Teningur - 01.04.1986, Blaðsíða 10
þeir sem fyrirmynd. Blómin, verumar
og litirnir tjá okkur þennan boðskap í
ljóði og söng. Blæbrigði eru sem tónlist.
Sigurlaug Jónasdóttir hefur varðveitt
verk horfinna kynslóða í huga sér. Nú á
efri árum dregur hún úr hugarfylgsnum
sínum þessar myndir og gerir okkur þær
sýnilegar í málverkum. Við sjáum fólk
sem býr í nálægð við landið draga björg í
bú. Myndir Sigurlaugar eru fyrir kom-
andi kynslóðir til að þær beri virðingu
fyrir striti þeirra er áður byggðu landið
við allt aðrar aðstæður en í dag. Málverk
Sigurlaugar hljóta einnig að vera þjóð-
háttafræðingum yndi að rýna í.
Auk þessara mynda sýndi Sigurlaug
nokkrar myndir úr nútímanum og
myndir úr undirheimum.
PÁLL GUÐMUNDSSON
Á KJARVALSSTÖÐUM
Páll Guðmundsson sýndi í febrúarmán-
uði á Kjarvalsstöðum fyrir framan Kjar-
valssal. Pað sem hann sýndi voru högg-
myndir, en það þótti einnig það nýstár-
legasta við sýningu hans. Ef við ígmnd-
um sýningu Páls kemur margt annað
fram sem sýnir að þama voru ekki ein-
göngu á ferðinni myndir höggnar í stein.
Steinarnir sem hann notaði voru ekki
hvaða steinar sem er. Páll er frá Húsa-
felli og þaðan úr bæjargilinu voru stein-
arnir ættaðir. Páll og meitill hans réðu
heldur ekki eingöngu lögun höggmynd-
anna, heldur birtist einnig það sem í
steininum bjó, mynd landsins sem hann
var tekinn úr. Myndefnin voru ísland,
íslendingar, dýr, fætur og tröllshendi.
Fyrr á þessari öld héldu margir frum-
kvöðla íslenskrar málaralistar til á Húsa-
felli. Peir bentu íslendingum á eigið
land og það sem í landslaginu bjó. Páll
heldur áfram þar sem þeir námu staðar.
Steinar úr bæjargilinu á Húsafelli voru
fyrr á öldum notaðir til legsteinagerðar,
en Páll Guðmundsson hefur fundið
þeim nýtt hlutverk. Með hugar- og
handafli hefur hann vakið upp það sem
blundaði í þeim í bæjargilinu á Húsafelli
og flutt til Kjarvalsstaða. Jafnframt hef-
ur hann vakið höggmyndalistina af
dvala.
JÓN AXEL
f SALNUM VESTURGÖTU
Jón Axel sýndi málverk í Salnum, Vest-
urgötu. Málverk þessi voru hraustlega
máluð, faglega gerð og markvissari en
áður hafði sést hjá Jóni. Hann mætti
samt stefna að persónulegri myndgerð,
því myndimar minna oft mjög sterklega
á verk sumra þýskra myndlistarmanna af
yngri kynslóðinni. Jón Axel á vonandi
eftir að finna sinn eigin reit og rækta
hann af kostgæfni, því hann er greinilega
í framför. Einnig sýndi hann á árinu
ágætar dúk- og tréskurðarmyndir á
Mokka kaffi.
HÉR OG NÚ -
LISTAHÁTÍÐ KVENNA
Á KJARVALSSTÖÐUM
Jóhanna Kristín Yngvadóttir. Á undan-
förnum árum hefur einhvers konar ex-
pressíonismi flætt yfir listaheiminn og
ekki síst inn í listaskólana. Gagnrýnend-
ur hafa tekið þessari bylgju opnum örm-
um. Nú gilda gömlu farsarnir sem auð-
velt er að nota og málaramir em síður en
svo að flækja málin með verkum sínum.
Prátt fyrir þetta flóð og jafnvel þó að
dökkir litir séu í tísku er ekki hægt að
segja að málverk Jóhönnu séu á nokk-
urn hátt yfirborðsleg. Hin expressíon-
ísku málverk hennar eru þrungin djúpri
tilfinningu og þau em sérlega fagmann-
lega unnin. Gæðin eru jöfn og hvergi
sjást ódýrar lausnir. Málverk Jóhönnu
eru flott og standa uppúr hvar sem er.
Brynhildur Þorgeirsdóttir hefur gert ein-
hverja athyglisverðustu skúlptúra sem
sést hafa á sýningum hér á undanförnum
árum. Skúlptúrar þeir sem hún sýndi á
sýningunni Hér og nú sönnuðu það enn
frekar. Brynhildur hefur þróað og dýpk-
að verk sín og vinnur með önnur efni en í
fyrstu. Það verður mjög forvitnilegt að
fylgjast með framhaldinu, en Brynhildur
dvelst nú í New York.
Guðrún Hrönn Ragnarsdóttir sýndi
samsett verk sem var áberandi á sýning-
unni. Það var við hæfi, því alltof lítið
hefur borið á Guðrúnu þrátt fyrir að hún
hafi áður sýnt falleg og óvenjuleg verk,
ólík verkum annarra listamanna hérlend-
is. í verki Guðrúnar tengdust tilfinningar
djúpri efniskennd. Eflaust lá styrkur þess
í því hve brothætt það var, en Guðrún
þorir að taka áhættu og verkið rambaði
8