Austurland - 08.01.1965, Blaðsíða 4

4
AUSTURLAND
Neskaupstað, 8. janúar 1965.
Ráðstefna um íþróttamál
Dagana 7. og 8. nóv. sl. boð-
uðu Iþróttasamband Islands og
Ungmenna- og íþróttasamband
Austurlands til ráðstefnu að
Eiðum.
Boðaðir voru til ráðstefnunnar
formenn eða fulltrúar fyrir 14 fé-
lög ásamt sambandsstjórn. Einn-
ig voru mættir frá íþróttasamb.
Islands Gísli Halldórsson forseti,
Hermann Guð;mundsson frkvstj.
og Jens Guðbjörnsson forrn.
merkjanefndar. Einnig var mætt-
ur Óskar Ágústsson form. H.S.Þ.
Ráðstefnan ræddi um vandamál
íþróttahreyfingarinnar á Austur-
landi og íþróttahreyfingarinnar í
heild. Einnig var rætt um fram-
tíðarverkefni UlA og íþrótta-
hreyfingarinnar í landinu.
Að ráðstefnunni lokinni var gef-
ið út sameiginlegt ávarpt sem fer
í heild hér á eftir.
Það er viðurkennd staðreynd
uin heim allan, að æsikunni séu
hollar íþróttir og heilbrigð fé-
lagsstarfsemi vænleg meðöil til
andlegs og líkamlegs þroska.
Flestar nútímaþjóðir kosta
kapps um að búa svo í haginn
fyrir æskufólk sitt, að það fái
notið þessara uppbyggilegu dægra-
dvala. Islenzka þjóðin hefur
vissulega einnig stigið þau skref,
þó betur megi ef duga skal. I-
þróttir og æs'kulýðsstarfsemi eru
ekki fjárhagslegar gróðalindir í
þeim skilningi sem flestir leggja
í þau orð. Ágóði þeirra verður
ekki talinn í tölum né lagður
samstundis inn á bankabækur. En
fái heilbrigð íþrótta- og æsku-
lýðsstarfserni að þróast í réttum
farvegi eru heilbrigðari, glaðari
og jákvæðari þjóðfélagsþegnar
afrakstur hennar.
En þessi starfsemi þarf sínar
aðstæður, og þær aðstæður kosta
fé. Iþrótta- og ækulýðsstarfsemin
þarf sín íþrótta- og æskulýðs-
mannvirki, sína kennara og leið-
beinendur, svo eitthvað sé talið.
Ekkert af þessu sprettur upp úr
jörðinni, einungis aukið fjármagn
og aukinn skilningur almennings
getur hjálpað til í þeim efnum.
Austfirzk íþrótta- og ung-
mennahreyfing hefur dregizt aft-
ur úr á umliðnum árum. Veldur
þar margt. Ofurspenna í atvinnu-
lífi, almennt tómstundaleysi, er
hvoru tveggja skapar slæman
jarðveg fyrir frjálsa félagsmála-
hreyfingu.
Flestir sjá hins vegar, að slíkt
ástand getur ekki varað til lang-
frama, þar eð það mundi leiða til
andlegrar þvingunar og varan-
legrar líkamlegrar þreytu almenn-
ings. Slíkt ástand mundi leggjast
jöfnum höndum á einstaklinginn
og byggðarlag hans, smádraga úr
báðum lí'kamskraft og andlegt
þrek.
Því teljum við, að hér verði að
grípa til raunhæfra aðgerða, er
miðist við það ástand, sem við er
að glíma.
Þess vegna skorum við undir-
ritaðir á Austfirðinga, að veita
íþrótta- og ungmennahreyfingunni
styrk í baráttunni gegn því ó-
fremdarástandi sem hér er að
hasla sér völl á meðal okkar.
Það heyrist sagt, að æskan sé
óreglusö.n. Það kann að vera
rétt. En upp á hvað býður um-
hverfið henni?. Skoði hver sitt
nánasta.
Austfirzk íþróttahreyfing vill
Hafi einhverjir tahð, að vanda-
mál Austfirðinga í sambandi við
útvarpshlustun, hafi verið leyst
í eitt skipti fyrir öll með litlu
endurvarpsstöðvunum, hafa þeir
hinir sömu orðið fyrir miklum
vonbrigðum í vetur.
Ekki veit ég hvort hið sama
gildir uim alla staði hér fyrir
austan. En hér í Neskaupstað hef-
ir ástandið verið afleitt. Grunur
minn er, að svo hafi víða verið.
Okkur hefir verið sagt, að
Landssíminn hafi látið útvarpinu !
í té ákveðnar símarásir til flutn- i
ings á útvarpsefni til okkar, og
jafnframt, að Landssíminn h".ii
tekið að sér rekstur endurvarps-
stöðvanna. En frammistaða sím-
ans í þessum efnum er fyrir neð-
an allar hellur.
Sí.nabilanir hafa verið mjög tíð-
ar í vetur og verður ekkert við
því gert, þó flutningur á útvarps-
efni falli þá niður. En svo virð-
ist, sem bilanir séu sérlega tíðar á
þeirri rásinni, sem flytur útvarps-
efnið. Sennilega er sú rás tekin í
þjónustu símans, hvenær sem ein-
hverjum símamönnum finnst við
þurfa. A. m. k. ,,bilar“ endur-
varpsstöðin grunsamlega oft,
þegar annir eru miklar hjá síman-
um, t. d. í landlegum.
Nú er það vissulega rétt, að góð
símaþjónusta er mjög mikils virði,
en þá þjónustu á að láta í té og
bæta, án þess að svipta okkur út-
varpi.
Hér við bætist svo það, að end-
urvarpsstöðin hér í bænum er allt
of veik og truflanir skelfilegar.
Sjálfsagt reyna flestir að ná
veðrinu og fréttayfirhtinu, þó
brugðizt geti til beggja vona um
árangur. En þá eyrna- og sálar-
raun, að hlusta á kvölddagskrána
að staðaldri, leggur varla nokkur
á sig.
Þau eru nú farin að skipta tug-
um árin, sem kákað hefur verið
við að bæta hlustunarskilyrði á
Austurlandi. Ekki vil ég segja, að
ekkert hafi áunnizt, en raunalega
lítið er það.
Og á sama tíma og stór hluti
landsmanna hefur ekki hálf not
af útvarpsefni að vetrinum, er
undirbúningur sjónvarps í fullum
gangi. Til að fyrirbyggja misskiln-
ing, vil ég taka það fram, að ég
beina lífi hinna uppvaxandi
'kvenna og karla í gagnstæðan
farveg við þann sem hér er að
framan lýst. Til þess að þar fylgi
verk vilja, þarf hún efnalegan
stuðning og sterkt jákvætt al-
m.enningsálit. Þau tvö vopn mundu
bíta bezt í baráttunni við þá fé-
iagslegu ómenningu sem hér
sieðjar að.
Hjálpumst öll að því að skapa
æskunni þær aðstæður er leiði
hana til jákvæðra lífshátta og
þroskandi félagsmálastarfsemi.
Leggi þar hver sína hönd á plóg-
inn.
tel brýna nauðsyn bera til þess,
að koma á fót íslenzku sjónvarpi,
sem nær til landsins alls og tel
það ekki minna menningarspor en
stofnun útvarpsins var á sínum
tíma. En er það til of mikiis
mælzt, að áður sé landsmönnum
öllum gert kleift að hlusta á út-
varp ha.rmkvælalaust ?
Metaíli 1964
Birtar hafa verið bráðabirgða-
tölur um fiskafla Islendinga árið
sem leið. Samkvæmt þessum töl-
um varð fiskafiinn um 960 þús.
lestir og er það 23% meiri afli
en 1963. Hefur aldrei fengizt eins
mikill afli hér á landi.
Eins og vænta imátti sýnir
skýrslan langmesta aukningu síld-
araflans. Varð hann um 520 þús.
lestir árið 1964, eða talsvert meira
en helmingur alls aflans. Árið
1963 varð hann 395 þús. lestir og
hefur því aukizt uim 32%.
Undanfarin ár hefur ekki verið
um að ræða verulega breytingu á
þorskafla frá ári til árs. En á ár-
inu sem leið óx bamn verulega
miðað við næsta ár á undan. Varð
hann um 425 þús. lestir 1964, en
382 þús. lestir 1963, aukning 11%.
Árið 1963 nam verðmæti sjáv-
arafurða 3747 pilllj. kr. Enn er
ekki vitað um verðmæti aflans
1964, en það hlýtur að hækka
mildu meira en aukning aflans
gefur til kynna, vegna verðhækk-
ana á afurðum, sérstaklega síld-
arafurðum. Er talið að aflaverð-
mætið 1964 verði ekki langt frá
5000 millj. kr.
Vaxtalækkun
Vaxtaokrið, sem núverandi rík-
isstjórn innleiddi, hefur á undan-
förnum árum tröllriðið atvinnu-
vegum landsins og almenningi.
Stjórnarandstöðuflokkarnir hafa
oft bent á hvílík byrði vaxtaokrið
væri fyrir landsmenn og flutt til-
lögur um að því yrði aflétt. Og
nú hefur sú barátta borið nokk-
urn árangur.
Frá og með 1. jan, voru vextir
almennt lækkaðir um 1%. Þó að
þetta sé ekki fullnægjandi lækk-
un, er hún þó til mikilla bóta.
Stærri fiskiskip
Af sikýrslu, sem nú liggur fyrir, um skipastól landsmanna,
:má glöggt sjá þróunina frá minni fiskiskipum til stærri. Rúm-
lestatala skipa undir 100 tonn hefur lækkað, en imikil hækkun
hefur orðið á rúmlestatölu stærri fiskiskipa.
Togaraflotinn gengur saman. Togurum fækkað um 4, úr 43 í
39 á árinu og rúmlestatala togaraflotans hefur lækkað um 2632
lestir.
Þilfarsbátum undir 100 rúmlestum fækkaði á árinu um 30, úr
678 í 648.
Fiskibátar yfir 100 rúmlestir eru nú 168 og samanlögð rúm-
lestatala þeirra 29944. 1 ársbyrjun voru bátar í þessum stærð-
arflokki 138, samtals 22676 rúmlestir. Aukning 30 skip, sam-
tals 7268 rúmlestir.
Ljóst er, að þróunin heldur áfram í þá átt, sem þessar töl-
ur gefa til kynna. Vitað er um 13 skip yfir hundrað lestir,
sem nú eru í smíðum fyrir íslendinga, þar af 3 innanlands.
Verkfall í veitingaliúsum
Starfsimenn veitingahúsa boðuðu til vinnustöðvunar frá ára-
mótum. Samningar tókust fyrir þann tíma við alla aðra en
hljóðfæraleikara og kom því aðeins til verkfalls þeirra.
Félag framreiðslumanna hefur boðað samúðarvinnustöðvun
og kemur hún til framkvæmda á imorgun.
Utvarpstruflanir