Austurland - 23.07.1965, Blaðsíða 4

4
r
AUSTURLAND
Neskaupstað, 23. júlí 1965.
NÁTTÚRUGRIPASAFN OG MINJASAFN
Jóna Svana er dóttir Jóns Svan Sigurðssonar og Jónu Jóns-
dóttur, sem bjuggu hér í bænum þar til fyrir 4—5 árum. Hún
er nú 16 ára göniul.
I október sl. fór Jóna Svana til London á hárgreiðslu- og
snyrtiskóla. Þetta er 7 mánaða skóli og hefur Jóna Svana nú
lokið prófi frá skólanmn og varð efst af 32 nemendum frá 20
löndum, Fólk sem lýkur námi frá þessum skóla, er fullnuma
í iðninni, en íslenzkir nemendur þurfa að sjálfsögðu að ljúka
iðnskólanámi til að öðlast iðnrétfcindi.
Myndin sem birtist með þessum línum er tekin þegar
skólastjóri Jónu Svönu afhendir henni skralutritað verðlauna-
skjal.
Bæjarstjórn Neskaupstaðar
hefur samþ. að kjósa tvær nefnd-
ir, er vinna skulu að því að koma
á fót söfnum hér í bænum. Er
annarri ætlað að vinna að því að
koma upp iminjasafni, en hinni
náttúrugripasafni.
Enginn vafi er á því, að árlega
fara forgörðum hér í bæ, margir
gripir, sem söfnunargildi hafa.
Hvert ár, sem líður svo, að ekki
sé komið á fót stofnun, sem veit-
ir slíkum munum viðtöku, varð-
veitir þá og heldur þeim við, hef-
ur því í för imeð sér tjón, sem
erfitt getur reynst að bæta.
Minjasafnið á að sjálfsögðu að
rækja það hlutverk, að safna og
halda til haga öllum þeim grip-
um, sem söfnunargildi hafa, svo
sem áhöldum og vinnutækjum,
sem tilheyra horfnum atvinnu-
háttum, myndum, jafnvel röddum
manna á segulbönd o. s. frv.
Hversu til tekst fer að sjálf-
sögðu mest eftir áhuga og dugn-
aði þeirra, sem í nefndina hafa
valizt, og skilningi almennings á
gildi málsins.
Fyrst af öllu þarf nefndin að
verða sér úti um húsnæði, þar
sem hún getur varðveitt muni þá,
sem henni áskotnast. Þegar safn-
ið hefur náð nokkurri stærð og
fjölbreytni, er orðið tímabært að
opna það almenningi.
Hvernig til tekst að koma á fót
náttúrugripasafni, er einnig mest
komið undir dugnaði og áhuga.
Tiltölulega auðvelt er að afla
verulegs efnis til svona safns, svo
sem jurta, steina, skeldýra og
fiska. Einnig þarf að afla smátt
og smátt fugla- og dýrahama o.
s. frv.
Til þess að von verði um árang-
ur af starfi nefndarinnar, þarf
hún sem fyrst að komast yfir
húsnæði til að geyma safnmuni
sína og til að vinna þar að þeim.
Náttúrugripasafn gæti, eftir að
það er orðið eitthvað meira en
nafnið tómt, orðið mikilsvert við
náttúrufræðikennslu í skólum
bæjarins, bæði þeim, sem fyrir
eru sem og þeim, er síðar kunna
að bætast við.
Við Austfirðingar höfum verið
eftirbátar annarra í því að halda
til haga þjóðlegum verðmætum,
s. s. munum sem áður voru nauð-
synlegir við atvinnu manna, en
eru nú úreltir. Tillagan um stofn-
un minjasafns í Neskaupstað er
tilraun til að bæta úr því.
Mér vitanlega hafa fáir staðir
komið sér upp náttúrugripasafni.
Þó er mér kunnugt um, að gott
safn er á Akureyri og annað
(einkum fiskasafn) í Vestmanna-
eyjum.
Enn eitt safn hefði þurft að
stofna, héraðsskjalasafn, sem
varðveitti fundargerðarbækur og
önnur skrifleg gögn, og heimti
auk þess úr þjóðskjalasafni þau
handrit, sem það á rétt á.
Hvað er í
Teigi, Vopnafirði, 15/7 G.V./S.Þ.
Búnaðarfélagið 70 ára
Búnaðarfélag Vopnafjarðar
minntist 70 ára afmælis síns hinn
7. iþ. m. Var það gert með veg-
legu hófi. Til þessa hófs var m.
a. boðið Benedikt Gíslasyni frá
Hofteigi, en hann var eitt sinn
formaður þess félags, þá ungur
bóndi í Vopnafirði. Vopnfirðing-
um> þótti mjög vænt um að sjá á
ný sinn aldna skáldjöfur heima í
átthögunum, og var hann gerður
að heiðursfélaga Búnaðarfélags-
ins ásamt Friðriki Sigurjónssyni,
hreppstjóra, en Friðrik hefur ver-
ið formaður félagsins fast að 40
árum.
Hér eru nú slæmar heyskapar-
horfur. Ber nokkuð á kali í tún-
um og á Ljósalandi, sem er eitt
mesta fjárbýli sveitarinnar, má
túnið heita ónýtt. Sláttur er enn-
þá ekki hafinn.
Lítið' mun verða unnið í nýja
Hellisheiðarveginum í sumar, og
viðhald hér á vegum er mjög lé-
legt.
Síldin
Áður en kom til stöðvunar
síldveiðiflotans hafði bræðslan
hér tekið á móti 64 þús. málum.
íSíðan hefur sáralítil síld borizt
hingað. 1 gær var til dæmis von
á einhverjum síldarbátum hingað,
en síldarflutningarskipin sigldu í
veg fyrir þá og keyptu af þeim
aflann.
Söltun er ennþá mjög lítil hér
íréttum ?
og hefur engin verið hér síðustu
dagana.
Laxveiðin
Laxveiðimenn eru byrjaðir að
veiða í ánum hér, en heldur mun
veiði þeirra vera lítil, og er laxinn
ekki genginn í árnar svo neinu
nemi. Þó kom sæmileg ganga um
mánaðarmótin síðustu, en lítið
virðist hafa bætzt við hana.
Nýtt hlutafélag
I Lögbirtingablaðinu, sem1 út
kom 3. júlí, efc sagt frá stofnun
nýs hlutafélags á Seyðisfirði.
Nefnist það Netagerð Guðmund-
ar Sveinssonar hf. „Tilgangur fé-
lagsins er að reka netagerð og
annan skyldan atvinnurekstur".
Hlutafé er 370 þús. kr.
Hluthafar eru netagerðameist-
ararnir Eggert Theódórsson, Sig-
urður Jónsson og Guðmundur
Sveinsson, allir í Reykjavík,
Garðar Ólason, verkstjóri, Rvik,
Ingólfur Theódórsson netagerðar-
meistari, Vestmannaeyjum og
Netagerð Eggerts Theódórssonar
hf., Reykjavík.
Stjóm félagsins skipa, Eggert
Theódórsson, sem jafnframt er
framkvæmdastjóri, Guðmundur
Sveinsson og Sigurður Jónsson.
Útsvörin að koma
Framtalsnefndin er nú að ljúka við að jafna niður útsvör-
um ársins og útsvarsskráin kemur út seint í næstu viku.
Lokið er álagningu aðstöðugjalda og mun skrá um þau birt
með útsvarsskránni.
Væntanlega verður unnt að skýra nákvæmlega frá álagn-
ingunni í næsta blaði.
Ástæðan fyrir því, að útsvarsskráin er nú seinna á ferðinni
en oftast áður, er sú, að úrvinnslu framtala lauk seint.
Eins og bæjarbúum mun í minni, voru útsvör á fjárhags-
áætlun þessa árs hækkuð meira en dæmi voru til, frá árinu áð-
ur, eða um nær 80%. Jafnframt lýsti meirihluti bæjarstjórn-
ar yfir því, að hann mundi hlutast til um, að útsvör yrðu lækk-
uð um a. m. k. 20% frá þágildandi útsvarsstiga, og að hætt
skyldi að leggja á fjölskyldubætur. Almennt var vitað, að á-
kvæðum um útsvör mundi breytt á síðasta þingi, og var af
bæjarstjórnarmeirihlutanum tekið fram að í því tilfelli skyldi
lágmarksafsláttur svara til 20% afsláttar frá gamla stigan-
um, og niðurfellingar álagningar á fjölskyldubætur.
Lögunum var svo breytt þannig, að persónufrádráttur var
hækkaður til muna og tekjuútsvar lækkað nokkuð. Ljóst er,
að með því að leggja á eftir núgildandi álagningareglum án
alls frádráttar, hefði bæjarstjórnarmeirihlutinn staðið fullkom-
lega við fyrirheit sitt.
Svo mikið má segja, að þrátt fyrir þær breytingar, sem
gerðar voru á lögunum og verka til mikillar lækkunar á út-
svörunum í heild, munu þau lækkuð til mikilla muna frá
hinum lögboðnu reglum.
Vegna hinnar miklu hækkunar á áætlunarupphæð útsvar-
anna, mun útsvarsskrárinnar beðið með meiri eftirvæntingu en
venjulegt er. Og af sömu ástæðu verður fylgzt með útkomu
hennar utanbæjar, ekki sízt af sveitarstjórnarmönnum.