Teningur - 01.04.1986, Blaðsíða 35

Gunnar: Hverjum finnst þér þú vera
skyldastur?
Tumi: Öðrum en á íslandi? Þýskalandi
og Ítalíu.
Kristinn: Berlínarmálurunum eða Köln-
armálurunum?
Tumi: Kölnar frekar, það eru t.d... Nei,
mér finnst ég reyndar, ekki tengdur
þeim. En það eru t.d. Dokupil og Walt-
er Dan, og svo Milan Kunc og Cucchi.
Ingólfur: Eg vildi spyrja að einu sem mér
finnst sem áhorfandi, mér finnst í gegn-
um langan tíma það hafa verið dáh'tið
áberandi í ensku listalífi, mér finnst þeir
hafa voða mikið verið að nota, svona að
grafa í ruslahaug, þeir kalla þetta að
nota ,,found material" vinna með
aðkomuhluti og alls konar drasl, ekki
beint ready-made, heldur...
Tumi: Það er það sem ég er að tala um.
Það er svona einhver lína sem ég kenni
við Tony Cragg. Það eru ekkert endilega
hans áhrif.
Ingólfur: Þú finnur ekki skyldleika í
þessu?
Tumi: Nei, þeir eru náttúrlega líka að
vinna með einhverja hluti.
Kristinn: Kynntistu einhverjum lista-
mönnum?
Tumi: Nei, engum. Og þó, aðeins, af
fólkinu gegnum galleríin, Corade press.
Þeir vildu fá íslenska bókasýningu og
hættu svo alveg við það. Ég var ekki í
London, ég var í Sussex. Málið var að ég
komst svo sjaldan til London, þannig að
eg gat ekki almennilega fylgst með. Ég
hefði viljað sjá meira, leita uppi eitthvað
nýtt sem var að ske.
Ingólfur: Þegar þú varst í Hollandi og
varst í skóla og hafðir meiri tíma, var
eitthvað í hollensku listalífi sem höfðaði
sérstaklega til þín eða í Hollandi yfir-
leitt?
I umi: Mér fannst nú yfirleitt ekki mjög
skemmtilegt listalífið í Hollandi, en...
Gunnar: Nú er talað um að til sé einhver
hollensk lína á íslandi.
Tumi: Mér finnst það ekki. Þetta er það
sem sumir hafa alltaf verið að tala um,
þessi og þessi hafi orðið fyrir hollenskum
áhrifum.
Kristinn: Það er bara della, ég held að
ahrifin hafi verið af því sem menn sáu í
Hollandi.
Tumi: Það er svo mikið af útlendum
listamönnum.
Ingólfur: Mér hefur oft fundist að þú
hafir haft ánægju af að dveljast á Spáni.
Gunnar: Þessi guli litur hjá þér?
Tumi: Eftir að ég kom frá Spáni? Það
getur vel verið. Hann er í miðju flagginu
og svo er rautt sitt hvoru megin við!
Ingólfur: Heldurðu að þú hafir orðið
fyrir meiri áhrifum frá því að ferðast um
löndin en að skoða myndlist þeirra?
Tumi: Já, ég var ekki að leita að mynd-
list þegar ég fór til Spánar. Mér hefur
fundist ég ekki geta orðið fyrir áhrifum
af myndlist, heldur af allt öðrum áhrif-
um en myndlist. Ég sá eina mjög
skemmtilega sýningu á Spáni. Það var
málverkasýning eftir bæjarstjórann í
litlu þorpi fyrir utan Granada.
Ingólfur: Hvernig líkaði þér við það?
Tumi: Það var svona naivistasýning,
mjög falleg.
Ingólfur: Finnst þér ekki gaman að
naívu íslensku landslagsmálverki?
Kristinn: Finnst þér gaman að alþýðu-
list, áhugamannalist?
Tumi: Já, ef þeir eru ekki að reyna að
vera voða miklir atvinnumenn.
Ingólfur: Kannski menn eins og Eggert
Magnússon og Stefán frá Möðrudal?
Tumi: Já, frekar, svona sér maður alltaf
öðru hvoru gamalt fólk utan af landi, ég
man t.d. að ég hef séð myndir eftir konu
einhvers staðar af Vestfjörðum sem eru
búnar til úr alls konar sandi og eld-
spýtum og svoleiðis, hafið þið séð það?
Myndir af sveitabæjum og svoleiðis, en
ekkert málað, bara notað ýmsar tegund-
ir af sandi, mold og svoleiðis.
Kristinn: Engir litir?
Tumi: Bara náttúrlegir litir.
Gunnar: Ef við víkjum að listalífinu hér
á Islandi og kannski einkum í Reykja-
vík, þá virðast vera tvær tegundir af mál-
verki í gangi, sem mætti kannski kalla
realískt og expressjómskt, eða „sviss-
nesk-hollenska skólann“ og „New York
skólann“. Og þá vaknar hka spurningin
um hvort til séu einhver séríslensk ein-
kenni í myndhst og það tengist svo aftur
því sem við sögðum um að menn máluðu
upp úr tímaritum. Eru einhver sérein-
kenni í myndlist á íslandi?
Tumi: Ætli það sé ekki bara tempera-
mentið í íslendingum sem kemur alltaf í
gegn.
Kristinn: Mér finnst ekki, ef maður tek-
ur allan þennan hóp af ungu fólki sem er
að fást við einhverja hluti sem gætu á
einhvern hátt tengst þessu nýja málverki
eða nýrri hugsun í list. Finnst þér vera
þjóðareinkenni meira en 50%?
Tumi: Nei, enþettaersamteitthvaðsem
maður getur séð í myndunum.
Gunnar: En hvað um þá skoðun að
menn séu hér í hæsta máta ófrumlegir
eða ópersónulegir?
Tumi: Mér finnst það ekki meira hér en
annars staðar. Ég mundi segja að menn
væru frekar persónulegri hér en í útlönd-
um - miðað við fólksfjölda.
Kristinn: Nú er hér mjög stór hópur sem
málar svipað og þýski skóhnn. Finnst
þér hann ekki minni erlendis þar sem þú
hefur komið?
Tumi: Mér finnst það alls ekki, jafnvel
meiri. í Englandi er reyndar ekki svo
mikið um þýska skólann, en það kemur
þá bara annað í staðinn.
Ingólfur: Ef maður þarf að finna ein-
hvern greinarmun eða finna einhver
mörk á milli, þá finnst mér mega skipta
fólki sem málar svona í tvo hópa. Ann-
ars vegar eru þeir sem ólust upp við aðra
list én nú er ríkjandi, t.d. flúxus og kon-
seftlist, það var þeirra skóli, síðan hafa
þeir unnið úr því. Og hins vegar margt
yngra fólk sem er að koma úr skóla núna
og gengur út frá allt öðrum hlutum,
áhrifin ná ekki eins langt aftur í söguna
eða þá ennþá lengra. En þetta tímabil
konseftlistar og minimallistar, það var
okkar uppeldi í skóla og við unnum með
það eða út frá því eða út úr. Mér finnst
oft sjást munur að þessu leyti. Ég held
það hafi lúmsk áhrif þó það sé ekki alltof
greinilegt í öllum tilfellum.
Tumi: Þetta tímabil hafði mikil áhrif,
held ég, enginn vafi á því. Maður var
kannski að reyna að sleppa út úr því sem
manni fannst einhver týpískur konseft
hugsanagangur, en svo þegar maður
kemur lengra frá því þá sér maður þetta
sterkt.
Ingólfur: Það hefur náttúrlega sín áhrif
33