Austurland - 31.12.1965, Blaðsíða 4

4
AUSTURLAND
Neskaupstað, 31. desember 1965.
-------------------------------«>
Sigurður Helgason:
Þættir frá norðurfjörðum
á Austurlandi
Framh.
Þetta er að vísu fremur senni-
legt í aðaldráttunum. Þegar
Snjólfur kom heim, hefur hann
að líkindum gert ráð fyrir að
dveljast hér á landi, það1 sem
hann ætti eftir ólifað, að minnsta
kosti eftir að hann kvæntist, en
það mun hafa gerzt skömmu eft-
ir heimkomuna. Að þvi er snert-
ir sama stað og aðalatvinnu, var
ekki um annað að ræða fyrir
hann en jörð og búskap, og vita-
skuld hefur honum leiikið hugur á
að fá svo góðan og hentugan
samastað, að hann gæti verið
ánægður með hann til frambúð-
ar. Og þar sem hann var í svo
góðum efnum, að hann gat keypt
sér jörð, jafnvel stóra jörð, ef
því var að skipta, hefur vitanlega
legið beinast við að bíða færis,
þar til einhver slík jörð, sem upp-
fyllti þessi skilyrði, væri fáanleg,
og það virðist hann lika hafa
gert. Hefur þá ekki síður verið
eðlilegt og sjálfsagt fyrir hann
að leita til séra Eiríks Sölvason-
ar sér til fulltingis við fyrirhugað
jarðarkaup, bæði af því, að þeir
voru góðir vinir og séra Eiríkur
vitanlega öllum hnútum kunnug-
ur í sambandi við þess konar við-
skipti. Samt hefur það ekki getað
verið aðalorsök þess, að séra Ei-
ríkur útvegaði vini sínum Urriða-
vatn, að þar sést vatn frá bæn-
um. Að minnsta kosti hefur jörð-
in orðið að vera föl til kaups til
þess, að Snjólfur gæti eignazt
hana.
Þetta skilyrði, sem Snjólfur á
að hafa sett, að vatn yrði að
sjást frá bænum, þar sem hann
ætti heima framvegis, og lagt fyr-
ir séra Eirík að fara eftir við
jarðarkaup fyrir sína hönd, er
fremur ólákleg sannfræði. — Á
víst að skilja þetta svo, að Snjólf-
ur hafi hugsað sér vatnið til að
minna sig á hafið. En hvers
vegna fékk hann sér þá ekki
heldur jörð við sjávarsíðuna, þar
sem hann gat séð sjóinn sjálfan
— í stað þess að gera sig ánægð-
an með poll?
1 maí 1714 er Snjólfs getið í
Fellunum á Fljótsdalshéraði, þar
sem Urriðavatn er. Hann hefur
því Mklega búið þar undanfarið
fardagaár, þá þegar verið kominn
að Urriðavatni, hvort sem hann
hefur flutzt þangað frá Krossi í
Mjóafirði, Papey, eða einhverjum
öðrum stað.
Þetta sama sumar er Snjólfs
aftur getið í góðum heimildum,
þar sem séra Eiríkur Sölvason
minnist á hann í annál sínum
(Þingmúlaannál) á þessa leið:
„Þetta sumar (1714) var af
mér gjörð með tilfengnum mönn-
um kirkjan í Þingmúla. Trésmiðir
voru Jón Þorleifsson og Snjólfur
Sæmundsson snikkari".
— — — Það ber lítið á nafni
Snjólfs Sæmundssonar í bókum
og skjölum landfógetans, þrátt
fyrir leigu hans á Papey, meðan
Páll Beyer sat í embættinu. En
svo kom að því, að honum var
vikið frá störfum sa.kir óreglu
(1717). Skömmu síðar andaðist
hann. Hjá þeim sem tók við emb-
ættinu af Beyer, Kornelius Wulv
að nafni, er öðru máli að gegna.
Eftir að hann kom til sögunnar
rná ganga að nafni Snjólfs vísu
frá ári til árs, ásamt nafni kon-
ungseignarinnar Papey og leigu-
gjaldsupphæðinni, 8 rd., ævin-
lega innfærðu á sama stað og
með sama hætti í Islands Jorde-
bogs Regnskaber, sem var á sím
um tíma hliðstætt því, sem við
nefnum ríkisreikninga nú á tím-
um.

í flestum stœrðum og þykktum,
A og B gœðaflokkar.
MARS TRADING COMPANY