Svart á hvítu - 01.01.1980, Blaðsíða 3

Svart áhvitu
1. tbl. 4. árg. 1980
Útgefandi:
Gallerí Suðurgata 7
101 Reykjavík
Auglýsingasími: 29293
Áskriftarsími: 15442
Að útgáfu þessa heftis unnu: Árni Óskarsson, Björn
Jónasson, Friðrik Þór Friðriksson, Sigfús Bjartmarsson,
Sigrún Árnadóttir, Völundur Óskarsson, Þórleifur V.
Friðriksson og örn Jónsson.
Ábyrgðarmaður:
ÞórleifurV. Friðriksson
Hönnun og frágangur:
ÞórleifurV. Friðriksson
Árni Óskarsson
Ljóssetning:
Prentsmiöjan Oddi hf.
Prentun:
Prentsmiðjan Oddi hf.
Filmuvinna:
Korpus hf.
Bókband:
Sveinabókbandið
Hugmynd að forsíðu:
Þórleifur V. Friðriksson
Allar greinar eru blrtar á ábyrgð höfunda
Eftlrprentun bönnuð nema með leyfl útgefanda
Efnisyfirlit
André Gorz:
Gullöld atvinnuleysisins ........................ 2
Sigfús Bjartmarsson
við saman (Ijóð) ................................. 8
Völundur Óskarsson:
Rokk í andstöðu .................................. 9
Einar Kárason:
Þrjú Ijóð ........................................14
Friðrik Þ. Friðriksson,
Steingrímur E. Kristmundsson:
Viðtal við Dick Higgins ..........................17
Einar Már Guðmundsson:
flassbakk um framtíðina (Ijóð) ...................24
Árni Óskarsson,
JóhannaV. Þórhallsdóttir:
Viðtal við Brötzmann .............................26
Anton Helgi Jónsson:
Dettifoss (Ijóð) .................................29
Halldór Guðmundsson:
Glíma Lofts við Gússa ............................30
Leiðari
í þessu tölublaói af Svart á hvítu birtist grein
eftir Austurríkismanninn André Gorz. Gorz er
eins konar ,,fjölfræðingur“, búsettur í Frakk-
landi. Frá síðari heimsstyrjöld hefur hann fjall-
að á gagnmerkan hátt um ólíklegustu málefni.
Greinin sem hér birtist fjallar um mögulegar
afleiðingar tækniþróunarinnar á komandi ára-
tug. Vera má aó einhvern undri. Er þetta ekki
menningartímarit? Hvað kemur ,tækni‘ listum
vió? Það var aldrei ætlunin aö Svart á hvítu yrði
listatímarit í þröngum skilningi þess orös. Það
ætti að vera þeim Ijóst sem kynnt hafa sér efni
fyrri tölublaða. ,,Listatímarit“ í okkar augum á
ekki bara að fjalla um Jistamanninn og
listina" heldur öllu fremur um skapandi starf.
Ritstjórn tímaritsins lítur á tillegg Gorz sem
beint framhald af greinum þeirra Benjamins og
Enzensbergers. Listsköpun á sér ekki stað í
tómarúmi og menningin er órjúfanlega tengd
samfélagsþróuninni almennt. Þaó er þetta
samband listar og samfélags sem er kjörsvið
þessa tímarits. Þó með þeim fyrirvara að
tengslin þar á milli séu ekki smækkuð niður í
fagfélagslegt vandamál. Það má vissulega
færa aö því gild rök að listamaðurinn og
menningarvitinn séu vanmetnir af ,hinu
opinbera1 og vanmatið birtist sem eilíf sjóð-
þurrð þegar listamenn knýja dyra. Einnig má,
með tilvísun til beinharðra staðreynda, halda
því fram að listfræðsla sé of lítil í mennta-
stofnunum landsins. En slíkt fagfélagsrex á
heima í kjöllurum dagblaðanna. Markmiðió
með útgáfu tímaritsins er að fjalla um vandann
ívíðara samhengi. í formálanum aó grein Gorz
er því haldið fram að prentiðn sem sérstök
ióngrein heyri sögunni til. Má þá í beinu fram-
haldi af því spyrja: hver er staóa Jistamanns-
ins“, eða réttara sagt, hlutverk skapandi
starfs? Gorz leitar svara við þeirri spurningu.
Þó svar hans sé allrar athygli vert þá er það
aðeins eitt af mörgum mögulegum. Aftur á
móti er engum vafa bundið að þær breytingar
sem Gorz fjallar um eiga í náinni framtíó eftir
að kollvarpa ýmsum fyrri viðhorfum til ,Iífs og
lands1. Það er kominn tími til að breytingarnar
verði teknar til alvarlegrar umfjöllunar og það
er von okkar að þessi grein stuðli að því.
LANOn ■■■■■' N
3 ) 3 7 6 7
*
lí: i AND íi