Austurland - 06.12.1968, Blaðsíða 4

4
i
AUSTURLAND
Neskaupstað, 6. desember 1968.
Gððar dlyhtonir, otroust
Viðtal við Alfreð Guðnason
— S'æll, Alfreð. Þú ert nýkom-
inn lieim af ASÍ-þingi.
Jú, ég kom í gærkvold’ frá
mérkilegu þinghaldi. Þar kom
það fram, að stjórnarflokkarnir
með Pramsökn sem hækju réðu
kjcri foryslumanna alþýðusam-
lakanna, forsela og varaforseta.
Þingið samþykkli að visu s'kor-
inorðar ályktanir um málefni
launafclks, og ef þeim verður
Frá Vopnafirði
Vopnaíirði 4. des. — DV/SÞ
Atvinnuástandið
Atvinnuástandið hér er vægasl.
sagt fremur slæml og við 'kvíð-
um því, að það eigi eftir að
versna. Nú þcgar er orðið allmik-
ið alvinnuleysi.
Helzta atvinnan hér, er við
nýju hafnarframkvæmdirnar og
við flokkun á síld, en þegar
f ckkun síldarinnai’ lýkur, sem
verður fljótlega, blasir við svo til
aigjcrt atvinnulejrsi.
Hlutafélag stofnað
Plér hefur nýlega verið stofr.að
hlutafélag sem hefur þann megin
tilgang að efla atvinnu í byggðar-
laginu. Að hlulafélagsstofnun
þessari standa hieppsfélagið,
verkalýðsfélagið, kaupfélagið og
Tangi hf. svo og rr.argir einslak-
lingar.
Félagið vinnu nú að því að út-
vega fjármagn til þess að geta
'komið skipu'm ökkar, þeim ms.
Kristjáni Valgeir og ms. Brett-
ingi, r bolfiskveiðar og eiga þau
svo að koma með afla sinn heim,
þar sem unnið verður úr honum.
Við vonum að þelta mégi takasþ
því eins og er, er það ítio éiria,
sem gelur aukið atvinnu hér. Eins
og er, eru þeir Krisíján Valgeir
og Brettingur á síldveiðum í
Noiðursjó.
Ilafnargerðin
Eins og áður segir, er unnið
hér að nýrii hafnargeið. og hófst
það verk á miðju sumri.
Hér er um að ræða fvrrj áfanga
varr.argarðs eða brimbrjóts sem
nær frá landi 1 svokaliaðan Mið-
hólma, en þessi garður verður alls
615 m á lengd og er áætlað að í
hann fari 67 þús. teningsmetfar
af grjóti. Þegar þessum áfanga
lýkur, verður komin hér örugg
höfn fyrir alla smærri báta, en
áformað er að hér komi með tim
a;num örugg 'höfn fyrir ,.stor sem
smá skip. Þ-að er Norðurverk lif.
sem sér um. hafnargerðina,..
framfylgt af fullum þrótti, þurf-
um við ekki miklu að kvíða. For-
ýst'a Alþýðusambandsins er
vissulega skipuð fremstu for-
svarsmönnum þessarar alþýðu-
fylkingar á breiðum grundvelli,
og það út af fyrir sig er ágætt,
en bjartsýnn er ég ekkj fyrirfram
á þann pclitíska meirihlula, sem
þar.na réði ferðinni.
— Hvernig var hljóðið í fuil-
trúum Framscknarmanna þarna á
þinginu ?
— Ja, um það er lítið að segja.
Þeir virtust nú vera algjörlega
lokaðir, sögðu fátt, og maður
skildi ekkí þeirra afstöðu þama.
Flestir virtust beygja sig undir
þrýsting flokksforystunnar, nema
kannski þessir fáu fuiltrúar 'héð-
an að austan, sem þó ekki höfðu
sig í frammi opinberlega.
— Kom það þingheimi á óyart,
þcgar kynntar voru tillögur um
forsetaefni? ,
— Já, ég vil fullyrða, að það
hafi komið þingheimi mjög á ó-
vart eftir fyrri yfirlýsingar
Hannibals, þegar hann tjáði sig
fú:an að sinna áfram þessu hlið-
arstarfi við búskapinn í Selárdal
enn um fjcgurra ára skeið. Lík-
legust þylkir mér, að Hannibal og
fleiri hafi ;>kki viljað láta slaginn
rtanda um Björn Jónsson eftir
þær undirtektir, sem 'hann 'hlaut
við kjör þingforsata.
— Heldurðu, að Hannibal sitji
þarna til fjögurra ára.
— Samkvæmt nýju lögunúm á
hann að gera það, en ég .mun
ekki einn um að halda, að hann
liafi þarna leikið einn hráskinns-
leikinn enn, og öllu öðru fremur
hafl í huga sikin.n varaforsetans.
Frá Norðfirð-
ingafélaginu
1 siðasta blaði var sagt frá því,
að slofnað hafi verið í Reykjavík
Norðfirðingafélag. Hafa nú bor-
izl nánari fregnir af félagsstofn-
un þessari.
Fclagið heitir „Norðfirðingafé-
lagið í Reykjavík og nágrenni“.
Tilgangur þess er að viðhalda og
auka kynni á meðal Norðfirðinga
á félagssvæðinu, svo og að treysta
böndin við heimabyggðina á ýms-
um sviðum.
1 stjóm eru:
Friðjón Guðröðarson, lögfræð-
ingur, formaður.
Svava.r Lárusson, yfirkennan
Anna Jónsdóttir, húsmóðir.
Ragna Jónsdóttir, kennari.
Birgir .Sveinsspn, kennari,
— ,Hvernig þótti þér afgreiðsla-
laga fara þarna á þinginu?
— Það getur nú vissulega ver-
i.ð smek'ksatriði, hvernig menn
líta á það silfur, en ég persónu-
lega var á móti þessum lögum.
Þarna var um samkomulag milli
ólíkra sjónarmiða að ræða, og af-
staða um það fór ekki eftir
floikkspclit'ískum línum. Eg hefði
viljað binda verkalýðsfélögin við
ákveðin sérsambönd, í stað þess,
að nú geta þau valið á milli,
hvort þau tilheyra slíkum sérsam-
böndum, eða eru beinir aðilar að
Framh. af 1. síðu.
hef oft velt því fyrir mér hvort
þeir sjái ekki algjörl tilgangs-
Athugasemd
Hr. ritstjóri.
1 „Austurlandi" 8. nóvember
sl. er frétt frá aðalfundi Sam-
tand-s auslfirzkra kvenna 1968.
Þar er m. a. birt samþyk'kt fund1-
arins um hús skáldsins Gunnars
Gunnarssonar á Skriðuklaustri,
sem ég leyfi mér að endurtaka
hér:
„Aðalfundur Sambands ausl-
firzkra kvenna beinir þeim ein-
dregnu tilmælum til hæstvirts
menntamálaráðheria, að hann
hlutist til um, að húsi því, ier
Gunnar skáld Gunnarsson byggði
á Skriðuklaustri í Fljótsdal, verði
sýndur tilhlýðilegur sómi, og þar
haslaöur völlur einhverri þeirri
menningarslofnun, er sómi nafni
hins ágæta skálds og þessa forna
höfuðbóls á Austurlandi".
Ég kemst ekki hjá því að leggja
þann skilning í þessa samþykkt,
að aðálfundúr S.A.K. telji húsi
Gúnnars'S'ká'ds Gunnarssonar ekki
sýndui- tilhlýðilegúr sómi með
þeirri (ö)msnningarstofnun, sem
hefUr þa'r nú aðsetur.
í því tiléfni vil ég upplýsa, að í
gjafabréfi Franziscu og Gunnars
Gunnarssonar fyrir Skriðuklaustri
stendur eftirfarandi: „Jarðeign
þcssi skal vera ævarandi eig.n ís-
lenzka rikisins. Hún skal hagnýtt
á þann hátt, að til menningar-
auka horfi, t. d. að rekin sé þar
tilraunastarfsemi í landbúnaði,
byggðasafn, bckasafn, skjalasafn,
listasafn, skóli, sjúkrahús, hress-
ingarhæli, barnahæli eða elliheim-
ili“.
Ef ég hef á einhvern háll mis-
skilið þessa samþýkkt, tel ég feng
í, að fá skilning minn leiðréttan.
Með þök'k fyrir birtmguna.
Matthías Eggert«son.
Skriðublausfri,
ASÍ og kjósa fulltrúa á þing þess
sem slík. Þetta tel ég að geti lam-
að sérsamböndin, sem væru þó
hin æskilega heild lil átaka innan
ramma og í skjóli ASl.
— Kom þetta þing þér á ein-
hvern máta á óvart, Alfreð?
— Jú, ekki get ég neitað því.
Mér virðisi, sem launþegar hafi
nú veðjað á þann hest, sem sízt
skyldi, það er gsfið þeirri kjara-
skerði.ngarstefnu, sem nú er boð-
uð, verulega undir fótinn, meðal
annars með því að kjósia hlaupa-
gikki til forystu í Alþýðúsam-
bandinu. Þrátt fyrir þetta vona
ég þó hið bezta fyrir hönd alþýðu
ir.anna, en grundvallarbreytingar
er ekki von, nema núverandi
stjórnarstefna falli.
leysi þessara vinnubragða og að
með þeim sé verið að fleygja fé
ríkissjóðs í sjóinn — druiluna
vildi ég sagt hafa.
En væri nú ekki ráðlegt að
breyta til að vori svona i tilrauna-
skyni? Væri e’kki réynandi að ýta
drullunni í burtu og setja i stað-
inn góða.n ofaníburð? Það er tnia
mín, að þá mundu verða skjót
umskipli til hins betra.
En það er margt annað, sem
finna mætti að viðhaldi Odds-
skarðsvégar. Öðru hvoru er veg-
hefillinn sendur á veginn, en mest
fyrir siðasakir og til þess að sýn-
ast. Árangur af heflun getui- eng-
inn orðið — eða svo gott sem —
af þeirri einföldu ástáeðu, að
enginn ofaníburðujr er til í vegin-
um og hefur ekki veiið í mörg ár.
Stakir steinar standa upp úr veg-
inum en ofaníburður fynrfinnst
enginn.
Ég legg til, að vegagerðarmenn
reyni í vor að skipta um jarðveg
á dru' lusvæðunum og sjá hvern-
ig fer. Og lengur verður það eikki
dregið en til vors að bera ræki-
lega ofan í veginn, ef Oddsskarðs-
vegur á áfram að teljast með ak-
færum vegum.
Hafna viðrœðum
Framhald af 1. síðu.
í nefndina voru kosnir: CBjörn
Jónsson, Eðvarð Sigurðsson, Jón
Sigurösson, Hannibal Valdimars-
son og Óskar Hallgrímsson.
Þá voru á þessum fundi kösn-
ir ritari o.g gjaldkeri ASÍ og var
Einar Ögmundsson kosinn gjald-
keri en Óskar Hallgrímsson ritari
í stað Snorra Jónssonar er áður
gegndi því starfi. Þá var upplýst,
að um helgina mundi vcrða 'hald-
in sjómannaráðstefna i Reykja-
vík er fjalla skal um þvingunar-
lagaírumvarpið og fleiri sió-
mannamáí.
Oddsskarðsvegur