Austurland - 25.01.1979, Blaðsíða 4

Auglýsið í Austurlandi
Símar 7571 og 7454
Fimmtudagur 25. janúar 1979. GerÍSt áskrÍfendUr
Eflum heimabyggðina. Skiptum við sparisjóðinn.
SPARISJÓÐUR NORÐFJARÐAR
Úr einu í annað
KRISTINN y.
JÓHANNSSON
Verðbólga og verðskyn
Hefur verðbólgan slævt svo
mjög verðskyn almennings að
vöruverð skipti ekki máli? Getur
verið að fólk á landsbyggðinni
hugsi minna um vöruverð en fólk
á Faxaflóasvæðinu?
Mörgum finnst ef til vill undar-
lega spurt, en ekki er það þó að
ástæðulausu. Undanfarin ár hafa
vi'ða á höfuðborgarsvæðinu risið
verslanir þar sem lögð er áhersla
á lágt vöruverð og er þá þjónustu
haldið í lágmarki, ekki lagt mikið
í húsak' nni og oft selt í stórum
pakkningum.
Þessar verslanir virðast þrífast
vel og víst er að mikið er verslað
þar. Fólk kemur akandi langt að
til að gera innkaup og telur sig
hafa hag af.
Undanfarið hafa forsvarsmenn
verslunarinnar borið sig illa vegna
lágrar álagningar og telja hag
þessarar átvinnugreinar stefnt í
voða. Ekki er ég dómbær um það,
en að mér læðist þó sá grunur
að ekki eigi allar greinar versl-
unarinnar jafn bágt. Á hitt skal
einnig minnt, að óhagstætt inn-
kaupsverð á kannski meiri sök á
hinu háa vöruverði en nokkurn-
tímann álagningin innanlands.
Fólk úti á landsbyggðinni hefur
ekki átt þess mikinn kost að skipta
við verslanir, sem reknar eru með
svipuðu sniði og vörumarkaðir.
Þetta hefur þó verið reynt, en
alls ekki gefið þá raun sem hefði
mátt vænta og því er alls ekki út
í bláinn að ætla að fólk á lands-
byggðinni láti sig vöruverð minna
skipta en höfuðborgarbúar gera.
Ástæðurnar veit ég ekki. Kannski
er hinn langi vinnudagur beggja
hjónanna ein þeirra. Oftast er far-
ið í búðir á hlaupum og lítill tími
til að hyggja að verði. Fleira
hlýtur þó að koma til. Hitt þori
ég að fullyrða, að fólk mundi
finna það á buddunum, að tíu
prósent vörulækkun er meira virði
en tíu prósent kauphækkun.
í síðustu viku var rætt í útvarpi
við formann neytendasamtakanna.
Hann lagði áherslu á, að verð-
bólga undanfarinna ára hefði
kennt okkur, að krónutalan ein
Þorrablót á
Egilsstöðum
Á bóndadaginn héidu Egilsstaða-
menn þorrabiót i Vaiaskjálf eins
og verið hefur undanfarin ár. Þar
er það ekki ákveðinn féiagsskapur
sem stendur aó blotinu heidur eru
kosin til þess mismunanndi mörg
pör. I þetta skipti voru það 15 pör
sem önnuðust allan undirbúning,
skemmtiatriði og báru fram mat-
inn, en Valaskjálf sá um matarbún
ing. Þarna var mikið glens og grín
og mikil skothríð í annáli ársins,
sumir hreinlega skotnir í kaf. Blót-
ið stóð með miklu fjöri til kl. 4.30
frá því kl. 8.00 og fannst samt ekki
öllum nóg komið þegar hætt var.
Þetta er afar vinsæl skemmtun
og húsið rúmar ekki lengur alla
þá sem komast vilja. Nú var að-
gangur takmarkaður við þá sem
lögheimili hafa á staðnum eða
hafa unnið þar síðastliðið ár.
lóa/S.Á.
væri enginn mælikvarði á kaup-
getuna. Besta kjarabótin væri
lækkun vöruverðs. Ég er sammála
formanninum um það, en efast
um að menn hafi numið nægilega
lærdóma af verðbólgureynslunni
og því voru þessar spurningar
settar fram í upphafi spjallsins.
En ef hægt er að slæva verð-
skynið, hlýtur einnig að vera hægt
að glæða það. Hvernig fer annars,
ef verðlagseftirlit verður lagt nið-
ur? Ég skora á áhugasamt fólk
á Austurlandi að beita sér fyrir
stofnun deilda úr Neytendasam-
tökunum, sem m. a. hafi það
markmið að efla og skerpa skiln-
ing fólks á gildi virks verðlags-
eftirlits neytendanna sjálfra. Hér
er greinilega verk að vinna.
Jón og séra Jón
Stundum er ég spurðúr, hvers-
vegna sjáist svo sjaldan núorðið
myndir frá Neskaupstað í sjón-
varpi. Ég hef svarað því til, að
því valdi sumpart leti okkar og
andvaraleysi sem eigum að koma
fréttum á framfæri, en sumpart
tímaskortur.
En fleira kemur til og því til
Föstudaginn 19. jan. s. 1. flutti
útibú Landsbankans í Neskaup-
stað starfsemi sína í nýtt húsnæði
að Hafnarbraut 20.
Hið nýja húsnæði er alls 1760
rúmmetrar og skiptist í íbúð úti-
bússtjóra annars vegar og banka-
hús hins vegar, auk bílskúrs.
Smíði hússins tók 18 mánuði og
hafa þar margir lagt hönd á plög-
sönnunar læt ég fylgja þessa sögu.
Á nýársdag hringdi ég í sjón-
varpið, sagði þeim frá 50 ára kaup-
staðarafmæli Neskaupstaðar og
bað þá að segja frá því, en ekkert
kom. Daginn fyrir hátíðarhöldin
hér (7. janúar) hringdi ég svo aft-
ur, skýrði frá hvað stæði til, og
bað um að frá því yrði sagt á
laugardagskvöldi. Fréttamaðurinn
taldi fyrst öll tormerki á því.
Kvaðst telja óeðlilegt að vera að
„auglýsa" slíkt fyrirfram, en sagð-
ist mundi segja frá því eftir á.
Eftir ákveðna eftirýtni mína lof-
aði hann þó að gera sitt besta til
að koma fréttinni.
En hans „besta“ dugði ekki og
ekkert kom um kvöldið.
Á sunnudagskvöldið kom svo
snubbótt frásögn. Myndir voru
ekki teknar þar sem filmur vant-
aði.
Því er þetta rifjað upp, að bæði
fyrr og síðar hefur sjónvarpið sagt
frá ýmsu sem í vændum hefur ver-
ið. Leiksýningar hafa verið kynnt-
ar, einnig sinfoníutónleikar, svo
dæmi séu nefnd. En þetta er víst
menning og þar að auki í Reykja-
Framhald á 3. síðu
inn. Arkitektarnir Hróbjartur Hró-
bjartsson og Geirharður Þorsteins-
son teiknuðu húsið ásamt Magnúsi
Gunnarssyni, sem starfaði með
þeim í byrjun.
Verkfræðistofa Sigurðar Thor-
oddsen hf. sá um verkfræðiþjón-
ustuna og Byggingafélagið Valmi
var aðalverktaki framkvæmdarinn-
Framh. á 2. síðu
Guðrún Björnsdóttir:
Viljum við
Miðað við þá reynslu sem ég
hef af börnum og foreldrum í
Neskaupstað virðast allir hafa
mjög jákvætt viðhorf til leikskóla
— börnin eru ánægð, foreldrar
tala um hvað börnin hafi gott af
því að vera á leikskóla — þau
læri svo margt — læri að leika
sér með öðrum börnum — læri að
taka tillit til annarra o. s. frv.
Ég held að það sé að bera í
bakkafullann lækinn að rekja gildi
leikskóla í nútíma þjóðfélagi, það
hefur verið gert áður. En fyrst
allir eru svo ánægðir með börn
sín á leikskólanum finnst mér að
foreldrar ættu að leyfa þeim að
njóta þess sem bæjarfélagið hefur
upp á að bjóða í þessum efnum.
Við höfum 67 pláss á leikskóla
— 6 eru auð. Auk þess gætum við
bætt við 5 plássum ef aldursdreif-
ingin yrði jafnari.
En svo virðist sem fólk vakni
ekki til lífsins fyrr en um hádegi,
þá vilja allir fá pláss á leikskóla.
Færeyska bílferjan Smyrill mun
á sumri komanda halda áfram
siglingum milli Seyðisfjarðar,
Torshavn, Bergen og Scrabster
eins og undanfarin sumur. Fyrsta
ferðin til og frá Seyðisfirði er
laugardaginn 2. júní og síðan eru
vikulegar ferðir til 16. september,
16 ferðir alls. Komutími til Seyðis-
fjarðar er kl. 18.00 og brottfarar-
tími kl.20.00.
Eins og áður þurfa farþegar
sem fara milli íslands og Noregs
eða íslands og Skotlands að dvelja
í Færeyjum um tíma á eigin kostn-
að.
leikskóla?
Ég vil benda á að það geta ekki
allir fengið pláss á sama tíma.
Því segi ég — nýtið betur morgun-
deildirnar og þann starfskraft sem
þar er. „Morgunstund gefur gull
í mund“. Það hefur sama gildi
fyrir börnin að vera fyrir hádegi
og eftir hádegi.
Ég vil að lokum óska öllum
heilla á nýbyrjuðu barnaári og
minni á símaviðtalstímann á dag-
heimilinu kl. 12.45—13.15 og
5.15—6 daglega.
Sem dæmi um verð má nefna
að fargjald fyrir fullorðna milli
Seyðisfjarðar og Torshavn er frá
400—630 kr. danskar án fæðis og
fargjald milli Seyðisfjarðar og
Bergen er frá 715—1175 kr. dansk-
ar. Fæði er ekki innifalið. Börn
7—14 ára borga 50% fargjald,
en börn undir 7 ára aldri 10%,
ef þau hafa ekki sérkoju eða stól.
Gjald fyrir fólksbíla er 300 d.
kr. milli Tórshavn og Seyðisfjarð-
ar, en 475 d. kr. frá Seyðisfirði
til Bergen eða Scrabster.
„Krónurnar“ hans Leifs Breiðfjörð.
Útibú Landsbankans
í Neskaupstað flytur
í nýtt og fallegt hús
Smyrill siglir áfram