Austurland - 08.02.1979, Blaðsíða 4

Auglýsið í Austurlandi
Símar 7571 og 7454
Neskaupstað, 8. febrúar 1979 GerÍSt áskrifendur
Hittumst í sparisjóðnum.
SPARISJÓÐUR NORÐFJARÐAR
Úr einu í annað
KRISTINN V.
JÓHANNSSON
■d':'
Menntaskóli Austurlands fékk 240 millj. — 60 sinnum meira
en Iðnskóli Austurlands. — Ljósm. H. G.
Máiið er í atnugun
jtiiuu auiUt tuiu oii uidi StU i
IlClUU. ouuul' SOgUU Ui iiu Uiiuua
pau uuui, auru auguu in au sva;ia
pau. jLinucga cr utumvtiggja rtu.
íz,u ijiii uuauiii aiuui íuru
iitLuuii' au la u siícuiL oru.
jMuau vai i oiou um uciuua-
Kuu^a uatt u orui, ao i ueiuu-
um acciu cui.fc.uui eiuoccuisuicun
05 1CU5J u iaun i>rir ucruuaiuiiui
1 viuuuiiuiauuiu viu ao ræoa mai,
sem peiui vicri ætiao ao vinna 1
ci£in siarn.
xr'u Uccliu margir ao sKipa nerna-
ír og aorir porou ckki ao taKa
sæu 1 neiuuum. £n pa ickk em-
nvcr snjaua nugniynu pegar sKooa
purui mai. nauu setu a lot sians-
nop.
i'eua potu gott orð. i pví loist
ao verto væn ao vtrrna, en eKki
oara otukkio Kam og svæio mai
eitis og i nernaum.
tn ttminn teio og nú ioru að
Derast aut ira starisnopum. Pá
runnu tvær grtmur á marga ráóa-
menn.
1 gömiu netndunum voru mál
oit svætð meo pvi að pegja pau 1
hei. uregiö var sem iengst aö
ingar atvinnulífs á Austurlandi,
auk pess sem sveitarfélögin purfa
verkfræðipjónustu í vaxandi mæli,
en aðeins pau stærstu hafa bol-
magn til að hafa sjálf tæknimennt-
aða menn í starfi.
En um leið og ég lýsi ánægju
minni með petta ágæta framtak
peirra félaga og óska peim alls
góðs í starfi, get ég ekki stillt mig
um að koma pví á framfæri að
mér líkar ekki nafnið.
Kannski er pað sérviska eða
íhaldssemi, en mér finnst eingöngu
samtök fólks, sveitarfélaga eða
önnur sambærileg ættu að kenna
sig við Austurland á pann hátt, t.
d. Búnaðarsamband Austurlands,
Krabbameinsfélag Austurlands,
Flugfélag Austurlands, Safnastofn-
un Austurlands, en ekki fyrirtæki
í eigu eins eða fárra einstaklinga,
jafnvel pó peir séu Austfirðingar
og vilji starfa fyrir Austfirðinga.
Ég veit að svona nöfn eru til
(Apótek Austurlands á Seyðisfirði
og Bílaleiga Austurlands á Egils-
stöðum), en pað breytir ekki því
að ég hefði viljað einskorða þetta
nafn við samtök, félög eða fyrir-
tæki sem stofnuð eru af sem flest-
um íbúum Austurlands eða sveit-
arfélögunum.
Orð og gerðir
Þegar flett er í fjárlögunum og
skoðaðar fjárveitingar til skóla á
Austurlandi, kemur m. a. fram að
240 milljónir renna til byggingar
Mcnntaskóla Austurlands, en 4
milljónir til Iðnskóla Austurlands.
Þessi framlög leiða hugann að
samstarfssamningi ríkisstjórnar-
innar, en í honum segir það eitt
um skólamál að gera eigi verulegt
átak til eflingar verkmenntunar
(þar með væntanlega iðnmennt-
unar) í landinu!!
Mér var sögð sú saga, að ein-
hvern tímann fyrir margt löngu
hefði sóknarprestur hér í bæ verið
að predika á aðfangadagskvöld.
Hann vildi leggja áherslu á að
frelsarinn hefði verið af lágum
stigum og spurði svo fram í
kirkjuna: Og hvað getið þið hugs-
að ykkur aumara en einn trésmið?
Það hvarflar að mér, að þessi
skoðun prestsins á smiðnum Jósep
hafi færst yfir á alla iðnmenntun.
Tölurnar á fjárlögunum gefa til
kynna að þetta sé líka skoðun
ríkisstj órnarinnar.
— Krjóh.
Kaha pær saman, svo var leitað
auts otai sériræomga og tíminn
iátinn líoa par tu neindirnar
gieymdust og sem minnst sett á
oiað.
Wú kom fram ný aðíerd.Hun
var sú aö tala eóa skrifa málin í
nei. fcftir ianga iundi og marga
var ntgiaöasta manni starisnops-
ins ialið að setja saman álit. Varð
pao gjarna pykk bók sem íæstir
iOgou i að lesa og sampykktu pví
atnugasemdalaust. (Eg á nokkrar
siíkar og er helst að hugsa um að
senaa Eáu á Aóatoóli pær).
r-eir sem skipao nöiou starfshóp-
inn hélau svo blaðamannafund,
pöKKUou starisnopnum dugnaðinn
og ruerkar mourstóöur og stungu
antinu síóan niour í skúffu eða
unair stót. Og smám saman fyllt-
ust skúffurnar.
Og pví er pað — og takið bara
eftir pví — að pegar rætt er við
ráðamenn landsins í útvarpi og
sjónvarpi og peir spurðir um gang
mála segja menn yfirieitt ekki
lengur: „Eg skipaði 5 manna nefnd
í máiið“, eða „Ég setti starfshóp
í málið".
Nú er oftast sagt einfaldlega
„málið er í athugun", „við höfum
sett menn í að skoða þetta“, eða
„við höfum málið til meðferðar
hjá okkur“ og fleira í þessum
dúr.
Mér hefur ekki gefist tími til
að kanna hvort þetta er einhver
algild regla, en málið er í athugun.
Gott framtak, slæmt
nafn
Fyrir stuttu var sett á stofn
uýtt þjónustufyrirtæki á Egilsstöð-
um og heitir það Verkfræðistofa
Austurlands. Stofnandi er Svcinn
Þórarinsson verkfræðingur ásamt
fleirum.
Þessu ber að fagna því mikils
virði hlýtur að vera að þurfa ekki
að sækja allu tækniþjónustu út
úr fjórðungnum með öllu þvf ó-
hagræði og þeim kostnaðarauka,
sem þvf getur fylgt.
Verkfræðiþjónusta og önnur
tækniþjónusta hlýtur að teljast ein
af forsendum eðlilegrar uppbygg-
Þegar Börkur kemur að landi
Börkur NK 122 bakkar með fullfermi inn í Norðfjarðarhöfn.
Slangan þrœdd á rörið.
Það var hressandi að sjá Börk
NK sigla inn Norðfjörð fyrsta
iaugardag í þorra fleytifullan af
loðnu. Myndavélin var sótt í snar-
hasti en þó að menn segi að Börk-
ur sé vélavana og Volvo hafi góða
vél þá var það samt svo, að hann
var að skríða með rassinn á und-
an sér inn í höfnina þegar mynda-
vélin loksins náði að festa hann
á filmu.
Á bryggjunni gekk allt sinn
vanagang í rólegheitum og lönd-
unarkallar biðu í skúrdyrunum og
fylgdust með. Það var eiginlega
ekki fyrr en í þann mund er taug-
inni var kastað á land að líf færð-
ist í mannskapinn á bryggjunni.
Strákur kallaði um borð að þær
áströlsku væru komnar. „Þú lýgur
því“ var svarið sem hann fékk
en svipurinn á andlitinu laug ekki,
hafa menn kannski trú á, að þær
áströlsku reynist betri en þær fs-
lensku? Litlir snáðar að taka á
Eru þœr áströlsku komnar?
móti pabba fóru stundum heldur
tæpt á bryggjubrúninni og brugðu
ekki hið minnst við aðvörunarköll
mömmunnar. Undirrituð var ekki
eins keik því að plankinn á brún-
inni var svellaður og þótt ef til
vill væri hægt að komast um borð
skakkafallalaust þá var það öruggt
að frá borði myndi ég ekki kom-
ast nema lenda í sjónum því að
landgöngubrú var engin. Best var
því að halda sig bara á bryggj-
unni og horfa á það sem fram
fór.
Þegar skipið lá kyrrt og bundið
— Ljósm. lóa
hófust menn handa við að troða
svartri gildri slöngu sem lá á dekk-
inu upp á rör af sama gildleika
sem lá í hlykkjum þarna fram á
bryggjuna. Ég færði mig nær en
fékk þá aðvörunarorð því að bráð-
um myndi loðnan renna þarna um
og þá væri ekki verandi nálægt án
þess að á manni sæi. Ég fór að
þessum tilmælum enda varla til
annars en að þvælast fyrir. Þegar
ég ók upp bryggjuna hafði bílum
fjölgað og nokkrir pabbar voru
þegar komnir í land og höfðu tek-
ið pabbabörnin í fangið. — lóa
FRÁ BŒJARSTJÓRN
NESKAUPSTAÐAR:
Skjala- og
myndasafn?
Safnanefnd og Bókasafnsnefnd
Neskaupstaðar komu saman á
fund rétt fyrir jólin til að ræða
hugsanlega stofnun skjala- og
myndasafns. Eftirfarandi ályktun
var gerð á fundinum:
„Eundurinn telur tímabært að
hefja nú þegar undirbúning að
stofnun skjalasafns fyrir Neskaup-
stað. Skv. lögum um Héraðsskjala-
söfn frá 12. febrúar 1947 er bæjar-
stjórn heimilt að koma á fót
skjalasafni, er varðveiti á sem
tryggilegastan hátt skjöl og hand-
rit og aðrar ritaðar heimildir, sem
snerta sérstaklega bæjarféiagið og
ekki ber að afhenda þjóðskjala-
safni.
1 reglugerð frá 5. maí 1951 er
nánari upptalning á þeim skjölum
og gögnum, sem geyma skal í
skjalasafni. Eru þar talin, auk
nefnda og stofnana á vegum bæj-
arfélagsins, skógræktarfélög,
íþróttafélög og önnur menningar-
félög.
Það er því augljóst mál, að
undir skjalasafn falla fundargerða-
bækur og önnur gögn flestra
félaga, sem starfa eða hafa starf-
að í Neskaupstað síðan hann fékk
bæjarréttindi.
Auk þess vill nefndin benda á,
að mjög aðkallandi er, að hafin
sé söfnun og skráning ljósmynda,
er á einhvern hátt snerta sögu og
mannlíf bæjarins.
Fundurinn beinir því þeirri ósk
til bæjarstjórnar Neskaupstaðar
að hún taki til gaumgæfilegrar
athugunar að stofna til skjala-
safns fvrir Neskaupstað og skapi
því viðunandi aðstöðu“.
í sambandi við þessa ályktun
flutti Gísli Sighvatsson og Hauk-
ur Ólafsson tillögu um stofnun
skjalasafns. Allir fulltrúar Iýstu
sig fylgjandi ályktun nefndarinn-
ar og framkominni tillögu, en
töldu rétt að vísa málinu til bæjar-
ráðs til athugunar og var það
gert.
Gólfið lélegt í
íþróttahúsi
Skólanefnd Neskaupstaðar
ræddi á fundi sínum nýlega ástand
gólfsins í íþróttahúsinu, en borist
hafði erindi til nefndarinnar um
það frá íþróttakennurum og um-
sjónarmanni hússins.
Eru menn á einu máli um, að
brýnt sé orðið að endurnýja gólf-
ið, enda slitflötur þess orðinn lé-
legur auk galla sem frá upphafi
hafa fylgt teppi þessu, þ. e. bruna-
sárin.
Fram kom á bæjarstjórnarfundi
að hér væri um talsverða
fjárfestingu að ræða, a. m. k.
6—7 milljónir, og verður ákvörð-
un tekin við gerð fjárhagsáætlun-
ar, sem væntanlega verður lögð
fyrir bæjarstjórn snemma í febrú-
ar.