Austurland - 30.12.1968, Side 1

Austurland
MALBflGM ALÞÝÐUBANDALAGSINS A AUSTURLANDl
18. árgangur. Neskaups;að, 30. desember 1968. 51. tölublað.
Vinstri stjórnin HÆKKADI haup sjómanna
meira en annarra. Viðreisnarstjórnin IM-
ADE haup sjímmna meir en nllro onnnrra
Að þessu sinni voru það sjó-
mennirnir, sem urðu fyrir megin-
árás ríkisstjórnarinnar. Skömmu
fyrir jól samþykkti handjárnað
þinglið stjórn-arflokkanna, að
taka hluta af umsömdum og hefð-
bundnum aflahlut sjómanna og
fá útgerðarmönnum þær fúlgur í
hendur svo að meiri líkur verði á
því, að þeir fái risið undir iþeim
byrðum, sem gengislækkunin
leggur þeim á herðar.
1 þessum nýju lögum eru fólgn-
ar þær ósvífnustu og stórfelld-
ustu árásir sem íslenzkt lcg-
gjafavald hefur gert á launakjör
einstakra stétta og er þá langt
jafnað. Hér verður þó ekki að
sinni dvalið við efnisatriði lag-
anna, en vikið örlítið að þeim
áróðri, sem stjórnarflokkarnir
hafa uppi til þess að fegra gerð-
ir sínar.
Svo langt er gengið í ósvífn-
inni, að hin lögþvingaða kjara-
skerðing er túlkuð sem kjarabót.
Sjómönnum er sagt, að það sé
kjarabót fyrir þá, að teknar eru
af hlut þeirra hundruð milljóna
króna og sú fúlga fengin útgerð-
armönnum. Þetta sýnir ékki að-
eins grunnhyggni þeirra, sem
slíku halda fram, heldur og al-
gjöra fyrirlitningu þeirra á dóm-
greind sjómanna. Það er eins og
Mogginn haldi, að hægt sé að
telja sjómönnum trú um hvað
sem er, hversu heimskulegt og
fráleitt sem það er.
Leiðari Morgunblaðsins um
þetta efni 12. desember heitir:
„Kjarabætur fyrir sjómenn“ og
leiðari sama blaðs 14. desember
heitir:„Sjómenn fá kjarabætur.“
Þessar fyrirsagnir sýna eins vel
og verða má hina blygðunarlausu
afstöðu þessa aðalmálgagns ríkis-
stjórnarinnnar og tröllatrú þess
á heimsku ájómanna og þarf
raunar ekki meira um það að
ræða.
Á Alþingi hefur Lúðvík Jós-
epsson beitt sér harðast gegn
samþykki þvingunarlaganna og
enn sem fyrr reynzt ötull og
traustur málsvari sjómanna.
Hafa stjórnarliðar að vonum far-
ið halloka í orðaskiptum við
hann og átt mjög í vök að verj-
ast. Hefur orðið lítið um rök fyr-
ir „kjarabótarstefnu" stjórnar-
innar og mála sannast er,að ekki
stendur steinn yfir steini i mála-
tilbúnaði stjórnarinnar.
Það er því engum undrunarefni
þótt stjórnarflokkarnir reyni að
ná sér niðri á Lúðvíki. Hafa þeir
lagt á það megináherzlu, að það
sem nú er gert, sé sama eðlis og
það, sem Lúðvík beitti sér fyrir
þegar hann var sjávarútvegs-
málaráðherra 1956—1958. Er það
að sjálfsögðu argvítugasta blekk-
ing, en nokkuð hefur borið á því,
að sjómenn hafa fest trúnað á
þessar lygar, og þá auðvitaó
fyrst og fremst þeir, sem láta
sér nægja að lesa Morgunblaðið.
Er það giöggt dæmi urn hvað
hættulegt. er, að fylgjast einungis
með málflutningi þeirra, sem
túlka sjónarmið andstæð hags-
munum almennings.
Rétt er að láta Lúðvík svara
sjálfan til saka. í þingræðu 16.
desember lét h'ann svo um mælt:
„Eggert G. Þoi-steinsson reyndi
að láta Líta svo út að slíkar ráð-
stafanir væru engin nýjung, hlið-
stæðar ráðstafanir hefðu verið
gerðar áður. Þetta er mikill mis-
skilningur. En vegna þess að
hann og aðrir hafa látið liggya að
því að ég eða vinstri stjórnin
hafi gert hliðstæðar ráðstafanir
þykir mér rétt að rif ja málið upp.
Það mun hafa verið árið 1951
að upp var tekið svonefnt báta-
gjaldeyrisfyrirkomulag til stuðn-
ings fiskibáfaútgerðinni. Árin þar
á eftir naut útgerðin ýmissa
gjaldeyrisfríðinda til stuðnings í
ýmsum myndum, og risu þá all-
miklar deilur milli sjómanna og
útgerðarmanna um það hvert
væri orðið hið raunverulega fisk-
verð. Sjómenn höfðu samninga
um tiltekinn aflahlut miðað við
gildandi fiskverð á hverjum tíma.
Þessi ágreiningur leiddi til
málaferla af hálfu sjómanna til
þess að fá úr því skorið hvort
þeir fengju í raun þann aflahlut
sem samningar sögðu til um. Þau
mál gengu misjafnlega enda orð-
ið harla óljóst á þessum árum
hvað fiskverðið var.
Þetta leiddi til þess að sjómenn
tóku almennt upp þá reglu að
þeir sömdu við útvegsmenn um
Framh. á 4. síðu.
f jólablaði Austurlands birtuzt
svipmyndir frá landinu norðaust-
anverðu eftir Hjörleif Guttorms-
son, Heitið var framhaldi, sem
birtist á síðum blaðsins í dag, að
Athugasemd
við grein Matthíasair Eggertsson-
ar í 49. tölublaði Ausiurlands
Ég vil taka það skýrt fram, að
ég tel landbúnað, jarðrækt og
jarðræktartilraunir full'komið
menningarstarf íí hverju þjóð-
félagi, en jbegar framkvæmdia-
stjóri ríkisbúsins á Skhiðu-
klaustri flytur úr höfuðbyggingu
staðarins, virðist rofið samband
milii jarðarinnar og hússins.
Hver verður þá hlutur þess
merkilega húss, sem skáldið og
frú hans reistu ?
Þetta er það, sem vér viljum
vekja athygli á og oss liggur á
hjarta.
F. h. Sambands Austfirzkra
Kvenna
Sigríður Fanney Jónsdóttir,
formaður.
Frd Myiitarlélaginu
Nú eru liðin íúm fjögur ár,
síðan Myndlistarfélag Neskaup-
staðar var stofnað. Á þessum
tíma hafa verið gerðar yfir 400
myndir af ýmsum gerðum og
hafa flestar þeirra komið fyrir
almenningssjónir.
Hjá félaginu hafa starfað þi'ír
ágætir kennarar úr hópi okkar
ágætu listmálara, en það eru þeir
Veturliði Gunnarsson, Einar
Baldvinsson og Hreinn Elíasson
og viljum við færa þeim okkar
beztu þakkir. Einnig þökkum við
Framh. á 4. síðu.
þessu sinni frá Þistilfjarðarsvæð-
inu. Þið sjáið hér fuglabjarg,
Svínalækjartanga, þar sem set-
inn er Svarfaðardalur og lundinn
byggii- nær svartfugli og kríu.
Fuglabjarg í Svínalækjartauga. Efst byggir luudiun, en neðar
þjappar sér svartfugl og fýll á hverja syllu og nöf. Ljósm. H. G.
Frá Langanesi