Austurland - 26.07.1968, Blaðsíða 4

4
AUSTURLAND'
Neskaupstað, 26. júlí 1963.
»
B. landsmót DNFI ni hdmorhi d sunnudag med hdtíð-
ardagshrd tg hópsýiingu 100 austfirzkra unglinga »
Dapurlegt veðurútlilt á
sunnudagsmorgun
Meðan þokan grúfði yfir Eið'a-
stað á sunnudagsmorgun, voru
Norðurlandafánarnir og stóri ís-
lenzki fáninn ásamt þeim blá-
hvíta niðri á vellinum dregnir að
hún kl. 9 og keppni í íþróttum
gat hafizt á ný. En Lúðrasveit
Neskaupstaðar hafði þá þegar
leikið fjöruga marsa í hálftíma á
stóra pallinum og blásið hrollinn
úr þeim mótsgestum, sem vaknað-
ir voru og enn voru dreifðir vítt
um völlu.
Iþróttakeppnin hélt nú áfram
hvíldarlítið til hádegis, en kl.
13.30 hófst
hátíðardagskrá,
sem átti eftir að standa samfellt
til kl. 17.30, eða mun lengur en
auglýst hafði verið í dagskrá
mótsins.
Björn Magnússon, formaður
landsmótsnefndar, stjórnaði dag-
skránni og flutti stutt ávarp, en
hún hófst á guðsþjónustu, þar
sem séra Einar Þorsteinsson á
Eiðum prédikaði. Lúðrasveit Nes-
kaupstaðar lék svo nokkur lög.
Síðan kynnti séra Eiríkur J. Ei- 1
ríksson, sambandsstjóri UMFÍ,
heiðursgest mótsins, Bjarna M.
Gíslason, rithöfund. Flutti þá
Bjarni aðalræðu dagsms, sem
snerist að mestu um þróun hand-
ritamálsins í Danmörku. Var frá-
sögn hans mjög fróðleg og eftir
hana gerði ég mér fyrst ljóst í
alvöru, að handritamálið hefði
aldrei unn'zt, nema fyrir það, að
dönsku lýðháskólakennararnir,
sem Bjarni sjálfur liafði einmitt
átt mestan þátt í að vekja í mál-
inu, tóku þá afstöðu og stungu
upp á því að gefa Islendinguni
handritin. Á öðrum grundvelli
hefðu þau aldrei komizt heim.
Á eftir ræðu Bjarna kom eitt
þeirra atriða, sem verður mönn-
um hvað minnisstæðast frá mót-
inu: Þjóðdansasýning 50 barna
og unglinga frá Eskifirði undir
stjórn frú Elínar Óskarsdóttur.
Var þetta mjög glæsilegur þátt-
ur, sem vakti mikla hrifningu á-
horfenda. Lúðrasveit Neskaup-
staðar lék undir og er mér sér-
staklega eftirminnilegur marsinn,
sem leikinn var í upphafi, er
flokkurinn gekk inn á sviðið og
nokkrum sinnum um það í alls
kyns uppstillingum.
Að því búnu sungu tveir kórar:
Samkór Neskaupstaðar undir
stjórn Jóns Mýrdals og Karlakór
Fljótsdalshéraðs undir stjórn
Svavars Björnssonar. Um sönginn
get ég ekki dæmt, því að ég var
þá fjarverandi. Sama er að segja
um giímusýningu undir stjórn
Aðalsteins Eiríkssonar á Reyðar-
1 firði, sem á mikinn heiður skilinn
fyrir að hafa endurvakið íslenzku
glímuna hér fyrir austan.
Nú var komið að lokaþætti há-
tíðardagskrárinnar og því atriði,
sem einna mest eftirvænting var
við bundin: Sögusýningunni „Að
Krakalæk“ eftir Kristján Ingólfs-
son, formann UÍA. Efnið mun nú
svo kunnugt orðið, bæði þeim,
sem á horfðu, og svo úr útvarps-
þætti Stefáns Jónssonar í sl. viku,
að það verður ei rakið hér. En
Leikfélag Neskaupstaðar flutti
leikinn af verulegum myndarskap
og tiiþrifum. Það var mikil
skrautsýning, er fornkappar þess-
:r gengu í fylkingu inn á sviðið í
litklæðum og undir alvæpni, en
Uni danski kom síðan þeysandi á
hesti til þings.
Þessi þáttur var í senn nýstár-
legur og tdkomumikill og heyrt
hef ég ýmsa telja hann einn af
allra minnisstæðustu atburðum
13. landsmótsins. Með því fram-
taki að semja þátt þennan og
vinna að því að koma honum á
svið, bætti Kristján Ingólfsson
drjúgum þumlungi við fátæklegan
skerf Austfirðinga til leikbók-
mennta, en Leikfélag Neskaup-
staðar til leikmenntar almennt.
Sögusýningin var menn'ngarat-
riði í háum flokki, sem stækkaði
landsmótið.
Því miður hafði teygzt um of
úr hátíð'ardagskránni, svo að
hefja varð spennandi úrslitaleik i
knattspyrnu milli HSÞ og UMSS
rétt við hliðina á stóra pallinum.
Kom þetta hreyfingu á áhorfend-
ur og dreifði illu heilli athygl-
inni frá sögusýningunni í seinnl
hluta hennar.
Hópsýningbi
Að lokinni hátíðardagskránni á
stóra pallinum hófst nú þáttur,
sem eiginlega heyrði henni til, en
varð að fara fram á aðalle;kvang-
inum: Fimleikahöpsýning 100
unglinga frá Seyðisfirði og Nes-
kaupstað undir stjórn íþrótta-
kennaranna Þorvalds Jóhannsson-
ar og Þóris Sigurbjörnssonar.
Þusti nú mannfjöldinn upp á völl
og fyllti að mestu áhorfendastall-
ana austan við hann, enda þótt
margir væru enn að horfa á úr-
slitaleikinn í knattspyrnu.
Það var mjög falleg sjón að
sjá, þegar börnin og unglingarnir
gengu inn á völlinn undir leik
lúðrasveitarinnar og stilltu upp í
fagurlega gert munstur á vellin-
um. Þetta var það atriði mótsins,
sem mér finnst Austfirðingar
megi vera stoltastir af: Að hægt
skuli vera að setja á svið slíka
sýningu í okkar fámenna og
strjálbýla landshluta og það á
tímum, þegar íþróttalíf hefur ver-
ið niðri í öldudal. Þeir Þorvaldur
og Þórir eiga sérstakar þakkir
skildar fyrir hlut sinn í þessari
sýningu. Hún varð öll með sönn-
um glæsibrag og ég trúi því, að
fá afrek, sem unnin voru á þessu
móti, muni betur stuðla að skiln-
ingi á gildi íþrótta fyrir uppeldi
og menningu.
Ég tel, að fylgja verði1 þess-
um sigri eít'r með því, að
efna ekki sjaldnar en annað
hvert ár til svona hópsýning-
ar í sambandi við íþróttamót
Austurlands. Slíkt myndi
stuðla að því að lyfta af þeim
mótum drunganum og deyfð-
inn,i, sem yfir þeim hefur
hvílt lengi, og vekja á þeim
almennan áhuga. Á þessu
móti þarf einnig að vera hægt
að liafa úrslitaleiki í bolta-
keppni eins og knattspyrnu
og handbolta í stað þests að
hakla sérmót með úrsTJtum
fyrir hverja grein. Það þarf
að safna þessu öllu saman í
eina veglega í])róttahátíð,
sem haldin er ár hvert:
Iþróttamct Austunlands. Þvi
fjölbreyttari keppni, þe4m
mun meirj almennur áhugi.
Og a'mennur áhugi hvetur
svo íþróttafrikið til dáða. —
Þessari uppástungu cr hér
með bfcint til forráðamanna
UlA.
Hópsýningin vakti ákaflega al-
menna hrifningu og ætlaði lófa-
taki þúsundanna seint að linna,
er hinn fríði hópur gekk út af
vellinum.
Lok keppninnar
Lokaþáttur mótsins var eft;r:
Úrslit í 100 m hlaupi, sem Gyð-
mundur Jónsson úr HSK vann á
12,0 sek., ótrúlega góðum tíma í
sterkum mótvindi á grasbraut, og
Frároh. á 3. síðu.
Hópsýning 100 ungliuga frá Neskaupstað og Seyðisfirði undir stjórri Þorvalds Jóhannsson-
ar, Seyðisf'rði, og Þóris Sigurbjörnssonar, Neskaupstað, var eitt glæsilegasta atriði inótsins.
ijér s^iást imglingaruii' ganga imi á völliini,