Alþýðublaðið - 05.11.1923, Blaðsíða 3

ALÞYDXJBLABIÐ
3
Hjálparstðð hjukrunarféíags-
ius >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. 11—12 f. h.
Þriðjudagá ... — 5-6 e. —
Miðvikudaga . . — 3—4 e. -
Föstudaga ... — 5—6 c. --
Laugardaga . . — 3—4 e. -
Alls konar tré-
húsgögn tást vönd-
uðust og ódýrust hjá Jóhánnesi
Jóhannessyni Þinghoitsstræti 33
(kjallara). Einnig gerðir upp-
drættir af alls konar húsutn, stig-
um, turnum, valmaþökum, hengi-
verkum og hvelfingum.
Prófastur við stofnun verk-
lýðsfélags,
Skrifari í Verkamannasamband-
inu norska segir frá því í >Aibei-f
derbladet, för Socialdemokraten<
3. ágúst í sumar, að hann hafi 9.
ágúst 1913 stoinað verkamannafé-
lag í Ormheim, er verið var að
byrja að leggja Eaumabrautina.
Meðan hann var að tala, tók hann
Hrísgrjðs
nýkomln í
Pðntunardeild
Kaupfélagsins.
— Simi 1026. —
Vorkamaðurinn, blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fróttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Flytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál.
Kemur út einu sinni í yiku. Koatar
að eina kr. 5,00 um árið. Gerist áakrif-
| endur á aigreiðalu Alþýðublaðaina.
eftir háum manni vel vöxoum, er
stóð úti við dyr og hallaði sór upp
að veggnum. í bendinni var hann
með enska húfu, sem hanu lék
sór að því að velta við, meðan
hann hlustaði á íæðuna. Að henni
lokinni bað hana um að fá að
segja nokkur orð. Síðan gekk hann
upp að borði ræðumanns með húf-
una í hendinni og tók til máls.
Brátt kom í ljós, að hann var
ekki >óvanur að laka til máls á
fundum<. Létt og leikandi talaði
Kon u rl
Muníð eitir að blðfa
um Smára smjörlikið.
Dæmið sjálfar um gæðin.
BíTUeWJKll - II!
f H4§iryöriikis<jer6in i líeykjaviklj Jj|l
Stangasápan með blámanum
fæst mjög ódýr í
Kaupfélaginu.
hann með bros um alt góðlátlegt
andlitið og kryddaði mál sitt með
gamansamlegum innskotum. Hann
gat þess, að hann væri prestur
byggðarlagsins, en hann vildi líka
vera prestur þeirra, sem þaugað
kæmu vegna járnbrautarlagningar-
innar. Honum skildist, að stofoa
ætti verkmannafélag, og hann hefði
ekkert á móti því, því að það
væri mjög eðlilegt, að verkamenn
þyrftu sterk samtök, ef þeir ættu
að geta varið hagsmuni sína. Sem
Edtrnr Ttica Burrougha: Sonúr Tarzans.
„Ekki viö höfðingjann,“ sagði hann. „Við gætum reynt
það við einhvem manna hans, en höfðinginn selur ekki
hefnd • sina fyrir peninga. Það mundi aö eins auka grun
hans, er viö höfum vakið, meðan við töluðum við hann
áðan. Vib værum heppnismenn, ef við kæmumst þá
lifandi af.“
„Jæja; við skuhiin þá reyna ipútur," sagði Jenssen.
En múturnar brugbust herfilega. Sá, sem. þeir völdu
eftir margra daga dvöl hjá þorpinu, var tröllvaxinn,
gamall foringi i svertingjasveit höfðingjans. Hann fóll
fyrir ljóma gullsins, því að hánn hafði búið á ströndinni
og þekti mátt gullsins. Hann lofaði að færa þeim það,
er þeir vildu fá, seint um kvöldið.
Jafnskjótt og rökkvaði bjuggust hvitu memiirnir til
brottferðar með liði sínu. Um miðnætti var alt tilbúið.
Burðarmennirnir lágu hjá byrðum sinum, reiðubúnir að
varpa þeim á balt sór, hvenær sem merki JVæri gefið.
Hermennirnir voru milli burðarmannanna og þorpsins
til þess að mynda varnarlið, jafnskjótt og lagt yrði af
stað, þegar foringinn færði iivitu mönnunum það, er
þeir vildu fá.
Skyndilega heyrðist fótatak á stignum frá þorpinu.
Jafnskjott voru hermennirnir ásamt hvitu mönnunum
viðbúnir. Fleiri en einn maður nálgaðist. Jenssen gekk
fram og' talaði i lágum hljóðum til þeirra, er komu.
„Hverjir þar?“ spurði hann.
„Mbida,“ var svarað.
Mbida hét foringinn svikuli. Jenssen var ánægður,
þótt hann furðaði sig á þvi, að Mbida var ekki einn.
Alt i einu varö lionum það ljóst. Þaö, sem þeir komu
með, bárú tvefr menn á börum milli sin. Jenssen bölvaði.
Skyldi mannasninn færa þeim lik? Þeir höfðu borgað
fyrir lifandi fanga!
Burðarmennirnir stönzuðu fyrir framan hvitu menn-
iná.
. „Fyrir þetta hefir gull þitt verið greitt,* sagði annar
þeirra. Þeir settu niður börumar, snéru sér við 0g hurfu í
myrkrið i áttina til þorpsins. Malbin leit á Jenssen og
glotti. Þaö, sem 4 börunum lá, var þakiö klæði.
„Jæja,“ sagði sá siðariiefndi. „Lyftu ltlæðinu, og sjáðji,
hvað þú heflr keypt. Yið græðum mikið á liki, — ein-
kum eftir sex mánaða ferð i steikjandi sólarhita!“
„Bjáninn hefði átt að vita, að óg vildi fá hána lif-
andi,“ nöldraði Malbin, þreif i eitt horn klæðisins og
fletti þvi til hliðar.
mmmmmmmmmmmmmmmmm
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
@Dýr Tarza
þriðja sagan af hinum ágætu Tarzan-
sögum nýútkomin. Verð 3 kr. og 4 kr.
Vitjið hennar sem i'yrst á afgreiðslu
“ Alþýðublaðsins.
I> og !!■ sagan enn fáanlegara
m
m
m
m
m
m
m