Teningur - 01.04.1986, Blaðsíða 7
bragsins. En myndlist er hvort eð er eins
mikil vara og hvað annað þannig að
þetta skiptir kannski engu máli.
Sýningarsalur Nýlistasafnsins er nú orð-
in 5 ára og er ansi lífseigur þrátt fyrir allt
baslið. Pað er flestra mál að þar sé mjög
góð sýningaraðstaða. Utlit staðarins
minnir á sum galleríin í New York þó að
peningalyktin sé að vísu ekki í loftinu
"" eins og þar. Einhverra hluta vegna hefur
hluti hinna almennu sýningargesta snið-
gengið staðinn.
Kjarvalsstaðir eru sennilega aðsóknar-
mesti staðurinn og kemur það ef til vill af
því að þar eru að minnsta kosti tvær
sýningar í einu og oft fjórar - í báðum
sölum og göngum.
A Mokkakaffi hafa verið stöðugar sýn-
ingar frá opnun staðarins. Þar hafa aðal-
lega sýnt, í gegnum tíðina, áhugamenn
og byrjendur en einnig virtir myndlistar-
menn. Undanfarin ár hafa margir af
yngstu kynslóðinni sýnt verk sín þar,
fólk semer u.þ.b. aðútskrifast úrMynd-
lista- og handíðaskólanum og aðrir sem
eiga nokkurra ára sjálfstætt starf að
" baki.
A Café Gesti voru stöðugar sýningar á
verkum ungra listamanna. Kaffihús eru
ekki hönnuð sem gallerí, þannig að
verkin verða svona eins og í bakgrunni,
sem þarf samt ekki að vera verra.
Mikið bar á samsýningum og ber þar
helst að nefna sýningamar á Kjarvals-
stöðum: Sýningu Myndhöggvarafélags-
ins, Kvennasýninguna Hér og nú og sýn-
ingu FÍM (Félags íslenskra myndlistar-
manna). Pessar sýningar vom með því
klúðurslegasta sem sást á því ári. Það er
einfaldlega ekki hægt að hrúga hvaða
hlutum sem er inn í einn sal, sama hvað
góðir þeir em. Sumir hlutir ganga ein-
faldlega ekki saman. Þessar sýningar
voru í sjálfu sér virðingarvert framtak,
en val verka og uppsetning sýningar í
klúðurslegasta lagi og hefur þetta lengi
*-> viljað loða við hér á landi.
Sýning Myndhöggvarafélagsins er at-
hyglisverð fyrir þær sakir að sýningar á
skúlptúr (höggmyndum) hafa ekki verið
aberandi í málverkasýningaflóði undan-
farinna ára og sérstaklega ekki yfirlits-
sýninga úr þessari grein. Sýningin hefði
samt mátt vera fjörlegri, samanber sýn-
ingarnar á Skólavörðuholtinu forðum
daga.
Kvennasýningin hefur sjálfsagt vakið at-
hygli á þeim fjölda kvenna sem nú starfa
að myndlist og fjölbreytilegum verkum
þeirra. Þegar valið er á samsýningar
hlýtur að þurfa að velja verkin eftir ein-
hverri grunnhugmynd eða verkin vinni
saman á myndrænan eða huglægan hátt,
þannig að sýningin virki sem heild.
En það sem vafalaust setti mestan svip á
árið 1985 myndlistarlega voru sýning-
arnar á verkum hins mikla meistara Jó-
hannesar Sveinssonar Kjarval: Yfirlits-
sýning yfir ævistarf hans að Kjarvals-
stöðum, sýning í Listasafni íslands og
tvær sýningar í Hafnarfirði, en það væri
nú að bera í bakkafullan lækinn að fjalla
meira um þær. Þó er auðvitað ekki búið
að fjalla nægilega um Kjarval og ýmsir
fletir á listsköpun hans lítt kannaðir. Það
mætti til dæmis sýna myndir í vissum stíl
eða aðferð og sérstaklega sýningu á
teikningum, eingöngu.
Eins og sýningalistinn gefur til kynna
voru óhemju margar sýningar á árinu,
misgóðar og mismerkilegar eins og gefur
að skilja. Oft virðist sýningarþörfin
ákvarðast af því að listamennimir
ákveða að taka sal á leigu og mála síðan
nógu margar myndir til að fylla hann, en
huga ekki að sýningu þegar verk þeirra
er komið á það stig að það kalli á sýn-
ingu. Sérstaklega má sjá ámátleg dæmi
um þetta á Kjarvalsstöðum, þar sem
menn halda einkasýningu í öðmm hvor-
um salnum (en þeir eru 4—500 ferm. að
stærð) og þar blasir við sama myndin í
100—200 útgáfum. Þetta er skiljanlegt
hjá ungu fólki sem ekki er búið að öðlast
öryggi og yfirvegaðan vinnumáta, en
ófyrirgefanlegt hjá annars ágætum lista-
mönnum sem búnir em að vinna í tugi
ára.
Gallerí Gangur er vafalaust eitt metnað-
arfyllsta galleríið hér á landi þó lítið sé.
Það hefur sýnt verk eftir unga íslenska
myndlistarmenn og fjölda erlendra
myndlistarmanna sem margir eru mjög
þekktir. Þannig hefur það borið hrær-
ingar og áhrif erlendis frá hingað til
lands. Listamenn sem hafa sýnt verk sín
þar eru m.a. Martin Disler, Peter Ang-
ermann, Helmut Federle, Anselm
Stalder, John Armleder, John van‘t Slot
ásamt fjölda annarra. Aðstandandi
Gangsins hefur einnig gefið út nokkrar
möppur og blöð í sambandi við sýningar
í galleríinu.
Hér á eftir fara nokkrir punktar í sam-
bandi við nokkrar þeirra sýninga sl. árs
sem okkur þótti athygli verðar.
ÁGÚST PETERSEN
í LISTMUNAHÚSINU
Ágúst Petersen sýndi málverk í List-
munahúsinu, aöalíega mannamyndir og
landslag. Eins og flestir vita hefur Ágúst
mjög sérkennilegan stíl sem er með
barnalegu yfirbragði en fagmannlegum
vinnubrögðum. Litameðferð hefur
Ágúst mjög sérkennilega; grátt mósku-
legt yfirbragð með hreinum litum hér og
þar, í smáflötum eða pensilskrift. Eitt
var dálítið sérkennilegt við sýningu
Ágústar, en það var að hann sýndi mikið
af verkum sem hann hefur sýnt áður.
Það er ekki algengt hér nema um yfirlits-
sýningar sé að ræða. Mannamyndir
(portrett) hans eru oftast mjög stór-
skornar, en líkingar sláandi þó nef séu
græn og kinnar rauðar. Verk Ágústar
virka mjög einlæg og ekki er hægt að
krefjast meira af listamanni en þess.
5