnistar, sem ekki mega
drepa saklaust fólk?
2. Er hin blóðuga styrjöld
frönsku sósíaldemókratastjórn-
arinnar gegn frelsisunnandi
þjóðum Norður-Afríku afsak-
anleg frá sama sjónarmiði?
3. Verði svar þið neitandi, sem ég
býst við, getur þú þá ekki fall-
izt á, að þessar sósíaldemó-
kdatastjórnir séu „purkunar-
lausir blóðhundar"?
4. Telur þú ekki að hinir ógn-
þrungnu atburðir í Ungverja-
landi og franska nýlendustyrj-
öldin í Norður-Afríku séu
sönnun þess, að erlendar her-
stöðvar séu ógnun við hverja
hersetna smáþjóð og bjóði
hættunni heim?
Til að spara Oddi gagnspurni
ingu skal fram tekið, að ég, eins
og allir aðrir sósíalistar, harma
atburðina í Ungverjalandi og for-
dæmi atferli Rússa þar og tel það
svartan blett á skildi sósíalismans.
B. Þ,