Svart á hvítu - 01.10.1978, Blaðsíða 22

hleypt á & hrúturinn dreginn niður þrepin & að
þrónni skorinn & fjarlægður & allt um garð gengið
gerðist hann niðurdreginn fúll & þungbúinn & tjó-
aði þá ekki að yrða á hann & læddust menn á tánum
um kapelluna. Stundum fékk hann þá dillu að at-
höfninni væri ekki lokið hrútnum hafði alls ekki
veriö hleypt á Rafkindina & verið væri að svíkja
hann & hlunnfara á svívirðilegan hátt & væru þetta
samantekin ráð samsæri illræðismanna & tók oft
langan tíma & gekk maður undir manns hönd að
sannfæra hann um að svo væri ekki hann hefði íengu
verið prettaður & sá næsti væri á leiðinni. Slátur-
hússtjórinn tók ekki gleði sína aftur fyrren hann
birtist klæddur holdi & blóði. Þegar margir voru
saman & leiddir inn nær hver á eftir öðrum mátti L.
hafa sig alla viö til að Ijúka allri ræstingunni á sem
skemmstum tíma en þó af fullri vandvirkni & þvo &
þurrka hvern einasta blett & hún var óörugg & fílaði
sig ekki því hún fann augu sláturhússtjórans hvíla á
sér einsog farg & vissi að hann var fullur gremju
hennar vegna tíminn þokaöist naumast úr stað
meðan hann beið honum fannst hún vinna verkið
svo hægt & seint að engu var líkara en hann sæti &
virti fyrir sér kvikmyndafilmu mynd fyrir mynd. Oft
kom það þó fyrir ef hópur hrútanna var stór & L.
gekk hratt & vel ræstingin & stutt bil var milli hrúta
að það reyndist sláturhússtjóranum ofviða að
fylgjast með hann tók að engjast froðufellandi í
vímunni það jókst & loks missti hann meðvitund.
Voru þá eftirlifandi hrútar reknir aftur útí rétt en
sláturhússtjórinn borinn útí frískt loft & höfð á
honum endaskiþti svo blóð mætti streyma uppí
höfuðið. En það tók hann sólarhring að jafna sig.
L. bjó í starfsmannabröggunum A, sem áfastir
voru við sláturhúsið. Vegna virðingarstöðu sinnar
naut hún þeirra sérréttinda að búa ein sér í her-
bergi en í öllum öðrum var margbýli frá tveimur &
uppí sex. Það var fátt við að vera þarna í plássinu &
L. var hálfóhress einkum fyrstu dagana meðan hún
þekkti engan en það átti eftir að skána til muna.
Þarna var að vísu félagsheimilið B. en sjaldan böll
þar & aldrei þíó. Einnig var rekinn veitingastaður-
inn C þar sem unglingarnir komu oft saman. L. sótti
þau fáu böll sem haldin voru í B & á C sat hún oft á
kvöldin þegar ekki var eftir eða næturvinna & hún
var farin að kynnast fólkinu. Annars varð hún að
sækja böll í Alpha Centauri en þangað var fimm-
klukkustunda akstur & hún átti þess ekki kost fyrr
en kunningjahóþur hennar hafði stækkað svo að
hann náði ekki einungis til kynsystra hennar & jafn-
aldra strákanna heldur einnig eldri karlmanna sem
réðu yfir fólksbílum & bílstjóranna. Oft voru virku
dagarnir tilbreytingarsnauðir. Stundum var opið í B
þótt ekki væri þall & selt gos & þylsur & sælgæti. Þá
átti hún til að labba með vinstúlkum sínum frá A til B
& síðan til C en kannske fóru þær aftur til B & fyrir
kom að þær röltu milli B & C nokkrum sinnum áður
en þær fóru heim í A. Hún var stundum í óstuði.
Sökum tignarstöðu hennar veigruðu strákarnir í
sláturhúsinu sér við að fara á fjörurnar við hana
enda voru þeir flestir jafnaldrar hennar eða lítið
eldri & sumir yngri & allt niðurí sjöára gutta. Helzt
voru það fullorðnari strákarnir sem slíkt gerðu &
einkum bílstjórarnir en oft voru þeir allir í akstri á
kvöldin. L. hafði gaman af því að vekja athygli hins
kynsins á sér & að slá sér upp með karlmönnum.
Þegar vinnu var lokið á kvöldin klæddist hún æsi-
lega smart fötum sem einhver fjarskyld & henni
allsendis ókunn frænka í Reykjavík hafði sent
vestur öllum að óvörum eftir langt & fróðlegt samtal
við aldurhniginn & spakvitran ættfræðing einsog
skrifað stóð í meðfylgjandi bréfi háum stígvélum úr
leðri & fjólublárri dragt. En þótt hún færi oft í langar
bílferðir ein með bílstjórunum um helgar væri oft í
partíum á karlavistunum langtframmá nætur sem
var óleyfilegt & hyrfi stundum eftir böllin þá tímdi
hún ekki að sóa því á karlmenn af þessu tagi sem
hún vissi að öðruvísi menn & ríkari & voldugri
myndu kaupa langtum dýrara verði & allt var á
lausu engin bönd bundin á því passaði hún sig
vandlega. Kjötlæknirinn í eftirlitinu K. sem var há-
skólastúdent & hafði bíl til umráða var langhrifn-
astur af L. af öllum stelpunum & spáði í hana Ijóst &
leynt. Hinar stelpurnar voru yfirleitt trylltar í K. en
hann leit varla við þeim & notfæri sér ekki nema
þegar L. var hvergi finnanleg hafði verið nappaö í
bíltúr af einhverjum bílstjóranum eða hann hafði
beðið lægri hlut í samkeppninni á einhverju ballinu
& var að þessu leyti ódæmigerður. & hann átti ekki
fullgreióan aðgang að L. hvernig sem á því stóð.
Mikið frægðarorð fór af gáfum hans. Þegar í
barnaskóla höfðu hugmyndir hans um lífið & til-
veruna þótt sérdeilis þroskalegar & máttu margir
eldri & reyndari sem enganvegin voru neinir sauðir
vara sig. Á bernskuskeiði hafði hann lesið alla
helztu íslenzku nútímarithöfunda en áður & um þaö
leyti sem hann varð læs upþá eigin spýtur & hjálp-
arlaust öllum að óvörum fjögurra ára gamall hafði
hann farið í gegnum fornbókmenntirnar & það ekki
á hundavaði. Hann var hafsjór af fróðleik um bók-
menntir & tungu & ritaði afburða góða & vandaða
íslenzku. Hann var í þann tíma eindreginn and-
stæðingur hernámsins & hafði megnustu skömm á
undirlægjuhætti íslenzkra ráðamanna gagnvart
erlendum stórveldum flaðri þeirra & daðri. Hann
fyrirleit allt kóngafólk virkri fyrirlitningu & yfirleitt
allt sem þeim viðkom & skeit eitt sinn á tröppur
ráðherrabústaðarins er von var á einhverju eintaki
tegundarinnar þangað. Hann leit á lögregluna sem
einstakt & tæmandi safn af hálfvitum er hafði að
geyma allar tegundir í mörgum eintökum & einnig
öll hugsanleg afbrigði bæði hin fágætu &sjaldséðu
& svo þau algengari & safnvörður var að hans áliti
löngu staðnaður nazisti sem þekkti ekkert til
Evróþusögunnar eftir nítjánhundruðþrjátíu&átta &
þráði af ástríðu dýrð glæsileik & alla hagnýta kosti
lögregluríkisins bæði af hugsjón & vegna eigin
hagsmuna. Hann meig því samvizkusamlega í
þósthúsþortinu við tröppurnar uppað varðstofu-
dyrunum hverju sinni er hann átti leið þar framhjá &
skellti saman hælum & gerði sieg-heil merkið um
leið & vonaði að neðsta traþþan myndi grænka
með tíð & tíma. Hann gaf lögregluþjónum langt nef
nefndi sumargjöf handa góöum vini & svaraði
20
SVART A HVlTU