Austurland - 11.11.1979, Side 1

Sveinn Jónsson
Með
framtíð
í huga
Framtíðm er allri pjóðinni sam-
eiginlegt áhugamál. Ungir kjós-
endur bera framtíðina sérstakiega
fyrir brjósti þegar þeir ganga nú
að kjörborðinu.
Það er framtíðin sem verður að
byggja þannig upp, að hún verði
pjóðarheildinni aliri og ekki síst
alpýðu pessa lands til hagsbóta og
öryggis. Ungir kjósendur verða
að geta litið björtum augum til
framtíðarinnar, og í peirra röðum
eru margir áhugamenn sem eru
reiðubúnir til að takast á við pann
vanda sem að steðjar. Það leiðir
aðeins til stjómleysis ef menn
pora ekki lengur að hafa áhrif á
gang mála og takast stjórnun á
hendur.
Alpýðubandalagið hefur mark-
að sér skýra stefnu um uppbygg-
ingu efnahags- og atvinnulífs þjóð-
arinnar. Reynslan hefur sýnt pað,
að pessi stefna skilar árangri peg-
ar henni hefur verið beitt í reynd.
Til að enn frekari árangri verði
náð og sókn hægri aflanna hrund-
ið verður að styrkja stöðu Alþýðu-
bandalagsins við komandi kosn-
ingar svo að pað verði þess
megnugt að koma baráttumálum
sínum áfram.
Nú parf að koma til festa og
stefnumörkun í þjóðmálunum með
áætlanagerð til lengri tíma í huga.
Samdráttarbölsýni íhaldsaflanna
má hér ekki villa okkur sýn. Við
sem búum úti á landi vitum vel
á hverjum hann bitnar sá niður-
skurður sem par er boðaður. Því
munum við sjálf finna fyrir nái
þau öfl yfirhöndinni.
Eftir að til mín var leitað um
að taka sæti á lista Alpýðubanda-
lagsins og eftir nokkra umhugsun
féllst ég á að axla pá ábyrgð að
skipa priðja sæti G-listans hér í
kjördæmi og vænti að ég rísi und-
ir því trausti sem mér er þannig
sýnt.
Ég er reiðubúinn að takast á
við baráttu- og hagsmunamál íbúa
kjördæmisins gefi peir til pess
brautargengi í komandi kosning-
um. — S. J.
Munið
kosninga-
sjóö
G-listans
Hjörleifur Guttormsson:
Vörumst samdráttar-
og kreppusöng íhalds
krata og framsóknar
Hjörleifur
Guttormsson
Það kemur stöðugt skýrar fram,
að kosningarnar í byrjun desem-
ber munu öðru fremur snúast um
það hvort ráðast eigi gegn verð-
bólgu og öðrum efnahagsvanda í
þjóðfélaginu með íhaldsúrræðum,
stórfelldri kjaraskerðingu og sam-
drætti í framkvæmdum og sam-
neyslu, eða eftir peim leiðum sem
Alpýðubandalagið vísar á, m. a.
eflingu og hagræðingu innan inn-
lendra atvinnuvega, skipulegri
fjárfestingu, skerðingu á óhóflegri
yfirbyggingu og milliliðastarfsemi
og skattlagningu á verðbólgu-
gróða og hátekjur.
í kjaraskerðingar- og samdrátt-
arkórnum er príraddað, þótt
sungið sé með nokkrum tilbrigð-
um og misjafnlega hátt. Alþýðu-
bandalagið kynntist þessum söng
innan fráfarandi ríkisstjórnar frá
krötum og Framsókn. Það var
þeirra meginstef, þar sem kratar
gáfu tóninn, en Framsókn fylgdi
fast á eftir, ekki síst fjármálaráð-
herrann, og kauplækkunaráhugi
þeirra og stuðningur við niður-
skurðarstefnu Alþýðuflokksins fór
ekki dult allt til loka stjórnarsam-
starfsins.
Þetta kora glöggt fram við
undirbúning tveggja fjárlaga og
lánsfjáráætlunar yfirstandandi árs.
Alþýðuflokkurinn stóð sem fastast
gegn tekjuöflun í sameiginlegan
sjóð, nánast í. hvaða formi sem
var og Framsókn gerðist dyggur
liðsmaður kratanna í að lögfesta
almennar takmarkanir á fjárfest-
ingu með hinum frægu prósentu-
ákvæðum „Ólafslaga“ í fyrravet-
ur og skipti þá engu hvers eðlis
og hversu brýn slík fjárfesting
væri. Raunar sáu ráðherrar Fram-
sóknar sérstaka ástæðu til að bóka
kratakenningamar sem sína eigin
stefnu, eftir að kratar höfðu slitið
stjómarsamstarfinu: Útgjöld fjár-
laga verði undir 29% af vergri
þjóðarframleiðslu, fjárfestingar-
áætlun miðist við um 25% af
áætluðum þjóðartekjum og leitað
verði eftir samkomulagi við sveit-
arfélögin um samsvaradi aðhald.
Þetta er framhald á þeirri stefnu
sem Tómas Árnason boðaði með
fjárlagafrumvarpi fyrir árið 1979,
þar sem stefna átti að 16%
magnminnkun verklegra fram-
kvæmda miðað við 1978, en Al-
þýðubandalaginu tókst að draga
verulega úr þeim samdráttarfyrir-
ætlunum. Svipuð hugsun og skiln-
ingur á uppbyggingarstefnu í at-
vinnulífinu birtist í fjárlagafrum-
varpi hans fyrir árið 1980, þar
sem ná átti prósentumarkinu og
láta tekjudæmi ríkissjóðs ganga
upp með því m. a. að hirða 2000
milljónir króna af mörkuðum
tekjustofnum til sérstakra iðnþró-
unaraðgerða og ráðstafa þeim 1
allt annað.
Um þessa samdráttarstefnu
gagnvart brýnustu framkvæmd-
um og samneyslu í þjóðfélaginu
má finna mýmörg dæmi úr til-
lögum og málflutningi krata og
Framsóknar síðustu misseri. Það
Framh. á 3. slðu
Menntaskólinn á Egilsstöðum, 1. áfangi. — Tefst frekari upp-
bygging hans vegria samdráttarstefnunnar.
\
\
i
j Baráttan um kaupmáttinn í
Mikið hefur verið rætt um ósamkomulag stjórnarflokkanna
^ í ríkisstjóm Ólafs J óhannessonar um ráðstafanir í efnahags-
málum.
Vissulega var ágreiningur flokkanna oft mikill og deilur
I harðar um hvað gera skyldi.
En um hvað stóðu þessar deilur? Það er auðvitað algjör-
lega út í hött að segja, eins og kratar gera, að þeir hafi viljað
J draga úr verðbólgunni en Alþýðubandalagsmenn ekki. Þessar
W hörðu deilur stóðu fyrst og fremst um viðhorf til kaupmáttar
j launa.
Hér em nokkrar staðreyndir um þessar hörðu deilur:
Alþýðuflokkurinn lagði fjómm sinnum fram formlegar
J tHlögur um verulega lækkun launa.
\ Dæmi:
1. Strax við myndun ríkisstjómar lagði Benedikt Gröndal
fram að gert yrði 15—17% gengislækkun og það ákveðið
um leið að 7% í kaupgjaldsvísitölu yrði felld niður bóta-
laust.
k Á þessari tiilögu sprakk stjórnarmyndunartilraun Gröndals.
2. í nóvembermánuði 1978 lagði Alþýðuflokkurinn fram
skriflega tillögu um að 14,1% vísitöluhækkun launa, sem
greiða átti samkvæmt samningum, yrði afgreidd þannig:
k a. Launahækkun yrði 3.6%
b. Niðurgreiðslur yrðu 2.5%
Samtals 6.1%
en það sem eftir var 8.0%

Niðurgreiðslur yrðu
Samtals
en það sem eftir var
skyldi fcllt niður bótalaust.
3. Eftir áramótin 1978/79 lagði Alþýðuflokkurinn til í ríkis-
stjórn og í jafnvægisfrumvarpi sínu, að sett yrði hámark á k
vísitölubætur á laun 5% 1. mars og síðan 4% á þriggja
mánaða fresti. Þetta hefði jafngilt 17% verðbótum á ári, \
eða 12—15% kauplækkun miðað við líklega verðlagsþróun.
4. Þá stóð Alþýðuflokkurinn að tillögu um að fella út úr ^
kaupgjaldsvísitölu öll áhrif af hækkun óbeinna skatta, eins
og toila, söluskatts og vörugjalds. Ennfremur lagði hann
til að vísitalan yrði stórlega skert með tengingu við við- k
skiptakjör, breytingu á búvörufrádrætti, áhrifum af verð-
lagi áfengis og tóbaks og vegna olíukostnaðar atvinnu- ^
reksturs.
s
i
Framsóknarflokkurinn studdi allar þessar tillögur Alþýðu-
flokksins og knúði m. a. fram þær breytingar á kaupgjalds-
vísitölunni, sem gera ráð fyrir lægri prósentuhækkun í verð-
bætur til láglaunafólks 1. desember n. k., en greiða á þeim
sem hærri tckjur hafa.
Það var Alþýðubandalagið, sem knúði í gegn þau ákvæði k
að þessari kjaraskerðingu var frestað til 1. desember.
Nú þorir Alþýðuflokkurinn ekki annað en að taka þessa \
fyrirhuguðu kjaraskerðingu til baka vegna kosninganna.
I
Deilurnar í ríkisstjóminni um ráðstafanir í efnahagsmálum
hafa fyrst og fremst staðið um þessar kauplækkunartillögur. I
Alþýðuflokkurinn og Framsóknarflokkurinn hafa aldrei k
viljað ræða um önnur ráð gegn verðbólgu en lækkun almcnnra
launa. \s
Gegn slíkum tillögum hefur Alþýðubandalagið staðið.