Austurland - 07.12.1979, Page 1

29. árgangur. Neskaupstað, 7. desember 1979. 45. tölublað.
Gerisf áskrifendur oð
Austurlandi
Þingmenn Kosningaúrslitin skapa
aiþýsu- enga nýja möguleika
banaalags sigurve[j[lri Leiltursófanin fór í vuskinn.
ins Alþýðubandalagið úfrum með tvo kjördæmukosna ó Austurlundi.
Helgi Seljan
2. þm. Austurlands
Hjörleifur Guttormsson
5. þm. Austurlands
Sveinn Jónsson
1. varaþingmaður
Þorbjörg Arnrsdóttir
2. varaþingmaður
Kosningarnar um helgina höfðu
í för með sér veruiegar breytingar
á fylgi flokka og skipan Alþingis
án þess að fjölga frá því sem áður
var möguleikum á myndun meiri-
hlutastjórnar.
Undanfarna daga hefur útvarp
og sjónvarp hellt yfir landslýðinn
fregnum af kosingaúrslitum og
hugleiðingum um afleiðingar
þeirra og slíkt hið sama hafa dag-
blöðin gert. Það væri því að bera
í bakkafullan lækinn að auka
miklu við þau skrif og verður það
ekki gert hér í löngu máli.
Framsókn sigraði
Framsóknarflokkurinn er ótví-
ræður sigurvegari þessara kosn-
inga. Hefur hann nú sama þing-
mannafjölda og áður en hann
myndaði íhaldsstjórn Geirs Hall-
grímssonar. Sýnir þetta, að kjós-
endur eru ekki langminnugir á
misgerðtr og svo hefur grónum
kjósendum flokksins sjálfsagt þótt
sem þeir hafi refsað honum nóg
1978 fyrir íhaldsþjónkunina.
Vonbrigði íhaldsins
Sjálfstæðisfiokkurinn varð fyrir
sárum vonbrigðum. Hann hafði
jafnvel gert sér vonir um hreinan
meirihluta, en bætti aðeins við sig
einu þingsæti og tveimur, ef klofn-
ingsframboðið á Suðurlandi er tal-
ið með. Leiftursókn flokksins fór
út um þúfur. Þessi niðurstaða leið-
ir vafalaust til harðari innan-
flokksdeilna, sem ekki er á bæt-
andi. Staða flokksforformannsins,
sem ekki hefur verið of góð, hlýt-
ur að stórversna og þeim, sem vilja
bola honum í burtu, vex ásmegin.
Af innanflokksátökum í Sjálf-
stæðisflokknum er því tíðinda að
vænta.
Alþýðuflokkurinn ber ábyrgð á
falli vinstri stjórnarinnar og því,
að gengið var til kosninga nú.
Hann tapaði fjórum sætum, en
stendur þó sæmilega réttur eftir,
miðað við kosningarnar 1974. Nú
reyn'r á hvort hann hefur lært
eitthvað af reynslunni og verður
hæfur til vinstra samstarfs.
Alþýðubandalagið
Alþýðubandalagið tapaði einnig,
fékk nú 11 þingsæti en hafði 14
fyrir. Hefur það nú sama fjölda
þingsæta o.g fyrir kosningamar
1974. Einum kjördæmakosnum
þingmanni tapaði það og fékk að-
eins eitt uppbótarsæti.
Þessi úrslit voru Alþýðubanda-
lagsmönnum vissulega vonbrigði.
Flokkurinn hafði unnið til auk-
ins trausts með skeleggri baráttu
sinni innan þings og utan fyrir
hagsmunum alþýðu. En við segj-
um eins og Ólöf ríka: „Eigi skal
gráta Björn bónda, heldur safna
liði“.
Úrslitin á Austurlandi
Fáir menn hafa gert ráð fyrir
því, að skipting þingsæta milli
flokka breyttist í Austurlandskjör-
dæmi, enda reyndist svo. En veru-
leg tilfærsla atkvæða varð milli
flokka.
Alþýðuflokkurinn fékk 413
Fr»mh < '
Ávarp
tii Alþvðubandalagsmanna á Austurlandi
Helgi
Seljan
Orrustu er lökið og úrslit fengin. Efst í huga mér nú
er þakklæti til hinna fjölmörgu sem unnu ómetanlegt
starf um kjördæmið allt, kosningastjóra okkar. trúnað-
armönnum og sjálfboðaliðum og engu síður þeirn röska
hópi un ra manna. sem unnu að utankjörstaðaratkvæða-
gre’ðslu syjra og lögðu, eins og rnenn hér heima, hart
að sér. Þá ber ekki síour að þakka málgagni okkar og
r tstjóra þess og öðrum þeim sem þar að unnu. Austur-
land hefur æv nlega verið eitt okkar besta vopn í bar-
áttunni gegnum tíðina, j>að verður seint fullþakkað.
Ómæld j-ökk er mér því ofar öllum vonbrigðum. f>ó
ekki skuli úr j eim dregið.
Úrslitin liggja á borðinu og þe'm verður að una, þó
erfitt sé að sætta sig við það, að stöðug barátta okkar
flokks á síðasta ári til varnar launafólki í landinu,
verkamönnum, bændum og sjómönnum, skuli hafa beð-
ið skipbrot sem þetta. Og að sá flokkur sem ævinlega
sá þá leið eina til lausnar að lækka kjörin skuli vinna
ótvíræðan kosningas:gur án allrar verðskufdunar hvað
vinnandi fólk snerlir. En áfram heldur baráttan engu að
síður og í ljósi alls þessa ]>arf flokkur okkar að hefja
aukið starf, móta stefnu sína enn skýrar og betur og
hefja hana á loft til sóknar og nýs sigurs. Þar er ærið
verk að vinna, því sérstaða okkar flokks er augljós og
hana )>arf að kvnna enn betur, koma henni enn betur
til skila en gert hefur verið nú. Sú sérstaða felst í mörgu
en ég nefni aðeins j>rjá höfuðþætti:
Baráttuna fyrir hagsmunum vinnandi fólks í landinu
— baráttuna fyrir jöfnuði í þjóðfélagnu og ekki síst
fyrir alla landsbyggð og baráttuna gegn erlendri
ásælni og íhlutun í okkar eigin mál.
Stefnan skal áfram sú að hvika hér í engu og vinna,
hvort sem er innan stjórnar eða utan að endurheimt
j>ess fylgis, sern nú tapaðist, með ]>rotlausu starf: allra
okkar sameiginlega. hvort sem er á þingi eða úti á
vinnustaðnum, því sameinuð og sigurviss skulum við
nú leggja til nýrrar atlögu.
Markmiðin eru enn svo fjarri í reynd, að hvergi má
slaka á, síst. nú þegar afturhaldið í landinu, hverju
nafni sem það nefnist, hefur náð að blekkja fólk til
fylg's vlð íhaldsstefnu í raun. hvað sem hún er fagurlega
boðuð í ræðu og riti.
Það er baráttuhugurinn sem gildir hann hefur í engu
verið slævður og hann mun ásamt góðum málstað okkar
skila okkur fram til sigurs á ný.
Hér í kjördæminu áttum við völ á glæsilegum fulltrúa
á þing, sem þriðja manni okkar og við trúðum því, að
það tækist að ná þeim árangri.
Það ásamt þakklæti til stuðningsmanna, er mér hug-
fastast nú að gera þá staðreynd að veruleika næst þegar
til atlögu verður gengið á grundvelli kosninga að þrír
fulltrúar Alþýðubandalagsins eigi á ný sæti á þingi fyrir
Austurland. Þann ásetning veit ég í dag bergmála í
brjóstum okkar fólks um kjördæmið allt og með þann,
staðfasta ásetning skulum við nú ganga vondjörf til leiks
og efla samstöðu okkar og samheldni sem ein getur fært
okkur árangur ásamt þeirri hugsjón, er við hljótum að
berjast ótrauð fyrir: Þjóðjélagi réttlœtis og jafnaðar á
íslandi, alfrjálsn íslandi.