Svart á hvítu - 01.10.1978, Page 16

sonnetta höxa
of sjaldan eru stundir stórra lína
er stálþræðirnir vefsins glitra og skína
sem hannaöir í þúsundþjalasmióju
og þú ert einsog kónguló í miðju
þú finnur aó þaó veiðist allt í vefinn
og vegabréfiö missir sjálfur efinn
það flokkast allt og finnur staó í spjaldskrá
og fingur rata án minnsta hiks um gjaldskrá
og þú ert oróinn lífsins lagermaöur
sem límir miöa og raöar frjáls og glaöur
allt greinist skilst en heldur hvaö í annað
og hangir saman vitaö þekkt og kannað
en ekki nema ofurlitla stund
uns efinn boðar nýjan sáttafund