Líf og list - 01.09.1950, Blaðsíða 7

fyrir þig, að hún skvaldri. Skvaldur er ekki nógu
góð afsökun og bætir ekki málstað þinn.
VIÐSKIPTAVINUR: Þú átt við, að skvaldrið sé ekki nógu hábölvað.
Þetta sýnir glöggt, hvað þú veizt lítið urn alla
málavöxtu.
MÁLFLUTNINGSMAÐUR: (alveg að missa þolinmæðina). Jæja þá, skildu
þetta eins og þér sýnist. Yfir hverju kvartarðu þá?
VIÐSKIPTAVINUR: Hvað kemur þér það við?
MÁLFLUTNINGSMAÐUR: Mér við! Hví spyrðu, maður minn, ég hefi þurft
að kljást við konu þína hér í þessu herbergi nú
í morgun og reynt að gera hcnni skiljanlegt, að
})ú sért staðráðinn í að skilja við hann að borði
og sæng. Geturðu ætlazt til, að ég geti gert það,
án þess að segja lienni ástæðuna?
VIÐSKIPTAVINUR: Ég kæri mig kollóttan, þó að ég segi þér þetta
Enginn annar eiginmaður hefði þolað —
MÁLFLUTNINGSMAÐUR: Þetta er ekki nóg. Hvað hefirðu orðið að þola
eða umbera? Þú þarft ekki að vera svo penpíu-
legur, að þú getir ekki sagt mér það. Til þess er
ég, að þú segir mér það. Þú greiðir málflutnings-
manni fé fyrir að öðlast réttindi til að segja
honum frá öllum leyndustu einkamálum þínum.
Gleymdu bara því, að við erum gamlir vinir, og
minnztu þess aðeins, að ég er málflutningsmaður
þinn. Auk þess muntu ekki segja rieitt það, sem
mér hefir ekki verið sagt fimmtíu sinnum af eig-
inmönnum, er setið hafa hér í þessum stól. Teldu
þér ekki trú um, að þú sért eini maðurinn í
heiminum, sem kemur sér ekki saman við kon-
una sína.
VIÐSKIPTAVINUR: Ég þori að veðja við þig hverju sem þú vilt, að
þú hefir aldrei áður heyrt um tilfelli svipað
þessu.
MÁLFLUTNINGSMAÐUR: Ég get úrskurðað það, þegar þú hefir sagt mér
allt af létta.
VIÐSKIPTAVINUR: Jæja> sjáðu nú til. Hefirðu nokkurn tímann vitað
til þess, að kona kæmi til eiginmanns síns og
segði, að Náttúran hefði gefið henni einstakan
hæfileika til þess að gera fólk ástfangið af sér, að
hún teldi syndsamlegt að þjálfa ekki þá gáfu.
MÁLFLUTNINGSMAOUR: En hún notar þig til þess að verða ástfanginn af
sér — sérðu það ekki, maður?
VIÐSKIPTAVINUR: Já, en hún heíir þegar gert það; og hún segir, að
það sé .svo anzi sniðugt, og það hafi bætt mig
svo mikið, að sig langi til að gera það aftur og
bæta einhvern annan mann. Hún segir að það
sé snilldarráð til þess að ala upp börn. Hún segir,
að konur, sem hafi þennan hæfileika til brunns
að bera, séu góðir uppalendur. Þær hafi þann
v liæfileika í svo ríkum mæli, að þær verði að
neyðast til að vera ótrúar börnum sínum og ala
PICASSO GERIST LJÓÐSKÁLD
PABLO PICA'SSO, forvígismað-
ur abstrakt-skólans í nútíðarlist,
hefir nýlega sent frá sér ljóðabók.
Hér er sýnishorn, kafli úr tíu
blaðsíðna ljóði í óbundnu máli,
hvorki hirt um setningaskip-
an, setningatengsl, upp-
hafsstafi eða greinarmerki:
þögnin uppgötvar skugga
hornsins sem þcnur rödd
sína er tcngir við vasaklút-
inn glugga Ijóssins sem
klifrar litlar mýs ó streng
veggsins sem er hyldýpisgjó
götunnar og korkurinn sem
fer burt með kvenlegum
ilmi sinum af visdómi sýgur
i sig klæðnað stjarnanna
hins hestriðandi vopnaða
nautabana og varpar þcim
ó ströndina fyrir ofan vcst—
ið ilmondi glas dettur og
brýtur cnni sitt i tóminu
Framh. ó bls. 8.
LÍF og LIST
7